5. ஸ்ரீரங்கப்பயணமும் (குறு) பதிவர் சந்திப்பும் - நிறைவுப்பகுதி

ஆர் ஆர் ஆர் வீட்டுக்குச் சுற்றிய அளவு சுற்றவில்லை.   ஓரளவு சீக்கிரமே வைகோ சார் வீடு இருக்கும் இடத்தை அடைந்து விட்டோம்.  கட்டிடத்தின் கீழே 'எங்களை' இறக்கிவிட்டு விட்டு,  மற்ற உறவினர்கள் வண்டியிலேயே காத்திருக்க, நாங்கள் அபார்ட்மெண்ட் கீழ்த்தளத்தை அடையும்போதே கௌதமன் வைகோ ஸாருக்கு அலைபேசினார்.  வழி சொன்ன வைகோ ஸார், எங்களை எதிர்கொண்டழைத்து வரவேற்க லிஃப்டின் வழியே கீழே வர,  நாங்கள் மாடிப்படி வழியாக மேலேறி விட்டோம்.  இடதா, வலதா என்று யோசித்த வேளையில் கீழே எங்களைக் காணாது மறுபடி மேலேறி வந்துவிட்ட அவரே வந்து எங்களை அழைத்துச் சென்றார்.

பவித்ராலயாவுக்குள் நுழைந்தோம். 

நாங்கள் வெயிலின் வெப்பத்தால் தவிக்காதிருக்கும் பொருட்டு ஏற்கெனவே குளிர்சாதனக் கருவியை 'ஆன்'  செய்து வைத்திருந்தார்.  அந்தக் குளிரிலும், அவர் அன்பின் குளுமையிலும் நனைந்தோம் நாங்கள் என்று சொன்னால் அது மிகை இல்லை.

ஸோன் பப்டி மற்றும் உருளைக் கிழங்கு சிப்ஸ் கொடுத்து உபசரித்தார். வைகோ ஸாரின் பதிவுகளைப் படித்து அவரின் கலை உணர்வையும், கலைத் திறமையையும்,  பல்சுவை ரசனையையும் அறிந்தவன் என்ற முறையில் அவரைப் பற்றி சக 'எங்கள் ஆசிரியர்களு'க்கு எடுத்துரைத்தேன்.  குறிப்பாக வைகோ சாருக்குக் கிடைத்த இந்தப் பேறு பற்றிச் சொன்னேன்.  இந்தக் கலையுணர்வு மாறாமல் கடந்த ஞாயிறு கூட மூத்த பதிவர் திருமதி ருக்மணி சேஷசாயி அவர்களுக்கு இதே போன்றதொரு பரிசை வழங்கி இருக்கிறார் திரு வைகோ.  

 

 

 

வைகோ ஸாரின் சிறுகதைகளை மிகவும் ரசித்திருக்கிறேன்.  என்ன, அப்புறம் நடந்த விமர்சனப் போட்டியில்தான் கலந்து கொள்ளவில்லை.  அவர் அதை நடத்தியவிதம் பிரமிக்க வைத்தது. சமீபத்தில் ஜீவி ஸாரைச் சந்தித்தபோது இந்தப் போட்டியின்போது வைகோ ஸார் காட்டிய ஆர்வத்தைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டபோது அந்த மதிப்பு மேலும் உயர்ந்தது.  அவர் முன்னர் மிகவும் ருசித்து எழுதிய, மன்னிக்கவும், ரசித்து எழுதிய சமையல் பதிவு ஒன்றையும்  ரசித்துப்  கருத்திட்டிருந்தேன்.  

 

எங்களுக்கு அவர் எழுதிய "எங்கெங்கும்... எப்போதும்...என்னோடு"  புத்தகத்தைப் பரிசளித்தார்.  அதை அவருக்கே உரிய தனிப்பாணியில் ஒவ்வொருவருடனும் நின்று புகைப்படம் எடுத்து, அவர் பாணியில் 'கட்டிப்பிடி வைத்தியத்துட'ன் வழங்கினார்.  அவரின் அன்பான மருமகள்தான் புகைப்படங்கள் எடுத்துக் கொடுத்தார்.

 

அவர் வீட்டின் ஒவ்வொரு ஜன்னலிலிருந்தும் தெரிந்த பஜ்ஜிக்கடை நாக்கின் சுவை நரம்புகளைத் தூண்டி மிகவும் படுத்தினாலும்,  செய்யவேண்டியிருந்த பயணம் 'அடக்கு அடக்கு' என்று மனதை அடக்கியது!  அவர் வீட்டு ஜன்னலிலிருந்தும், வாசலிலிருந்தும் மலைக்கோட்டைக் கோவில் மிக அழகாகத் தெரிந்தது.  தினசரி கோபுர தரிசனம்!   கோபு ஸாரின் கோபுர தரிசனம் தினசரி கோடி புண்ணியத்தை அவருக்கு வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.

அவர் லாப்டாப்பைக் காட்டி அதில் அவர் எந்தெந்த நேரத்தில், எப்படி பதிவுகள் எழுதுவார் என்பது பற்றிச் சொன்னார்.  ஆஞ்சநேயர் படம் வரைந்த அனுபவம் பற்றிச் சொன்னார்.  

 

 

சென்னையில் ரயிலேற்றிவிட வேண்டிய உறவினரின் விவரம் சொல்லி, உடனே கிளம்ப வேண்டும் என்ற விவரத்தையும் சொல்லி திருமதி வைகோ அவர்கள் தந்த அருமையான காபியைக் குடித்து விட்டுக் கிளம்பினோம்.

திருச்சி எல்லையைக் கூட தாண்டியிருக்க மாட்டோம்.  அவர் எடுத்த புகைப்படங்களை என் மெயிலுக்கு அனுப்பி விட்டார் வைகோ ஸார்.  அதுதான் வைகோ!