சேரர், சோழர், பாண்டியர் - நீங்கள் யார் பக்கம்?

 

இந்த வாரமும் அடுத்த வாரமும் இடம்பெற வேண்டிய சில வழக்கமான கேள்விகள் இந்த மாதம் 24 ம் தேதிக்குப் பிறகு இடம்பெறலாம். KGG வெளியூர் பயணத்தில் இருப்பதால் வலைப்பக்கம் அவரால்  வரமுடியவில்லை.  எனவே அவர் சேமித்து வைத்துள்ள பகுதிகளையும் அனுப்ப இயலவில்லை.  அவை பெங்களுரூவில் அவர் மடிக்கணினியில் சிறை இருக்கின்றன!

எனவே இந்த இரண்டு வாரம் என் ராஜாங்கம்!  பொறுத்துக் கொள்ளுங்கள் நண்பர்களே...

உங்கள் கேள்விகளுக்கு நாங்கள் பதில் சொல்லும் வழக்கத்துக்கு பதிலாக இந்த வாரம் மூன்றுபேரிடம் நாங்கள் வெவ்வேறு கேள்விகள் கேட்டோம்.  முதலில் KGS பெண்ணும் நிதி, மற்றும் முதலீடு ஆலோசகர் திரு சுரேஷ் பத்மநாபனின் திருமதியும் ஆகிய ராதா சுரேஷிடம் முதல் கேள்வி..

கேள்வி  :  ஹலோ ராதா..    வாழ்க்கையில் இழக்க கூடாத விஷயம், மதிப்பு வாய்ந்த விஷயம் என்று எதைச் சொல்லலாம்?

ராதா சுரேஷ்

பதில்  :  நிம்மதி.  அது இல்லை என்றால் எதையும் சாதிக்க முடியாது.  நிம்மதி  வேண்டும் .  அதற்கு மனதும் இதய‌மும் ஒரே முடிவு எடுக்க வேண்டும்.  Logic and emotional balance is key to peace. When both are fine with the decision we go ahead in life.

Right - Wrong னு ஒரு ஸ்பேஸ்.  லாஜிக் ஸ்பேஸ்.  அது நம்ம மைண்ட்.  நம்ம தெரிஞ்சவங்க, நம்மளை சேர்ந்தவங்க ன்னு ஒரு எமோஷனல் ஸ்பேஸ்.  அது இதயம் அப்படிங்கற ஸ்பேஸ். எப்பவுமே நாம் ஒரு டெசிஷன் எடுக்கறோம்னா அதை நாம் அலசிப்பார்க்க விரும்புகிறோம்.   இதையும் செய்ய முடியுமா, அதையும் செய்ய முடியுமா என்று நினைப்பதுதான்..  சரியா?  பொதுவாக நம் மனம் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியும்.  பாகுபடுத்திப் பார்க்க முடியும்.  இது சரி, இது தவறு என்பது மனஸுக்கு தெரியும்.

    

ஆனால் இதயம், அதாவது எமோஷனலா பார்க்கும்போது ஒரு விஷயம் தப்பாவே இருந்தாலும், அது நம்மவர்கள் என்று இருந்தால், 'பரவாயில்லை..சரியாகி விடும், பண்ணலாம்' என்று சொல்லும். எனவே எப்பவுமே யுத்தம் என்பது எப்பவுமே நம்ம மனசுக்கும் இதயத்துக்கும் நடக்கும் சண்டைதான்.  வெளிக்காரணம் எதுவும் இல்லை.

உள்ளுக்குள்தான் பிரச்னை. அதனால்தான் நம் நிம்மதி கெடுகிறது.  அந்த மன அமைதி, நிம்மதி இருந்திருந்தால் நடுநிலையான நிலைப்பாடு நமக்கு கிடைக்கும்.  இது நடந்திருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும், நடக்காததற்கு ஏதோ காரணம் இருக்கும் என்று மனம் ஒத்துக்கொள்ளும்.  

உதாரணமாக இன்று கூட என் அண்ணன் என்னிடம் கேட்டான், "நான் இன்னும் கூட நல்லா முயற்சி எடுத்து சிகிச்சை கொடுக்க ஏற்பாடு செய்திருந்தால் அப்பா இருந்திருப்பார் இல்லையா?" 

என் மனதில் என்ன தோன்றியதென்றால் .  "அப்படி நீ மேற்கொண்டு சிகிச்சை கொடுத்தும் அவர் மரணம் அடைந்திருந்தால்?"  

