பல்லிக்கு ஒரு கவிதை! - கோமதி ஆற்றில் ஒரு குளியல்

முன்குறிப்பு : படங்கள் நிறைய இருப்பதால் சில படங்கள் அதற்குத் தேவையான குறிப்புடன் கிடைக்கும் இடங்களில் வெளியிட்டிருக்கிறேன்.  சில படங்களே பொருத்தமான இடங்களில் இருக்கும்.  அசௌகர்யத்துக்கு மன்னிக்கவும்.

*********

ஆண்களும் பெண்களுமாய் அல்ப சங்கைகளுக்காக பரந்த வயல்வெளிகளில், கையில் வினோத வடிவ குடுவைகளில் தண்ணீருடன் அலைந்து கொண்டிருந்த நேரம் அலகாபாத்திலிருந்து நைமிசாரண்யம் பயணம்.  நிறைய மாந்தோப்புகள் கண்ணில் பட்டன.  ஆங்காங்கே வெவ்வேறு சைஸ், நிறக் குதிரைகள் கட்டப்பட்டும் மேய்ந்து கொண்டும் இருந்தன. 

நைமிசாரண்யத்தில் எங்கள் பஸ் நின்ற இடத்தில கட்டப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் அல்லது புனருத்தாரணம் செய்யப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் கோவில் 

அங்கு இறங்கி நடந்தபோது எதிரே வந்த ஒரு காளையை பயத்துடன் படம் எடுக்க முயன்றபோது....

அது என்னைக்கண்டு பயத்துடன் அல்லது பெருந்தன்மையுடன் விலகி நடந்தது!  துஷ்டனைக் கண்டால்...!

​வழியில் வெட்ட வெளியில் ஒரு கூரை போட்ட இடம்.  அதில் இரண்டு கதவு.  ஒன்றில் ஆண் படம்.  இன்னொன்றில் பெண் படம்.  அந்தப்பக்கம் இரண்டுமே வெட்ட வெளிக்குதான் லீட் செய்கின்றன.  நடுவில் தடுப்பும் கிடையாது!

புனருத்தாரணம் செய்யப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் கோவில்.  நாங்கள் இறங்கிய இடத்துக்கு நேரே...

எல்லோர் வாயிலும் பான், எல்லாக் கடையிலும் ஜிலேபி.

அந்தக் கோவில் வாசலில் தயாராகிக் கொண்டிருக்கும் ஒன்று...

லக்னோ தாண்டும் முன்பாக எங்களுடன் வந்து கொண்டிருந்த அமைப்பாளர் ராமுவின் தாயார் தவறி விட்டதாக தகவல் வர, அவர் எங்களிடம் விஷயத்தைச் சொல்லாமல் விடைபெற்றார்.  வேறொருவர் இரண்டு நாட்களுக்குள் எங்களுடன் இணைவார் என்றார்கள்.

கோமுகி அல்லது கோமதி ஆறு 

​ஏதோ ஒரு ரயில்வே ஸ்டேஷன் கூரை ஸோலார் பேனலால் நிறைந்திருந்தது. அலைபேசியில் பேசிக் கொண்டிருந்ததால் தெளிவு குறைவாய் ஒரு அவசரப்படம் கூட எடுக்க நேரமில்லை!!

நைமிசாரண்யத்தை அடையும்போது மதியம் இரண்டுக்கு மேல் ஆகிவிட்டது.  லக்னோ தாண்டி சீதாப்பூர் அருகில் என்று நினைக்கிறேன்.  ஒரு சிறு பாதையில் பஸ் திரும்பி நைமிசாரண்யத்தை அடைந்தோம்.  குறுகலான ஒரு இடத்தில் பஸ்ஸை நிறுத்திவிட்டு இதற்குமேல் பஸ் கிடையாது என்று அறிவித்தார்கள்.  எதிரே ஒரு கோவில் புனருத்தாரணம் செய்யப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. 

அங்கே நிறுத்திய பின் வழக்கம்போல ஒரு வண்டி ஏற்பாடு செய்துகொடுக்கிறேன் என்றும், அதில் சென்று கோமதி நதியில் நீராடிவிட்டு வரச் சொன்னார்கள்.  வண்டிக்கு நாங்கள் தனியாக காசு செலவு செய்யவேண்டும்.

