15 பவுன் நகை, 2 லட்சம் ரொக்கம்..... & நான் படிச்ச கதை (JC)

 இவர் அரசு பேருந்து ஓட்டுனர்..

இவர் பணி திருவண்ணாமலை முதல் சென்னை செல்லும் பேருந்தின் ஓட்டுனர்..

நடத்துநர் இல்லா சொகுசு பேருந்து..

சில தினங்களுக்கு முன் இவர் சென்னை சென்று பயணிகளை இறக்கி விட்டு சிரமபரிகாரம் செய்து விட்டு தடபலகை மாற்றம் செய்கையில் பேருந்தில் ஒரு பை கிடைப்பதை பார்த்து எடுத்து உள்ளே என்ன உள்ளது என்று பார்க்க அதர்ச்சி.‌

பணம், நகை, செல் போன் இருந்துள்ளது .‌..  சரி யாராவது வந்து கேட்க கொடுக்கலாம் என இருந்துள்ளார்..

சிறிது நேரத்தில் ஒரு பெண்மனி அழுது கொண்டு நிற்பதை பார்த்து இவர் நம் பேருந்தில் வந்த பெண் போல் உள்ளதே என்ற சந்தேகத்தின் பேரில் அவரை விசாரிக்கையில் பையை தவறவிட்டதாகவும் வந்த பேருந்து எது என தெரியவில்லை என்று அழுது கொண்டு தெரிவித்துள்ளார்..

அம்மா தாங்கள் வந்த பேருந்து ஓட்டுநர் நான் தான் ..  தங்கள் பை என்னிடம் உள்ளது.. வாங்க.. அதிகாரி முன்னிலையில் ஒப்படைக்கிறேன் என் கண்காணிப்பாளர் இடம் அழைத்து சென்று உள்ளார்..

கண்காணிப்பாளர் அப்பெண்மணியிடம் பையில் இருந்த விபரங்கள் கேட்க

15 பவுன் நகை, 2 லட்சம் ரொக்கம், செல் போன் எண்.. பேசிய விபரம் தெரிவிக்க ஆவணங்களை சரிபார்த்து அப்பெண்மணியிடம் பொருளை ஒப்படைத்துள்ளனர்..

ஏறக்குறைய 10 லட்சம் மதிப்புள்ள பொருள் .. ஓட்டுனர் மட்டுமே அறிந்தவர்.. வேறு யாருக்கும் தெரியாது..  மறைத்து இருக்க முடியும்..  ஆனால் நேர்மையாக உரியவரிடம் பொருளை சேர்த்த இந்த ஓட்டுநரை பாராட்டுவோம்..

வறுமையிலும் செம்மை!!!!

இது போன்று ஒட்டுனர்களை பயிற்றுவிக்கும் அரசு போக்குவரத்து கழகங்களை பாராட்டுவோம்!  இவர் பெயர் சிவகுமார்..  திருவண்ணாமலை, சென்னை யில் உள்ள கோரா நண்பர்கள் நேரில் பார்த்து ஒரு வாழ்த்து சொல்லுங்களேன்..

இது காலை 8.00 மணிக்கு திருவண்ணாமலையில் புறப்பட்டு 12.00 மணி அளவில் சென்னை கோயாம் பேடு பேருந்து நிலையம் அடையுமாம்..  நல்லவர்களை பாராட்ட நற்செயல்கள் கூடும்..  (நன்றி ஜெயக்குமார் சந்திரசேகர் ஸார்.)

===================================================================================================

'வறுமை தரும் பரிதாபத்திலும் ஆண் - பெண் பேதம் உண்டு' என்கிறது ப.நாராயணம்மாளின் வாழ்வனுபவம்!

'டீ வியாபாரத்துக்காக என்னோட செல்போன் நம்பர் கொடுத்திருப்பேன்; ஆனா, நேரம் காலம் பார்க்காம அழைப்பாங்க! 40 ரூபாய் பாக்கி இருக்குறப்போ, 20 ரூபாய் ஏற்கெனவே தந்துட்டதா சொல்லி ஏமாத்துவாங்க. 'இந்த பக்கம் எல்லாம் வராதேம்மா'ன்னு முகத்துல அடிக்கிற மாதிரி டீக்கடைக்காரங்க திட்டுவாங்க. கடந்த ஆறு ஆண்டுகள்ல இதுமாதிரி நிறைய அனுபவங்கள்!'  சைக்கிள் கேரியரில் 10 லிட்டர் டீ கேனை சுமந்தபடி ராணிப்பேட்டை மாவட்டம் அரக்கோணத்தின் சாலைகளில் வலம் வரும் இவருக்கு பள்ளி செல்லும் இரு மகள்கள், ஒரு மகன்! 

ஓய்வுக்கு நேரம் இருக்குதா?

