காற்றினிலே 4 / 6 :: துரை செல்வராஜு

 

முந்தைய பகுதிகள் சுட்டி : பகுதி 1, பகுதி 2 , பகுதி 3, 

அறைக்குள் இருந்த சூழ்நிலை அதிர வைத்தது.. ஆனாலும் மித்ரா பதற்றம் ஏதும் கொள்ளாமல் அவந்திகாவை மெல்ல நெருங்கினாள் ..

" இளவரசி!.. "

அருகில் வந்த  மித்ராவை அப்படியே இழுத்து தன் மீது சாய்த்துக் கொண்டாள் அவந்திகா..

" இளவரசி.. அமைதி பெறுங்கள்!.. தங்களது சினத்தைத் தாங்கிக் கொள்ள யாராலும் இயலாது!..  " - என்றபடி  அவந்திகாவின் முதுகை வருடிக் கொடுத்த மித்ரா அருகில் கிடந்த சால்வையை எடுத்து போர்த்தி விட்டாள்..

" மித்ரா.. நீ அனுப்பி வைத்தாயே வேலைக்காரன் - அவனுக்கு நான் வேண்டுமாம்.. எனக்கு வங்க மொழியும் தெரியும் என்பதை அறியாமல் என்னை ரசித்தபடி அவனாகவே பேசிக் கொண்டிருந்தான்.. அவனது மொழி விஜய்க்குத் தெரியாததால் அடிதடி நடக்க வில்லை..  கோபமுற்ற நான் -

' என்னடா வேண்டும் உனக்கு!.. எதைப் பார்க்க வேண்டும் நீ?.. ' - என்று சீறியதும் அவன் சுருண்டு விழுந்து விட்டான்..  என்னைப் பார்த்த விஜய்க்கும் மயக்கம்.. நாகவல்லி என் மீது தென்பட்டிருக்கின்றாள்.. இருவரும் குற்றுயிராகி விட்டார்கள்.. நான் பெற்றிருக்கும் இச்சாதாரி சித்தியைத் தான் நீ அறிவாயே!.. "

" அறிவேன் இளவரசி.. அறிவேன்.. ஆனாலும் இந்த வங்காளியிடம் ஏதோ விஷயம் இருக்கின்றது.. நீங்கள்  உஜ்ஜைனி இளவரசர் ஸ்ரீஸ்ரீ விக்ரமாதித்ய வருண் குமார் மீது கொண்டுள்ள அதீத காதல்தான் அதனை உணர்வதற்குத் தடையாக இருக்கின்றது..." மெல்லிய குரலில் தெளிவுபடுத்தினாள் அந்தரங்கத் தோழி..

இக்கட்டான நேரத்திலும் தனது காதலனை மிக்க மரியாதையுடன் குறிப்பிடும்  தோழியின் அன்பு முகத்தை உற்று நோக்கினாள் அவந்திகா..

பணிவுடன் தொடர்ந்தாள் மித்ரா..

" என்னை மன்னிக்கவும்.. இன்று பௌர்ணமி அல்லவா.. மஹேஸ்வர வழிபாடு செய்தாயிற்றா!.. "

திடுக்கிட்ட அவந்திகா - " நாளைக்கு அல்லவா பௌர்ணமி!.. " என்றாள்..

" இன்று நள்ளிரவு இரண்டு நாழிகைக்கு முன்பாகவே பௌர்ணமி திதி தொடங்கி நாளை முன்னிரவில் முடிகின்றது.. "

" இப்போது என்ன செய்வது?.. "

" ஒரு நிமிஷம் விழிகளை மூடி பிரார்த்தியுங்கள்.. அனைத்துப் பிரச்னைகளுக்கும் விடியல் தெரியும்!.. " - என்றாள் அமைதியாக..

ஒரு நிமிடம்.. ஆழ்நிலை தியானம்.. அறைக்குள் மல்லிகையின் வாசம் பரவிற்று.. மகிழ்ச்சியுடன் விழி திறந்த அவந்திகா மித்ராவின் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு சொன்னாள்..

" இன்றிரவு இந்த வங்காளியை அழைத்துக் கொண்டு வசந்த மண்டபத்துக்கு வந்து விடு.. இவனது ஆசையை நிறைவேற்றி விடலாம்.. "

" அங்கு தான்  இப்போது விஷக் கிருமி பரவலால் நிகழ்ச்சிகள் நிறுத்தப்பட்டு விளக்குகள் கூட ஏற்றப்படுவதில்லையே.. "

" நடக்கப் போவது விபரீதம்.. இதற்கு எதற்கு விளக்கும் விளக்கமும்?.. "

முத்துப் பற்கள் பளிச்சிடச் சிரித்தாள் அவந்திகா.. இந்தச் சிரிப்பைக் கண்டு  எத்தனை எத்தனை வருடங்களாயிற்று!.. மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது மித்ராவுக்கு..

