சு நா மீ 04 : சுந்தரி வந்தாள் !

 

சென்ற வாரம் யாரும் கேள்விகள் கேட்காததால் இன்று சு நா மீ நான்காம் பகுதி வெளியாகிறது. 

முந்தைய பகுதி : சு நா மீ 03 சுட்டி 

திருவாரூர் தியாகராஜனுக்கு  மிகவும் மகிழ்ச்சி. இருபது வருடங்களுக்கு முன்பு காணாமல் போன தன்னுடைய மகள் தன்னிடம் வந்து சேர்ந்ததில் அவருக்கு அளவிலா சந்தோஷம். 

ஆம். 

நாகையில் மீனாக்ஷி பாட்டியின் வளர்ப்பில் இருந்த சுசீலாதான் சுந்தரி. அவளையும் மீனாக்ஷி பாட்டியையும் தியாகராஜன் வீட்டிற்கு கொண்டு வந்து சேர்த்தவர் எங்கள் blog ஆசிரியர்களில் ஒருவரான காசு ஷோபனா. 

மின்நிலா சில முந்தைய இதழ்களின் மின்நிலா 128 to 131 கடைசி பக்கங்களைப் படித்தவர்கள் இதை எளிதில் யூகித்திருக்கலாம். 

இதோ அந்தக் கடைசி பக்கங்கள் : 

காசு ஷோபனா, சுசீலா மற்றும் மீனாக்ஷி பாட்டி ஆகியோருடன் சென்ற போலீஸ் அதிகாரி, தியாகராஜன் பங்களாவில் இருந்த தியாகராஜனின் மைத்துனன் மற்றும் தோட்டக்காரர் இருவரையும் கைது செய்து, அவர்களை தன்னுடன் போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு அழைத்துச் சென்றார். 

ஏன் ?

சிங்கப்பூரில் இருக்கும் சுந்தரியின் சகோதரன், பூர்வ கதையை சுருக்கமாக எங்கள் blog ஆசிரியர் குழுவிற்கு இமெயில் மூலம் தெரிவித்திருந்தார்.  

சுருக்கமான முன் கதை இதுதான் : 

தியாகராஜனின் முதல் மனைவி பெயர் சந்தானலக்ஷ்மி . அவருக்குப் பிறந்த குழந்தைகள் நாகராஜும் சுந்தரியும். சந்தானலக்ஷ்மி அகால மரணம் அடைந்ததால், தியாகராஜன் காந்தாமணியை கல்யாணம் செய்துகொண்டார். 

காந்தாமணி, தியாகராஜனின் சொத்துகள் யாவும் தனக்கே வரவேண்டும் என்று விரும்பி - அதற்கு இடைஞ்சலாக இருந்த நாகராஜ் மற்றும் சுந்தரி இருவரையும் எப்படியாவது வீட்டை விட்டுத் துரத்தவேண்டும் என்று முனைப்பாக இருந்தாள். அதற்கு அவளுக்கு உதவ முன் வந்தான் காந்தாமணியின் தம்பி தயாளன். 

தியாகராஜன் தஞ்சாவூருக்குச் சென்றிருந்த சமயத்தில், காந்தாமணியும் தயாளனும் பேசிக் கொண்டிருந்ததை கோவிலுக்குச் சென்றுவிட்டு திரும்பிய சமையல்காரர் சுப்பாராவ் எதேச்சையாக கேட்க நேர்ந்தது. 

காந்தாமணி - நாகராஜ் & சுந்தரி சம்பந்தப்பட்ட போட்டோக்கள், நகை, உடை, எல்லாவற்றையும் மூட்டை கட்டி தனியே எடுத்து வைத்துவிடுவதாகவும், தயாளன் அவற்றை எடுத்துக்கொண்டு - வெளிநாட்டிற்கு குழந்தைகளை விற்கும் நண்பர் ஒருவரிடம் நகைகளையும் குழந்தைகளையும் ஒப்படைத்து அவர்களை எங்காவது தூர தேசத்திற்கு அனுப்பி வைத்துவிடுவதாகவும் திட்டம் போட்டனர். 