அப்போது அதை நாம் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டோம்.  ஆஸ்பத்திரியை குறை சொல்வோம்.  யோசனை சொன்னவர்களை குறை சொல்வோம்.இப்படி யார் மேலாவது பழி போடத்தான் தோன்றும்.  அதற்கு பதிலாக அவர் இருந்த வரை நன்றாக இருந்தார்.  அவரை எந்த விதத்திலும் கஷ்டப்படுத்தவில்லை என்கிற ஒரு ஒத்துக்கொள்ளும் மனப்பான்மை இதயத்துக்கும் மனதுக்கும் நடுவில் அமைந்து விட்டால் நன்றாக இருக்கும்.  அந்த நடுநிலை வந்த உடனேயே நமக்கே ஒரு மாதிரி நிம்மதியாக இருக்கும்.  

வாழ்ந்தவர்கள் நன்றாக வாழ்ந்தார்கள்.  நாம் நன்றாகத்தான் பார்த்துக் கொண்டோம்.  இரண்டுமே ஒரு சமன்பாடுதான்,  சரிவிகிதமாய் 50 : 50 என்று எப்போதும் வராது.

==========================================

ஹேமா நாராயணன் 

ஆரோக்ய ஹேமா..  முன்பு நம் தளத்தில் ஓரிரு ஆரோக்ய சமையல் ரெசிப்பி தந்திருக்கிறார்.  எங்கள் பிளாக் - 'ஆசிரியர் ரீடர்ஸ்' வாட்சாப் குழுவில் ஸைலண்ட் உறுப்பினர்!  சமீபத்தில் ரிஷிகேஷ், முக்திநாத் சென்று வந்தார்.  அவரிடம் ஒரு கேள்வி...

கேள்வி  :  ஹலோ ஹேமா...   சமீபத்தில் வடநாட்டு யாத்திரை சென்று வந்தீர்கள்.   அதில் குறிப்பிடத்தக்க சம்பவமாக நடந்தவற்றை  என்னிடம் சொல்லி இருந்தீர்கள்.  அதை இங்கும் சொல்லுங்களேன்

பதில்  :  வழக்கமாக நடந்தவற்றை இங்கு சொல்லவில்லை.  வித்தியாசமாக எங்களுக்கு நேர்ந்த சில திகில் / அருள் அனுபவங்களை மட்டும் சுருக்கமாக இங்கு பகிர்கிறேன்.  

28.8.2025 அன்று இரவு ஹரித்வார் இல் தங்கினோம். 29.8.25 நதியில் நீராடினோம். மாலை ஹாரத்தி  15 ஆவது படியிலிருந்து  பார்த்தோம்.

நாங்கள் இதோ உட்கார்ந்திருக்கும் படியைதான் நதிநீர் அன்று இரவு மூழ்கடித்தது.

அன்று இரவு அந்த படி வரை வெள்ளம். முதல்நாள் வந்திருந்தால்?  நல்ல வேளை. 

மறுநாள் பத்ரிநாத் கோவிலுக்கு சென்றோம், திரும்பும் போது ஒரு இடத்தில் பாறை உருண்டு வருகிறது  'லைவ்' ஆக  பார்த்தேன்.  இதயம் நின்று துடிக்கிறது.  என்ன நினைக்க?  அவர் அனுபவத்தில் எவ்வளவோ இது மாதிரி ஆபத்துகளை பார்த்திருக்கக் கூடிய டிரைவரே  பயந்துபோய் "ஓ... பத்ரிநாத் " என்று அலறுகிறார். மழையினால் பாதை அரித்து இருந்தது. வலது பக்கம் ஏறத்தாழ 10ஆயிரம் அடி பள்ளம்.  வந்த பாறை கடவுள் அருளால் சேற்றில் அழுந்தி  நின்று விட்டது.  'மலைபோலே வரும் சோதனை யாவும்...' பாடல் வரிகள்தான் ஞாபகத்துக்கு வந்தன.  தமிழ் சினிமா கிளைமேக்ஸ் போல அவ்வளவு பக்கத்தில் வந்து அவ்வளவு பெரிய பாறை எப்படி, எதனால் நின்றது?  அந்த திகில் நொடிகளை வாழ்நாள் முழுக்க மறக்க முடியாது.  எல்லாம் கடவுள் செயல்.  6 முதல் 7 பேர்கள் பாறையை அப்புறபடுத்தினர். 

