ரிப்ளியின் நம்பினால் நம்புங்கள் மியூசியம்-லண்டன் 1/3 :: நெல்லைத்தமிழன்

 

கோயில் பதிவுகளுக்கு இடையில் மாறுதலாக என்ன எழுதலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்தேன். நான் முன்னமே சில பல நாடுகளுக்கு பிரயாணம் செய்திருக்கிறேன் என்று சொல்லியிருக்கிறேன். அந்த பிரயாணங்களைத் தொகுத்து எழுதலாமா என்று யோசித்தேன். என் புகைப்படத் தொகுப்பில் நான் பல முறை சென்ற லண்டன் பகுதிகளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது, நான் அங்கு பார்த்த ‘ரிப்ளியின் நம்பினால் நம்புங்கள்’ மியூசியம் பகுதியைப் பார்த்தேன். அதையே மூன்று வாரங்களுக்கு படப் பகிர்வுகளாகப் பகிரலாம் என்று தோன்றியது.

நான் ஏதேனும் நாடுகளுக்குச் சென்றால் கிடைத்த அவகாசத்தில் என்ன என்ன இடங்களைப் பார்க்கலாம் என்று யோசித்துத் திட்டமிடுவேன். சில நேரங்களில் சென்ற இடங்களுக்கே மீண்டும் செல்வேன். சும்மா ஹோட்டல் அறையில் உட்கார்ந்து பொழுதைக் கழிக்க மாட்டேன். பொதுவா காலையில் சீக்கிரம் எழுந்து அன்று செய்யவேண்டிய வேலைகளைச் செய்வேன். அதுபோல, மிகவும் அசதியாக உணர்ந்தாலன்றி வேலை முடித்துத் திரும்ப வரும்போது அறையில் உட்காரமாட்டேன்.  எனக்கு  இந்த மாதிரிப் பயணங்களில் உணவு என்பது ரொம்ப முக்கியமானதல்ல. அங்கு கிடைக்கும் மணமூட்டப்பட்ட பாலோ இல்லை வேறு ப்ரெட்டோ எனக்குப் போதுமானது. ஒரு வாரம் தங்கும்படி நேர்ந்தால், ஒரு நாள் அந்த இடத்தில் உள்ள  இந்திய உணவகத்துக்குச் செல்வேன் (அது எவ்வளவு தொலைவில் இருந்தாலும்).

அப்படி ஒரு தடவை சென்றிருந்தபோது அலுவலக வேலையை முடித்துவிட்டு லண்டன் டியூப் ஸ்டேஷனுக்குச் செல்ல நடந்தபோது வழியில் இந்த ‘நம்பினால் நம்புங்கள்’ மியூசியத்தைப் பார்த்தேன்.  உடனே டிக்க்கெட் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்றுவிட்டேன். இந்த மியூசியத்தைப் பற்றி எனக்கு முன்னமே ஏதும் தெரியாது. 

அங்கு பல தளங்களில் வித்தியாசமானவற்றைக் காட்சிப்படுத்தியிருந்தார்கள். சில பல தளங்கள் ஆச்சர்யப்படுத்தின. சில கொஞ்சம் உவ்வே ரகம்தான். அதனால் என்ன? நான் எடுத்த படங்களில் பலவற்றை உங்களுடன் பகிர்ந்துவிட்டால் உங்களுக்கே தெரிந்துவிடப்போகிறது.  

அது ஒரு கிறிஸ்மஸ் நேரம். அதனால் சாலைகளில் அலங்காரங்கள் மிகுந்திருந்தன. இந்த மாதிரிப் பயணங்களில் நான் பெரும்பாலும் ஒன்றையும் வாங்கமாட்டேன். பசங்களுக்காக ஏதேனும் பார்த்தால் வாங்குவேன். ஒரு தடவை என் பெண்ணுக்கும் பையனுக்கும் ஆளுக்கு ஒரு வித்தியாசமான அலார்ம் க்ளாக் வாங்கிக்கொடுத்தேன். காலையில் பொதுவாக அலார்ம் வைத்துக்கொள்பவர்கள் எல்லோரும், அலார்ம் அடித்தவுடன் அதனை ஸ்டாப் செய்து தூக்கத்தைத் தொடர்வார்கள். இதில் விதிவிலக்குகள் இருக்கா என்ன? அந்த அலார்ம் க்ளாக்கில் என்ன விசேஷம் என்றால், அலார்ம் அடித்தவுடன் அதன் மீது பொருத்தப்பட்டிருக்கும் ஒன்று பறந்து விழுந்துவிடும். அதனை எழுந்து எடுத்து கடிகாரத்தில் பொருத்தினால்தான் அலார்ம் நிற்கும். எழுந்துவிட்டால் பிறகு தூங்க நினைக்கும் வாய்ப்பு குறைவு என்பதால்.  

