Positive - நான் படிச்ச கதை

==========================================================================================================

நான் படிச்ச கதை 

ஜெயக்குமார் சந்திரசேகர் 

----------------------------------------------------------------------

இலங்கைத் தமிழ்  ஒரு தனித் தன்மையுடையது.  கேட்பவருக்கு தாலாட்டாகும். எழுத்தில் படிக்கும் போது சங்கத்தமிழ் போன்று இருக்கும்.  இலங்கைத் தமிழ் எழுத்தாளர்களில் இருவர் பிரபலம் அடைந்தவர்கள். அ. முத்துலிங்கம் மற்றும் டொக்டர் முருகானந்தம்.

Doctor முருகானந்தம் தளம்   https://hainallama.blogspot.com/  இவர் ஒரு அல்லோபதி GP family doctor. கிட்டத்தட்ட எல்லா நோய்களைப் பற்றியும் மருத்துவ முறைகளையும் பற்றி எழுதியிருக்கிறார்.

முத்துலிங்கம் chartered accountant. இவரைப் பற்றிய பின்னட்டை அறிமுகம்.

1937 சனவரி 19 ல் இலங்கை யாழ்ப்பாண நகருக்கு அருகாமையில் உள்ள கொக்குவில் கிராமத்தில் பிறந்தவர். அப்பாத்துரை, ராசம்மா தம்பதிகளுக்கு பிறந்த ஏழு பிள்ளைகளில் ஐந்தாவது ஆவார். கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலும், யாழ்ப்பாணக் கல்லூரியிலும் பயின்ற இவர் கொழும்புப் பல்கலைக்கழகத்தில் விஞ்ஞானப் படிப்பை முடித்த பின் இலங்கையில் பட்டயக் கணக்காளராகவும், இங்கிலாந்தின் முகாமைத்துவக் கணக்காளராகவும் பட்டம் பெற்றவர். பணி நிமித்தமாக பல நாடுகளுக்கு பயணித்திருக்கும் இவர் ஏறத்தாழ இருபது ஆண்டுகள் உலக வங்கியிலும், ஐக்கிய நாடுகள் அவையின் OPS பிரிவிலும் முக்கியமான பதவிகளில் பணியாற்றி தற்சமயம் புலம் பெயர்ந்து தன் மனைவி கமலரஞ்சினியுடன் கனடாவில் வசித்து வருகிறார்.

2015ல் இருந்து ஹார்வார்ட் தமிழ் இருக்கை அமைப்பின் உறுப்பினராக செயலாற்றுகிறார். 2018 மார்ச் 5ம் தேதி ஹார்வார்ட் விதித்த இலக்கான 6 மில்லியன் டொலர்கள் உலகம் முழுவதிலுமிருந்து நன்கொடையாக திரட்டப்பட்டு விட்டதால் தமிழ் இருக்கை உறுதியானது

இவரது தளம்    https://amuttu.net/ 

இவர் 90க்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகளை எழுதியிருக்கிறார்.

'நான் படிச்ச' இந்தக் கதையின் பெயர் கம்ப்யூட்டர். 

இந்த கட்டுரையில் சிவப்பு எழுத்துக்களில் உள்ளது கதாசிரியர் எழுதியது.

கதைச்சுருக்கம்:

வருடம் 1996. PC கள் விற்பனை ஆன காலம். நம்முடைய ஆசிரியரும் ஒரு PC வாங்க தீர்மானிக்கிறார். அந்தக் காலத்தில் சாதாரண 48MB RAM 18 GB hard disk கம்ப்யூட்டர் ஒரு புதிய கார் விலைக்கு சமம்.

அவருக்கு PC பற்றிய புரிதல் திகையாமையால் PC பற்றி தெரிந்த நண்பருடன் சென்று ஒரு 486 PC வாங்குகிறார். படிப்படியாக உபயோகிக்கக் கற்றுக்கொண்டு அதில் அவருடைய கதைகளை சேர்த்து வைக்கிறார். மனைவியும் மகனும் கூட அதை உபயோகிக்கிறார்கள்.

ஓர் இரவு நல்ல கதை ஒன்றை “தொலை” என்ற தலைப்பில் தட்டச்சு செய்து முடிக்கிறார். அப்போது மின்தடை ஏற்படுகிறது. பின்னர் அந்தக் கதை தொலைந்து போய் விடுகிறது. கடைசியில் தொலைந்த கதை மீண்டும் கிடைக்கிறது. சுபம்.

இந்தக் கதை (அல்ல நிஜம்) ஸ்ரீராம்க்கு (!) ஏற்பட்டது போன்ற சாதாரண நிகழ்வு தான்.