காத்திருந்த வண்டிகளில் இப்படி ஒரு 'ஸ்டைலான'வண்டியில் ஏறலாம் என்றால், மற்றவர்கள் முந்திக்கொள்ள, எங்களுக்கு கிடைத்தது பழைய நொந்துபோன டாட்டா சுமோ டைப் வண்டி..  அதிலும் ஒரு கதவை கயிறு வைத்துக் கட்டும் டைப்!!!  ராசி...

அங்கேயே இருந்த ஒரு கொட்டகை போட்ட இடத்தில் சாப்பாட்டை முடித்துக்கொண்டால் அதே வண்டியில் ஐந்து கோவில்களைப் பார்த்து வரலாம் என்று சொன்னார் பாலாஜி.

நைமிசாரண்யம் என்பது 108 வைணவத் திருத்தலங்களில் ஒன்று. இங்கிருக்கும் தேவ்ராஜ் மந்திரால்தான் அப்படிச் சொல்ல வேண்டும்.  இந்தக் கோவில்  67 வது திவ்யதேசமாம்.  வியாசர் மகாபாரதம் உள்ளிட்ட புராணங்களை எழுதிய இடம் இங்குதான்.  ராமாயணத்தில் ராமன் லவ குசர்களோடு அஸ்வமேதயாகம் செய்தது இங்குதானாம்.  பதினாறாம் நூற்றாண்டில் அக்பரின் அயினி அக்பரி புத்தகத்திலும் இந்த இடம் பற்றிய குறிப்புகள் காணப்படுகிறதாம்.  88000  ரிஷிகள் இங்கு சேர்ந்து தவம், யாகம் செய்திருக்கிறார்களாம். கிருஷ்ணனின் சகோதரர் பலராமர் இங்கு வந்து யாகம் செய்திருப்பதாயும் புராணம்.  கயாசுரன் நாராயணனை வரம் வேண்டி தவம் செய்த இடமும் நைமிசாரண்யம்தான். 

பாவங்களை மட்டுமல்ல, தாகங்களையும் தீர்ப்பாள் அன்னை கோமதி.

12 ஆண்டுகள் செய்யவேண்டிய சத்திர வேள்வியைச் செய்ய முனிவர்கள் விரும்பியபோது, ஒரு தர்ப்பைப்புல்லை வளைத்துப்போட்டு அது விழும் இடத்தில் வேள்வி செய்ய சிபாரிசு செய்தாராம் ப்ரம்மா.  அந்த இடம்தான் கோமதி ஆற்றங்கரையில் உள்ள நைமிசாரண்யம்.   முனிவர்களின் விருப்பப்படி வேள்வியின் முழுப்பலனையும் திருமால் வேள்வி குண்டத்திலேயே தோன்றி அவிர்பாகம் ஏற்று அருள் புரிந்ததாய் சொல்கிறார்கள்.  நேமியென்றால் சக்கரமென்றும், ஆரண்யம் என்றால் காடு என்றும் பொருள்.  இங்கு மக்கள் கடவுளை ஆரண்ய வடிவமாய் வணங்குகின்றனர்.

உணவு உண்ண ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட இடம்.

இத்தலத்தில் இறைவன் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலத்தில் தேவராஜன் (ஶ்ரீஹரி)என்ற பெயரில் காட்சி தருகிறார். இறைவியின் பெயர் ஶ்ரீஹரிலட்சுமி என்பதாகும். இத்தலத்தின் தீர்த்தம் சக்கர தீர்த்தம் மற்றும் கோமுகி நதி. விமானம் ஸ்ரீஹரி விமானம் என்ற அமைப்பினைச் சேர்ந்தது.  

அருகில் ஆன்மீக பாடசாலை.  அங்கு பயிலும் மாணவன் கிரிக்கெட் ஆட்டத்துக்கு நடுவே இடுக்கு வழியினுள்ளே நுழைந்து தாகம் தீர்த்துக்கொள்ளும் காட்சி!

பாண்டவர்களின் வனவாசத்தில் இங்குதான் அதர்வண வேத காலத்தைச் சேர்ந்த சௌனக முனிவர் அறம் முதலியவற்றை எடுத்துரைத்து பாண்டவர்களைத் தேற்றினாராம்.

