நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 04 : நெல்லைத்தமிழன்

 

நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 04

ஸ்வாமி நாராயணன் கோவில் வளாகத்தை அனைவரும் அடைந்ததும், எங்களுக்கு பாதுஷா, ஓமப்பொடி மற்றும் காபி/பால் கொடுத்தார்கள். அங்கிருந்த ஸ்வாமி நாராயணன் கோவிலுக்குச் சென்று, நடை சாத்தியிருந்தாலும் கம்பிகளினூடே தரிசனம் செய்தோம். அங்கேயே வளாகத்தில் இருந்த Restroomஐ உபயோகித்துக்கொண்டோம்.

மிக அழகான பெரிய கோவில் இந்த ஸ்வாமிநாராயணன் கோவில். 

இரவு 6  மணிக்கு அங்கிருந்து கிளம்பி, துவாரகை நோக்கிச் சென்றோம். சுமார் 1 ½ மணி நேரப் பயணத்திற்குப் பிறகு ஒரு சிவன் கோவில் வளாகத்தை அடைந்தோம். அங்கு இரவு உணவாக சுடச் சுட பொங்கலும் கொத்ஸும் கொடுத்தார்கள். இங்கிருந்து துவாரகை சுமார் 430 கிமீ தூரம் இருக்கிறது. கிளம்புவதற்கு முன்பு இருக்கையை மாற்றிக்கொண்டோம். இரவு 9 மணிக்கு அந்த இடத்திலிருந்து கிளம்பி துவாரகை நோக்கிச் சென்றோம். இரவு முழுவதும் பிரயாணம். மறுநாள் காலை 5 ½ மணிக்கு துவாரகையை அடைந்தோம்.

அந்தக் கோவிலில் இருந்த சிவலிங்கம்

நாங்கள் துவாரகையில் எங்கள் தங்குமிடத்தை அடையும்போது காலை மணி 5.  எல்லோருக்கும் அறை ஒதுக்கிய பிறகு, எல்லோரும் தயாராகச் சொன்னார்கள். 8 மணிக்கு காலை காபியும் பால போஜனமும் அங்கேயே கொண்டுவந்து தந்துவிடுவதாகவும், பிறகு கோமதி நதித் துவாரத்திற்குச் செல்லவேண்டும் என்றும், அங்கு குளித்து உடை மாற்றிக்கொண்ட பிறகு, கோவிலுக்குச் சென்று தரிசனம் முடித்த பிறகு திரும்பவும் தங்குமிடத்திற்கு வருவதற்கு மதியம் 12 மணி ஆகிவிடும் என்றும், பிறகு மதிய உணவு என்றார்கள். காலை காபியும், சிறிதளவு உளுந்து சாதமும் சாப்பிட்ட பிறகு, குளிப்பதற்குத் தேவையானவற்றை ஒரு பையில் எடுத்துக்கொண்டு அங்கிருந்து பேருந்தில் கோமதி நதித்துவாரத்தை நோக்கி 9 மணிக்குக் கிளம்பினோம். 

கோமதி துவாரகாவில் நாங்கள் தங்கிய இடம்.

வெகு அருகில்தான் கோமதி நதித்துவாரம்.  காலையில் நதியில் நீர் மிக மிக் குறைவாக இருக்கும், பிறகு கடல் நீர் உள்வாங்கி பத்து அடிக்கும் மேல் நீர் இருக்கும் என்றார்கள். முதல் முறை சென்றபோது 4 அடிக்கு நீர் இருந்தது. இரண்டாவது தடவையில் நீர் மிகவும் குறைவாக இருந்தது.  அங்கு குளித்து உடை மாற்றிக்கொண்டோம். பிறகு ஈர உடை இருக்கும் பையைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டோம்.

இந்த முகத்துவாரத்தின் பகுதியில் ஒரு ஆஞ்சநேயர் கோவில் இருக்கின்றது. அதில், கடலில் மிதக்கும் கல்லை (சேது பாலம் இத்தகைய கற்களைக் கொண்டுதான் கட்டப்பட்து என்று காட்ட) வைத்திருந்தார்கள். அங்கும் சென்றுவிட்டு, கோமதி நதிக்கரையோரமாக நடந்து துவாரகேஷ் கோவிலுக்குச் சென்றோம். கரையோரத்தில் நிறைய சிறிய சிறிய கோவில்களைப் பார்க்க முடிந்தது.  கடலிலிருந்து எடுத்தது என்று சொல்லி நிறைய வண்ணக் கற்களை (பவளம், முத்து என்றெல்லாம் சொல்கின்றனர்) விற்கின்றார்கள். இவையெல்லாம் போலி போல எனக்குத் தோன்றியது.

கடல் நீர் உள்வாங்கியிருப்பதால், ஆழம் குறைவான கோமதி ஆற்றில் மீன்கள். 

கரையோரமாகவே நடந்து கோமதி துவாரகா கோவிலுக்குச் செல்லும் வழியை அடைந்தோம். கரையிலிருந்து சுமார் 70 படிகள் ஏறவேண்டியிருக்கும். கோவிலில் செல்போன் அனுமதி கிடையாது. யாத்திரைக் குழுத் தலைவர், கோவிலுக்குச் சில படிகள் கீழே ஓரத்தில் அமர்ந்துகொண்டு எங்கள் அலைபேசி மற்றும் கையில் இருந்த bagஐயும் வாங்கிவைத்துக்கொண்டார்.

(தொடரும்)