இந்தக் கதையை கட்டுரை, கவிதை, கற்பனை  என்ற மூன்றையும் கலந்து பால் சீனி டிகாக்ஷன் சேர்ந்த காபி போன்று (சிறுகதை) தருகிறார். அதுவே இதன் சிறப்பு. அந்தக் காபியை நான் கொஞ்சம் ஆற்றித் தருகிறேன். முதலில் வாசனையை அனுபவியுங்கள். பின்னர் சுட்டிக்கு சென்று கதையை படியுங்கள்.

இவருடைய தனித்தன்மை பகடி. இலங்கை தமிழர்களுக்கே உரித்தான நகைச்சுவை. ஒவ்வொரு வரியிலும் அவருடைய பகடி வெளிப்படுகின்றது.  உதாரணத்திற்கு சில.

ஆணா  பெண்ணா என்று கூடத் தெரியவில்லை. கம்ப்யூட்டர்களில் ஆண் பெண் பேதம் இருப்பது எனக்குத் தெரியாது. அதைக் கண்டுபிடிக்க என்ன குறுக்கு வழி (சுஜாதா குறும்பு?) என்பதையும் யாரும் சொல்லித்

தரவில்லை.

இவ்வாறு கூறுபவர் சற்று கழித்து  

சில நிபுணர்கள் பார்த்த வாக்கிலே சொல்லி விடுவார்களாம். பெண் என்றால் வழிக்கு கொண்டு வர  கனநாள் ஆகுமாம். ஆனால் அணைந்து விட்டால் விசுவாசமாக செயல்படும். ஆனால் ஆண் அப்படி இல்லையாம். ஆரம்பத்தில் அளவுக்கு அதிகமாக ஒத்துழைக்கும். நாள் போகப்போக காலை வாரி விட்டு விடும்.

(இது கணவன் மனைவிக்கும் பொருந்தும் தானே.)

ஆசை மனைவி ஆர்மோனியப்பெட்டி போல இதையும் வளைத்து விடலாம் என்று ஆர்வமான கனவுகளுடன் காத்திருந்தாள்.(கில்லெர்ஜீ ஸ்டைல்?)

தற்போது PC யில் பியானோ மென்பொருள் வந்து விட்டது. பியானோ போன்று கீபோர்டை உபயோகித்து கம்போஸ் செய்யலாம்.

கம்ப்யூட்டர் சேல்ஸ்மேன் பற்றி விவரிக்கும்போது

தலையில் இருக்க வேண்டிய முடியெல்லாம் மூக்கு வழியாகவும் காது வழியாகவும் வந்து கொண்டிருந்தது.

விற்பனையாளர் இவருடைய தேவைகளை பற்றி கேட்ட கேள்விகள்

சந்தி பிரிக்காத பாடல் போன்று தலை சுற்றியது. என்று கூறுகிறார். 

கம்ப்யூட்டர் வகைகளை பற்றி கூறும்போது

மேசையில் வைப்பது, மடியில் வைப்பது (இது பெண்ணாகத்தான் இருக்க வேண்டும்)  கக்கத்தில் வைப்பது இப்படிப் பல. தலையில் வைப்பது இன்னும் வரவில்லை என்று நினைக்கிறேன். வந்துவிட்டால் பெண்கள் தலையில் மல்லிகைப்பூ வைப்பதற்கு பதில் இதை வைத்துக் கொண்டு போனாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை.

தற்போது கம்ப்யூட்டர் செய்யக்கூடிய பாதி வேலைகள் கைபேசிகள் செய்து விடுகின்றன. தலையில் இல்லாவிட்டாலும் எல்லோரும் earbuds உபயோகிக்கத் தொடங்கி  விட்டார்கள்.

சரி கம்ப்யூட்டர் வாங்கியாயிற்று. வீட்டுக்கும் கொண்டு வந்தாயிற்று.

முதல் வேலையாக மனைவி சாமிக்கு தீபம் காட்டி விட்டு வந்து கணிப்பொறியின் நெற்றியில் ஒரு குங்குமப் பொட்டு வைத்தாள். என் மனைவி கையகலத்திற்கு அரவிந்தன் “ஓம் ஸ்ரீ ராம் “ எழுதினான். (நம்முடைய ஸ்ரீ ராம்!)

கதை கணினியில் காணாமல் போன போது புலம்பல்

பக்குவமாய் பணியாரம் செய்து பனை நார் பெட்டியில் மூடி மாடாவில் மறைத்து வைத்தது போல் இவ்வளவு கவனமாக இந்தக் கதையை கோப்பிலே செருகி வைத்தேனே. எங்கே போனது.

எலி கொண்டு போச்சோ?

