முதுமைக்காலம்

 மறுநாள் பொழுது விடிந்தது. 

இதுவரை குறுக்கிடாமல் அவன் சொல்வதை என் மனக்கண்ணால் பார்த்தபடி கேட்டுக்கொண்டிருந்த நான் இப்போது ஆர்வம் தாளாமல் ஸ்ரீயிடம் கேட்டேன்...  

"அவுக, அம்மா என்றெல்லாம் சொல்றியே..  யாரு ஸ்ரீ அது?"

"நானே சொல்ல மாட்டேனா ஸார்...  அவசரப்படறீங்களே...  தெரியாமலா இருக்கப் போகுது?"

"அட, இப்பவேதான் சொல்லேன்.."

"அந்தந்த இடம் வரும்போது தெரியட்டும்னு நெனச்சேன் ஸார்..   கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்களேன்..."

"யாரு என்னன்னு தெரியாம சம்பவங்களில் மனசு ஒன்றை மாட்டேங்குதுப்பா...  கேள்வி இருந்துகிட்டே இருக்கு!"

"அவங்க என் அப்பாவுக்கு பாட்டி முறை வேணும்.  சின்ன வயசுலயே - பத்துப் பன்னெண்டு வயசுலயே - திடீர்னு செத்துப் போயிட்டாங்க..   பெரியவங்க அப்புறம் அவங்களை வீட்டுல சாமியா வச்சு கும்பிட்டாங்க..  வீட்டுல இருக்கறவங்களுக்கு அப்பப்போ சில அனுபவம் இருந்திருக்கு...  எங்க வீட்டுல நெருக்கடியான நேரங்கள்ல இப்படி உதவுவாங்கன்னு சொல்வாங்க..  அவங்கதான் உதவறாங்கங்கறதும் நமக்குத் தெரிஞ்சுடும்..."

"சரி..  மேல சொல்லு..   மறுநாள் 'அவரை'ப் பார்க்கப் போனியா?"

ஸ்ரீ தொடர்ந்தான். 

'அவர்' சொன்னபடி வெற்றிலை பாக்கு பழங்களுடன் வண்டி அமர்த்திக் கொண்டு  கிளம்பினார்கள்.

குளித்துவிட்டு பூஜை முடித்துக் காத்திருப்பவர் போல இருந்தார் அவர்.

இவர்களை வரவேற்று, அமரவைத்து விபூதி பூசிவிட்டு கொஞ்ச நேரம் அமைதியாய் கைகளைக் கோர்த்து அமர்ந்திருந்தார்.

அவர் சொன்ன விவரங்கள் திகைப்பாய் இருந்தன.  கடந்த ஒரு வருடத்தில் இரண்டுமுறை இவன் உயிர் மீது தாக்குதல் நடந்திருக்கிறது என்று சொன்னார்.  ஒன்றை இவன் விபத்து என்று நினைத்திருந்தான்.  இன்னொன்று இவனே அறியாதது.  இரண்டிலுமே காப்புக் கவசமாய் இருந்திருக்கிறார் அம்மா என்றார்.  அதற்குப் பிறகுதான் இந்த ஏவல் முயற்சி என்றார்.

இதை முறியடிப்பதற்கான பூஜைகளை  தான் செய்து விட்டதாகவும் அதற்கான பலன் இன்றிரவு முதல் தெரியத் தொடங்கும் என்றும் சொன்னார்.  அதற்கான சான்று இன்றிரவு முதல் நாளைக் காலைக்குள் கிடைக்கும், நீயே அதையும் தெரிந்து கொள்வாய்.  மனிதரல்லாத உயிரினம் ஒன்று உன்னைத் தேடி வரும்.அது நாயாய் இருக்கலாம், பறவையாய் இருக்கலாம், பூனையாய் இருக்கலாம்..  வந்து உன்னைப் பார்த்துச் செல்லும்.  ஆனால் அந்த அணுகலை நீ உணர்வாய் என்றார். 

வீட்டுக்கு வந்த பின்னும் களைப்பாய் படுக்கையில்தான் இருந்தான் ஸ்ரீ.  பொழுது போனது.  இரவு கரண்ட் கட் ஆகி, , காற்று வரவில்லை என்று திண்ணையில் வந்து அமர்ந்திருந்தபோது, கோழியும் இல்லாத, புறாவும் இல்லாத இவன் அதுவரை அறியாத ஒரு பறவை பறந்து வந்து இவன்மேல் மோதுவது போல உரசி இருக்கிறது.  அப்புறமும் சென்று விடவில்லை.  வீட்டுக்குள் நுழைந்து இவன் அறைக்குச் சென்றிருக்கிறது.  கதவை மூடி அதனை வளைத்துப் பிடித்த அவன் அம்மா அதை காலில் கயிறு கட்டி கூடை போட்டு மூடி வைத்து விட்டார்.

மறுநாள் அந்தப் பெரியவரிடம் எடுத்துச் சென்று அதைக் காட்டலாம் என்று காலை அதை எடுக்க கூடையைத் திறந்து பார்த்தால் பறவையைக் காணோம்.  

