​சிறுகதை : பொன்னு -- துரை செல்வராஜூ

 பொன்னு

துரை செல்வராஜூ 

 *** *** ***

கண்களுக்கு மேலாக புறங்கையை வைத்துக் கொண்டு  வானத்தை

அண்ணாந்து பார்த்து  அளந்தாலும் நல்ல சேதி ஒன்றும் பிடிபடவில்லை..

இப்போ ஐப்பசி கார்த்திகை ல மழ பெய்யணும் ன்னா எப்பிடி பெய்யும்?.. மார்கழி ல தான் கர்ப்ப ஓட்டம் சரியா இல்லையே..

கார்த்திகையில் காவேரி காய்ந்து கிடக்கின்ற கவலை..  உச்சி வெயில் தகிக்கின்ற கவலை..

பொன்னு மனதில் யோசனை....

பொன்னு.. அதுதான் பெயர்.. வசதி வாய்ப்புகள் இருந்திருந்தால் பொன்னம்மாள் என்ற பெயர் கிடைத்திருக்கும்.. அப்படி ஒன்றும் இல்லாததால் பொன்னு என்றே இருந்து விட்டாள்.. 

இப்போதைக்கு அறுபதுக்குள் தான் வயது என்றாலும் ஆதரவற்று இருக்கின்றாள்.. 

ஏன் பிள்ளை குட்டி என்று யாரும் இல்லையா?.. என்றால்,

கருத்தான் அவளது புருசன்..  ஏரிக்கரையில் மூன்று மா நிலத்தை உழுது பயிர்ச் செலவு செய்து கொண்டிருந்தான்.. இது ஊரில் இருந்த எல்லாருக்கும் தெரியும்.. 

வருசா வருசம் அறுவடை முடிஞ்சதும் ஏரிக்கரை முனியனுக்கு ஆறு மரக்கால் நெல் அளந்து கோழிக் குழம்பு வச்சி படையல் போடுவான்.. 

அதுக்கப்புறமா மகசூல் வரி.. ன்னு பட்டாமணியர் கிட்டே ரெண்டு ரூவாயக் கொடுத்துட்டு ரசீது வாங்கிட்டு வந்து மாடப் பிறையில மடிச்சி வைப்பான்.. 

இப்படி இதையெல்லாம் பத்திரமா வெச்சிருந்தா இத சாட்சியா வச்சி  - எட்டு பத்து வருசத்துல கருத்தான் பேருக்கு அந்த நிலத்த கலெக்டர் ஐயா பட்டா போட்டு கொடுத்துவார் ன்னு  ஒரு பேச்சு..

கருத்தானும் பொன்னும் வாழ்ந்த வாழ்க்கையில ரெண்டு பசங்க..  கருத்தான் மாதிரியே.. 

இப்படியா காலம் போய்க்கிட்டு  இருந்தப்போ வவுத்துப் போக்கு ன்னு படுத்த கருத்தான் கதையாகி விட்டான்.. 

பத்து நாளைக்கு அப்புறம் வயக்காட்டு பக்கம் போன பொன்னுகிட்ட  - இது ஏரிப் பொறம் போக்கு..  சர்க்காருக்கு  சொந்தம்.. அத்து மீறி நொழைஞ்சா ஜெயில் தான்.. னு சொல்லிக்கிட்டு ஊர் பிரசரெண்டு  குறுக்கால நின்னார்..

புருசன் மடிச்சி வெச்சிருந்த  ரசீது எல்லாத்தையும்  எடுத்துக்கிட்டு பட்டாமணியர் வீட்டுக்குப் போய் நின்னா பொன்னு..

அவர் தாலுக்கா ஆபீசுக்கு கையக் காட்டினார்.. ரெண்டு வருசம் நடையா நடந்தும் ஒன்னும் ஆகவில்லை..

அதுக்கு அப்புறம்  ரசீது எல்லாத்தையும் அள்ளி அடுப்புக்குள்ள போட்டு கொளுத்திட்டு  கூலி வேலைக்குப் போனாள் பொன்னு..

நாத்து நடறது, களை எடுக்கறது, கதிர் அறுக்கறது ன்னு  பல வேலைகளையும் பசங்களோட  பொன்னு  செய்யப் போக -   வீட்ல சோறு பொங்கிக்கிட்டு  இருந்தது..

