அந்த மாலையில் சந்தித்தவள்....

​

​

     எப்போதோ எழுதியது. ஒரு பழைய ஹிந்திப் பாடலைக் கேட்டுவிட்டு அதன் பாதிப்பில் எழுதியது.   அந்தப் பாடலின் வரிக்கு வரி தமிழ் என்று அர்த்தம் அல்ல.  பாடலின் உணர்வுகளை புரிந்து கொண்டு, நடுநடுவே புரியும் ஓரிரு வார்த்தைகளைக் கொண்டு என் மனதில் தோன்றிய எண்ணங்களின் தமிழ்!  பாடலுக்கும் இதற்கும் 30 சதவிகிதம் தொடர்பிருக்கலாம்!   இப்போது படிக்கும்போது,  எந்தப் பாடலைக் கேட்டு இதை எழுதினோம் என்று கொஞ்சம் யோசித்தே நினைவுக்கு வந்தது!​   

அந்த மாலையில் சந்தித்தவள்....

இந்த இரவுக்கு 

அலுப்பதேயில்லை 

உன் பற்றிய 

கனவுகளை 

ஒரு தபால்காரனைப்போல 

எனக்கு 

அனுப்பிக்கொண்டேயிருக்கிறது 

சந்தித்த நாட்களின் 

சிந்திக்காத பொழுதுகளில் 

உன் ஒரு 

தாழ்ந்த பார்வையில் 

என் நிழல் கூட 

உயிர்ப்புடன்தான் இருந்தது 

என் 

இதயதாபத்தை 

உன்னிடம் சொல்லத் தயங்கி 

இன்னும் 

எத்தனை இரவுகள் 

நான் 

விழித்திருக்க வேண்டுமோ...

உன்னைக் காணும்போதெல்லாம் 

கனவுப் பார்வையாய் 

உன் கண்களில் 

நான் தெரிவதாகவே நினைக்கிறேன் 

உன் உதடுகள் 

உள் உச்சரிப்பாய் 

என் பெயரை 

அடிக்கடி 

உச்சரிப்பதாகவே நினைக்கிறேன் 

நீ சொல்வாய் 

என நானும் 

நான் சொல்வேன் 

என்று நீயும் ....

ஹூம்...

இன்னும் 

எத்தனை இரவுகள் 

கழியும் இந்த 

ஏக்கத்தில்..

வெப்பக்காற்றாய் 

வெளியேறுகின்றன 

பெருமூச்சுகள்..

வெவ்வேறு இடங்களில்

இருந்தாலும்  

ஒரே நினைவுடன் 

இருப்பதால் 

இந்த இரவு

உனதும்தான்  

எனதும்தான்.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

     ​மேலே இருப்பது  2014 இல் சென்னையை மழை தன்னிடமிருந்து விலக்கியே வைத்திருந்த நேரத்தில் பகிர்ந்தது.   இப்போது பொருந்தாது.  ஏனென்றால் சென்னையை மழை புரட்டிப் போட்டுக்கொண்டிருப்பது நீங்கள் எல்லாம் அறிந்ததே!   எனவே இதை கீதாக்காவுக்கு டெடிகேட் செய்கிறேன்!   ஏனென்றால் அவர் போட்டிருக்கும் ஸ்டேட்டஸ்...​

     ச்சீ..   பாவம் இல்ல ஸ்ரீரங்கத்துக்காரங்க....!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

தமிழ்மணம்.