வெள்ளி வீடியோ : ஆயிரம் காலத்தைக் கடந்து விழி நீரினைக் கண்கள் மறந்து...

​​1970 இல் வெளிவந்த கல்யாண ஊர்வலம் படத்தின் நாயகன் நாகேஷ்.  பெயருக்கு கொஞ்சம் நகைச்சுவையும், நிறைய சோகமும் கலந்த படம். 

சர்வர் சுந்தரத்தில் அவரை விரும்பாத கே ஆர் விஜயா இதில் விரும்புகிறார்!  பதினாறு வயதினிலே படத்தில் சப்பாணி (கோபாலகிருஷ்ணன்) - மயிலு இணைந்து விட்டார்கள் என்பதை அடுத்த படத்தில் அதாவது கிழக்கே  போகும் ரயில்படத்தில் சூசகமாகச் சொல்லி இருப்பாரே பாரதிராஜா, அது நினைவுக்கு வருகிறது!

கண்ணதாசன் வாலி மா ரா எல்லாம் பாடல்கள் எழுதி இருக்கிறார்கள் .  திரைக்கதை இசை தயாரிப்பு ஆர் பார்த்தசாரதி..  உதவி எல் வைத்தியநாதன் என்று போட்டிருக்கிறது. ஆச்சர்யம்! இயக்கம் கே எஸ் சேதுமாதவன்.

கூந்தலிலே நெய் தடவி  பாடலைப் பகிர எண்ணி சென்று பார்த்தால் பெரும்பாலும் எந்த விவரங்களும் கிடைக்கவில்லை.  ஆனால் இன்னும் இரண்டு பாடல்கள் இதில் இருப்பது தெரிந்தது.  ஆண்டவன் முகத்தைப் பார்க்கணும் எனும் டி எம் எஸ் குரலிலான பாடல் மற்றும் எந்தனுயிர்க் காதலன் கண்ணன் கண்ணன் எனும் பி சுசீலா குரலிலான பாடல். 

முதலில் டி எம் எஸ் பாடும் தத்துவப்பாடல்.  

ஆண்டவன் முகத்தைப் பார்க்கணும் நான் 

அவனிடம் ஒண்ணே ஒண்ணு கேட்கணும் 

ஏண்டா சாமி என்னைப் படைச்சே என்னைப் 

படைக்கையிலே என்ன நெனச்சே 

பணம் இருந்தா இந்த உலகத்திலே 

பலகதை நடக்குதப்பா = நீ 

படைக்கையிலே கொஞ்சம் நோட்டையும் திணிச்சு 

படைச்சா உதவியப்பா 

படித்தால் என்ன உழைத்தால் என்ன 

பணம்தான் வாழ்வின் எல்லையப்பா 

தர்மம் என்பது என்றோ ஒருநாள்  

தற்கொலை புரிந்ததப்பா 

தலைவன் உடம்பும் நீதிக்கு பயந்து 

கோவிலில் மறைந்ததப்பா

அழுதால் என்ன தொழுதால் என்ன 

நடக்கும் கதை தான் நடக்குதப்பா

ஒவ்வொரு உயிர்க்கும் இறைவன் தந்தது  

ஒரு சாண் வயிறல்லவா 

ஒரு சாண் வயிற்றுக்கு வழியில்லை என்றால் 

ஒரு முழம் கயிறல்லவா 

வயிறும் வயிற்றுக் கயிறும் வைத்து 

படைத்தது உந்தன் தவறல்லவா

அடுத்ததாக யேசுதாஸும் ஜானகியம்மாவும் பாடும் பாடல்.  யேசுதாஸின் ஆரம்பகால இளமையான குரல்!  கேட்க சுலபமாக இருந்தாலும், சரணங்கள் சட்டென உயரம் ஏறுகின்றன!  மொத்தத்தில் இனிய பாடல்.

கூந்தலிலே நெய் தடவி குளிர் விழியில் மை தடவி 

காத்திருக்கும் கன்னி மகள் காதல் மனம் ஒரு தேனருவி - 

இளம் வயது வளர்ந்து வர கனவு தொடர்ந்து வர 

கல்யாண ஊர்வலமோ கல்யாண ஊர்வலமோ

மாப்பிள்ளை நெஞ்சம் மஞ்சம் 

அதில் மல்லிகைச் செண்டு கொஞ்சும்.. 

​​காதலி உள்ளம் வெள்ளம் 

அதில் காதலின் ஓடம் செல்லும்

இளம் வயது வளர்ந்து வர கனவு தொடர்ந்து வர 

கல்யாண ஊர்வலமோ கல்யாண ஊர்வலமோ

நெஞ்சமெனும் ஆலயத்தில் 

நின்றதெல்லாம் என் அண்ணன் மகள் 

என் மனதைத் தன்னுடனே எடுத்துச் செல்வாள் 

அந்த அன்பு மகள் 

புதுமனையில் புகுந்து மணவறையில் 

கலந்திருக்க கல்யாண நாள் வருமோ 

கல்யாண நாள் வருமோ.

ஆயிரம் காலத்தைக் கடந்து 

விழி நீரினைக் கண்கள் மறந்து 

அன்பெனும் வானத்தில் பறந்து- நீ 

வாழ்ந்திட வேண்டும் இருந்து 

இளம் பருவ மழையில் இரு 

புருவம் நனைந்து வர 

கல்யாண ஊர்வலமோ கல்யாண ஊர்வலமோ