சாதாரணமாகத் தண்ணீர் குடித்தாலே விக்கல் எடுக்கும் விசுவுக்கு. தண்ணீர் நாங்களும் பாட்டிலில் தான் வாங்குகிறோம் என்றாலும் நீங்கள் நினைப்பது போல அரை, கால் எல்லாம் இல்லை. பெரீய்ய பெரீய்ய பாட்டில்களில் - அவற்றைத் தூக்கி அந்த பப்ளரில் கவிழ்ப்பது எங்க ரங்குவின் தினசரி உடற்பயிற்சிகளில் நம்பர் ஒன்று.
இன்று சட்டினி கொஞ்சம் காரம். விசு வழக்கம் போல விக்க, பக்கத்தில் இருந்த ராஜம் அத்தை, "மேலே பார் விசு" என்று சொன்னதும் விசு தன் இரண்டு கைகளாலும் தட்டைப் பொத்திக் கொண்டு மேலே பார்த்தான். [பின் என்ன, எத்தனை முறை அனுபவப் பட்டிருக்கிறான்! மேலே பார்த்து விட்டு தட்டைப் பார்த்தால் கொஞ்சம் குறைந்திருக்கிற மாதிரிதான் எப்பொழுதுமே தோன்றும் - எதற்கு சந்தேகத்துக்கு இடம் என்று இப்பொழுதெல்லாம் அவன் தட்டைப் பொத்திக் கொண்டுதான் பார்வையை இங்கே அங்கே திருப்புகிறான்] மேலே பார்த்த விசு, தட்டையும் இழுத்துக் கொண்டு மெதுவாக பக்கவாட்டில் நகர ஆரம்பித்தான். விக்கல்? அது அவன் மேலே பார்த்த மாத்திரத்தில் எங்கோ போயிருந்தது.
ராஜம் அத்தைக்குப் பெருமை பிடிபடவில்லை. வீட்டில் இருக்கின்ற எல்லோருக்கும் கேட்கும் வகையில், "எங்க பாட்டி சொல்லிக் கொடுத்த கை (தலை?) வைத்தியம் இது. இப்போ பாருங்க - விசுவோட விக்கல் போயே போச்சு! "நல்லா கேட்டுக்கோடா, கொழந்தே. இன்னமே விக்கல் வந்தா மேலே பார்த்தா போறும்" என்றதும், விசு, "நீ மொதல்லே மேலே பாரு" என்றான். அத்தை மேலே பார்த்து விட்டுத் தானும் வேகமாக நகர ஆரம்பித்தாள். காரணத்தை நீங்களும் பாருங்களேன்.
அட!
மேலே பாக்காதீங்க!
இங்கே
கீ
ழே
இப்போது சொல்லுங்கள். விசுவின் விக்கல் நின்றதற்குக் காரணம் மேலே பார்த்ததா, அல்லது மேலே கண்ட காட்(பூச்)சியின் தாக்கமா?