புனருத்தாரணம் நடைபெறும் அதே கோவில் - பக்கவாட்டிலிருந்து 

வியாசர் இயற்றிய மகாபாரதத்தை அர்ஜுனனின் கொள்ளு பேரன் ஜனமேஜயனுக்கு வைசம்பாயனர் சொல்லும்போது கேட்டுக்கொண்டிருந்த உக்கிரசிரவஸ் அதைக்கேட்டு பின்னர் பல இடங்களில் அதை நூற்றுக்கணக்கான முனிவர்களுக்குச் சொன்னாராம்.(நன்றி விக்கி) 

(நாங்கள் பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கிய இடத்துக்கு அருகில் இரண்டு ரௌடி வாத்துகள்.  படம் எடுத்துக் கொண்டிருக்கும்போதே அதில் ஒரு வாத்து கோபம் கொண்டு துரத்தத் தொடங்கியது..  ஓடிட்டோம்ல....)

வழக்கம்போல ஒரு வண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டு நாங்கள் எட்டு பேர்கள் கோமதி ஆற்றை அடைந்தோம்.  எங்கள் ஓட்டுநர் பெயர் நைமிஷ் குமார்.  அவர் எங்களை இறக்கி விட்ட இடத்தில் உயரமான படிக்கட்டுகள்.  அவற்றில் ஏறி அந்தப் பக்கம் இறங்கினால் சற்று தூரத்தில் கோமதி ஆறு. வழக்கம்போல இங்கும் சில பெண்கள் குழந்தைகளுடன் செருப்பைப் பார்த்துக்கொள்ளும் பொறுப்பேற்கக் காத்திருந்தார்கள்.

ஜிப்பா அணிந்த இளம் பண்டிட் ஒருவர் கண்ணில் பட்டார். சங்கல்பம் செய்து வைக்கிறேன்.  இஷ்டப்பட்டதைக் கொடுங்கள் என்றார்.  'இப்படிச் செய்யாமல் உங்கள் முன்னோர்கள் எப்படி முக்தி பெறுவார்கள்' என்று சாந்தமாகக்கேட்டார்.  

சிலர் அவரிடம் சென்று 'முன்னோர்களுக்கு முக்தி அளிக்க'த் தலைப்பட்டனர்.

ஒரு மாட்டை வைத்துக்கொண்டு சில சடங்குகள் செய்தார் அந்த இளம் பண்டிட்..  இதற்காகவே 'தலப்பா'க்கட்டிய மாடு இன்னொன்று ஓரத்தில் காத்திருந்தது.

ஆற்றில் இறங்கிய பின்னர் ஏறி வரவே மனசில்லைதான்!  இதற்குள் ஆற்றில் குளிக்கப் பழகி விட்டேன்.  குளித்துவிட்டு மறுபடி பஸ்ஸில் இறங்கிய இடம் சென்றோம்.

மதிய உணவு காத்திருந்தது.  சாம்பார்சாதம், ரசம் சாதம், தித்திப்பாய் ஒருகூட்டு, கேரட் பொரியல் மோர் சாதம்.  சாப்பிட்டு முடித்த உடன் மறுபடி அதே வண்டியில் ஏறி, செல்லவேண்டிய கோவில்களுக்குச் சென்றோம்.  பாலாஜி, பிரசாந்த் முதலானோர் யாரும் வரவில்லை. நாங்களாகப் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டியதுதான். 

முதலில் சென்ற இடம் மாதா லலிதா தேவி சக்திபீடம்.  தட்ச யாகத்துக்குப் பிறகு சதிதேவி தன்னைத்தானே யாகத்தீயில் எரித்துக்கொள்ள, தேவியைத் தோளில் தாங்கி சிவன் ருத்ரதாண்டவம் ஆட, உலகம் பாதிக்கப்படும் என்று விஷ்ணுதேவியை 108 கூறுகளாக்கி எறிய, அதில் தேவியின் இதயப்பகுதி இங்கு இருப்பதாக ஐதீகம்.  எங்களிடம் அங்கு இருந்தவர்கள் தேவியின் நகம் உதிர்ந்த இடம் என்றார்கள்.  கோவில் முழுக்க ஈ மற்றும் தேனீக்கள் மொய்த்தன.  சுற்றி நடந்து வந்தோம்.  இளம் சிறுமியர் சில சிறுவர்கள் பிச்சை கேட்டுத் தொல்லை புரிந்தனர். கோவிலைச் சுற்றி ஏகப்பட்டசிவப்பு வண்ணக் கடைகள்.

நன்றி இணையம்.

லலிதா தேவி அசுரர்களை வதம் செய்ய இங்கு அவதரித்ததாகவும் சொல்வார்கள்.  நான் இங்கு எடுத்த சில படங்களை இப்போது காணவில்லை.  இணையத்திலிருந்து படம்.