சட்டென உத்தரவுகள் பிறந்தன.. இடுப்பில் கை வைத்தவாறு கம்பீரமாக நின்றிருந்தாள் அவந்திகா ஸ்ரீஷாந்தினி..

இருபது வயதின் எழிலார்ந்த அழகு.. பல நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் பார்த்திருந்த அதே தோற்றம்... 

"  மித்ரா.. கவனமாகக் கேள்.. வருண் இங்கேயே மயக்கத்தில் இருக்கட்டும்.. நான் இப்போது காற்றில் கரைந்து என்னை  மறைத்துக் கொள்கின்றேன்..  இன்னும் சில விநாடிகளில் வங்காளி விழித்து எழுவான்..

ஆனாலும் வருணைப் பார்க்க முடியாது.. நடந்ததெல்லாம் அவனுக்கு  மறந்து போகும்.. அந்த நிலையில்  நீ சொல்வதை எல்லாம் கேட்பான்.. உனது விரல் நுனிக்குக் கட்டுப்பட்டு உன் பின்னாலேயே வருவான்.. பிரம்ம முஹூர்த்தத்தில் எனது கனவு நிறைவேறும்.. பொழுது விடிவதற்குள் இந்த எல்லையை மகிழ்ச்சியுடன் கடந்து விட வேண்டும்!.. "

சொல்லியபடியே  காற்றினுள் ஒளிந்து கொண்டாள் அவந்திகா..

மித்ரா  - இப்போது நீலு என, உருமாறி நின்றாள்..

மயக்கத்தில் இருந்து விழித்தெழுந்த வங்காளி நீலுவைப் பார்த்து  அதிர்ந்தான்..

அவள் இவனைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தாள்..

" எதற்காக இந்தப் புன்னகை?.. " - திகைத்தான்..

" இந்த ஒரு பொழுது மட்டும் தான் உனக்கு!.. " - என்றபடி , சுட்டு விரலை உயர்த்திக் காட்டிய நீலு,  கண்ணைச் சிமிட்டியபடி முன்னால் நடந்தாள்..

" என்ன சொல்கிறாள் இவள்!.. - குழம்பிய வங்காளி ஒரு நொடியில் புரிந்து கொண்டான்..

நீலு.. செம்மஞ்சள் நிறம்.. நல்ல அழகி.. அவள் மீது ஏற்கனவே கண் வைத்திருந்த வங்காளி இப்போது தேன் குடித்த நரி ஆனான்.. எதை எதையோ நினைத்துக் கொண்டு அவளைப் பின் தொடர்ந்தான்... அவனது உடம்பில் ஆனந்த அலைகள்.. உள்நாக்கில் தித்திப்பு..

சுற்றியிருந்த வயல்களில் பாம்புகளுக்குத் தப்பியிருந்த தவளைகள் ' கரட்.. கரட்.. ' என்று கத்திக் கிடந்தன..

புளிய மரத்துப் பொந்தில் இருந்து வெளியே வந்த ஆந்தைக்கு திடீரென உற்சாகம் பீறிட -  சந்தோஷத்துடன் அலறியது.. அதைக் கேட்டு திடுக்கிட்ட நாய்கள் அவற்றின் பங்குக்கு குரைத்து வைத்தன..

பாழடைந்த மாளிகையின் வசந்த மண்டபத்தை நோக்கி நீலு செல்வதைக் கவனித்த காவல்  கூண்டின் பெரியவர் - " எங்கேயம்மா இந்நேரத்தில்?.. " - என்றார்..

அவரது கண்களுக்கு நீலு மட்டுமே தெரிந்தாள்...

நீலு திரும்பினாள்..

மித்ரா என - முகங்காட்டி கோரைப் பற்களையும் காட்டி, " உஷ்!..  "- என்றாள்..

அவளைக் கண்டு கிறுகிறுத்த கிழவர் அப்படியே மயங்கிக் கீழே விழுந்தார்..

இன்ப வெள்ளத்தில் நீந்தியபடி வந்த வங்காளி பாழ் மண்டபத்தை நெருங்கியதும் கேட்டான்..

" நீலு.. இங்கே யார் தீப்பந்தம் ஏற்றி வைத்தது?.. "

" ஏன்?.."

பதில் சொல்லவில்லை.. ஆனாலும் - இஞ்சி தின்றதைப் போல இளித்து வைத்தான்..

" உள்ளே போனதும் அணைத்துக் கொள்!.. "

நீலுவின் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளும் கற்கண்டாக இனித்தன அவனுக்கு..

பாழ் மாளிகையின் நடுக் கூடத்தை நெருங்கியதும் அங்கிருந்த  மேடையைக் கண்டு அதிர்ந்தான் வங்காளி..

அவனது வயிறு கலங்கியது..

இசை மேடையின் நடுவில் சிம்மாசனம்.. அதில் அவந்திகா ஸ்ரீஷாந்தினி..