இது போன்று பலப்பல பகடிகள். சரி சாம்பிள் போதும்.

இனி கவிதை மேற்கோள்.  

ஹார்ட்டிஸ்க், பிளாப்பி,மெகா பைட், சொப்ட்வேர்,  இன்டர்பேஸ், உ பி எஸ், என்ற வார்த்தைகள் எல்லாம் சிதம்பரச் சக்கரமாக  இருந்தது.

இது பற்றி கூறும்போது கவி காளமேகம் தெலுங்கு தாசியிடம் பட்ட அவஸ்தையை விவரிக்கும் பாடலை மேற்கோள் காட்டுகிறார்.

(அடல்ட்ஸ் ஒன்லி கொஞ்சம் கூடுதல் இல்லையா? )

எமிரோ வோரி என்பாள் எந்துண்டி வஸ்தி என்பாள்

தாம் இராச்சொன்னவெல்லாம் தலை கடை தெரிந்ததில்லை

போம் இராசூழும் சோலை பொரு கொண்டை திம்மி கையில்

நாம் இராப்பட்ட பாடு நமன் கையில் பாடு தானே.

இது போல் ஒரு  பாக்குவெட்டி கவிதையும் ஒன்று உண்டு.

இனி கட்டுரைக்கொரு  சாம்பிள்.

கணிப்பொறி என்பது ஒரு ராட்சச வேலைக்காரன். சொல்லும் வேலைகளை எல்லாம் கச்சிதமாகச் செய்யும். ஆனால் தவறான கட்டளை பிறப்பித்து விட்டாலோ தானே எஜமானன் ஆகிவிடும். பிறகு நீங்கள் அதற்கு அடிமை தான். இன்னொன்று பயந்து பயந்து அணுகினால் அது எட்ட எட்ட போய்விடும்.

இது எல்லா காட்ஜெட்ஸ்க்கும் பொருந்தும் தானே.

சரி. ஏதோ கற்பனையம் உண்டு  என்கிறீர்களே? இந்த கதை நிஜம் அல்லவா? என்று கேட்காதீர்கள். நிஜக்கதையில் ஒரு கற்பனைக்கதை இருந்தது ; அது தான் தொலை, தொலைந்து போய் விட்டதே. ஆனாலும் கதை சுருக்கம் உண்டு.

இப்போது கொஞ்சம் ரொமான்ஸ். கொஞ்சம் என்ன, ரொம்பவே.

இதயத்தில் சந்தோசம் பொங்கும் அந்த நேரங்களில் என் விரல்கள் சில்லென்று குளிர்ந்திருக்கும். அவள் இடையைப் போய் தொட்டுவிடும். அப்போது எட்ட நின்று “press any key to enter” என்று சொல்லி விட்டு ஓடத் தயாராகவே இருப்பாள். நான் எட்டிப்பிடிக்க “if you want to escape press here” என்று உதட்டைத் தொட்டு காட்டுவேன்.  

தொலைகாட்சி கதாநாயகியின் தொப்புள் பிரதேசத்தில் மெய்ம்மறந்து இருந்த நான்

அறிமுகம் செய்ய ஆரம்பித்து, முகவுரை ஆகி, பின்னர் அணிந்துரை புகழுரை என்றாகி விட்டது.

இப்போது சொல்லுங்கள்

இந்தக் கதையை கட்டுரை, கவிதை, கற்பனை  என்ற மூன்றையும் கலந்து பால் சீனி டிகாக்ஷன் சேர்ந்த காபி போன்று (சிறுகதை) தந்திருக்கிறார் என்பது சரிதானே? அந்தக் காபியை நான் கொஞ்சம் ஆற்றித் தந்தேன். வாசனையை அனுபவித்தீர்கள் என்பதுவும்  சரிதானே?

இப்போது சுட்டிக்கு சென்று கதையை. படிக்கலாம். கதைகளின் முழுத்தொகுதி சுட்டி நூலகத்தில் உள்ளபடி

https://noolaham.org/wiki/index.php/%E0%AE%85._%E0%AE%AE%E0%AF%81%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AF%81%E0%AE%B2%E0%AE%BF%E0%AE%99%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%AE%E0%AF%8D_%E0%AE%95%E0%AE%A4%E0%AF%88%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%8D

என்ற சுட்டியில் 46ஆவது கதையாகக் காணலாம்.

இது தொகுப்பில் இருந்து கதை உள்ள பக்கங்களை மட்டும்  PDF to PDF பிரிண்ட் எடுத்து.

https://drive.google.com/file/d/1Ix9Fry1pmEGUsh6S1aqReitccTZk50xy/view?usp=sharing

சுட்டியாகக் கொடுத்திருக்கிறேன்.