"உங்கள் துக்கம் எல்லாம் சந்தோஷமாக மாறும்"

     ஒரு துக்கம் கேட்டு விட்டுத் திரும்பிக் கொண்டிருந்தோம்.  துக்கம் கேட்பது ஒரு சம்ப்ரதாயம்.  இதிலும் சில நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டி உள்ளது.  என் தந்தை மறைந்த பத்தாம் நாள் இரவு என் தங்கை மாமியார் மறைந்தார்.  

     என்ன நிலைமை என்றால், என் தங்கை எங்கள் அப்பாவின் மீதி காரியங்களுக்கு வரக் கூடாது.  நாங்கள் இப்போது அங்கே துக்கம் கேட்கப் போகக் கூடாது!  எனவே எங்கள் வீட்டில் சுபம் முடிந்தவுடன் சென்றோம்.

     இதிலேயே மாறுபட்ட நடைமுறைகள் சொல்லப் பட்டன. நாங்கள் இப்போதைக்கு அங்கு போகக் கூடாது என்றும் சொல்லப் பட்டது.  

 

      போகலாம், தப்பில்லை என்றும் சிலர் சொனனார்கள்.  ஆனாலும் அவர்கள் வீட்டு சுபத்தில் மாப்பிள்ளைக்கும், தங்கை குடும்பத்தாருக்கும் நாங்கள் செய்ய வேண்டிய முறைகள் இருக்கின்றனவே..  எனவே நேற்று எங்கள் வீட்டில் சுபம் முடிந்ததால், இன்று அங்கு சென்று வந்தோம்.

 

      

 

 

     ஊபர் கார் ரொம்ப வசதி.  இதே தூரத்துக்கு ஆட்டோக் காரர்கள் நூற்றைம்பது ரூபாய் கேட்டார்கள் / கேட்பார்கள்.  ஆனால் அதைவிடக் குறைவான காசு கொடுத்து காரில், அதுவும் ஏ ஸி காரில் செல்வது இனிய மாற்றம்.  ஆட்டோக்காரர்கள் அப்படியும் திருந்தப் போவதில்லை. 

     ஒரு இடத்தைத் தேடி அலைந்தபோது ஊபர் டிரைவரிடம் 'காரை நிறுத்தி, ஆட்டோக்காரரிடம் விசாரியுங்களேன்' என்றபோது ஒரு ஊபர் டிரைவர் சொன்னார். "அவர்களுக்கெல்லாம் எங்கள் மேல் கோபம் ஸார்... பலமுறை அதைக் காட்டியிருக்கிறார்கள். அவர்கள் பிழைப்பை நாங்கள் கெடுக்கிறோமாம் நான் அவர்களிடம் கேட்க மாட்டேன்"

     

 

     வண்டியை புக் செய்யும்போது நாம் ஒழுங்காக புக் செய்தால் GPRS வசதியுடன் / உதவியுடன்  அவர்கள் யாரையும் வழி கேட்காமல் நேராக அங்கே கொண்டு போய் விடுவார்கள்தான்.  ஆனால் நாங்கள் இதில் கொஞ்சம் அரைகுறை!

     திரும்பி வரும்போது ஒரு திருப்பத்தில் திரும்பும்போது சுவரில் இருந்த வாசகம் கண்களில் மோதியது! 

  "உங்கள் துக்கம் எல்லாம் சந்தோஷமாக மாறும்"

     சில சமயங்களில் இது மாதிரி வாசங்களும் தேவையாய்த்தான்  இருக்கிறது.  ஏப்ரல் மூன்றாம் தேதி என் அத்தை, ஏப்ரல் 22 ஆம் தேதி அப்பா, மே ஒன்றாம் தேதி தங்கை மாமியார் என்று மரணம் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் வீட்டில் இது மாதிரி தினசரி நாம் பார்க்கும் வார்த்தைகள் இந்தச் சூழ்நிலையில் கண்ணில் படும்போது மனதில் ஒரு சிறு மாற்றத்தை உண்டாக்குகின்றன.

     ஆமாம்,  அப்படி என்ன சந்தோஷம் ஏற்பட்டது?

     ஊபரில் போகும்போது 97 ரூபாய் வந்தது.  சௌகர்யமாக குளிர்சாதன வசதி செய்யப்பட்ட கார்.  வரும்போது சரியாக 80 ரூபாய்தான் ஆனது என்பதுதான் அந்த சந்தோஷமாக இருந்திருக்க வேண்டும்!