குறை... குறை... குறைகளைக் குறை...

குறையில்லாத மனிதர்கள் யார்?  நாம் அடிக்கடி சொல்லும் வார்த்தை.  அது வேறு அர்த்தம்.  'குணம் நாடி குற்றமும் நாடி' பொருளில் வரும்.  அவர்களிடம் குறை அதாவது திருடுதல்,  ஏமாற்றுதல், வஞ்சித்தல், பொய்ச்சொல்லுதல் ன்று குணத்தில் குறை இருந்தாலும் பாராட்டக் கூடாது என்னும் பொருளில்.

நான் சொல்ல வருவது வேறு.  கோடி கோடியாய் பணம் இருந்தாலும் அதை வைத்திருப்பவர்களுக்கு மனதில் ஏதோ குறை இருந்து கொண்டே இருக்கும்!

பார்த்துப் பார்த்து எவ்வளவு செய்தாலும் ஒரு நொடி சிரித்து மறுநொடி அதிலும் ஏதாவது ஒரு குறை காணும் குணம்.  எல்லாமே எப்போதுமே மனதுக்கிசைந்தபடி வசதியாய் அமைந்துவிடுமா என்ன!  

வீட்டில் பார்த்து வைத்துத் திருமணம் செய்து கொண்ட பெண் ஒருவர், காதலித்து மணந்துகொண்ட தன் தோழியிடம்,  'உங்களுக்குள் நல்ல அண்டர்ஸ்டேண்டிங் இருக்கும்' என்கிற ரீதியில் குறைப்பட, பதிலுக்கு அவர் 'அப்படி எல்லாம் இல்லை.  உனக்காவது உன் குறைகளை உன் வீட்டில் சொல்லலாம், ஆனால் நான் அப்படிச் சொல்ல முடியாது.  நானே தேடிக்கொண்டது என்று இடிக்கிறார்கள்' என்றார்.

'உனக்கும் கீழே உள்ளவர் கோடி..  நினைத்துப் பார்த்து நிம்மதி தேடு' என்று ஈஸியாகப் பாடி வைத்துவிட்டுச் சென்று விட்டார் கவிஞர்.  அவ்வளவு எளிதாக முடிகிறதா என்ன?  பணவிஷயம் என்று இல்லை.  எல்லா விஷயத்திலும்.

குறுகிய தெரு ஒன்றில் இரவில் நடந்து  கொண்டிருந்தபோது மின்சாரம் தடைப்பட்டுவிட, கும்மிருட்டில் குழம்பிப்போனவன் "அடச்சே..."  என்று வாய்விட்டே அரற்றிவிட, "என்னாச்சு" என்கிறான் கூட வந்து கொண்டிருந்த கண் தெரியாத நண்பன்.  "கரன்ட்டு போச்சு...  ஒரே இருட்டு"  என்று சொல்லும் இவனுக்கு அவனிடமிருந்து  "ஓ."  என்பதைத்தவிர பதில் இல்லை.  மேஜர் சந்திரகாந்த் நினைவுக்கு வருகிறதா?

ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் குறை வைத்திருக்கும் நண்பர் ஒருவர் இருக்கிறார்.  பேச ஆரம்பித்தால் நமக்கு அலுத்துவிடும்.  மருமகள் கீரையே வாங்கி சமைப்பதில்லை என்பதிலிருந்து அன்றாட வாழ்வின் ஒவ்வொரு துளியிலும் குறையுடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார் அவர்.  எனக்குத் தெரிந்து நிறையாக அவர் எதுவும் சொல்லிக் கேட்டதே இல்லை நான்.  மனைவியிடமும், அவர் பெற்றோரிடமும் கூட அவர் நிறைகளைக் கண்டதில்லை.  "அப்போல்லாம் தம்பிக்கு மூணு பூரி நாலு பூரி கொடுப்பார் அம்மா..  எனக்கு எப்பவும் ரெண்டுதான்!"

