ராகமும், வண்ணமும்

 

ஊத்துக்காடு வெங்கடசுப்பைய்யர் (வெங்கடகவி) : 1700 - 1765 காலத்தில் வாழ்ந்தவர். மன்னார்குடியில் பிறந்து ஊத்துக்காடு (திருவாரூர் மாவட்டம்; வலங்கைமான் தாலுக்கா ) ஊரில்  வாழ்ந்தவர். இவர் இயற்றிய பாடல்கள் யாவுமே கண்ணனை நம் முன்னே கொண்டுவந்து நிறுத்தும். 

அதில் ஒன்று : கானடா இராகத்தில் அமைந்த இந்தப் பாடல். 

அலைபாயுதே... கண்ணா, என் மனம் அலைபாயுதே

ஆனந்த மோகன வேணுகானம் அதில்
அலைபாயுதே... கண்ணா, என் மனம் அலைபாயுதே
உன் ஆனந்த மோகன வேணுகானம் அதில்
அலைபாயுதே... கண்ணா...

நிலைபெயராது சிலைபோலவே நின்று...
நிலைபெயராது சிலைபோலவே நின்று,
நேரமாவதறியாமலே மிக விநோதமாக முரளீதரா என் மனம்
அலைபாயுதே... கண்ணா...

 
தெளிந்த நிலவு பட்டப்பகல் போல் எரியுதே...
திக்கை நோக்கி என் இரு புருவம் நெரியுதே
கனிந்த உன் வேணுகானம் காற்றில் வருகுதே
கனிந்த உன் வேணுகானம் காற்றில் வருகுதே
கண்கள் சொருகி ஒரு விதமாய் வருகுதே

கனித்த மனத்தில் உருத்தி பதத்தை எனக்கு அளித்து மகிழ்த்தவா
கனித்த மனத்தில் உருத்தி பதத்தை எனக்கு அளித்து மகிழ்த்தவா
ஒரு தனித்த வனத்தில் அணைத்து எனக்கு உணர்ச்சி கொடுத்து முகிழ்த்தவா
கனை கடல் அலையினில் கதிரவன் ஒளியென இணையிரு கழலெனக்களித்தவா
கதறி மனமுருக நான் அழைக்கவோ இதர மாதருடன் நீ களிக்கவோ
கதறி மனமுருக நான் அழைக்கவோ இதர மாதருடன் நீ களிக்கவோ
இது தகுமோ, இது முறையோ, இது தர்மம் தானோ?
இது தகுமோ, இது முறையோ, இது தர்மம் தானோ?!
குழலூதிடும் பொழுது ஆடிடும் குழைகள் போலவே மனது வேதனை மிகவொடு
அலைபாயுதே... கண்ணா, என் மனம் அலைபாயுதே
உன் ஆனந்த மோகன வேணுகானம் அதில்
அலைபாயுதே... கண்ணா...!

இந்தப் பாடலை - சமீபத்திய இசைக் கலைஞர் சூர்யகாயத்ரி அவர்கள் பாடியிருப்பதை இங்கே பார்த்து, கேட்கவும் :

= = = =

இதே பாடலை, அலைபாயுதே படத்தில் கேட்டிருந்தாலும் (அந்தப் படத்தில் இந்தப் பாடல் முழுமையாக இடம்பெறவில்லை) -  கானடா ராகத்தில் அமைந்த, எனக்குப் பிடித்த திரைப்பாடல்களில் ஒன்று :

படம் : உத்தமபுத்திரன் 

வருடம் : 1958 

பாடல் : அ மருதகாசி 

இசை : G ராமநாதன் 

பாடியுள்ளவர்கள் : டி எம் சௌந்தரராஜன், பி சுசீலா 

முல்லை மலர் மேலே

மொய்க்கும் வண்டு போலே

உள்ளம் உறவாடுதுங்கள் அன்பாலே

 

வெள்ளியலை மேலே

துள்ளும் கயல் போலே

அல்லி  விழி தாவக் கண்டேன் என் மேலே

வெண்ணிலவை பூமியின் மேலே

வெண்ணிலவை பூமியின் மேலே புன்னகையாலே

கண்ணெதிரில் காணுகின்றேன் பிரேமையினாலே

மின்னல் உருமாறி மண் மேலே

கன்னியைப் போலே

அன்ன நடை பயிலக் கண்டேன் ஆசையினாலே

 

விந்தை மிகும் மகுடி முன்னாலே

நாகத்தைப் போலே

எந்தன் மனம் ஆடக் கண்டேன் இன்பத்தினாலே

சிந்தை நிலை மாறினதாலே

எந்தன் முன்னாலே

செம்பவளம் நெருங்கக் கண்டேன் என் மனம் போலே

முல்லை மலர் மேலே

மொய்க்கும் வண்டு போலே

உள்ளம் உறவாடுதுங்கள் அன்பாலே

முல்லை மலர் மேலே

மொய்க்கும் வண்டு போலே

 

= = = =

விசுவாமுத்திர முனிவர் ராமனைப் புகழ்ந்து பேசும் கட்டம் கம்பராமாயணத்தில் வருகிறது.