அதன்பின்னர் சென்றது சக்கர தீர்த்தம்.  பழைய பல கோவில்களால் சூழப்பட்ட புனிதக்குளம் இங்கு உள்ளது.  இதில் குளிக்கவில்லை.  இரண்டு கைகளால் எடுத்து தலையில் தெளித்துக்கொண்டோம்.  அந்தக் குளத்தின் கீழே சுற்றும் அமைப்புஏதாவதுஉள்ளதா தெரியவில்லை தண்ணீர் சுற்றிக்கொண்டே இருந்தது. 

ப்ரம்மா அனுப்பிய சக்கரம் இங்கு சென்று பூமியைத்துளைக்க, இங்கிருந்து நிற்காமல் வந்த நீரைக் கட்டுப்படுத்த லலிதா தேவியை வேண்டினராம்.  அவர் அந்த சக்கரத்தை நிலைநிறுத்தி நீரைக் கட்டுக்குள் கொண்டு வந்தாராம்.  பிரதட்சணமாகச் சுற்றி வரும்போது சுற்றியிருக்கும் ஒவ்வொரு சந்நிதானத்திலிருந்தும் எங்களை அழைத்துக்கொண்டு இருந்தனர்.   வருமானம்!  நாங்கள் வெளிச்சுற்றாகவே சுற்றி விட்டு வண்டிக்கு வந்தோம்.  நான் எல்லா சன்னதிகளிலும் பத்து ரூபாய் போட்டேன்.  பத்திரிநாதர் அருளாய் பிரம்படியும் வாங்கிக்கொண்டேன்! வாங்கிக்கொண்டோம்! இங்கு தீர்த்தமாடிய பின்தான் லலிதா தேவியைத் தரிசிக்கச் செல்லவேண்டுமாம்.

அடுத்ததாய் வியாஸ்கட்.  சில படிகள் ஏறிச் சென்றால் ஒரு சமதளம்.  அங்கிருந்த ஆலமரம் பல்லாயிரம் ஆண்டுப் பழமையானது என்றனர்.  படம் எடுக்க விடவில்லை.  முறைத்தனர்.  மீறி எடுத்த சில படங்கள்...  மேலே இன்னும் சில படிகள் ஏறிச் சென்றால் இரண்டு சன்னதிகள்.  கீழே ஏறுவதற்கு முன்னரே வியாசர், கஸ்யபர், பிள்ளையார் உருவங்கள் இருந்தன.  

இங்கு அமர்ந்துதான் வியாசர் தவம் செய்தார், எழுதினார் என்கிறார்கள்.  போட்டோ எடுக்கக் கூடாது என்று கண்டித்தார்கள்.  நம் பெருமையை நாம்தான் காப்பாற்றவேண்டும் என்றார்கள்.  மேலே 100 ரூபாய் கொடுத்து ரசீது வாங்கிக்கொண்டேன். (அபராதமாக அல்ல)

அருகே இருந்த நீரில்லாக குளத்தின் நடுவே சிவபார்வதி...

அங்கிருந்து சென்று இடம் நின்றகோல ஸ்வயம்பு ஆஞ்சநேயர் கோவில்.  தோளில் ராம லக்ஷ்மணர்களுடன் ப்ரம்மாண்டமாய்க் காட்சி அளிக்கிறார்.  தெற்குமுகமாய் பார்த்திருப்பதால் அவர் தட்சிணேஸ்வரர் என்றும் அறியப்படுகிறார்.  நான் இங்கும் போட்டோ எடுக்கவில்லை - மிரட்டலுக்கு பயந்து!  கீதா அக்கா கூட போட்டோ எடுத்திருக்கிறார்.

நாம் கொடுத்த கொண்டைக்கடலை சாப்பிடுகிறது...

கீழே சில குரங்குகளைக் கட்டி வைத்திருந்தார்கள்.  அவற்றுக்குக் கொடுக்க கொண்டைக்கடலை பாக்கெட் ஐந்து ரூபாய் பத்து ரூபாய் பாக்கெட் விற்றுக்கொண்டிருந்தனர்.  

ஹனுமான் கோவில் அருகே ஒரு இளம் வியாபாரி...

அதற்கு முந்தைய இடத்தில இருந்த   மூடிக்கிடந்த கட்டிடம்.  இங்குதான் பழைய ஆஞ்சநேயர் கோவில் இருந்ததோ?  புரியாத போர்ட் ஒன்று!