தன் மனதில் உள்ள குறைகளை யாரிடமாவது சொன்னால் பாரம் குறையும்தான். எப்போதும், எல்லோரிடமும் சொன்னால்?  இதில் இன்னொரு விஷயம் இப்படி எல்லாவற்றிலும் திருப்தி இல்லாதவர்கள் தன் மக்களை பற்றி மற்றவர்களிடம் சொன்னால் அந்த மக்களை மற்றவர்கள் எப்படி மதிப்பார்கள்?  இல்லை, இவரைப்பற்றியே என்ன நினைப்பார்கள்?

ஒருவர் இருக்கிறார்    இன்று நிறையாக சொல்லும் ஒன்றையே மறுநாள் மூட் மாறி குறையாக மாற்றி வாதிடும் குணம்.  

"எனக்கு யாரும் இல்லை, என்னிடம் யாரும் பேசுவதில்லை, எனக்கு யாரும் எதுவும் செய்ததில்லை"  என்று வேறொருவர்.  இவர் யாரிடமும் தானாக பேச மாட்டார்.  ஆனால் எல்லோரும் இவரிடம்  வந்து பேசவேண்டும்.  சரி, போனால் போகிறது என்று அப்படிப் பேசினால்தான் கலகலப்பாக மனம் திறந்து பேசி விடுவாரா என்றால், அதுவும் கிடையாது.  பாதி நேரம் தொலைக்காட்சியில்  உருப்படாத வாய்ச் சண்டைகள், அழுவாச்சித் தொடர்கள் என்று பார்த்துக் கொண்டு அரைகுறையாக உம் கொட்டி பாதி மௌனத்தில் பேசுவார்.  பிறகு அவரிடம் பேசுவதை யார் விரும்புவார்?

இவ்வளவு பேசற உன்னிடம் குறையே கிடையாதா?  உண்டுங்க..  இல்லாமல் இருக்குமா?  யாரிடமும் சொல்வதில்லை, மேலும் முடிந்தவரை அவற்றில் இயன்றவற்றை நானே நிவர்த்தி செய்துகொள்கிறேன்.  முடியாததாகி அவ்வளவுதான் என்று விட்டு விடுகிறேன்.  

குறை இல்லாத பெரு வாழ்வு வாழவேண்டும் என்கிற வாழ்த்துக்கு வேறு பொருளும் உண்டு போலும்!

====================================================================================================

கொஞ்ச நாட்களுக்கு முன்னால் ஸ்ரீஹரி வைத்தியம் பற்றி பேசிய ஞாபகம்.  நான் சில எடுத்து வைத்திருந்தேன்.  அதில் கிடைத்த ஒன்று...

=========================================================================================

சக்தி இல்லையேல்.....

=========================================================================================

கலாப்ரியாவும், ஞானக்கூத்தனும் கல்யாண் ஜியும்... 

===============================================================================================

தினமலர் 'சொல்கிறார்கள்' பகுதியில் படித்த ஒரு சுவாரஸ்யம்.  நான் வளர்த்த இரண்டு செல்லங்களுக்கும் வைத்தியம் பார்த்த அனுபவமும், அல்லது வைத்தியம் பார்க்கும்போது பிடித்துக்கொண்ட அனுபவமும் என்று சொல்வது பொருந்தும்.   அதிலும் என் இரண்டு செல்லங்களில் இவன் ரொம்ப முரடன்.  எங்களையே பார்த்து பற்களைக்  காட்டுவான்!  கோபக்காரன்.  ஆனால் இவனுக்குதான் அதிக வைத்தியம் செய்ய வேண்டி இருந்தது.

கேஜிஎஸ் வீட்டில் அவர் வளர்த்த செல்லத்துக்கு வைத்தியம் பார்க்கும்போது அதைப் பிடித்துக்கொண்ட அனுபவமும் எனக்கு உண்டு. அதன் பெயர் பென்ஜி.   'இரும்பு கேட்'டில் கட்டி, கேட்டுக்குப் பின் சங்கிலியை வளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டு...  நாம் வளர்க்கும் செல்லம்தான்.  ஆனால் அந்த நொடி இதயத்தில் அடிக்கும் துடிப்பு இருக்கிறதே....  இனி அவர் என்ன சொல்கிறார் என்று பார்ப்போம்!