நான் எப்போதுமே நாலைந்து அலார்ம் வைத்துக்கொள்வேன். கடைசி அலார்மில் எழுந்துகொள்வேன் (காலை 5 மணிக்கு எழுந்துகொள்ள 4, 4:15, 4:30, 5 என்று அலார்ம் வைப்பேன்). என்ன ஒரு விநோத பழக்கம் பாருங்கள்.

எங்க வீட்டில் (அனேகமா என் பெண் ஆரம்பித்த வழக்கமாகத்தான் இருக்கும்) பசங்களின் சிறு வயதிலிருந்தே (எல் கேஜிக்கும் முன்னாலேயே) ஹாலில் உள்ள சுவர் கடிகாரத்தில் நேரத்தை 10 நிமிடங்கள் அதிகமாக்கி வைத்திருப்பார்கள். அப்போதுதான் நேரமாவதை உணர்ந்து அவசர அவசரமாக பள்ளி, கல்லூரி, ஆபீஸுக்குத் தயாராவர்களாம்.  இத்தனை வருடங்களுக்குப் பிறகு, பசங்களெல்லாம் வீட்டில் இல்லை. அதனால் சென்ற மாதம்தான் ஹால் கடிகாரமும் சரியான நேரத்தைக் காட்டும்படி மாற்றினேன். எனக்கு உள்ள விநோத பழக்கம், எல்லா இடத்திலும் கடிகாரம் இருக்கணும். பாத்ரூமிலும் கடிகாரம் மாட்டியிருப்பேன். படுக்கை அறையில், இரண்டு இடங்களில் கடிகாரம் மாட்டிவைத்துள்ளேன்.

சரி..இப்போது மியூசியத்தில் நான் பார்த்தவைகளைப் பார்க்கலாம்.

வெஸ்ட் மினிஸ்டர் சிட்டி கவுன்சிலின் கிறிஸ்துமஸ் வாழ்த்துக்காக வைக்கப்பட்டிருந்த அலங்காரம். நீர்க்குமிழி போன்ற அலங்காரம்.

“நம்பினால் நம்புங்கள்” மியூசியத்தின் நுழைவாயில். 

வாசல்ல யாரும் நெட்டையான ஆளு வரவேற்கலை. பொம்மைதான். ஆனால் அவர் உயிருடன் இருந்த நெட்டை மனிதர். 

முதல் படம், உலகின் உயரமானவரின் மாடல். நின்ன இடத்திலிருந்தே உள்ளே வருபவரின் பாக்கெட்டில் நிறைய பணம் இருக்கிறதா என்று பார்த்துவிடலாமோ? இரண்டாவது படம், அழகிய குண்டூசி (Push Pin)களால் வரையப்பட்ட ஓவியம். படத்தில் உள்ளது ஓஃப்ரா வின்ஃப்ரே.

பல்குத்தும் குச்சிகளால் செய்யப்பட்ட ஜூடாஸ் சிற்பம் (ஜூடாஸ் என்பவர் இயேசுவின் 12 சீடர்களுள் ஒருவர். 30 வெள்ளிக்காசுகளுக்காக இயேசுவைக் காட்டிக்கொடுத்தவர். பிறகு குற்ற உணர்வால் தற்கொலை செய்துகொண்டவர்). இந்தச் சிற்பத்துக்கு 50,000 toothpicks உபயோகித்திருக்கிறார்கள். தாடிக்கு மாத்திரமே 5,000 குச்சிகளாம். இதைச் செய்ய 3 வருடங்கள் ஆனதாம் (உடனே.. இது என்ன வேலையத்த வேலை என்று உங்கள் மனதில் தோன்றுமே)

வேஸ்ட் பிளாஸ்டிக்கையும் சில பல கரண்டிகளையும் வைத்து எவ்வளவு அழகாக இந்தக் குதிரையைச் செய்திருக்கிறார்கள் பாருங்க. காற்றைவிட வேகமாக ஓடுகின்ற தோற்றத்தைக் கொடுக்கின்றன.

திபெத்தில், இறந்த முன்னோர்களின் எலும்புகளை வைத்து ஆபரணங்கள் செய்து அணிந்துகொள்வது, இறந்தவர்களுக்குச் செய்யும் மரியாதை என்று நினைத்தார்களாம். அதிலும் அறிவின் இருப்பிடமான மண்டையோட்டை, நன்கு அலங்கரித்து கழுத்தில் அணிந்துகொண்டால், இறந்தவருடைய ஞானம் தங்களுக்கும் வரும் என்று நம்பினார்களாம். இந்த மண்டையோட்டு முகமூடி மிக அழகாக அலங்கரிக்கப்பட்டிருப்பதைப் பார்த்தீர்களா? எப்படி அழகுடன் செதுக்கியிருக்கிறார்கள் என்று பாருங்கள்.  (காலைல உனக்கு என்னப்பா இந்தக் கொலைவெறி… யாருடைய மண்டையோட்டையோ கூர்ந்து கவனித்து அறுபது வித்தியாசங்களை எழுதச் சொல்லுவ போலிருக்கே)

ஐந்து கால் தவளையும்,  திமிங்கிலத்தின் காதில் உள்ள பகுதியும் (Ear drumக்கெல்லாம் தமிழ் வார்த்தை படித்திருக்கிறேன். இப்போ மறந்துவிட்டது)

Oriental Dragon Chair – பழைய காலத்தது. 