திரும்பும் வழியில் நிறைவாக தேவராஜ் மந்திர்.  சற்றே தெற்கு வாசனையுடன் இருக்கும் கோவில்.  67 வது திவ்யதேசம்.  8 ஸ்வயம் வியக்த க்ஷேத்ரங்களில் ஒன்று. பெருமாள் இங்கு ஆரண்ய வடிவில் இருப்பதால் ஸ்தலவிருக்ஷம் (தபோவனம்) மொத்தக் காடும்!  ஸ்ரீஹரி என்று அறியப்படும் தேவராஜா பெருமாள் கிழக்குமுகமாய் நின்று அருள் பாலிக்கிறார்.  திருமங்கை ஆழ்வார் இங்கு மங்களாசாசனம் செய்திருக்கிறார்.  

நன்றி இணையம்.

மீண்டும் புறப்பட்ட இடத்துக்கு வந்தோம்.  நைமிஷ் குமாரிடம் சொல்லி அங்கிருந்த எளிமையான தேநீர்க்கடையில் ஒரு டீ குடித்தோம்.

 வண்டிக்கு ஆளுக்கு 80 ரூபாய் பங்கு.  ப்ளஸ் டிப்ஸ் ஆளுக்கு 20 ரூபாய்.

உடனே கிளம்ப முடியாமல் எங்கள் குழுவில் இருந்த இருவர் தூரத்தில் இருந்த ஒரு கோவிலுக்குச் சென்றிருந்தார்கள்.  முடிந்தால் கிளம்பிப் பாருங்கள் என்று சவால் விட்டுக் கிளம்பிச் சென்றிருந்தார்கள்.  பாலாஜி சவாலை ஏற்காமல் காத்திருந்தார்.

தூரத்தில் தெரிந்த மஹால்.  அந்தக் காலத்தில் யாரோ பெரிய மனிதர்கள் எல்லாம் ஏதோ ஓய்வெடுக்கும் கோட்டையாம்.

உடனே கிளம்ப முடியவில்லை.  இரவு உணவுக்கு பூரி தயார் செய்து கொண்டிருந்தனர். அவர்கள்தான் சொன்னார்கள் அவை பூரி என்று.  ஒரு டீ போட்டுக் கொடுத்தார்கள். 

ஒரு வழியாய் மாலை ஆறரை மணிக்கு அங்கிருந்து கிளம்பி அயோத்யா நோக்கிச் சென்றோம்.  வழியில் ஒரு உணவகத்தில் வழக்கம்போல நிறுத்தி "பூரி"களைச் சாப்பிட்டுப் பயணத்தைத் தொடர்ந்தோம்.  இரவு பன்னிரெண்டு மணி சுமாருக்கு அடையவேண்டிய அயோத்தியை இரவு ஒன்றேகால் மணிக்கு அடைந்தோம்.

=================================================================================================== 

இவ்வளவும் படித்த பிறகு இன்னும் கதம்பம் வேறு வேண்டும் என்று கேட்கும் நண்பர்களுக்காக...

இதோ..   சென்னை அனல் இப்படித்தான் இப்பவும் இருக்கிறது!  இதை முன்னரே எழுதி சேமித்திருந்தேன்.  நேற்றைய நிலை குளுகுளு!  மழை நல்ல மழை!

=========================================================================================

பல்லிக்கு ஒரு கவிதை!    வேறு யாரும் பல்லிக்கு ஒரு கவிதை எழுதியிருப்பார்களா என்று தெரியவில்லை!!!

=================================================================================================

சென்ற வாரம் கூரியரில் திடீரென அபிராமி அந்தாதி புத்தகம் வந்து சேர்ந்தது.  அனுப்புநர் முகவரியாய் பதிப்பகம் பெயர் மட்டும்.  கவரைக் கிழித்து உள்ளே கடிதம் எதிர்பார்த்து ஏமாந்தேன்.  முதல் பக்கத்தில் "அன்புடன்" என்று யாரும் கையழுத்திட்டிருக்கிறார்களா என்றும் பார்த்து ஏமாந்தேன்.  அப்புறம் நடுவில் ஒரு பக்கத்திலிருந்து இந்த ப்ரிண்டட் பேப்பர் கீழே விழுந்தது.  அப்புறம்தான் புரிந்தது.  இப்படிக்கூட அனுப்புவார்களா?  ஆச்சர்யம்.

நன்றி வர்த்தமானன் பதிப்பகம்.

=======================================================================================================