நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – மனைவியுடன் யாத்திரை – பகுதி 03 நெல்லைத்தமிழன்

 

திருவிடவெந்தை. 

ஜூலை மத்தியில் சென்னையிலிருந்த எங்கள் அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பை விற்று ரெஜிஸ்தர் செய்வதற்காக வந்திருந்தோம். (அந்த 12ம் தேதிதான் ஜீவி சாரின் சதாபிஷேகம் போரூரில் நடந்தது. எங்க வீட்டு ரெஜிஸ்டிரேஷன் திருப்போரூரில். அதனால் அதில் நான் கலந்துகொள்ள இயலவில்லை) 

எங்கள் வீட்டில் வாடகைக்கு இருந்தவர் 15ம் தேதி காலி செய்து சாவியைக் கொடுக்கிறோம் என்று சொல்லியிருந்தார். அவர்கள் மிக நல்லவர்கள் (சாவி வாங்கும் அன்றுதான் அவரைப் பார்த்தேன்). வீட்டை வாங்கியவரோ, எங்கள் கையால் சாவியை வாங்கிக்கொள்ள எண்ணியிருந்தனர். அதனால் நாங்கள் இரண்டு நாட்கள் சென்னையில் தங்கவேண்டி வந்தது.  

அதில் ஒரு நாள்தான், வழக்கமான யாத்திரை அழைத்துச் செல்பவர், ஒரு நாள் யாத்திரை என்று திருவல்லிக்கேணி, , திருக்கடல் மல்லை, திருவிடவெந்தை, பொன்விளைந்த களத்தூர், மதுராந்தகம் ஏரி காத்த ராமர் கோவில் மற்றும் சில பல கோவில்களை தரிசனம் செய்யும் திட்டம் போட்டிருந்தார். என் மனைவியோ, அவற்றில் சில கோவில்களை ஏற்கனவே தரிசனம் செய்துவிட்டதாலும், காஞ்சீபுரம் வரதராஜரை தரிசனம் செய்யும் ஆசையாலும், கார் எடுத்துக்கொண்டு நாம் இந்தக் கோவில்களை தரிசனம் செய்யலாம் என்று சொன்னார். அதற்கு ஏற்றாற்போல், யாத்திரை நடத்துபவரும் அந்த ஒரு நாள் யாத்திரையை கேன்சல் செய்துவிட்டதால், ஒரு காரை எடுத்துக்கொண்டு அன்று முழுவதும் சில பல கோவில்களைத் தரிசனம் செய்தோம். அவற்றைப் பற்றி எழுதத் தொடங்குகிறேன்.

எந்த எந்தக் கோவில்களுக்குச் செல்லலாம் என்று மனைவி ஒரு திட்டம் போட்டுத் தந்தார். எனக்கோ யாத்திரை நட த்துபவருடன் சென்றால் எந்தக் கோவிலும் மிஸ் ஆகாதே என்ற எண்ணம். இருந்தாலும் நாமே கார் எடுத்துக்கொண்டு சென்றால், நாம் நினைக்கும் இடத்தில் அதிக நேரம் செலவழிக்க முடியும்.  முதலில் திருவிடவெந்தை செல்லலாம் என்று நினைத்தோம். காலை 6 ½ மணிக்கு விஸ்வரூபம் என்று இருந்ததால், நாங்கள் காலை 5 ½ மணிக்கு தங்கியிருந்த இடமான தி.நகரிலிருந்து கிளம்பினோம்.

எனக்கு தினமும் 10,000 ஸ்டெப்ஸ் நடக்கவேண்டும். இதனை முடிந்த அளவு விடாமல் தொடர்கிறேன் (கடந்த 525 நாட்களுக்கு மேல்). அதனால் பயணங்கள் என்றாலே எனக்கு கொஞ்சம் தயக்கமாக இருக்கும், எங்கே அந்த 10,000 ஸ்டெப்ஸ் நடப்பதற்கு பங்கம் வந்துவிடுமோ என்று. காலை 5 ½ மணிக்கு கிளம்பவேண்டும் என்றால் நான் 4 மணிக்கு நடைப்பயிற்சி ஆரம்பித்துவிடுவேன். சில யாத்திரைகளில் காலை 3 மணிக்கும் நடக்க ஆரம்பித்திருக்கிறேன்.  

