கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : புத்தகங்கள் - ரிஷபன்

புத்தகங்கள் 

ரிஷபன் 

விரட்டிக் கொண்டு வந்த நாய் அதன் எல்லையோடு நின்று குரைத்து வழியனுப்பியது.

'பயப்படாதே.. நேராப் பார்க்காதே.. உன்னை ஸ்மெல் பண்ணிரும்.. நிதானமா நடந்துரு'

சுதந்திரன் சொல்லியிருந்தார்.  அந்த நாளில் யாரும் வாங்கத் தயங்கிய ப்ளாட். ' சொன்னா நம்ப மாட்டே' ரகம். வாங்கிப் போட்டிருக்கிறார்.

வீட்டில் ஏதோ ஒரு சண்டை. அண்ணன் தம்பிக்குள். உடனே முடிவெடுத்து ஒரு ஹால், ஒரு பெட்ரூம், ஒரு கிச்சன், பாத் ரூம் டாய்லட் என்று கட்டிக் கொண்டு போய் விட்டார்.

காம்பவுண்டு கூட பிறகுதான் கட்டினாராம். ஒரு போனஸ்லப்பா.. உன்னால நம்ப முடியுதா.. இப்போ ஒரு செங்கல் கூட வாங்க முடியாது.

அந்த நகரின் எல்லை இவர் ப்ளாட். பின்னால்  ஒரு மேடு. சாலை. ஏறி இறங்கினால் காவிரி.

' வெள்ளம் எப்போ வரும்னு தெரியாது. நான் சொல்றது அப்போ.. 77ல வெள்ளம் வந்தப்போ நாங்க மாடில. எல்லா சாமானும் அவுட். பத்து நாளாச்சு.. அதோ காம்பவுண்டைப் பாரு.. தண்ணி நின்ன சுவடு ஒண்ணு விட்டு வச்சிருக்கேன்..'

அதன் பிறகு பணம் கிடைத்தபோது மாடியில் டிட்டோ ஒரு போர்ஷன்.. வாடகைக்கு விடும் உத்தேசம் இல்லை. ஹாலில் ராக்குகள். புத்தகங்கள். எதைப் பற்றிக் கேட்டாலும் பதில். 

அறிமுகமானதே அதில் தான். இவன் தேடிய புத்தகம் அவரிடம் இருக்கலாம் என்று ஒரு நண்பன் சொல்ல.. தொடர்பு கொண்டு பேசி.. வாங்க.. காப்பி போட்டுக்குங்க.. அனுப்ப இயலாது என்று சொல்லி விட்டார்.

நண்பன் இவரைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்தால் அவன் கண்கள் ஜொலிக்கும். புத்தக ஆர்வலன் அவனும். ஏதேதோ பேர் சொல்லி அது படிச்சுருக்கியா, இது படிச்சுருக்கியா என்று கேட்கும்போது பொறாமை வரும்.

'எப்படிடா இவ்வளவும் படிச்சே'

சிரித்தான்.

' சென்னை டூ டெல்லி போய்ட்டு அடுத்த ரயில்ல திரும்பி வந்தேன். அந்த நாலு நாளும் வாசிப்புத்தான். அவ்ளோ சேர்ந்து போச்சு வாங்கினது'

அந்த நிமிடம் அவன் மனசுக்கு நெருக்கமானான். இருவரும் சந்தித்தால் புத்தகப் பேச்சுத்தான்.

சுதந்திரனைப் பற்றி அப்படித்தான் தெரிய வந்தது. அவரிடம் இல்லாத புத்தகங்களே இல்லை என்பது இன்னொரு ஆச்சர்யம். சம்பளத்தில் பெரும்பகுதி புத்தகம் வாங்குவதில். மாடி முழுக்க புத்தகங்கள். 

பார்த்தே தீர வேண்டும் என்கிற வெறி கிளர்ந்தது. கிளம்பி வந்தாச்சு. சொல்லியிருந்த அடையாளங்களைப் பின்பற்றி .. இதோ.. வீடு வரை வந்தாகிவிட்டது.

" வாங்க"

கணீர்க் குரலில் வரவேற்பு. சுதந்திரன் அவரே ஒரு படைப்பாளி போலத் தெரிந்தார். சொன்னதற்கு சிரித்தார்.

" எழுதியதே இல்லை"

"ஏன்"

" வாசிக்கவே நேரம் போதவில்லை"

" ம்ம்"

" காபி.. டீ .. ?"

" மாடிக்குப் போகலாமே"

சுதந்திரன் அவனைப் பார்த்துச் சிரித்தார். சரிதான்.. 

ஒரு நூலகத்தில் தான் சாத்தியம். அதுவும் ஒழுங்காய்ப் பராமரிக்கப்படும் நூலகம்.

