வயதாகி வந்தாலும் காதல் - வாசல் வரை நினைவுகள்

காலை முதல் மாலை வரை...

வேலைக்குச் சென்றாலும் சரி, வெளியூர் சென்றாலும் சரி...  அங்கிருந்து நம் வீடு என்று நினைத்தால் உங்களுக்கெல்லாம் என்ன நினைவுக்கு வரும்?  வாசல் நினைவுக்கு வருமா?  எனக்கு அப்படிதான் நினைவுக்கு வரும்.  அதுவும் எப்போதோ நான் ஐந்தாம் வகுப்பு படித்தபோது இருந்த வீட்டின் வாசல் அடிக்கடி நினைவுக்கு வரும்!  ஏனோ?  அதனால் எழுந்த சிந்தனைகளை வைத்து எழுந்தது கீழ்க்காணும் வரிகள்!  எப்போதோ எழுதி வைத்திருந்தது!

வாசல் வரை நினைவுகள் 

இரவு முழுவதும் 

எனக்காக 

காய்ந்து போய் 

காத்திருந்து 

காலை 

என் வரவில் 

ஈரமாகிறது 

என் வாசல்.

குளித்து 

முகம் அலங்கரிக்கப்பட்ட 

குழந்தைபோல் 

ஈரநிலத்தில் 

கோலமணிந்து 

புத்துணர்ச்சி தந்து 

வழியனுப்பி வைக்கிறது 

என் வாசல்.

​வேலையாய் 

வெளியில் சென்று 

களைத்துத் திரும்பும் 

நாட்களில் 

எனக்கான வீட்டின் 

முகப்பாய், 

அடையாளமாய், 

கண்ணில்பட்ட உடனே 

உவகை கொள்ளவைக்கிறது 

பசுஞ்சாணி பூசிக்கொண்ட 

என் வாசல்.

இரவின் நிலவில் 

ஓய்வாய் அமர்ந்து 

பேசவும்,

உண்ணவும்,

மகிழவும் 

மடியில் இடம் தந்து 

உறங்க அனுப்புகிறது 

என் வாசல். 

==============================================================================================

ஒரு தடவை, எம்.எஸ் விஸ்வநாதன் சார்கிட்ட, '' 'சுஜாதா’ படத்துல 'நீ வருவாய் என நான் இருந்தேன்’னு ஒரு பாட்டு வருமே சார்... அந்தப் பாட்டு மாதிரியே எனக்கும் ஒரு பாட்டு கம்போஸ் பண்ணித் தர முடியுமா..?''னு கேட்டேன். அப்போ எம்.எஸ்.வி சார் சொன்ன கதைதான், 'நான் பாடும் பாடல்’.
அந்தப் பாட்டைப் பாடின பாடகியோட பேரு கல்யாணி மேனன். அதுதான் அவங்க பாடின முதலும் கடைசியுமான பாட்டு. அவங்களுக்கு நடந்தது காதல் கல்யாணம். அவங்க பாடகியாகணும்னு, அவங்க கணவர் நிறைய பேர்கிட்ட சான்ஸ் கேட்டு அலைஞ்சுருக்கார். ஆனா, அவருக்கு டெல்லிக்கு டிரான்ஸ்ஃபர் கிடைச்சுடுது. மனைவியை பாடகியாக்கியே தீரணும்னு அங்க இருந்தே முயற்சியைத் தொடர்றார். ஒரு வழியா வாய்ப்பும் கிடைச்சுடுது. எம்.எஸ்.வி-யும் அவங்களுக்கு ரெக்கார்டிங் தேதியை குறிச்சு கொடுத்துடறார். இதை கேள்விப்பட்ட கணவர், முதன் முதலா மனைவி ரெக்கார்டிங் தியேட்டர்ல பாடுறதை பார்க்க... டெல்லியில இருந்து கிளம்பி வர்றார். ரெக்கார்டிங் தியேட்டர்ல எல்லாம் ரெடி. ஆனா... கணவர் வர்றதுக்காக பாடாம காத்துட்டு இருக்கற கல்யாணிகிட்ட, 'நேரமாகுதும்மா... என்னை அப்பா மாதிரி நினைச்சுட்டு பாடு’னு எம்.எஸ்.வி. சார் தைரியம் சொல்றார். இவங்களும் கணவர் வரணும்ங்கிற ஏக்கத்துல உண்மையாவே உருகி உருகி 'நீ வருவாயென' பாட்டை... அழுது பாடறாங்க. அந்தப் பாட்டு அவ்ளோ தத்ரூபமா வந்ததா எல்லாருமே சந்தோஷப்பட்ட சமயம், அவங்க கணவர் இறந்துட்டதா தகவல் வருது. மனைவி பாடுறதைக் கேக்கணும்னு அவசரமா ஏர்போர்ட்ல இருந்து டாக்ஸியில வந்தவர், விபத்துல இறந்துடறார். கணவர் இறந்த பிறகு, பாடவே மாட்டேன்னு அவங்க முடிவு பண்ணினதா எம்.எஸ்.வி. சார் சொன்ன கதைதான், என் 'கௌரி’யோட கதை............................. .........................
இயக்குநர் சுந்தர்ராஜன்  சொல்லி இருக்கும் தகவல் இது.  கல்யாணி மேனன் அவர்களின் மகன்தான் இயக்குனர் ராஜீவ் மேனன்.


=================================================================================================

இப்படித்தாங்க...   அப்பல்லாம் ரொம்ப ஆழ்ந்து சிந்திப்பேன்!!!

எதுவாக நினைக்கிறோமோ அதுவாகவே ஆகிறோம் என்பார்கள்.

எண்ணங்களின் சக்தி.

அதனால்தான் பலபேர் சேர்ந்து பிரார்த்தனையில் பலனிருக்கும் என்றும் சொல்கிறார்கள்.

எண்ணங்கள் மனதைச் சுற்றிச் சுற்றி வருகின்றன. அதனாலேயே OCD, STRESS போன்றவையும் வருகின்றன!

அடுத்தவர்களுடைய நம்மைப்பற்றிய எண்ணங்கள் நம்மைப் பாதிக்குமோ? எண்ணங்கள் வெளிச் செல்கின்றனவா, உள் வருகின்றனவா?

எண்ணங்களே இல்லாமல் இருக்க முடியுமோ... மனம் ஒன்றுமே யோசனை இல்லாமல் நிர்மலமாய், துடைத்த ஸ்லேட் போல இருக்குமோ... படம் முடிந்தபின் இருக்கும் வெண்திரை போல எதுவுமே இல்லாமல் மனம், சாத்தியம்?

அதற்கு வந்த எதிர்வினைகள்....!  உங்கள் கருத்து?

==========================================================================================

சென்ற வாரமே சேர்த்திருக்க வேண்டும்..   விட்டுப்போய்விட்டது!  

========================================================================================