அதுபோல திருவிடவெந்தைக்கு அதிகாலையிலேயே கிள்ம்பவேண்டும் என்பதால் 4 மணிக்கே நடக்க ஆரம்பித்து என் நடைப்பயிற்சியை முடித்துவிட்டுக் கிளம்பினேன். அப்போ என் மனதில் தோன்றவில்லை, கோவில்களுக்கும் சுற்றுலாத் தலங்களுக்கும் செல்வதால் அதுவே 5000 ஸ்டெப்ஸ் ஆகிவிடுமே என்று.

ஞாயிறு காலை என்பதால், சாலைகளில் கூட்டமில்லை. அதனால் கோயிலை விரைவாகவே அடைந்துவிட்டோம்.

நெடுஞ்சாலையிலிருந்து திருவிடவெந்தை  கோவிலுக்குச் செல்லும் பாதை

பறவைப் பார்வையில் கோவில் அமைப்பு (இணையம்)

கோவில் வளாகத்திற்கு முன் உள்ள மண்டபம். 

இந்தக் கோவில் பல்லவர்களால் கட்டப்பட்டது. தலத்தின் வரலாறு 2000 வருடங்களுக்கு மேல் பழைமையானது. கோயில் வராஹ அவதாரத்தில் பெருமாள் தரிசனம் தரும் இடம்.  7ம் நூற்றாண்டில் பல்லவர்களால் கட்டப்பட்டது. பிறகு 11ம் நூற்றாண்டில் சோழர்களும் இதனைத் திருத்தியிருக்கின்றனர். வைணவ மரபு சொல்வதில் கால மாறுபாடுகள் இருந்தாலும், பல்லவ மன்ன ன் பரமேச்வரன் நிர்மாணித்த காஞ்சீபுரம் கோவிலைப் பற்றிப் பாடும்போது, திருமங்கையாழ்வார், அந்த மன்னனைப் பற்றியும் பாசுரங்களில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.  அதனால் திருமங்கையாழ்வார் 7-8ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவர் என்று கொள்ளலாம். அவர் இந்தத் தலப் பெருமாளைப் பற்றி பாசுரங்கள் பாடியுள்ளதால் இது வைணவ திவ்யதேசங்களில் ஒன்றாக இருக்கிறது.

திருமங்கையாழ்வார் ஆழ்வார் பன்னிருவர்களில் கடைசியாக அவதரித்தவர்.  திருவாலி நாட்டில், திருக்குறையலூர் என்ற இட த்தில் பிறந்தவர்.   அவர் நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்த த்தில், அதிகமான பாசுரங்களைப்  (1250க்கும் மேற்பட்ட) பாடியவர். ஆழ்வார்களிலேயே அதிகமான திவ்யதேசங்களைப் பாடியவர் இவரே (108 வைணவ திவ்யதேசங்களில் 86 திவ்யதேசங்கள்).  இவர் பாடியுள்ள பிரபந்தங்கள், பெரிய திருமொழி (1084 பாசுரங்கள்), திருக்குறுந்தாண்டகம், திருநெடுந்தாண்டகம், திருவெழுக்கூற்றிருக்கை, சிறிய திருமடல், பெரிய திருமடல் ஆகியவை ஆகும்.  இங்கு இதனைக் குறிப்பிடக் காரணம், திருமங்கை ஆழ்வார் இல்லையென்றால் நமக்கு 50க்கும் மேற்பட்ட திவ்யதேசங்கள் தெரிந்திருக்காது.

திவ்யதேசங்கள் என்று இங்கு குறிப்பிடுவது, அவர் பாடிய கோயில்கள்.  சில பல கோயில்களின் பெயர் மாத்திரம் அவர் பாசுரங்களில் குறிப்பிட்டிருப்பார். அதனால் அந்தக் கோவில்கள் வைணவ திவ்யதேசங்களில் ஒன்றாக க் குறிப்பிடப்படும். அதே சமயம், மிகப் பெரிய கோயில்களை ஆழ்வார்கள் பாடாதுவிட்ட உதாரணங்களும் உண்டு. அந்தக் கோயில்கள் அளவில் பெரியன, கோயில் வரலாற்றிலும் பழைமையானவை, பக்தர்கள் மனதிலும் இடம் பெற்றவை. ஆனாலும் நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தத்தில் அந்தக் கோயிலின் பெயரோ இல்லை கோவில் மூர்த்தங்களைப் பற்றியோ குறிப்பு இல்லாததால், அவைகள் வைணவ திவ்யதேசமாகக் கொள்ளப்படுவதில்லை, அபிமானத் தலங்களாகக் கொள்ளப்படுகின்றன.

