அட்சய பாத்திரம் --- சிறுகதை

               

எல்லோரும் சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு எல்லாப் பாத்திரங்களையும் கழுவி வைத்தாயிற்று. படுக்க வேண்டியதுதான்.

                   

காலிங் பெல் ஓசை கேட்டது.

             

கதவைத் திறந்தாள்.

                 

தாத்தா பெரிய தாத்தா அவரின் சகோதரர் இன்னுமிரு தெரியாத முகங்கள்....

 

                 

"வாங்க.... வாங்க...." கதவைத் திறந்து விட்டு உள்ளே அழைத்தாள்.

                 

"தீர்க்க சுமங்கலியாய் இரம்மா.... அவர் எங்கே.... "

                 

"வெளில போயிருக்கார் தாத்தா.... உட்காருங்க... நல்லாயிருக்கீங்களா...." (அவர் டாஸ்மாக் போயிருக்கார் என்றா சொல்ல முடியும்?) 

               

"அதெல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கோம்.... இவங்க எங்களுக்குத் தெரிஞ்சவங்க.... ஒரு முக்கிய வேலையா இந்தப் பக்கம் வந்தோம். போய் நீராடி விட்டு வருகிறோம்.... (நீங்களுமா...?)   எங்களுக்கு சாப்பாடு எடுத்து வைம்மா....."     

                 

பைகளைக் கீழே வைத்து விட்டுக் கிளம்பி விட்டார்கள்.

                   

ஐயோ... என்ன சோதனை இது... உள்ளே ஓடிப் போய்ப் பார்த்தாள். ஒரு டப்பாவிலும் ஒன்றுமில்லை. எதை வைத்து என்னத்தைச் சமைக்க.... இந்த அகாலத்தில் யாரிடம் போய் என்ன கேட்க? கேட்டால்தான் என்ன தருவார்கள்? எத்தனை முறைதான் கேட்பது?

                 

தாத்தாக்கள் வேறு ரொம்ப கோபக்காரர்கள். இவர்களின் திருமணத்துக்கு வராதவர்கள். ஒரு வருடம் கழித்து இன்றுதான் இவர்களைப் பார்க்க வருகிறார்கள்.

                   

கையைப் பிசைந்தாள்....  என்ன செய்ய... இவர்கள் கோபத்திலிருந்தும் இந்த தர்ம சங்கடத்திளிருந்தும் எப்படித் தப்புவது?

                 

பாதி போதையில் வந்த கணவனிடம் இதைச் சொன்ன போது அவனும் கைகளைப் பிசையத் தொடங்கினான்.

                                   

போக்கற்றவர்களுக்கு பகவானே கதி என்று பூஜையறைக்குச் சென்றாள். "கிருஷ்ணா.... என்ன செய்ய...? உதவ மாட்டாயா?"   

***************************************  

         

பறவைக் காய்ச்சல் பற்றி விலாவரியாகக் கூறி பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்த டிவியை அணைத்தான் மதுசூதனன்.

             

எழுந்து வெளியே வந்தான். மூன்று வீடு தளளி அர்ஜுன் வீட்டில் விளகெரிவதையும் அவர்கள் இருவரும் வாசலில் தவிப்பாய் நின்று கொண்டிருப்பதையும் பார்த்து பக்கத்தில் சென்றான்.

                     

"என்ன ஆச்சு மேடம்..."

                       

கோபக்காரப் பெரியவர்கள் பற்றியும் தன் வீட்டின் தற்போதய நிலைமை பற்றியும் சொன்னார்கள்.

                     

தன் பையைத் தடவிப் பார்த்தான் மது. அவனுக்கும் மாதக் கடைசிதான். சற்றுமுன் பார்த்த டிவி நியூஸ் நினைவுக்கு வந்தது.

'என்ன செய்வது..... என்ன செய்வது..... ம்..... ஐடியா.... ஆனா எனக்குத் தானாக வராதே....! நேரமாகிறதே... அவர்கள் வரும் நேரமாகிறதே...'

"நீங்க சாப்பிட்ட பாத்திரத்தைக் காட்டுங்கள்... அதைக் கொஞ்சம் எடுங்கள்..."

"இல்லீங்க.... கொஞ்சம் கூட மிச்சம் இல்லை... எல்லாத்தையும் கழுவி வச்சிட்டோம்...." என்றாள் அவள்.

"நீங்க எடுத்துட்டு வாங்க...."

உள்ளே சென்று எடுத்து வந்தாள்.

'அதானே... நீங்கல்லாம் கழுவற லட்சணம் எனக்குத் தெரியாதா...'

     

ஒரு பாத்திரத்தில் ஒட்டியிருந்த சிறு கீரைப் பகுதியையும், இன்னொரு பாத்திரத்தில் ஒட்டியிருந்த சிறு சதைப் பகுதியையும் எடுத்து முகர்ந்து பார்த்தான்.

அவள் லேசாக வெட்கப் பட்டு மற்ற பாத்திரங்களையும் காட்டினாள்.

   

முகர்ந்தது போதவில்லை என்று தோன்றவே, எல்லாப்பாத்திரங்களின் ஓரத்திலும் அடியிலும் ஒட்டியிருந்தவைகளை எடுத்து நாக்கில் இட்டுக் கொண்டான்.

'ம்.... வேலை செய்கிறது...'

"நீங்க உள்ள போங்க அண்ணி.... நான் இதோ வர்றேன்..."

விரைந்து நடந்தான்.

அவர்கள் திரும்பி வரும் வழியில் நின்று கொண்டான்.   

***********************************************

'நீராடி' திரும்பி வந்து கொண்டிருந்த அந்த நால்வரும் வழியில் ஒருவன் நின்று வாந்தி எடுத்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து நின்றார்கள்.

   

"என்ன ஆச்சு..."

பதில் சொல்லாமல் வாந்தி எடுத்துக் கொண்டிருந்த மது, தன் கைகளை நீட்டி "சுடுதா பாருங்க.." என்றான்.

ஒரு பெரியவர் தொட்டுப் பார்த்து விட்டு "இல்லையே.." என்றார்.

"அப்பாடா... வாந்தி எடுத்ததும் ஜுரம் குறைஞ்சிடிச்சு போல... மறுபடி ஜுரம் வந்தா வாந்தியும் வரும்... இந்தப் புது வகைக் காய்ச்சல்ல இது ஒருவகைக் கஷ்டம்..."

                  

"ஏன் தம்பி.,... என்ன ஆச்சு?"

               

"இந்தத் தெருவில, என் ஃபிரண்டு அர்ஜுன் வீட்டுல சாயங்காலம் சாப்பிட்டேன். சாப்பிடும்போது கோழி, கீரைன்னு எல்லாம் அமர்க்களமா நல்லாத்தான் இருந்தது... என்ன ஆச்சோ தெரியல.... ஒரே வாந்தி... அர்ஜுனும் இப்போதான் வாந்தி எடுத்துட்டுப் போனான்...."

              

அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.  

**************************************************

      

'செல்' அடிக்கவும் எடுத்துப் பேசியவள் முகம் மலர்ந்தது. அர்ஜுனைக் கூப்பிட்டாள்.

                 

"என்னங்க... அவங்க வீட்டுக்கு வரலையாம். வேறொரு முக்கிய ஜோலி வந்துடுச்சாம். பைகளை எடுத்துக் கொண்டு வந்து தெருமுனைல தரச் சொல்றாங்க...."

           

அர்ஜுன் சொன்னான், "மதுசூதனா.... என்னடா செஞ்சே.... எல்லாம் உன் செயல்!"