பழங்குடியினரின் முகமூடி (என்னா உயரம்). இரண்டாவது படம் சீன வீரனின் உலோகப் பதுமை

முழுவதும் கம்பளி நூலினால் செய்யப்பட்ட ஃபெராரி கார். இதற்கு 12 மைல் நீளமான நூலை உபயோகித்திருக்கிறார்கள். இங்கிலாந்தில், கலைப் பள்ளிக்கான ப்ராஜக்டாக இதனை மாணவர் ஒருவர் செய்திருக்கிறார்

எம்மாம் பெரிய சேர். நல்லவேளை, சேர்ல உட்கார படிகள் வச்சிருக்காங்க. இல்லைனா ஏணி எங்க இருக்குன்னு தேடவேண்டியிருக்கும்.

இது Peel Trident எனப்படும் மூன்று சக்கர சிறிய கார். 1965-66ல் தயாரிக்கப்பட்டது. 45 கார்களே தயாரித்திருக்கிறார்கள். இப்போதும் அவற்றை ஓட்டும்படியாகச் செய்திருக்கிறார்கள். பார்க்க விளையாட்டுக் கார்கள் போன்று தெரிந்தாலும், இத்தகைய வாகனங்கள் மிக உபயோகமானவை என்று நினைக்கிறேன். 

அடுத்து வருவது, பிறப்பினால் ஏற்படும் குறைபாடுகள். விலங்குகளில் இத்தகைய குறைபாடுகள் ஏற்படும்போது இரட்டைத் தலை, மூன்று கால்கள், ஒட்டிப்பிறப்பது என்று ஆகிவிடுகிறது. பார்ப்பதற்கு கொஞ்சம் அசூயையாக இருந்தாலும், இவையும் இருந்தன என்பதற்காக சில படங்களைச் சேர்த்துள்ளேன்.

இதை எழுதும்போது எனக்கு, மனிதனின் அதீத ஆசைக்காக விலங்குகளின் இயற்கை உடலையே மாற்றும் போக்கு நினைவுக்கு வருகிறது. பெங்களூர் சாலைகளில் நான் நிறைய கறவை மாடுகளைப் பார்ப்பேன். அவற்றின் மடு, அதீத பெரிதாக இருக்கும். இயற்கையாகவே இருக்காது.  நிறைய பால் கறக்கவேண்டும் என்பதற்காக செயற்கை முறையில் மாற்றப்பட்ட மாடுகள் இவை. சரி..இணையத்தில், அதிகமாக பால் கறக்கும் வெளிநாட்டு மாடுகளைப் பற்றிப் படித்தால், அவற்றின் படங்களைப் பார்த்தால் ரொம்ப கொடுமையாகத் தெரியும். கழுதைக்கு முதுகில் மூட்டை ஏற்றுவது போல, அந்த மாடுகளின் மடி அவ்வளவு பெரியதாகத் தெரியும். அதைத் தூக்கிக்கொண்டு,  மாடுகளின் பின்னங்கால்கள் எவ்வளவு சிரமம் படுமோ.  இந்த ஆர்கானிக் காய்கறி என்ற பிஸினெஸ் போல, சமீப காலங்களில் ஏ2 வகை பால், மற்றும் பால் பொருட்கள் என்று ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். 

மூணுகால் சேவல், அஞ்சு கால் ஆட்டுக்குட்டி. இதையெல்லாம் பார்க்கும்போது சேவலுக்கு எவ்வளவு கால்னு சந்தேகம் வந்துடும் போலிருக்கு.

பாவம். இந்த மாதிரி பிறப்பில் கோளாறு இருந்தால் அந்த உயிர் என்ன பாடுபடும்? (ஒருவேளை, அடுத்த ஜென்ம ம் என்று ஒன்று இருந்தால் நாம இரண்டு பேரும் சண்டையே போடாம ஈருயிரும் ஓருடலுமா இருக்கணும்னு வேண்டிக்க நினைத்து, அவசரத்துல ஓருடலா இருக்கணும்னு வேண்டியிருப்பாங்களோ? இதுக்குத்தான் கடவுள்ட எதையும் வேண்டக்கூடாது, அவன் பார்த்து என்ன தர்றானோ அதுலயே திருப்தியடையணும்னு பெரியவங்க சொல்றாங்களோ?)

