ஜே கே 22:: ஏழ்மையும் வானின் அழகும்!

                        

ஆழ்ந்த உணர்வு (passion) இன்றி நீங்கள் நுண்ணுணர்வுடன் இருக்க இயலாது. 'ஆழ்ந்த உணர்வு' என்ற சொல்லைக் கண்டு அஞ்சாதீர்கள். பெரும்பாலான ஆன்மீகப் புத்தகங்கள், குருமார்கள், சுவாமிகள், தலைவர்கள் ஆகியவர்கள் 'ஆழ்ந்த உணர்வு கொள்ளாதீர்' என்று கூறுவர். ஆனால் ஆழ்ந்த உணர்வு இன்றி எவ்வாறு நீங்கள் அழகற்றதையும், அழகையும், குசுகுசுவென்று பேசும் இலைகளையும், சூர்ய அஸ்தமனத்தையும், ஓர் சிரிப்பையும், அழுகையையும் உணர முடியும்?

       

அய்யா, தயவு செய்து நான் சொல்வதற்கு செவி சாயுங்கள்! எவ்வாறு ஆழ் உணர்வைச் சேகரிப்பது என்று கேட்காதீர்கள். ஓர் வேலையைத் தேடி அடைவதற்கும், ஓர் பாவப்பட்ட மனிதனை வெறுப்பதற்கும், வேறொருவரைப் பார்த்து பொறாமைப் படுவதற்கும் உங்களுக்கு உணர்ச்சி மிகுதியாக இருப்பது எனக்குத் தெரியும். ஆனால் நான் கூறுவது முற்றிலும் வேறான உணர்வு. நான் கூறுவது நேசிக்கும் உணர்வையே. அன்பு என்ற நிலையில் 'நான்' இருப்பதில்லை. அன்பு என்ற நிலையில் கண்டனம் செய்வது என்று ஒன்றில்லை. பாலுணர்வு நன்று அல்லது தீது என்று கூறப்படுவதும் இல்லை. அல்லது இது சரி, இது தவறு என்றும் கூறப்படுவதுமில்லை. -

    

அந்நிலையில் இத்தகைய முரண்பாடுகள் நாம் அன்புடன், நேசத்துடன் உள்ளபோது இருப்பதில்லை. அன்பு முரண்பாடற்றது. ஆழ் உணர்வு இன்றி எவ்வாறு ஒருவர் அன்புடன் இருக்க முடியும்? நுண்ணுணர்வு கொண்டிருப்பதென்பது உங்கள் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து இருப்பவரை உணர்வதாகும். உங்கள் நகரத்தின் அழகற்ற நிலையை, குப்பைக் கூளத்தை, ஏழ்மையை உணர்வதாகும்.

   

மற்றும் ஆற்றின் அழகையும், கடலின், வானின் அழகையும் உணர்வதே நுண்ணுணர்வு ஆகும். உணர்ச்சி ததும்பல் இல்லாவிடில் இத்தகைய நிகழ்வுகளுக்கு நீங்கள் நுண்ணுணர்வுடன் எவ்வாறு இருக்க முடியும்? எவ்வாறு ஒரு முக மலர்ச்சியை, அழுகையை நீங்கள் உணருவீர்கள்? அன்பு ஒரு ஆழ் உணர்வு என்று உங்களுக்கு உறுதி கூறுகிறேன்.

April 26, 'Book of Life'