மற்றொரு இடத்தில் பெரிய பள்ளம்.  நாங்கள் வந்த மினி பஸ் நின்று விட்டது. எப்படியோ கடந்தோம்.  3 வது இடத்தில் பாதை அரித்து போயிருந்தது.  பஸ் பாறை மீது ஏறி இறங்கியது. 

நாங்கள் எப்படியோ ஜோஷிமட் வந்தோம். பத்ரிநாத் செல்லும் பாதை மூடி விட்டனர். பிப்பல்கோட் டி லிருந்து ஹரித்வார் கிளம்பினோம் ரிஷிகேஷ் கிட்டே பெரிய பாறை சரிந்ததால் பாதை மூடப்பட்டது. யமுனையில் ஒரே வெள்ளம், உயிரை கையில் பிடித்துக் கொண்டு ஊர் வந்தோம்.

ஒவ்வொரு இடத்திலும் ஆபத்திலிருந்து அந்த இறைவன் எங்களைக் காப்பாற்றினார்.

==============================================================================================

காலச்சக்கரம் நரசிம்மா 

கேள்வி  :  ஹலோ ஸார்...   வணக்கம்.   நலம்தானே?!! 

எங்கள் பிளாக்குக்காக உங்களிடம் ஒரு கேள்வி... 

சேர சோழ பாண்டியர்கள் ஆண்ட தமிழ்நாடு என்று சொல்வார்கள். சோழர்களும் பாண்டியர்களும் பிரபலமான அளவு சேரர்கள் இன்றைய தமிழர்கள் இடையே பிரபலமாகவில்லை. சோழர், பாண்டியர் நீங்கள் யார் பக்கம்?! ஏன்?

பதில்  :  வணக்கம்.  நல்ல கேள்வி.  சோழர்கள் பாண்டியர்கள் இருவருக்கும் ப்ராபல்யம் இருந்த அளவு சேரர்களுக்கு இல்லை என்பதற்கு காரணம் இருக்கிறது.  

பாண்டியர்கள்தான் கடற்படையில் முதலாம் இடம்.  சமீபத்தில் பாஹுபலி படத்தில் காட்டினார்களே மரத்தை வளைத்து கட்டி அதில் இருந்துகொண்டு மதில் சுவர் தாண்டி கோட்டை உள்ளே பறந்து போவார்களே..அது காந்தளூர் சாலையிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட யுக்திதான்.  சோழர்கள் அப்படிதான் தொலைதூரத்தில் எதிரிகளின் கப்பல் வருவது தெரிந்தால் பனைமரத்தில் தீ பந்துகளை, நெருப்பு பந்துகளை இரும்பு பந்துகளை கட்டி மரத்தை பூமியில் பிணைத்திருப்பார்கள். கப்பல் அருகில் வரும்போது கயிற்றை அறுத்து விடுவார்கள்.பனைமரம் நிமிரும்போது அதில்  உச்சியில் கட்டி இருக்கும் இரும்பு தீப்பந்து பறந்துபோய் கப்பலைத் தாக்கும்.

சோழர்கள் போர்க்கலையில் பெரும் பங்காற்றி கடாரம், ஸ்ரீவிஜயம்  எல்லாம் வென்றார்கள்.  அவர்களால் தமிழ்நாட்டுக்கு புகழ் கிடைத்தது.  அதனாலும் சோழர்கள் பிரபலமாக இருக்கிறார்கள். மேலும் தஞ்சை பெரிய கோவில் போன்ற கட்டிடக்கலை பெருமை எல்லாமும் சோழர்களுக்கு இருக்கிறது.  

பாண்டியர்கள் இலக்கியத்துக்கும், கல்விக்கும் அவை மேம்பட செய்தார்கள்.  சோழர்கள் போருக்கும் வளமைக்கு காரணம்.  எனவே இவர்கள் இருவரும் தமிழ் நாட்டில் மக்கள் மத்தியில் பெயர் பெற்றிருக்கிறார்கள்.  