ஏன் இந்தக் கோயில்களை ஆழ்வார்கள் பாடவில்லை என்பதற்குக் காரணம் தெரியாது.  பிற்காலத்தில் இராமானுஜரும் மற்ற வைணவ ஆச்சார்யர்களும் சில கோயில்களை, இந்தப் பாசுரம் கொள்வதாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று சொல்லியிருந்தாலும், 108 திவ்யதேச எண்ணிக்கையில் அவைகள் வராது. உதாரணமாக காஞ்சீபுரம் வரதராஜர் கோயில் (காஞ்சீபுரத்தில் இருப்பதிலேயே மிகப் பெரிய கோயில்.. இது பற்றிப் பின்னர் எழுதுகிறேன்), மன்னார்குடி இராஜகோபாலன் கோயில், வடுவூர் இராமர் கோயில், கேரளாவில் குருவாயூர் கோயில், கர்நாடகத்தில் பல கோயில்கள், மேல்கோட்டை (திருநாராயணபுரம்) கோவில் உட்பட.

தூண்களில் இருந்த அழகிய சிற்பங்கள். 

இந்த இந்தச் சிற்பங்களைச் செதுக்கணும் என்று தீர்மானித்துச் செய்திருப்பார்களோ?

இந்தத் தொடரின் நோக்கம் நான் சென்ற கோயில்களின் படங்கள், அங்கிருக்கும் சிற்பங்கள் என்ற அளவில்  ஞாயிறு பட உலாவாக வாசகர்களுக்கு அளிப்பதாக இருப்பதால், புராணங்கள், பாசுரங்கள், தல வரலாறு போன்றவற்றை இங்கு எழுதுவதில்லை. இன்னொரு காரணம், வெறும் புராணங்கள் மாத்திரம் என்னை ஈர்ப்பதில்லை.  நாம் வழிபடும் தெய்வம் (நாராயணன், விஷ்ணு) பல்வேறு பெயர்களில் பல்வேறு வடிவங்களில் ஒவ்வொரு கோயிலிலும் காட்சி தருகிறான், அவனைத் தரிசிப்பதே என் நோக்கம். அப்படி தரிசிக்கும்போது, இந்தத் தொடரைப் பார்ப்பவர்கள், இங்கிருக்கும் படங்களையும் அங்கு காண்பார்கள், அந்தத் தலத்தை மனதில் இருத்த புகைப்பட உலா உதவும் என்பதுதான்.

இராமானுஜர் சிற்பம் இருப்பதால் இந்த மண்டபம் பிற்காலத்தில்தான் நிர்மாணிக்கப்பட்டிருந்திருக்க வேண்டும்.

வித்தியாசமான சிற்பம் இரண்டாம் தூணில். 

விஸ்வரூப தரிசனத்திற்கு இன்னும் நேரம் இருக்கிறது.

உற்சவருக்கான மண்டபம்.

இப்போதெல்லாம் பெரும்பாலான திவ்யதேசக் கோவில்களில் அந்தக் கோவில் சம்பந்தமான பிரபந்தப் பாசுரங்களை இவ்வாறு அமைத்துவைத்துள்ளார்கள் (பாசுரங்கள் பத்துப் பதினைந்துக்குள் இருந்தால் இப்படி அமைக்க முடியும். முக்கியக் கோவில்களில் பாசுரங்கள் நூறுக்கும் மேலாக இருந்தால் அந்தக் கோவில்களில் கல்வெட்டில் இப்படிப் பொறித்திருக்க மாட்டார்கள்). இதனால் எனக்கு கோவில் மண்டபத்திலேயே சேவிப்பதற்கு எளிதாக இருக்கும்.

வெளிப்பிராகார மண்டபத்தில் இருப்பவை த்வஜஸ்தம்பத்திற்கான மரங்களா?

கோவில் பிராகாரம்

இன்னும் கருவறையின் திரை விலகவில்லை. நாமும் அடுத்த வாரம் வரை காத்திருக்கவேண்டியதுதான் போலிருக்கிறது.

 (தொடரும்)