திடுக்குன்னு ஒருநாள் -

பெரியவனுக்கு வயசாச்சே.. கல்யாணம் பண்ணி வைப்போம் ன்னு புறப்பட்ட நேரத்துல ரெண்டு பசங்களும் முறுக்கிக்கிட்டு நின்னானுங்க.. 

இப்போ கல்யாணம் எதுக்கு.. நாங்க கேரளாவுக்குப் போறோம்.. நல்ல வேலை அங்கே கிடைக்குதாம்.. ன்னு சொல்லிட்டுப் போனவனுங்க ஆறு மாசம் கழிச்சு கையில் பணத்தோட வந்தானுங்க.. தாயும் புள்ளைங்களுமா நல்ல சோறு ஆக்கித் தின்னுட்டு நாலு நாள் கழிச்சிப் போனானுங்க...  

மறுபடியும் ஆறு மாசம் கழிச்சு வந்தானுங்க.. திரும்பவும் போனானுங்க.. அதுக்கு அப்புறம் போனவனுங்க வரவும் இல்லை.. ஒரு சேதி தெரியப்படுத்தவும் இல்லை.. 

அதுவும் ரெண்டு வருசம் ஆச்சு..

என்னா ஏது.. ன்னு பூசாரியக் கூப்பிட்டு உடுக்கை அடிச்சிக் கேட்டப்போ - ஏரிக்கரை  முனீஸ்வரன் குறை இருக்கு.. ன்னு சொல்லிட்டாங்க.. 

இதென்னடா சோதனை ன்னு கையில இருந்த பணத்துல ஒரு மாலை வாங்கிப் போட்டு சூடம் ஏத்தி வைத்தாள் பொன்னு - புள்ளைகளுக்கு காவலா இருங்க சாமீ.. - ன்னு..

ஏதோ அம்பது அறுவது வருசத்துக்கு முன்னால  மகராசன் ஒருத்தர் மந்திரியா இருந்தப்போ ஏழைக் குடியானவங்களுக்கு ன்னு பட்டா போட்டு மாமனார் கையில கொடுக்க அந்த எடத்துல கட்டுனது தான் இந்த வீடு.. 

அத வச்சி பொழப்பு ஓடிக்கிட்டு இருந்தாலும் ஊரு பெருசா ஆனதால வயக்காடு எல்லாம் வீடு ன்னும்  ரோடு ன்னும் ஆகி - வெள்ளாமையும் குறஞ்சு போச்சு.. வேலயும் இல்லாமப் போச்சு..

காவேரியும் காஞ்சு கிடக்கு.. 

ஏரு கலப்பை காணாமப் போய் எந்திர தந்திரம் எல்லாம் வந்து அதுகளும் ஓஞ்சு கிடக்கு.. 

காவேரி காஞ்சு கெடந்தா கஞ்சிக்கு என்ன பண்றது..

மார்கழியில கர்ப்ப ஓட்டம் இல்லாம இப்போ எப்படி மழ?.. இந்த ஊரு காஞ்சு கெடக்கு.. பட்டணத்துல ஆரவாரமா மழ.. ஊருக்கு ஒரு ஆகாசமா?... 

சனங்க ஆச்சர்யமா பேசிக்கிட்டாங்க.. பேய் மழயால பட்டணத்து ரோடெல்லாம் தண்ணியாம்..

சினிமா பொட்டியில காட்றாங்களாம்.. ஊரே வெள்ளக் காடா இருக்குதாம்.. சனங்கள பரிசல் ல வச்சி இழுக்கறாங்களாம்..  பொம்பளப் புள்ளைங்க ஒதுங்கக் கூட யோக்கியதை இல்லையாம்.. 

என்ன கருமம் இது..  ஏன் இப்படி.. ஒரே நேரத்துல ஊருக்கெல்லாம் மழ பெய்யாதா.. ன்னு பொன்னு மனசுல குழப்பம்..

சனங்க போய்க்கிட்டு இருக்குற வேகத்துல இதப் பத்தி எல்லாம் யோசிக்கறதுக்கும்  நேரம் இல்லாமப் போச்சு.. 