சமீபத்தில் இங்கு சிட்டி மார்க்கெட்டில் காய்கறி வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோது, நான் வழக்கமாக வாழைக்காய் வாங்குபவர், நான்கு வாழைக்காய் 50 ரூ என்று கூறுகள் வைத்திருந்தார். அதில் ஒரு கூறை என்னிடம் கொடுத்து இதில் ஆறு வாழைக்காய் இருக்கின்றன என்றார். நாலு வாழைக்காய் தவிர இரட்டை வாழைக்காய். நான் அந்த வாழைக்காய் வேண்டாம் என்றேன். அதற்கு அவர், இரட்டைக் குழந்தை பிறந்தால் எவ்வளவு சந்தோஷப்படுவோம். வாழைக்காய் இரட்டையா இருந்தால் வேண்டாம்கிறீங்களே என்றார். நான், அது சரி, இரட்டைக் குழந்தை ஒட்டிப் பிறந்தால் உங்களுக்குச் சந்தோஷமா இருக்குமா என்று கேட்டேன். இயற்கைக்கு மாறாக இருக்கும் காய்களை நான் வாங்குவதில்லை.

முன் காலத்துல அரசுக்கு உரிய மூத்தவன், தன் தம்பி தனக்கு எதிராக ஏதாவது செய்வானோ என்ற பயத்துல அவனைக் கண்காணிப்பதிலேயே காலம் செலவழித்து, அடுத்த பிறவி என்று ஒன்று இருந்தால், அவன் செய்வது எல்லாமே எனக்கு உடனுக்குடன் தெரியணும் என்று கடவுள்ட வேண்டியிருப்பானோ?

பசுவைப் பார்த்தால் மனதில் பரிதாபம் தோன்றுகிறது இல்லையா?

முதல் படம், பாட்டில் மூடிகளைக் கொண்டு வரையப்பட்ட ஒரு ஓவியம் (ஒபாமாவின் மனைவி என்று சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை). அடுத்தது, அலிபியஸ் என்னும் எகிப்தைச் சேர்ந்தவர் (பழையகாலம்). 43 செண்டிமீட்டர் உயரமே கொண்டவர். தேசத் துரோகக் குற்றச் சாட்டிற்கு ஆளானபோது அவரைச் சிறையில் வைத்தார்கள். (அதாவது கிளிக்கூண்டில் சிறையில் வைத்தார்கள்)

வண்ணத்துப் பூச்சிகளால் வடிவமைக்கப்பட்ட கென்னடியின் ஓவியம். 

தட்டச்சு விசைகளினால் (இதுதானா Key board switch க்குத் தமிழ்?) வரையப்பட்ட ஆப்ரஹாம் லிங்கன்.

கேத் மிடில்டன் அவர்களை ஒரு ஓவியர், உதட்டுச் சாயத்தால் கேன்வாஸில் முத்தம் கொடுத்தே உருவாக்கிய ஓவியம். ஒவ்வொரு ஓவியத்தை உருவாக்கவும் 3-4 வாரங்களாவது ஆகுமாம். (எங்கள் பிளாக்லயும் இருக்காங்க.. அனுஷ்கா பிடிக்கும், தமன்னா பிடிக்கும், பாவனா பிடிக்கும்னுட்டு. இப்படி ஏதாவது முயற்சி பண்றாங்களா?)

யூ டியூபில் நாம் தப்பித் தவறி ஏதேனும் வீடியோ பார்த்துட்டோம்னா உடனே அதற்குப் பிறகு அது தொடர்பான காணொளிகள் வந்துக்கிட்டே இருக்கும். இப்படித்தான் நான் தவறுதலாக கேத் மிடில்டன் (அவங்க எதிர்கால ராணி-பிரிட்டனுக்கு) காணொளி ஒன்று பார்த்துவிட்டேன். அதற்குப் பிறகு ஒரே அக்கப்போர் காணொளிகள்தாம்.  இவரையும் இவருடைய மகளான சார்லெட் பற்றியும் ரொம்ப நல்லவிதமாக காணொளிகள்ல சொல்றாங்க. உங்களுக்கு நேரம் கிடைக்கும்போது பிரிட்டிஷ் அரசுக்குரியவர்களைப் பற்றிய காணொளிகளைப் பாருங்க. நிறைய விஷயங்கள் தெரிந்துகொள்ளலாம்.

இனி அடுத்த வாரம் தொடர்வோமா? (அக்கப்போர் அல்ல,  நம்பினால் நம்புங்கள் மியூசியத்தில் பார்த்தவற்றைத் தொடர்வோம்)

(தொடரும்)