நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 24 : நெல்லைத்தமிழன்

 

புஷ்கருக்குப் பிறகு ஆக்ராவை நோக்கி வரும் வழியில் ஜெய்ப்பூர் நகரைச் சுற்றிப் பார்த்து பிறகு ஆக்ரா தங்குமிட த்தை அதிகாலை அடைந்தோம். பிறகு தாஜ்மஹலைப் பார்க்க 7 மணிக்குச் சென்றோம். நான், தாஜ்மஹலை மிகவும் நெருக்கமாகப் பார்க்கவேண்டும் என்று எண்ணி ஸ்பெஷல் டிக்கெட் வாங்கிக்கொண்டேன். சாதாரண டிக்கெட்டுக்கு தாஜ்மஹல் அமைந்திருக்கும் மேடையின் மீது ஏற அனுமதி கிடையாது.

தாஜ்மஹல், தன்னுடன் 19 வருடங்கள் வாழ்ந்த மனைவி மும்தாஜ் அவரின் 14வது பிரசவத்தின்போது இறந்த பிறகு, அவரின் நினைவாக ஷாஜஹானால் கட்டப்பட்டது. இந்தத் தாஜ் மஹலை வெள்ளைப் பளிங்குக் கற்களைக் கொண்டு யமுனையின் இக்கரையிலே கட்டிய ஷாஜஹான், தான் இறந்ததும் இதைப் போன்று கருப்புக் கற்களால் அக்கரையில் தாஜ்மஹலைப் போன்று கட்டி, அதில் தன் உடல் புதைக்கப்படவேண்டும், இரண்டு மஹல்களுக்கும் இடையில் பாலம் எழுப்பப்படவேண்டும் என்று விரும்பினான். தன் மனைவியை அவ்வளவு நேசித்த ஷாஜஹான், பிற்காலத்தில் தன் குழந்தையாலே தான் சிறைவைக்கப் படுவோம் என்றும் தன் கனவு நனவாகாது என்பதை அறிந்திருப்பானா?

மத்தியப் பிரதேசத்தில் ஒரு போரில் சக்கரவர்த்தி ஷாஜஹான் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்தபோது, அவனுடன் போர் நடக்கும் இடத்திற்கும் பிரியாது சென்றிருந்தார் மும்தாஜ் பேகம். (13 அல்லது 14வது பிரசவம்). அங்குதான் அவரது மறைவு நிகழ்ந்தது. யமுனை ஆற்றின் கரையில் மும்தாஜுக்கு ஒரு நினைவாலயம் எழுப்பவேண்டும் என்று நினைத்து, இந்த இடத்தை வாங்கி, தாஜ்மஹலைக் கட்டினார்.  6 வருடங்களில் சமாதி அமைந்துள்ள தாஜ்மஹல் கட்டப்பட்ட போதிலும், முழு வளாகமும் நிறைவுபெற இன்னும் பத்து வருடங்கள் ஆயிற்று.  (செலவழிப்பதில் கஞ்சன் என்று பெயர் வாங்கிய ஔரங்கசீப், பிற்பாடு, ஒரு சமாதிக்கு இவ்வளவு செலவா? அப்பா ஷாஜஹானுக்கு என்று தனிச் சமாதி தயார் செய்ய வேண்டாம், அம்மா அருகிலேயே புதைத்துவிடுங்கள் என்று சொல்லிவிட்டாராம். அதனால் நமக்கு கருப்பு தாஜ்மஹலைக் காணக் கொடுத்து வைக்கவில்லை)

இது யமுனை நதிக்கரையில் கட்டப்பட்டது என்பதை நினைவில் கொண்டாலே, மணலில் புதையாமல் பல்லாயிரக்கணக்கான டன் எடையுள்ள தாஜ்மஹலைக் கட்ட எப்படிப்பட்ட அறிவியல் அறிவு தேவைப்பட்டிருக்கும் என்பது புலப்படும்.

மும்தாஜ் உடல் முதலில் பர்ஹான்பூர், மத்தியப்பிரதேசத்தில் புதைக்கப்பட்டது. (அங்குதான் அவர்கள் இருவரும் கடைசி சில காலம் வாழ்ந்தனர்). ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு அவரது உடல் தாஜ்மஹல் வளாகத்துக்கு எடுத்துவரப்பட்டு புதைக்கப்பட்டது. பிறகு 12 வருடங்களில் தாஜ்மஹல் தயாராக ஆனதும், அதன் கீழ்ப்பகுதியில் மீண்டும் அவரது உடல் புதைக்கப்பட்டது. (1639ல்). தாஜ்மஹல் வளாகம் முழுவதும் முடிவடைய 1650 ஆகிவிட்டது. (கிட்டத்தட்ட 18 வருடங்கள்). அதற்கு அப்புறம் 16 வருடங்கள் கழித்துத்தான் ஷாஜஹான் இறந்தார். அதாவது மும்தாஜ் மறைந்து 35 வருடங்கள் கழித்து. (அந்தக் கதை பிறகு வரும்).