இத்தனை காலமும் வயக்காட்டு வேலைக்கு துணையா வந்தவங்களுக்கும்  வயசானதால மூலையில முடங்கிட்டாங்க.. 

பொன்னு கையில ரெண்டு மாசமா காசும் இல்லை.. முன்ன மாதிரி பசியும் தாங்க முடியறதில்லை.. 

அப்போ தான் பக்கத்துத் தெரு காளியம்மா இங்க கூட்டிக்கிட்டு வந்தா.. சேப்பு சாயம் அடிச்ச பஸ் ல டிக்கிட்டு எடுக்க வேண்டியது இல்லயாம்...

பத்து மைல் தூரத்து கோயில்..

கோயில் வாசல் ல ஏகப்பட்ட கிழங்கட்டைகள்..

பொன்னுக்கு அதிர்ச்சி..

இங்கே எதுக்குடி கூட்டிட்டு வந்தே.. ன்னு கேட்டதுக்கு - கோயில்ல தரும சாப்பாடு போடறாங்க.. தெனமும் மத்தியானம் வந்து சாப்புட்டுட்டுப் போவோம்..  

மத்தியானம் ஒரு வேளை வயித்துக்கு பசி இல்லாமப்  போகும்.. ந்னு சொன்னா காளியம்மா.. 

பொன்னுக்கு இது நல்ல யோசனையா இருந்திச்சு.. 

ஆனா, மண்டவத்துல வச்சி சோறு போடற வரைக்கும் கோயில் வாசல் ல தான் நிக்கணும்.. 

கோயிலுக்கு வர்ற சனங்கள் ல ஒன்னு ரெண்டு பேர்  வாசல் ல நிக்கிறவங்க கையில ஏதாவது சில்லறை கொடுத்துட்டுப் போவாங்க.. இப்படித் தான் நாலு நாளைக்கு முன்னால யாரோ புண்ணியவான் ஒருத்தர் சேலை கொடுத்தார்.. இன்னொருத்தர் போர்வை கொடுத்தார்.. இதுவும் நல்லாத் தான் இருக்கு.. 

இருந்தாலும் யாசகமா வாங்கறது?.. காலம் பூரா கழனியிலயும் களத்து மேட்டுலயும் பாடுபட்டுட்டு இப்போ ஒருவேளை சோத்துக்கு கோயில் வாசல் ல  நிக்கிறதாவது...

பொன்னுக்கு வெக்கமாக இருந்தது..

இதுக்கெல்லாம் விடிவே இல்லையா சாமீ..  

மனசு குமுறிய போது பசங்க ரெண்டு பேரும் மனசுக்குப் பிடித்த மலையாளத்து மைனாக்களைப் பற்றி தாயிடம் சொல்லி கல்யாண ஏற்பாடு செய்வதற்காக  புறப்பட்டு வந்து கொண்டிருந்தனர்..

***

எங்கள் Blog 2023 ஆம் ஆண்டு புள்ளி விவரங்கள். 

செவ்வாய்க்கிழமை பதிவுகள் 

கதைகள் பல எழுதி கனிவுடனே எங்களுக்கு அனுப்பி வைத்த எல்லோருக்கும் (கடைசி நபர் தவிர்த்து) 

எங்கள் நன்றி. 

அடே டே ! கடந்த 2023 ஆம் ஆண்டிலும் துரை செல்வராஜூ அதிக கதைகள் எழுதி முன்னணியில் உள்ளார்! 

வாழ்த்துகள் து செ ! 

செவ்வாய் பதிவுகளுக்கு அதிகம் படம் வரைந்து, வாசகர்களின் பாராட்டைப்(?) பெற்ற "- - - - - -" அவர்களுக்கு கருத்துரையில் உங்கள் பாராட்டு அல்லது குட்டு அளிக்கவும். 

திங்கள் பதிவா (ரவாலாடு ) அல்லது செவ்வாய் பதிவா என்று குழப்பி, தொடர் கதையா அல்லது சிறுகதையா என்றும் குழப்பிய கடைசி நபருக்கு உங்கள் சார்பில் 'குழப்பல் திலகம்' என்னும் பட்டம் கொடுக்கிறோம். 

= = = = = = =