வயசு கூடுறதனால ஓய்வுக்கு அடிக்கடி உடல் கெஞ்சுது. பத்து நிமிஷம் கண்ணயர்ந்தா, 'நீ இப்படி துாங்கினா பிள்ளைகளோட பசி தணிக்க என்ன பண்ணுவே'ன்னு மனசு சத்தம் போடுது; அடுத்த நிமிஷமே துாக்கத்தை உதறிட்டு சைக்கிள் மிதிக்க ஆரம்பிச்சிடுறேன்!

பிள்ளைகள் என்ன சொல்றாங்க?
'போன தீபாவளிக்கு வாங்கின சட்டையே புதுசாத்தான் இருக்கு; இந்த வருஷம் புதுசு வேண்டாம்மா'ன்னு மகன் சொல்றான்! 'கொடி வரைஞ்சது போக கோலப்பொடி நிறைய இருக்கு; பொங்கலுக்கு தனியா வாங்க வேண்டாம்'னு பொண்ணுங்க சொல்றாங்க! 'போதும்'ங்கிற மனசால அவங்க நிறைவா இருக்குறதா நம்புறேன்!
கடந்த 2017ல் ரயில் மோதி கணவர் பன்னீர்செல்வம் இறந்துவிட, மூன்று பிள்ளைகளுக்கு தந்தையுமாகி நிற்கிறார் அரக்கோணம் கைனுார் கிராமத்தின் 38 வயது நாராயணம்மாள்.

அப்பா இருந்திருந்தால்...?
மூத்த மகள் கலைவாணி: ஸ்கூல்ல 'பேரன்ட்ஸ் மீட்டிங்' நடக்குறப்போ வந்திருப்பார்! எங்க ஸ்கூலுக்கும் டீ கொடுக்குறதால அம்மா வர்றதில்லை!

அம்மா டீ விற்கிறது...
இளைய மகள் ஷாலினி: அவங்க விற்பனை பண்ற இந்த டீ தான் எங்களுக்கு வாழ்வாதாரம்; அவங்களைவிட ஒருபடி மேல இந்த தொழிலை நாங்க நேசிக்கிறோம்!

உங்க விருப்பப்படி ஒருநாள் முழுக்க அமைந்தால்...
எங்களோட ஒருநாள் தேவைங்கிறது ரொம்பவே சின்னது; அதுக்கான பணம் கையில இருக்குதுன்னா, அந்த ஒருநாள் முழுக்க அம்மாவை எங்க பக்கத்துலேயே வைச்சுக்குவோம்!
கலைவாணி சொல்ல ஷாலினியும், உதயாவும் தலையாட்ட, பொங்கி வரும் தன் உணர்வை மறைக்க தலைகுனிந்து கொள்ளும் நாராயணம்மாள், தினமும் 300 டீ விற்கிறார். ஆதரவற்றோர் கேட்டால் இலவசமாகவும் தருகிறார். அதை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தால், 'கொடுத்து உதவ பணம் இல்லை... இதை கொடுக்கிறேன்' என்கிறார்.
'நாங்க நல்லா படிச்சு அம்மா படுற கஷ்டத்துக்கு அர்த்தம் கொடுக்கணும்!' - மூன்று பிள்ளைகளின் ஆசை இதுதான்!

==================================================================================================================================

 

நான் படிச்ச கதை பாடம் (JC)

இவ்வாரம் வாத்தியாரின் ஒரு பாடம். செவ்வாய் கிழமை கே வா போ க எழுதுபவர்களுக்கு ஒரு உதவி!!

சிறுகதை என்றால் என்ன? – சுஜாதா

சிறுகதை என்பது சிறிதாக உரைநடையில் விவரிக்கப்பட்ட கதை.     A short fictional narrative in prose.  வேறு எந்த வரைமுறைக்குள்ளும் நவீன சிறுகதை அடங்காது. சிறுகதைகளில் ஒரு பொது அம்சம் இருக்கிறது. படித்த இரண்டு நிமிஷத்தில் மறந்து போய் விட்டால் அது சிறுகதை அல்ல; பஸ் டிக்.கெட் ஒரு வாரம் அல்லது ஒரு வருஷம் கழிந்தோ அதை மற்றவரிடம் மாற்றியோ மாற்றாமலோ சொல்ல வைப்பது நல்ல சிறு கதைகளில் உள்ள பொதுவான அம்சம்

சிறுகதை என்பது தந்தத்தில் பொம்மையைக் கூர்மையாய்ச் செதுக்குவது போன்றது. நல்ல நடையினால் சிறுகதை செதுக்கப்பட வேண்டும். சொல்லுகின்ற செய்தியை, கூர்மையாய்த் தெளிவாய்ச் சொல்ல வேண்டும். இதன் மூலமே சிறுகதையின் கலையம்சத்தைப் பிரகாசிக்கச் செய்ய முடியும்.