சேரர்களை எடுத்துக் கொண்டோமானால், சேரநாடு மலைப்பிரதேசம்.    மலைப்பாங்கான பகுதி, குறிஞ்சிப் பகுதி.   அகத்தியர் போன்ற முனிவர்கள் தவம் செய்த இடம்.    சேரர்களுக்கு எதையும் மேன்மையடைய  செய்தார்கள் என்பதற்கு வாய்ப்பில்லை.  அவர்கள் வில்வித்தையிலும், வேட்டையாடுவதிலும்தான் கவனம் செலுத்தினார்கள்.  கல்வியறிவிலோ, நாட்டை வளமைப் படுத்துவதிலோ சேரர்கள் கவனம் செலுத்தவில்லை.    எல்லாமே மலைப்பகுதி, வயநாடு போலதான் இருக்கும்.

பிளாக் மேஜிக்கில் சேரர்கள் வல்லுநர்ககளாக இருந்தார்கள்.  வான சாத்திரத்தில் வல்லுநர்கள்.  ஒரு பிளானட்டோரியம் கூட கட்டி இருக்கிறார்கள்.  அவர்கள் வெளியாட்கள் பற்றி கவலைப்படாமல் அவர்களுக்குள்ளேயே வாழ்ந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.  ஒரே ஒருமுறைதான் சேரர்கள், பாண்டியர்களோடு கைகோர்த்து திருப்புறம்பியம் போரில் பல்லவர்கள், சோழர்களுக்கு எதிராக போரில் ஈடுபட்டார்கள்.    

ஏனெனில் பல்லவர்களும் சோழர்களும் கூட்டணி அமைத்ததால், சேரர்கள் பாண்டியர்களோடு கூட்டணி சேர்ந்தார்கள்.  மற்றபடி அவர்கள் தாங்கள் உண்டு தங்கள் பகுதி உண்டு என்று வெளியில் எங்கும் வரவில்லை.    தமிழ்நாட்டின் நிலப்பகுதி, டெல்டா கல்வி  போன்றவற்றில் சேரர்களின் பங்களிப்பு எதுவும் இல்லை.    ஒரே ஒரு ஆழ்வார் பிறந்தார்.  வைணவத்துக்கு அவர் சேவை செய்தார்.  மற்றபடி மதரீதியாகவும் அவர்கள் எதுவும் தமிஃழ்நாட்டுக்கு பங்களிக்கவில்லை.  போர் கூட அவர்களுக்குள்ளேயே மோதிக் கொண்டார்கள்.  வஞ்சி சேரத்துக்கும், கொங்கு சேரத்துக்கும் ஆகாது.  எனவே அவர்கள் மலையை விட்டு இறங்கி வந்து வயல்வெளி போன்ற நிலப்பகுதிகளுக்கெல்லாம் ஒன்றும் செய்யவில்லை.  அதனால் சேரர்களுக்கு தமிழ் நாட்டில் அவ்வளவு மவுசு கிடையாது!  

அதுதான் அவர்கள் சோழ, பாண்டியர் அளவு பிரபலமாக இல்லாததற்கு காரணம்.  சுதந்திரத்துக்கு அப்புறம்தான் மாநிலங்கள் மொழிவாரியாக பிரிக்கப்பட்டன?  சேர சோழ பாண்டியர் காலத்துக்கு அப்புறம் வெள்ளைக்காரன் காலத்துக்கு முன்னாடி தென் இந்தியாவின் மூன்று பக்கம் கரை இருப்பதால்  கரைநாடு என்றுதான் கூப்பிடுவார்கள்.  அந்த கரைநாடுதான் கர்னாட்டிக் என்று மாறியது.  வெள்ளைக்காரனுக்கு கரைநாடு என்று சொல்ல வராததால் கர்னாட்டிக் என்றான்.  அதுவே கர்நாடகா என்று ஆகிவிட்டது.  ஆக மொத்தத்தில் தமிழ்நாட்டுக்கு சேரர்களின்பங்களிப்பு கம்மி.   அதனால்தான் அவர்கள் பிரபலமில்லை.  சோழர்கள் போர்க்கலையில், பாண்டியர் கல்வியிலும் பெரிய பெயர் பெற்று விளங்கினார்கள்.

அடுத்ததாக, நான் சேரர், சோழர், பழல்வர், பாண்டியன் ஆகிய நால்வருக்கும் பொதுவானவன்.  நான் பல்லவ நாட்டைச் சேர்ந்தவன்.  சோழர் சரித்திரம், பாண்டியர் சரித்திரம் எலலவற்றையும் Follow செய்து கொண்டிருக்கிறேன்!  ஒரு சரித்திர எழுத்தாளர் நான் இந்த பக்கம் என்று சொல்லக் கூடாது.   எப்படி ஒரு பத்திரிகையாளர் நான் இந்தக் கட்சி என்று சொல்லக் கூடாதோ அப்படிதான் ஒரு சரித்திர எழுத்தாளனாக நான் பல்லவ, சோழ, சேர பாண்டியர்களில் நான் இவர்களைதான் சப்போர்ட் செய்கிறேன் என்று சொல்லக் கூடாது.  அதுதான் உண்மை.  அதனால் நான் எல்லோருக்கும் பொதுவானவன்.  

