அனாதை நாய்கள்

 ​பாலத்தைத் தாண்டும்போது பாலத்தின் முடிவில் சுவரில் வரிசையாக நிறைய காக்கைகள் அமர்ந்து கீழே ஒரே இடத்தை உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தன.  ஒன்றை ஒன்று  ,கரைந்துகொண்டும் சற்றே பரபரப்பாக இருந்தன.

சும்மா உட்கார்ந்திருந்தாலோ, ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு திசையில் பார்த்தாலோ சாதாரண காட்சி.  ஆனால் இது வித்தியாசமாக இருந்ததால் தாண்டும்போது திரும்பிப் பார்த்தேன்.  மேலும் அதேசமயம் பாலத்தின் பின்புறமிருந்து நாய் ஒன்று சத்தமாக அலறும் சத்தம் வேறு கேட்டது.  அதைத்தான் அத்தனை காக்கைகளும் உன்னிப்பாய்ப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. 

பார்த்த காட்சி மனதை நெகிழ்த்தியது.  வேகமாகத்  தாண்டி விட்டதால் போட்டோ எடுக்க முடியவில்லை.

சுற்றிலும் நான்கைந்து நாய்கள் நின்றிருக்க, அவை யாவும் அந்த ஏரியாவைச் சேர்ந்த நாய்கள் என்று தெரிந்தது.  எத்தனை நாய்களைப் பார்த்திருக்கிறோம்?  இது தெரியாதா?!!  நடுவில் ஒரு நாய் நின்றிருந்தது.  ஆண் நாய்.  அது நின்றிருந்த பாணியிலும், வால் ஆடிக்கொண்டு இருந்த பாணியிலும் அதன் உடல் மொழியிலும் அதுவும் அதே ஏரியாவைச் சேர்ந்ததுதான் என்று தெரிந்தது.  

அது எதையோ தன் மற்ற தோழர்களுக்குச் சொல்ல முயன்று கொண்டிருந்தது.  நின்றுகொண்டிருந்த அதன் நாலு கால்களுக்கு நடுவே ஒரு குட்டி நாய் பாதுகாப்பாக மல்லாந்து படுத்து சரண்டர் ஆகி இருந்தது.  அதன் வாயிலிருந்துதான் பயக்குரல், அபயக்குரல் வந்து கொண்டிருந்தது.  அது சரண்டர் ஆனதும் மற்ற தனது தோழர்களிடமிருந்த காப்பாற்ற இது வந்து அப்படி நின்றிருக்க வேண்டும்.  மற்ற சகாக்கள் இன்னும் அந்த சரண்டரை அங்கீகரிக்கவில்லை போலும்.

சில நொடிகளில் அவதானித்த விஷயம் இது.  இதில் காக்கைகளின் கவனிப்பும் குறிப்பிடத்தக்கது.  கீழே அந்த ஜீவன்களுக்குள் என்ன நடக்கிறது என்று உற்று கவனித்துக் கொண்டிருந்தன.  ஒருவேளை நிலைமை எல்லை மீறினால் உதவிக்கும் சென்றிருக்குமோ என்னவோ...  அப்படியும் சில சம்பவங்கள் பார்த்திருக்கிறேன். 

அநேகமாக அந்தக் குட்டி நாய் காப்பாற்றப் பட்டு அந்த ஏரியாவின் மற்ற மெம்பர்களால்அங்கீகரிக்கப் பட்டிருக்கும்.  ஏனெனில் எங்கள் காம்பவுண்டில் சில மாதங்களுக்கு முன்னால் இப்படி ஒரு புதுமுகம் வந்து இதே மாதிரி செட்டில் ஆகிவிட்டது.  

அப்போது அங்கு ஏற்கெனவே மூன்று நாய்கள் இருந்தன.  ஒரு ஆண் நாய், இரண்டு பெண் நாய்கள்.  ஆண் நாய் எதிர்ப்பும் காட்டவில்லை.  ஆதரவும் காட்டவில்லை.இரண்டு பெண் நாய்களில் ஒன்று பயங்கர எதிர்ப்பு காட்ட, இன்னொன்று, புதுமுகம் அதன் அருகில் வந்தாலோ, அதன் கண்ணில் பட்டாலோ மட்டும் எதிர்த்தது.  வந்ததும் பெண் நாய்.  அப்போது அந்தப் புதுமுகம் நான்கு கால்களும் மடக்கி உட்கார்ந்த நிலையில் மெதுவாக நகரும்.  பயம், சரண்டர், ப்ளஸ் நட்பழைப்பு!  

இப்போது அது ஏழு குட்டிகள் போட்டிருக்கிறது.  ஆனால் அதற்கு காரணம் உள்ளே இருந்த ஆண் நாய் இல்லை! !  இப்போதும் சமயங்களில் அந்தப் புதுமுகம் அப்படிதான் நகர்கிறது!