அப்போது கம்பர் வண்ணம் என்ற ஒற்றைச் சொல்லை எடுத்து ஓவியம் தீட்டியிருப்பார்.

"இவ்வண்ண்ணம் நிகழ்ந்த வண்ணம்

இனி இந்த உலகுக் கெல்லாம்

உய்வண்ணம் அன்றி மற்றோர்

துயர்வண்ணம் உறுவ துண்டோ

மைவண்ணத் தரக்கி போரில்

மழை வண்ணத்தண்ணலே நின்

கைவண்ணம் அங்குக் கண்டேன்

கால்வண்ணம் இங்குக் கண்டேன்"

பொருள் : 

இவ்வண்ணம் = இந்த மாதிரி

நிகழ்ந்த வண்ணம் = நிகழ்ந்த பின். அகலிகை சாப விமோசனம் பெற்ற பின்

இனி. = இனிமேல்

இந்த உலகுக்கு எல்லாம் = இந்த உலகத்திற்கு எல்லாம்

உய்வண்ணம் அன்றி = உய்யும் வழி அன்றி

மற்று ஓர் = வேறு ஒரு

துயர் வண்ணம் = துயரங்கள்

உறுவது உண்டோ? = நேர்வது உண்டோ? (கிடையாது)

மை வண்ணத்து = மை போன்ற கரிய நிறம் கொண்ட

அரக்கி =அரக்கி (தாடகை)

போரில்.= சண்டையில்

மழை வண்ணத்து அண்ணலே! = மழை முகில் போன்ற கரிய நிறம் கொண்ட அண்ணலே

உன் = உன்னுடைய

கை வண்ணம் = கை வண்ணமாகிய வில்லாற்றலை

அங்குக் கண்டேன் =அங்கே  கண்டேன்

கால் வண்ணம் = சாப விமோசனம் தரும் திருவடியின் வண்ணத்தை

இங்குக் கண்டேன் = இங்கே கண்டேன்

என்று கம்பர் எழுதியப் பாடலில் எட்டுமுறை வண்ணம் என்ற சொல் வந்திருக்கும்.  

= = = =

படம்: பாசம் (1962)
இசை: விஸ்வநாதன் & ராமமூர்த்தி
குரல்: P சுசீலா, P B ஸ்ரீனிவாஸ்
வரிகள்: கண்ணதாசன்
———————–
பாடல் வரிகள்:

பால் வண்ணம் பருவம் கண்டு

வேல் வண்ணம் விழிகள் கண்டு

மான் வண்ணம் நான் கண்டு வாடுகிறேன்

கண் வண்ணம் அங்கே கண்டேன்

கை வண்ணம் இங்கே கண்டேன்

பெண் வண்ணம் நோய் கொண்டு வாடுகிறேன்

கன்னம் மின்னும் மங்கை வண்ணம்

உந்தன் முன்னம் வந்த பின்னும்

அள்ளி அள்ளி நெஞ்சில் வைக்க ஆசை இல்லையா?

 

கார் வண்ண கூந்தல் தொட்டு

தேர் வண்ண மேனி தொட்டு

பூ வண்ண பாடம் சொல்ல எண்ணம் இல்லையா?

மஞ்சள் வண்ன வெய்யில் பட்டு

கொஞ்சும் வண்ண வஞ்சி சிட்டு

அஞ்சி அஞ்சி கெஞ்சும் போது ஆசையில்லையா?

 

நேர் சென்ற பாதை விட்டு

நான் சென்ற போது வந்து

வா வென்று அள்ளிக் கொண்ட மங்கை இல்லையா?

கண் வண்ணம் அங்கே கண்டேன்

கை வண்ணம் இங்கே கண்டேன்

பெண் வண்ணம் நோய் கொண்டு வாடுகிறேன்

பருவம் வந்த காலம் தொட்டு

பழகும் கண்கள் பார்வை கெட்டு

என்றும் உன்னை எண்ணி எண்ணி ஏங்கவில்லையா?

நாள் கண்டு மாலையிட்டு

நான் உன்னை தோளில் வைத்து

ஊர்வலம் போய் வர ஆசை இல்லையா?

 (கருப்பு & வெள்ளைப் படமாக இருக்கும் பாடல் காட்சியை - ஒரு மாற்றத்திற்காக இங்கே வண்ணப்படமாக  - நானும் ஒரு வண்ணம் சேர்த்து !! -  உங்களுக்காகக் கொடுத்துள்ளேன்!! ) 

= = = = =