அந்தத் திட்டத்தை, - அன்று இரவே செய்துமுடித்துவிடலாம் என்று அவர்கள் திட்டமிட்டனர். அன்று வெள்ளிக்கிழமை, டிசம்பர் 24, 2004. 

திட்டத்தைத் தெரிந்துகொண்ட சுப்பாராவ் சத்தம் செய்யாமல் திரும்பச் சென்று அருகில் உள்ள மருந்துக் கடையில், தூக்க மாத்திரைகள் சில வாங்கிக்கொண்டு  சற்று நேரம் கழித்து வீட்டிற்குத் திரும்பி வந்தார். 

திரும்ப வந்த அவரிடம் வீட்டருகே விளையாடிக்கொண்டிருந்த நாகராஜும் சுந்தரியும், " சுப்பா மாமா - நாங்க ரெண்டு பேரும் இன்னிக்கி ராத்திரி தயா மாமா கூட டூர் போகப்போறோம். ரெண்டு நாள் கழிச்சுத்தான் திரும்பி வருவோம். " என்றார்கள். 

" அடேடே - எப்போ கிளம்பப் போறீங்க? " 

" இன்னிக்கு ராத்திரி - சாப்பிட்டு முடித்ததும் எங்களைக் கூப்பிட்டுக்கொண்டு போகிறேன் என்று சொல்லியிருக்கார் தயா மாமா " 

" அப்படியா ! சந்தோஷமாக போயிட்டு வாங்கோ. "

= = =  = = = =

அதன் பின்பு, இரவு சமையல் வேளைகளில் மும்முரமாக இறங்கிவிட்டார் சுப்பாராவ். இரவு உணவுக்குப் பிறகு வழக்கம்போல எல்லோருக்கும் சூடான பால் கொண்டுவந்து கொடுத்தார். காந்தாமணி, தயாளன் இருவருக்கும் கொடுத்த பாலில் தூக்க மாத்திரை கலந்து கொடுத்திருந்தார். 

பிறகு காந்தாமணியிடம், " அம்மா நான் நாளை காலையில் கிளம்பி, நாகூரில் இருக்கும் என்னுடைய பெரியப்பா பையனைப் பார்த்து பேசிவிட்டு ரெண்டு நாளில் திரும்பி வந்துவிடுகிறேன்"  என்று சொன்னார். 

காந்தாமணி, " சரி. குழந்தைகள், தயாளன் எல்லோரும் டூர் போகிறார்கள். இவர் திரும்பி வருவதற்கும் இன்னும் ஒரு வாரம் ஆகும். நான் மட்டும்தானே - எனக்கு வேண்டியதை நானே சமைத்துககொள்கிறேன்" என்று சொன்னாள். 

காந்தாமணி, " குழந்தைகளா - தயா மாமா கூட சந்தோஷமாக போய் ஊர் சுற்றிப் பார்த்துவிட்டு, ரெண்டு நாள் கழிச்சு,  பத்திரமா திரும்பி வாங்க " என்று சொல்லிவிட்டு தன் அறைக்கு உறங்கச் சென்றாள். 

தயாளன் " சுந்தரி, நாகராஜ் ரெண்டு பேரும் உங்க ரூம்ல தயாரா இருங்க - நான் கொஞ்ச நேரத்தில் வந்து உங்களைக் கூப்பிட்டுக்கிட்டு  போறேன் " என்று சொல்லி, தன்னுடைய அறைக்குச் சென்றான். அறைக்குச் சென்று உடைகளை மாற்றி வரச் சென்ற தயாளன் - கண்கள் கெஞ்சியதால், சற்று ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பலாம் என்று தன் கட்டிலில் படுத்தான். 

(தொடரும்)