====================================================================================================

சில வருடங்களுக்கு முன்னால் பேஸ்புக்கில் பகிர்ந்தது இது : 

​நனையாமல் நிற்க, ஒதுங்க இடம் தேடி இந்தப் பக்கமும், அந்தப் பக்கமுமாய் நாயொன்று ஓடுகிறது நடுச்சாலையில்.  விரட்டுகிறது அதை,  வெட்டவெளிச் சாலையும், அவ்வப்போது விரையும் வாகனங்களும்.  எதைத் தேடி ஓடுகிறது இந்த மூலையிலிருந்து அந்த மூலை, அந்த மூலையிலிருந்து இந்த மூலைக்கு?  ஒதுங்க ஒரு இடம் கூட இல்லாமல் கான்க்ரீட் காடுகள்..

நனையாமல் ஒதுங்க மரம் மரமாய் இடம் தேடி அலைந்தும், காய்ந்த இடம் காணாமல் உடல் நடுங்க அலைகின்றன நடுங்கும் நாய்க்குட்டிகள்.  வீடுகளின் ஒட்டிய வாசல்களிலிருந்து விரட்டப்பட்ட, ஒண்ட அங்கு வந்திருந்த நாய் ஒன்று தேடி ஓடுகிறது, இன்னுமொரு சாரல் விழா இடம் நாடி. 

'நானறிவேன் இந்த மனிதர்களை ; நாடுவதால் பயனில்லை.  நடப்பது நடக்கட்டும்' என்று பெய்யும் மழையில் நனைந்தபடி, ஒதுங்க இடம் தேடாமல், அங்குமிங்கும் அலைபாயாமல், குளிர் நடுங்கத் தரை பார்த்து நனைந்தபடி நிற்கிறது வயதான நாய் ஒன்று.

மரங்களை நனைக்கும் பேய்மழையில், பெரும் காற்றில், உடல் குனிந்து ஆடும் நீர் சொட்டும் மரங்களைப் பார்க்கிறேன்.  ஆமாம், எங்கே ஒதுங்கின இந்த காக்கை, குருவி, அணில்கள்?  ஒதுங்க ஒரு பத்திரமான இடம் வைத்திருக்குமோ அவைகள்?

பேருந்து நிறுத்தத்தின் சிறு இடத்தில் ஒதுங்கினார்கள்  மழையில் மட்டும் நனையும் நான்கு மனிதர்கள்.   நட்புடன் ஒதுங்கி அவர்களுக்கு வழிவிட்டன, ஏற்கெனவே அங்கு இடம் பிடித்திருந்த இரு நாய்கள். கை வீசி அதை விரட்டி களைப்பாறுகிறார்கள் அந்த ஆறறிவுகள்.  கருணை எதிர்பார்த்து அவர்கள் கண்களை நிமிர்ந்து பார்த்த ஐந்தறிவுகள், வேறு நாய்கள் மட்டும் நிற்குமிடம் கிடைக்குமா என்று மழையில் இறங்கி ஓடுகின்றன.

மறந்து பறக்கத் தொடங்கிய பறவை ஒன்று பாதி சிறகு விரித்துத் தாழப் பறந்து எங்கோ ஒரு அடர்மர மறைவில் மறைகிறது.

ஆடுகளும், மாடுகளும் ஒதுங்க மட்டும் இடம் இருக்க, பறவைகள் மர்ம இடங்களில் மறைந்திருக்க, நாய்கள் மட்டுமே அனாதையாய் அங்குமிங்கும் ஓடியபடி.

மழை நிற்கட்டும்..  பின்னர் கவி ஒன்று பாடலாம் "நாய் நன்றியுள்ளது.. நாய் மனிதனின் நண்பன்" என்று..

=================================================================================================

மேலும் மூன்று திரைக்கவிதைகள்...

​காற்றின் வீச்சில் 

களைத்து ஆடினாலும்

கடமை தவறாமல்

காத்து மறைக்கிறது

************

உதறமுடியாத உறவுகளைக்

காண

உள்ளே வந்து வந்து

செல்கின்றன..

****************

கதவும் கட்டிக்கொண்டிருக்கும்

கலர்ப்புடவை

=====================================================================================================

"ஹாய்" என்று அழைக்கும் உற்சாகக் கையாட்டலா, "உதவி" என்று அழைக்கும் அபய கைய(சை)ழைப்பா?  இந்தப் படம் பார்த்ததும் உங்களுக்கு என்ன தோன்றுகிறது?  உள்ளே மாட்டிக்கொண்டிருக்கும் மனிதன் தன்னைக் காப்பாற்றிக்கொள்ளச் செய்யும் கடைசி முயற்சி போல படுகிறது எனக்கு!  திகில் கவிதை எழுத கை விழைகிறது!