​செல்லப் பிராணிகளாக கால்நடைகளை வளர்க்கும் போது, கவனமாக இருக்க வேண்டும் என, தன் அனுபவத்தை கூறும், டாக்டர் பா.நாகராஜன்: 

'நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி' என, திருவள்ளுவர் சொல்வது போல, செல்லப் பிராணிகளுக்கு என்ன நோய் வந்துள்ளது என கண்டறிவது அவசியம்.

நோய்களை கண்டறிய, மனிதர்களுக்கு இருப்பது போன்ற பல கருவிகள் இப்போது உள்ளன. சில ஆண்டு களுக்கு முன் அப்படி இல்லை. நகரின், வி.ஐ.பி., ஒருவர், தன் செல்ல நாயை என்னிடம் அழைத்து வந்தார்.

நிற்க முடியவில்லை. எழுந்து நிற்கும்; உடனே மயங்கி விழுந்து விடும். அதற்கு என்ன பிரச்னை என்று தெரியாமல் மிகவும் கலங்கிப் போயிருந்தார். சில அடிப்படை சோதனைகளை செய்ததும், அந்த நாயின் கணையத்தில் கட்டி இருப்பதை கண்டறிந்தேன்.

ரத்த சர்க்கரை அளவை பொருட்படுத்தாமல், இன்சுலின் தொடர்ந்து சுரந்து கொண்டிருக்கும், 'இன்சுலினோமா' என்ற நோய் இருப்பதாக கூறினேன்.

நான் சொன்னதை உறுதிப்படுத்த, அந்த, வி.ஐ.பி., வெளிநாட்டு டாக்டர்களிடம் எல்லாம் கருத்து கேட்டு, கடைசியில் நான் சொன்னது தான் சரி என்பதை உணர்ந்தார். அந்த கட்டியை அகற்றி, சில நாட்களில் அந்த நாய்க்கு இருந்த பிரச்னையை சரிப்படுத்தினேன்.

நாயோ, பூனையோ நம் கிளினிக் வரும் போது, அதை கையாளும் விதம், அதை கட்டுப்படுத்தும் முறைகள் முக்கியம். குறிப்பாக, வீடுகளில் அமைதியாக இருக்கும் செல்லப் பிராணிகள், கிளினிக் போன்ற இடங்களுக்கு வந்ததும், அசுரத்தனமாக மாறி விடும்.

'நான் என்ன சொன்னாலும், என் செல்லம் கேட்கும்' என, செல்லப் பிராணிகளின் உறவினர்கள் கேட்பதை நம்பக் கூடாது.

முன்னெச்சரிக்கையாக பல நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்ட பிறகு தான், அந்த பிராணிகளை கையாள வேண்டும். உரிமையாளர்கள் கூறியதை நம்பி, அவர்களின் செல்லப் பிராணிகளிடம் கடி வாங்காத டாக்டர்களே இருக்க முடியாது.

அதுபோல, சில பிராணிகளுக்கு மயக்க மருந்து கொடுத்து, மயங்க வைத்திருப்போம். அவை மயங்கித்தானே கிடக்கிறது என பக்கத்தில் சென்றால், அவ்வளவு தான்.

இப்படித் தான் ஒரு முறை, நாய் ஒன்றுக்கு ஆப்பரேஷன். மயக்க மருந்து கொடுத்து, மயங்க வைத்து, அறுவை சிகிச்சை செய்து, கையை கழுவிக் கொண்டிருந்தேன்.

தற்செயலாக பின்னால் திரும்பிப் பார்த்தேன். கர்ண கடூரமாக பார்த்தபடி நின்று கொண்டிருந்தது அந்த நாய். அதன் கடியிலிருந்து தப்பிக்க, நான் ஓடிய ஓட்டம் இருக்கிறதே... அதை சொல்லி மாளாது.

நாய், பூனைகளை அழைத்து வரும் போது, அதன் கழுத்து பட்டை, வலுவாக இருக்கிறதா என பார்க்க வேண்டும். வீட்டில் சாதுவாக இருக்கும் அவை, எங்களைப் பார்த்த உடன், கழுத்து பட்டையை பிய்த்து, பாய்ந்து விடும்!

====================================================================================================

அவ்வளவு பசிச்சா எடுத்துக் போட்டு சாப்பிட வேண்டியதுதானே மிஸ்டர்....!

*******************************************************************************************************