கேள்வி  :  நீங்கள் சோழர்களை அதிகம் விரும்புகிறீர்கள் என்றே என் மனதில் படும்.  இருக்கலாம்.  நீங்கள் சொல்வது போல் அதை சொல்ல முடியாது என்று சொல்லலாம்.  எல்லோருக்கும் பொது என்று சொன்னாலும் பெரும்பாலும் சோழர்கதைகள் பக்கம்தான் மனம் செல்கிறது.  அது ஒருபுறம் இருக்க,  இதில் நீங்கள் "எப்படி ஒரு பத்திரிகையாளர் நான் இந்தக் கட்சி என்று சொல்லக் கூடாதோ" என்று சொல்லி இருக்கிறீர்கள்.   உண்மையில் உங்களிடம் முதலில் நான் கேட்க நினைத்த கேள்வி அந்த பத்திரிகை சம்பந்தப்பட்டதுதான்.  அது ஒருபக்கச் சார்பாக இருக்கலாமா?  அப்படி இருக்கிறதே, இது நியாயமா? என்றுதான் கேட்க நினைத்தேன்.  அப்புறம் அதை விட்டு விட்டு இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டேன்.

[ இந்த என் கேள்வியில் 'அந்த'ப் பத்திரிகை சம்பந்தப்பட்டதுதான்' என்று வார்த்தை விட்டிருந்தேன்.  அது ஒரு பக்கச் சார்பாக இருக்கிறதே என்றும் தொடர்ந்திருந்தேன்.  நான் கேட்டபோது பொதுவாக 'பத்திரிகை சம்பந்தப் பட்டது'தான் என்று கேட்டிருக்க வேண்டும்.   என் தவறு.    'அந்த' என்கிற விகுதி சேர்ந்ததால் திரு காலச்சக்கரம் நரசிம்மா  தான் வேலை செய்த பத்திரிகை என்ற அர்த்தம் அதில் வருவதால் அதற்கு பதில் அளித்திருந்தார்.  ஆனாலும் ஒரு பொதுவான பார்வையில் பத்திரிகைகளின் கடமை என்ன என்றும் சொல்லி விட்டார்.]

பதில்  :  நான் அந்தப் பத்திரிகையின் நிர்வாக ஆசிரியராக இருந்தாலும் நான் என் மனசாட்சிப்படிதான் நடந்து கொண்டேன்.  எந்த கட்சியின் சார்பாகவும் நான் நடந்து கொள்ள்வில்லை.  அவர்கள் நிலை அப்படி.  ஆனால் நான் ஒரு டிபார்ட்மென்ட் தலைவராக என் கொள்கைப்படி பிள்ளையார் சதுர்த்தி, தீபாவளி பண்டிகை எல்லாம் துறையில் கொண்டாடுவோம்.   என்னுடைய உரிமைகளில் அவர்கள் தலையிடவில்லை.  நானும் என் கொள்கையை விட்டுக் கொடுக்கவில்லை.  அந்த செய்தி நிறுவனத்தின் கொள்கை என் கொள்கையில்லை என்பது போலவே என் கொள்கை செய்தித்தாளின் கொள்கையும் இல்லை.  இரண்டுக்கும் நடுவில் ஒரு பாலன்ஸ் இருந்தது.  அதனால்தான் என்னால் எல்லா இடத்திலும் சுதந்திரமாக எழுத முடிகிறது..  

============================================================================================

படமும் பதமும்..  நெல்லை ஸ்பெஷல்...

அங்கிருந்து (எங்கிருந்து?) பெங்களூர் விமான நிலையம் வந்தால், அங்கு, நாங்கள் என்ன தில்லிக்குச் சளைத்தவர்களா? இங்கு சந்தன மரங்கள் அதிகம். அதனால் மரத்திலேயே யானைக் கூட்டத்தைச் செய்துவைத்துள்ளோம் என்பதுபோல, விமான நிலையத்தில் பார்த்தேன். மிக அழகாக இருந்தன.