தோப்புக்குப் போனார்கள்.  அவரிடம் அப்படி ஒரு பறவை வந்ததைச்  சொன்னதும் "அதுதான் சொன்னேனே..  தகவல் வந்து விட்டது..  இனி கவலை இல்லை" என்றாராம்.  மறுநாள் முதல் முற்றிலும் நார்மலுக்கு வந்து விட்டானாம் ஸ்ரீ.

கொஞ்ச நேரம் மௌனம்.

"ஸ்ரீ..  எனக்கு சில கேள்விகள்..."

"சொல்லுங்க ஸார்.."

"அதெப்படி சரியாய் அப்படி ஒரு பறவை வந்தது?  என்ன என்று தெரியாத அளவு ஒரு பறவை இருக்குமா?"

"ஆமாம் சார்..  எங்களால் இன்னது என்று சொல்ல முடியவில்லை" 

"சரி..  காலைக் கட்டி கூடைக்கு கீழே வைத்தது  காலை எப்படி காணாமல் போயிற்று?  என்ன கரடி விடறே"

"அதுதான் சார் எங்களுக்கும் ஆச்சர்யம்"

"என்னப்பா..  நீயும் என்கூட சேர்ந்து ஆச்சர்யப்படறே...   உனக்கு ஏதாவது மருந்து கொடுத்திருந்தாங்களா ஸ்ரீ?"

"சார்..  போதை மாதிரி இருந்து உளர்றேனா என்று கேட்கறீங்களா? "

"அப்படி இல்லை..  வசியம்னு சொல்வாங்களே..  அப்படி ஏதாவது?"

"அதை மட்டும் நம்புவீர்களா ஸார்?"  

"நீ சொன்னதுல ரெண்டு மூணு விஷயம் நம்பறா மாதிரி அல்லது ஏத்துக்கற மாதிரி இல்லையே..  உனக்கு உடம்பு குணமாகி விட்டது..  சந்தோஷம்.  ஆனா.."

"சார்..  நானும் உங்களை மாதிரிதான் இதுவரை இருந்தேன்.  இது எனக்கே நடக்கலைன்னா நானும் நம்பி இருக்க மாட்டேன்.  அதனால் நீங்க அப்படி நினைக்கறதுல தப்பு இல்லை ஸார்..  நான் தப்பாய் நினைக்க மாட்டேன்."  

"உங்க குலதெய்வம் அவங்கதானா ஸ்ரீ?"

"இல்லை சார்..  எங்க குலதெய்வம் ராக்கச்சி அம்மன்.. ஆனால் இவர்களையும் போட்டோ மாட்டி கும்பிடுவோம் சார்"

"கோச்சுக்காத ஸ்ரீ.. என்னால இப்பவும்.. "

"இல்ல சார்..சில வீடுகளில் இது மாதிரி நடந்திருக்கும்.  சிலபேர் வெளியில் சொல்வாங்க..  சிலபேர் சொல்ல மாட்டாங்க..  உங்களுக்கே கூட இப்பவும் உங்க முன்னோர் யாராவது உங்களை பெரிய ஆபத்திலிருந்து காப்பாத்திக்கிட்டுதான் சார் இருப்பாங்க..  நாம் அதை உணர்வதில்லை.  நமக்கு தெரியலை அவ்வளவுதான்.  அனுபவம் வர்ற வரைக்கும் நம்ப முடியாதுதான் சார்" 

"சரி..  அந்தப் பங்காளிங்க மறுபடி உன்னை தொந்தரவு செய்ய முயற்சிக்க மாட்டார்களா?"

"இதுவரை இல்லை.  'அம்மா' அவங்களை தடுத்து நிறுத்தி இருக்கலாம்.  அல்லது இது மாதிரி முயற்சி செய்து தோத்துட்டா அவங்களையே அது பாதிக்கும்னு சொல்லுவாங்க...  அப்படி நிறுத்தி இருக்கலாம்"

"உனக்கு பயமா இல்லையா?"

"பயம் இல்லை.  அம்மா பார்த்துப்பாங்க.  ஆனாலும் ஜாக்கிரதையா இருக்கேன்.  ."

============================================================================================

2014 ல் எடுத்து பேஸ்புக்கில் பகிர்ந்தது...

வயதான காலத்தில் மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கைக்கு, சில வழிமுறைகள் கூறும், மருத்துவர், வி.எஸ்.நடராஜன்:

நடுத்தர வயதிலிருந்தே, தன் தேவைகளை தானே செய்து பழக வேண்டும்.

ஏனெனில், திடீரென கணவன் அல்லது மனைவிக்கு ஏதாவது நேர்ந்து விட்டால், பின்னாளில் சிரமம் ஏற்படாததுடன், மற்றவர்களை சார்ந்திருக்காமல், தனியாக வாழும் தைரியத்தையும் ஏற்படுத்தும்.