ஒருவேளை வெள்ளைப் பளிங்குக்கல் மத்தியப்பிரதேசத்திலேயே கிடைத்திருந்தால், பர்ஹான்பூரிலேயே தாஜ்மஹலை ஷாஜஹான் எழுப்பியிருப்பார். அவரது நல்ல நேரம் ஆக்ராவில் தாஜ்மஹலைக் கட்டினார். இறக்கும் வரை தன் மனைவியின் சமாதியை அவரால் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.

தாஜ்மஹலின் கட்டிட அமைப்பு எப்படி இருக்கிறது என்பதைக் காட்டும் இணையப் படம்.

தூரத்திலிருந்து பார்க்கும்போது தாஜ்மஹல் மிக அழகு. 

தாஜ்மஹல் செல்லும் பாதையில் இருக்கும் நீரூற்றுக்கள். இரவில் வண்ண விளக்குகளால் ஒளிரும் (அல்லது பெரிய தலைவர்கள் வரும்பொழுது).

அருகில் சென்றால் அழகு குறைந்துவிடுகிறதோ? கட்டிடத்தின் அழகு அதன் குவிமாடம் அல்லவா?

தெற்கு நுழைவாயில் எவ்வளவு தூரம்.

மினாரின் அழகிய தோற்றம். நான்கு பக்கமும் சிறிது வெளிப்புறமாகச் சாய்ந்திருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள். அது தகர்ந்தால் அதனால் சமாதி இருக்கும் கட்டிட த்திற்குச் சேதம் வராது என்பதால்.

ஸ்பெஷல் டிக்கெட் வாங்கிக்கொண்டு சமாதி நோக்கிச் சென்றேன்.

தொல்லியல் துறை அவ்வப்போது இந்த இடங்களைப் பழுதுபார்க்கிறது. பலர், தொழிற்சாலைப் புகையால் தாஜ்மஹலின் நிறம் மங்குகிறது என்று எழுதுகிறார்கள்.

வெண் பளிங்கு ஸ்லாபில் டிசைன்களைச் செதுக்கியிருக்கிறார்கள்.

சமாதி அமைந்துள்ள இடம். பளிங்கில் சிறிய துளைகளுடன் கூடிய சல்லடைக் கதவு அலங்காரம்

முதலில் மும்தாஜ் உடல் புதைக்கப்பட்ட பர்ஹான்பூர் சமாதி (மத்தியபிரதேஷ்)

அஹுஹானா என்ற இடத்தில் (பர்ஹான்பூர்) மும்தாஜ் உடன் முதலில் புதைக்கப்பட்டிருந்தாலும், தாஜ்மஹலை இங்கு கட்டாததற்குச் சில காரணங்களைக் கூறுகிறார்கள்.  பர்ஹான்பூர் மண்ணில் கரையான்கள் அதிகம். அதனால் வலிமையான, வெண்மைப் பளிங்குக்கற்களினால் கட்டப்படப்போகும் தாஜ்மஹலைத் தாங்குவது கடினம். இரண்டாவது, ஷாஜஹானுக்கு தாஜ்மஹல், உருவம் ஆற்றில் தெரியவேண்டும் என்ற எண்ணமாம் (பிரதிபலிக்கவேண்டும்). அதற்கு பஹ்ரான்பூரில் இருந்த தப்தி ஆற்றின் அகலம் சிறிது என்பதால் சரிவராது என்று நினைத்தாராம். மூன்றாவதாக ஜெய்ப்பூரில் இருந்து வெள்ளைப் பளிங்குக் கற்களை மத்தியப்பிரதேசத்தில் உள்ள பர்ஹான்பூருக்கு எடுத்து வருவது கடினம் என்பதாலும் ஆக்ராவைத் தேர்ந்தெடுத்தாராம்.

ஷாஜஹான் மற்றும் மும்தாஜ் சமாதி அருகருகே. உண்மையான சமாதி கீழ்த்தளத்தில் இருக்கிறது என்றும் அங்கு செல்ல அனுமதி இல்லை என்றும் சொன்னார்கள்.

பளிங்கில் சல்லடைக் கதவுகள், சன்னல்கள் – முகலாயக் கட்டிடக் கலையின் ஒரு பகுதி.

தாஜ்மஹலின் பின்புறக் யமுனை ஆறு… அமைதியாக ஓடுகிறது. கரையோரம் தோட்டம்.

ஜூலை 2023 – யமுனை நதியில் வெள்ளம்

ஜூலை 23ல் யமுனையில் வரலாறு காணாத வெள்ளப்பெருக்கு ஏற்பட்டபோது தாஜ்மஹல் வளாகத்தை நெருங்கும் வகையில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடியது. எப்படிப்பட்ட திட்டமிடல் இருந்திருந்தால் யமுனைக் கரையோரம், எப்படிப்பட்ட வெள்ளம் ஏற்பட்டாலும்,  நினைவுச் சின்னத்திற்கு ஆபத்து ஏற்படாதபடி அந்தக் காலகட்டத்தில் கட்டியிருப்பார்கள்!

(தொடரும்)