" இவள் சாயங்காலம் லாட்ஜூக்கு எவனோ ஒருவனுடன் வந்தவள் ஆயிற்றே!.. இவளுக்கு என்ன வேலை இங்கே!.. ஜிகினா ராணி மாதிரி எதற்கு இந்த  நாடக வேஷம்?.. "

வங்காளியின் எண்ணங்கள் பலவாறு ஓடின..

வெள்ளி இழைகளால் பின்னப்பட்ட காலணிகளில் பதிந்திருக்கும் செங்கமலப்  பாதங்கள்.. அவற்றில்  செம்பஞ்சுக் குழம்பு கொண்டு  எழுதப் பெற்ற சித்திரப் புள்ளிகளும் தண்டைகளும் முத்து மணி நூபுரங்களும்.. இடையில்  தங்க ஜரிகையுடன் பொன்னிறப் பாவாடையும் அதனைத் தழுவியவாறு ஒட்டியாணமும்.. இடப்புறத்தில் வாளும் வலப்புறத்தில் கட்டாரியும்.. நாபிக் கமலத்தை மறைத்தவாறு உதர பந்தனம்..

ஸ்வர்ண இழைகளால் முடியப் பெற்றிருந்த அழகுக் கச்சை..

கச்சையின் மேல் மெலிதாய் நெய்யப்பட்ட பூந்துகில்.. அதற்கு மேலாக வைர வைடூரிய மாலைகள், பொற் சங்கிலிகள், முத்துமணிச் சரங்கள்.. சங்குக் கழுத்தில் ஒற்றையாய்க் கமலப் பதக்கம்.. 

மருதோன்றிச் சிவப்புடன் செங்காந்தள் விரல்கள்..  அவற்றில் விதவிதமான கணையாழிகள்.. முன் கைகளில் முத்து வளைகளுடன் சங்கு வளையல்கள்.. வலது முழங்கைக்கு மேல் வீர கடம்பு தோள்களில் வாஹூ வலயம் எனப்பட்ட ஆரங்கள்..

காதுகளில் தொங்கல்கள்.. எள்ளுப் பூ நாசியில் சின்னஞ்சிறு முல்லையாய் முத்து மணி.. 

குவளைப் பூ விழிகளில் காராம் பசுவின் வெண்ணெயில் திரட்டப்பட்ட மை.. புருவங்களின் மேலாக ஆடகப் பொன்னின் துகள்கள்.. 

புருவ மத்தியில் ஸ்ரீ மஹா காளேஸ்வரரின் திருநீறு.. லலாட திலகமாக கஸ்தூரியுடன்  செந்தூரம் குங்குமம்.. 

நெற்றி முகட்டின் வலமும் இடமுமாக சூரிய சந்திர கலைகள்.. அழகுக்கு அழகாக நெற்றிச் சுட்டி..

அள்ளி முடிக்கப்பட்டிருந்த நறுங்குழலில் மல்லிகைச் சரத்துடன் மயிற்பீலி..

கொண்டை உச்சியில் திரிநேத்ர வில்வ கிரீடத்துடன்  முத்துச் சரங்கள் ஸ்வர்ண புஷ்பம்.. 

பொன்னாசனத்தில் இருந்த அவந்திகா ஸ்ரீஷாந்தினியைச் சுற்றி ஒளி வட்டம் விரிந்திருந்தது..

விழித்த விழி மூடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் வங்காளி.. நீலுவுடன் மகிழ்ந்திருக்கலாம் என்று வந்தவனுக்கு சப்த நாடிகளும் ஒடுங்கிப் போய் விட்டன.. 

" ம்!.. " - பின்னாலிருந்து குரல்..

திரும்பிப் பார்த்தான் வங்காளி.. அங்கே உருட்டி விழித்தவாறு கோரைப் பற்களுடன் மித்ரா.. இடி விழுந்த மாதிரி இருந்தது அவனுக்கு.. பயத்தில் நடுங்கிக் குரலெடுத்தான்..

ஆனால் அது யாருக்கும் கேட்காமல் போனது தான் சோகம்..

" ம்.. சொல்.. எங்கே அது?.. "

அவந்திகாவின் கோபம் நாகத்தின் சீற்றத்துடன் வெளிப்பட்டது.. 

" எது?.." கண்ணீர் வழிந்தது வங்காளிக்கு...

ஆசனத்திலிருந்து எழுந்தாள் அவந்திகா... அவளது தலைக்குப் பின்னால் நாகம் படம் எடுத்திருந்தது..

" ஆ!.. " - என்று அலறியவாறு பின்னால் சரிந்தான்.. அவனைத் தாங்கிக் கொண்ட மித்ரா -  அவன் மயங்கி விடாதபடிக்கு நடு நெற்றியில் தட்டினாள்..

வங்காளி மெல்ல உருமாறிக் கொண்டிருந்தான்..

(தொடரும்)