வயது ஆக ஆக, மனதளவில் பந்த பாசங்களை குறைத்து வாழ, முயற்சிக்க வேண்டும். இல்லையெனில், அவர்களுக்கு சிறு பாதிப்பு ஏற்பட்டாலும், முதிய மனதில் பெரிய பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பதால், தாமரை இலை மேல் இருக்கும் தண்ணீர் போல, வாழக் கற்றுக் கொள்வது நல்லது.

வீட்டுக்கு வருவோரிடம், உங்கள் புராணத்தை பாடாமல், அவர்கள் சொல்வதை முதலில் கேளுங்கள். அது, அவர்களை உற்சாகப்படுத்தி, உங்களை அடிக்கடி காண வரச் செய்யும். பிரச்னை இல்லாத மனிதர்கள், உலகில் யாருமே இல்லை.

எனவே, 'நான் என்ன பாவம் செய்தேனோ; எனக்கு ஏன் இந்தக் கஷ்டம்...' என, மற்றவர்களிடம் புலம்புவதை தவிர்க்க வேண்டும்.

சக்திக்கு ஏற்ற உழைப்பும், உழைப்புக்கு ஏற்ற ஓய்வும், முதுமைக் காலத்தில் அவசியம். முடிந்த அளவுக்கு, சுற்றுலா செல்வதில் உங்கள் கவனத்தைத் திருப்புங்கள்.

குறைந்தபட்சம் இரண்டு அல்லது மூன்று நண்பர்களை, உயிருக்கு உயிராக நேசியுங்கள். உறவு கள் கைவிட்ட காலத்தில், நட்பு கைகொடுக்கும்.

உடலுக்கு ஏதாவது தொல்லை வந்துவிட்டால், பெரிதாக கற்பனை செய்து, அலட்டவும் கூடாது; அதே சமயம், அலட்சியப்படுத்தவும் கூடாது.மேலும், எந்த ஒரு டாக்டரிடமும் முழு நம்பிக்கை வைக்காமல், இவரிடமிருந்து அவர், அவரிடமிருந்து இவர் என மாறாதீர்.

தன் மறைவுக்குப் பின், யார் யாருக்கு, சொத்து போய்ச் சேர வேண்டும் என்பதை தெளிவாக, சாட்சிகள் முன்னிலையில் எழுதி வைப்பது மிக அவசியம். இதனால், பிற்காலத்தில் பிள்ளை கள், அவர்களின் துணை மற்றும் வாரிசுகளுக்கிடையே ஏற்படும் மோதல் தொல்லைகளைத் தவிர்க்கலாம்.

முதுமை காலத்தில் வசிக்கப் போகும் இடம், வீடு பற்றி ஆரம்பத்திலேயே திட்டமிட்டு கொள்ளுங்கள். நல்ல உடல்நலம், தினமும் செய்யும் உடற்பயிற்சி, சத்தான உணவு, மன உறுதி, ஆன்மிக ஈடுபாடு, தொண்டு, பிராணாயாமம், தியானம் இவற்றோடு கொஞ்சம் பணமும் இருந்தால் போதும்... பலருக்கு புயலாக வரும் முதுமைக்காலம், உங்களுக்குப் பூங்காற்றாக வீசும்!

தினமலரிலிருந்து...

======================================================================================

போர்க்கருவிகள் செய்யவேண்டுமோ, குழந்தைகளுக்கு விளையாட்டு சாமான்கள் செய்ய வேண்டுமோ, இருக்கைகள் செய்ய வேண்டுமோ...  அததற்கு பொருத்தமான மரங்களைக் கண்டதும் தச்சர்கள் அதனிடம் சென்று இதுமாதிரி உன்னை நான் இதுவாக செய்யப்போகிறேன் உனக்கு சம்மதமா என்று கேட்பார்களாம்.  அது சம்மதம் சொன்னால் மட்டுமே அதை அதுவாக செய்வார்களாம்.  மரம் சொல்லும் சம்மதம் தச்சர்களுக்கு மட்டும் தெரியுமாம்.  எஸ்ரா 'உப பாண்டவ'த்தில் சொல்கிறார்.  அதைப் படித்ததும் எனக்குத் தோன்றியது...!

​எதுவாக ஆக

விருப்பம் கொண்டிருந்ததோ

தச்சர்கள்

மரத்தின் விருப்பம் கேட்காமலே

மஞ்சமாக்கி விட்டார்கள் 

போலும்.

நித்திரையும் வரவில்லை

நிம்மதியும் இல்லை.

நினைத்தாலும் மறுபடி

​'​அது​'​வாக ஆகமுடியாத

ஆத்திரத்தில்

அமைதியில்லாமலே கிடக்கிறது

கட்டிலும்.

============================================================================================================

மதன்..  மதன்...

நாய்ப் பெருமை...

திரும்பிப் பார்த்துடாதீங்க பிரதர்....

முன்ஜாக்கிரதை முத்தண்ணாவாக மாறிய ரெட்டைவால் ரெங்குடு...!

அவங்க ஏன் வெளில வரப்போறாங்க.... !!