======================================================================================================

சமீபத்தில் நான் சென்ற ஒரு திருமணத்தில் மண்டபத்தையும் அங்கு கூடியிருந்த மக்கள் வயிற்றையும் அதிரவைத்த குழுவினர்...   வாசலிலிருந்து மேடை மேல் ஏற்றுவதுவே அரை சுத்தமாக ஒரு மணிநேரம்...   வயிறுஅதிர்ந்தாலும், காது கிழிந்தாலும் கால்கள் ஆடுவதைக் கஷ்டப்பட்டு கட்டுப்படுத்த வேண்டியதாய் இருந்தது!

==========================================================================================================

"வாளையும் கேடயத்தையும் வச்சுக்கிட்டு இருட்டுல புல்லுக்குப் பக்கத்துல என்னண்ணே பண்றீங்க வீராதி வீரரே...?"

"மண்டப வாசல்ல வெட்டியா நின்னுகிட்டு நீ இன்னா பண்றியோ அதேதான் அண்ணாத்தே..."  

===================================================================================================

முன்னோட்ட புத்தகத்திருவிழாவில் வாங்கிய புத்தகங்கள்.

தங்கையின் பேத்திக்கு வாங்கிய விளையாட்டு பொருள்.

காற்றாடிய கண்காட்சி.  பத்துபேர் இருந்திருந்தால் அதிசயம்.  ஆனால் 55 ஸ்டால்கள் மட்டுமே இடம்பெற்றிருந்த இந்தக் கண்காட்சிக்குப்பின் பிப்ரவரி 25 முதல் மார்ச் எட்டாம் தேதி வரை வொய் எம் சி ஏ அல்லது தீவுத்திடலில் பெரிய கண்காட்சி வழக்கம்போல நடைபெறும் என்று உள்ளே சொன்னார்கள்.

கார போளி பருப்பு போளி சுண்டல் என்று சிற்றுண்டிக் கடை வைத்திருந்தவர்கள் கூட நொந்துபோய் உட்கார்ந்திருந்ததைக் காண முடிந்தது.

அரங்கம் வைத்திருந்தவர்கள் பேச்சில் நிறைய ஆதங்கம் இருந்தது.  

கொரோனாவா, போதிய விளம்பரமின்மையா, புதிய இடமா...   காரணம் எதுவோ..   யாரையும் காணோம்...

ஆட்களை எதிர்பார்த்து அலங்காரங்களுடன் காத்திருக்கும் புத்தகங்கள்...

சாஹித்ய அகாடமி அரங்கில் நான் எதிர்பார்த்த புத்தகங்கள் இல்லை.  கிழக்குப் பதிபபகத்தை இந்த அளவு சிறிய அரங்கமாக நினைத்துக் கூடப் பார்க்க முடையவில்லை.  விகடன் அரங்கையும்!  அல்லையன்ஸ், வானதி போன்ற அரங்கங்கள் இல்லவே இல்லை.

================================================================================================

செவிக்குணவு கண்களுக்கு முடிந்து வயிற்றுக்கு ஈய வந்தபோது... A2B

வேறொரு A2B யில் ஆனியன் ரவா ஆர்டர் தந்து நீண்ட நேரம் காத்திருந்தபின் வந்தது.  மிகுந்த ஏமாற்றத்தைத் தந்தது அது.  ஏற்கெனவே சர்வர் வந்து விசாரிக்கவே பத்து நிமிடங்களுக்கு மேலாகக் காத்திருக்க வேண்டியும் இருந்தது.  வழக்கம்போல கூகுள் மறுநாள் அபிப்ராயம் கேட்டபோது கடித்துக் குதறினேன்.  அதற்கு பொறுப்பாக A2B யிலிருந்து மன்னிப்பு கேட்டு பதில் வந்திருந்தது!  முன்னரே அப்படி ஒருமுறை ரிலையன்ஸ் சென்றுவந்தபின் அப்போது அபிப்ராயம் கேட்ட கூகிளுக்கு குறைந்த ஸ்டார் தந்தபோது 'எதற்கு என்று தெரியவில்லை.  நாங்கள் எங்களை மேம்படுத்திக் கொள்கிறோம்' என்று பதில் வந்தது.  இதை எல்லாம் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் கவனிக்கிறார்கள் என்பது புரிந்தது.   'நீங்கள் ரொம்ப பாப்புலர் அபிப்ராயம் கொடுங்கள்' என்று நான் போகும் இடமெல்லாம் கேட்க, லொகேஷனை அணைத்து வைத்து விட்டேன்.  வம்பா இது!

======================================================================================