எல்லா வார/ மாத இதழ்களும்.. முதல் இதழிலிருந்து. பெயரே கேள்விப்படாத.. கொஞ்ச காலமே வெளிவந்த.. இதழ்கள். சர்ச்சைக்கு உள்ளாகி, கடைகளில் கிடைக்காத இதழ்கள். 

" சேர்க்க ஆரம்பிச்சப்போ இதோட முக்கியத்துவம் தெரியாமத்தான் ஆரம்பிச்சேன். அப்புறம் தான் எனக்கே ஒரு ஈர்ப்பு.. இதைப் பத்திரப்படுத்தத்தான் ரொம்ப பாடுபட்டேன்."

பூச்சி அரிப்பு பாதிப்பு இல்லாமல் இருக்க அவர் செய்தவை பெரிய கதை.

" ஆயிரம் சொல்லுங்க. ஒரு புத்தகத்தைக் கையில் பிடிக்கிற மகிழ்ச்சி.. இந்த நவீன காலத்தில் கிடைக்கல எனக்கு"

வியப்போடு பார்த்தான். 

" இங்கேயே இருந்துடலாம் போலத் தோணுது"

" ம்ம்" சிரித்தார்.

அவன் தேடி வந்த புத்தகத்தை எடுத்து வைத்திருந்தார்.  பரவசமாகி அப்படியே கீழே அமர்ந்து விட்டான்.  பிரித்துப் படிக்க ஆரம்பித்தான். நேரம் போனதே தெரியவில்லை.

வந்து சாப்பிட அழைத்தார். எளிமையான சமையல். ருசி. 

" உணவு தேவைக்குத்தான்" என்றார்.

அன்றிரவு வரை வாசிப்பில். அங்கேயே புத்தக ரேக்குகளின் நடுவில் தூங்கினான். கனவில் புத்தக வரிசை.

மறுநாள் கிளம்பும்போது..

" தனியாவா இருக்கீங்க.."

"ம்ம்.. காப்பி எடுத்துக்கலியா"

" வேணாம். படிக்கணும்னு தோணினா இங்கே வந்துடறேன். உங்களுக்கு சிரமம் இல்லியே"

சிரித்தார் சம்மதமாக.

அரை மனதாய்க் கிளம்பினான்.

பேருந்தில் அமர்ந்ததும் நண்பனுக்கு போன்.

" என்னடா ஹேப்பியா"

" ம்ம்.. பாவம் டா .. தனியா இருக்கார்."

" மனைவி.. மகன் உண்டுடா"

" என்ன .."

" இவரோட புத்தக வெறி அவங்களுக்குப் பிடிக்கல. நல்லா எழுதுவார்.. உன்கிட்ட எழுதறதில்லேன்னு சொல்லி இருப்பாரே"

" ஆ..மா"

" ஒரு தடவை.. அவர் மனைவி.. அவர் எழுதின எல்லாத்தையும் நடு ஹால்ல வச்சு கொளுத்திட்டாங்க. அன்னிக்கு எழுதறதை விட்டவர் தான். அவங்களும் சண்டை போட்டு பிரிஞ்சு போயிட்டாங்க.. இத்தனைக்கும் வேற எந்த கெட்ட பழக்கமும் இல்ல அவருக்கு.  குடும்பத்துக்கு செய்ய வேண்டியதை சரியாத்தான் செஞ்சார்.  மாடி போர்ஷனை வாடகைக்கு விடச் சொன்னாங்க. இவருக்கு அதுல விருப்பமில்ல"

திக்கென்றிருந்தது கேட்க.

" மகனைப் பார்க்கணும்னு தோணிச்சுன்னா ..  போவார்.  வாசல்ல நிக்க வச்சு பேசி அனுப்பிருவாங்களாம். "

" அடக் கடவுளே"

" அவரே ஒரு வித்தியாசமான மனிதர் தான்.. அவருக்குப் பிறகு இந்தப் புத்தகங்களைப் பராமரிக்க ஆள் தேடறார்"

பஸ் ஹார்ன் சத்தமாய் ஒலித்தது.

' நீ எப்பவும் உசுரோட இருப்பியா.. நீ சேர்த்து வச்ச புக்கையும் வச்சு கொளுத்தறேன் பார் ஒரு நாள்..'

அவர் மனைவி சொன்னாராம்.. ஒரு நாள்.  சொல்லும்போதே அவன் குரல் நடுங்கியது.

நண்பன் சொன்னது சரியாய்க் காதில் விழவில்லை..ஹாரன் ஒலியில். திருப்பிக் கேட்க தைரியமில்லை மனசில்.