சிறுகதையின் இலக்கணம் இப்படி இருக்கலாம்:

1) சிறுகதை என்றால் அளவில் சிறியதாய்  முழுமை பெற்று இருக்க வேண்டும்

2) தனிமனித அல்லது சமுதாய வாழ்க்கையைச் சுவையோடு பிரதிபலிக்க வேண்டும்.

3) சிறுகதையில் ஒரு மனிதர் அல்லது ஓர் உணர்வு, ஒரு நிகழ்ச்சி அல்லது ஒரு சிக்கல் தான் தலைதூக்கியிருக்க வேண்டும்.

4) அளவுக்கு அதிகமான கதைமாந்தர்களுக்கு அங்கு இடமில்லை.

5) விரிவான வருணனைக்கும், சூழ்நிலைக்கும் சிறுகதை இடம்தரல் கூடாது.

6) குறைவான, ஏற்ற சொற்களால் இவை சுட்டிக்காட்டப்பட வேண்டும்.

7) பாத்திரங்களின் உரையாடல்களில் சொற்செட்டு அவசியம்.

8 ) சிறுகதை நம்பக் கூடிய உண்மைத் தன்மையினைக் கொண்டு விளங்குதல் வேண்டும்.

9) நல்ல சிறுகதை ஆல விதையைப் போல் விரிவாகக் கூடிய கதைக்கருவைக் கொண்டிருத்தல் வேண்டும்.

ஒரு நல்ல சிறுகதை என்பது ஒரு சுவைமிக்க மாம்பழத்தை இறுதிவரை விரும்பிச் சுவைப்பது போன்றதாகும். அவ்வாறு இன்றி, மாம்பழத்தை முதல் கடியிலேயே வீசியெறிந்து விட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை ஒரு சிறுகதை ஏற்படுத்தினால், அச்சிறுகதையினால் பயன் ஒன்றும் இல்லை.

ஒரு சிறுகதைக்குப் பின்னே உள்ள படைப்பாளரின் கலை ஆற்றல், கற்பனைத் திறன், சொல்லாட்சி, அவர் மறைமுகமாகக் கூறும் செய்தி – இவையனைத்தும் இலக்கண வரம்புகளை விட முக்கியமானவை.

மற்றவர்கள் சொல்லுவது:

வசன நடையில் உள்ள மிகச் சிறிய கற்பனைப் பொறி தான் சிறுகதை. அது 10000 வார்த்தைகளுக்குள் அரைமணி நேரத்தில் படித்து முடிக்கக் கூடியதாக இருக்கலாம்  என்கிறார். எச் ஜி வெல்ஸ்.

ஒரு குறிப்பிட்ட ஒரே சம்பவத்தைச் சொல்லும் கற்பனை சிறுகதை என்கிறார். சாமர்ஸெட் மாம்.  அது துடிப்போடு மின்னலைப் போல் மனதோடு இணையவேண்டும். ஆரம்பத்திலிருந்து முடிவு வரை சீராக  கோடு போட்டது போல்  செல்ல வேண்டும் என்கிறார்.

ஒரு சிறு செய்தியை அல்லது சிறு அனுபவத்தைக் கருவாகக் கொண்டு உரைநடையில் எழுதப்படுவது சிறுகதையாகும்.

தி.ஜானகிராமன் சிறுகதை எழுதுவது பற்றி இப்படிக் கூறுகிறார்:

ஓர் அனுபவத்தைக் கலைவடிவில் வெளிப்படுத்த சிறுகதையில் இடமும் காலமும் குறுகியவை. எனவே எடுத்துக் கொண்ட விஷயம் உணர்வோ சிரிப்போ புன்சிரிப்போ நகையாடலோ முறுக்கேறிய துடிப்பான ஒரு கட்டத்தில் தான் இருக்கமுடியும். சிறிது நேரத்தில் வெடித்துவிடப் போகிற ஒரு தெறிப்பும் ஓர் அவசரத் தன்மையும் நம்மை ஆட்கொள்ளவேண்டும். தெறித்து விழுவது பட்டுக் கயிராக இருக்கலாம் அல்லது  எஃகு   வடமாகவோ பஞ்சின் தெறிப்பாகவோ குண்டு மருந்தின் வெடிப்பாகவோ இருக்கலாம். .

தமிழ்ச் சிறுகதைகளின் வளர்ச்சிக்கு மிக அதிகமாகத் துணை நின்றவை, தமிழில் வெளிவரும் வார, மாத இதழ்களே ஆகும். பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தோன்றிய இந்தப் படைப்பிலக்கியம் இன்று மிகப் பெரும் வளர்ச்சியைப் பெற்றுள்ளது.

சுட்டி :  சிறுகதை என்றால் என்ன? – சுஜாதா