இந்த முறை ஸ்ரீ கிருஷ்ண அனுபவம் என்ற யாத்திரை சென்றிருந்தபோது, மாடு மேய்க்கும் சிறுவனாக கிருஷ்ணரும் பலராமரும் சறுக்கு விளையாடிய இடம் என்று பாறையில் சறுக்குபோல அமைந்திருந்த இடத்தைக் காண்பித்தார்கள். அந்த இடத்தின் அருகில் இருந்த வீட்டில் மிகப் பெரிய எருமையைப் பார்த்தேன். கறுப்பு நிறத்துடன் பளபளவென இருந்தது (மடுவுமே மிகவும் பெரிது)

இன்னொரு இடத்தில் யசோதை குழந்தைகளைக் குளிப்பாட்டிய குளம் என்று ஒன்றைப் பார்த்தோம். அப்போதே நல்ல மழை. அந்தக் குளத்தின் படிக்கட்டின் அருகே மழையைப் பொருட்படுத்தாமல் நின்றுகொண்டிருந்த பிரம்மாண்டமான பொலிகாளை. அதன் வசீகரம் என்னை ஈர்த்தது. அருகில் சென்றும் படமெடுத்தேன்.

வடக்கே கோதுமை வயல்கள் அதிகம் என்பது உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். அந்த வயல்களில் அல்லது வீட்டின் அருகாமையில் மேலே இருக்கும் குடிசை போன்று அழகிய அமைப்பைப் பார்த்தேன். வயலுக்கு உரமாக சாணியைச் சேகரித்து அதன் மீது மழை கரைத்துவிடாமல் இத்தகைய குடிசை போன்ற அமைப்பை உருவாக்கியிருக்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன்.

சிறிது சிதைந்திருந்த அத்தகைய பகுதியில் சாணிக்கரைசல் தெரிந்தது.

மாடுகளுக்கான தீவனப்புற்களையும் இப்படிப்பட்ட அமைப்பில் சேகரித்துவைத்திருந்தார்கள். எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறது பாருங்கள்

=========================================================================================

கே ஜி ஜி பக்கம் 

கேஜிஜி கையில் பிடித்த்துக் கொண்டு இருப்பது சென்னையில் அவர் வீட்டுத் தோட்டத்தில் வளர்ந்துள்ள வில்வ மரத்தின் இலைகளை.  சாரதாரணமாக வில்வ மரம் வீட்டில் வளர்வது அபூர்வம்.

கே ஜி ஜி சென்னை பக்கம் வந்து, அச்சரப்பாக்கம் முதல் செம்பரப்பாக்கம் வரை அலையாக அலைந்து கொண்டு இருப்பதால் பிளாக் பக்கம் வர இயலவில்லை.

சென்னையின் செப்டம்பர் மாதத்து வெயில் திகைக்க வைக்கிறது..

இப்போவே இப்படி இருந்தால் கோடை காலத்தில் எவ்வளவு பயங்கரமாக இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து கூட பார்க்க இயலவில்லை.

கிட்டத் தட்ட ஏழரை ஆண்டுகளுக்கு பிறகு சென்னை வந்து உறவினர்களையும், நண்பர்களையும் பார்த்ததில் மிகவும் திருப்தி.

பள்ளி கால நண்பர், நாகை நண்பருடன் 

லேப்டாப் என்னுடன் கொண்டு வராததாலும் மற்றும் இணைய கனக்ஷன் இப்பொழுது நான் இருக்கும் வீட்டில் கிடையாது என்பதாலும் என்னால் இயல்பான நடவடிக்கைகளை கம்ப்யூட்டர் மூலம் மேற்கொள்ள இயலவில்லை.

டெனண்ட் விட்டுச் சென்ற வீட்டை ஒழுங்கு படுத்துவதிலும், வேறு சில பெண்டிங் வேலைகளை முடிப்பதும் என்று பொழுது போகிறது.  எல்லோரும் வீட்டில் இருக்கும் நாளாக இருக்க வேண்டும் என்று உறவினர் மற்றும் நண்பர்கள்  வீடுகளுக்கு சனி ஞாயிறில் விஜயம் செய்கிறேன்.

இன்னும் இரண்டு அல்லது மூன்று வாரங்களுக்கு ஸ்ரீராம் தான் புதன்கிழமை பதிவுகளை மேற்பார்வையிட்டு வெளியிட வேண்டும்.