கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை - திருடா திருடா - கீதா ரெங்கன்

திருடா திருடா

கீதா ரெங்கன் 

காலை வேளை. பேருந்து நிலையத்திலிருந்து கிளம்பிய பேருந்து பள்ளி, கல்லூரி, அலுவலகம் மற்றும் பெரிய சந்தைக்குச் செல்லும் கூட்டத்தைச் சுமந்து கொண்டு, கர்ப்பிணிப் பெண் போல மெதுவாக ஊர்ந்து கொண்டிருந்தது. படிகளில் தொங்கும் அளவு கூட்டம் இல்லை. கதவுகளும் மூடியபடிதான் இருக்கும். ஆண் பெண் பிரிவு என்றெல்லாம் பெரிதாக இல்லை என்றாலும், பெண்கள் முற்பகுதியிலும் ஆண்கள் பிற்பகுதியிலும். கூட்டத்திலும் இளசுகள் தைரியமாக மொபைலை நோண்டிக் கொண்டிருந்தன. நடுத்தரமும் தான். சில இயர் ஃபோன் செருகிக் கொண்டு லயித்திருந்தன. இருக்கையில் இருந்த சில பெண்கள் தங்கள் ஒப்பனையைச் சரிசெய்து கொண்டிருக்க, சிலர் காலை உணவில் மும்முரமாக இருக்க, சிலர் உறங்கத் தொடங்கியிருந்தனர்.  

இப்படி நான் பேருந்துக் கூட்டத்தை அளந்து கொண்டிருந்த போது, நடுவில் இருந்த கம்பியைப் பிடித்துக் கொண்டு நின்றிருந்த அந்த நீலச் சட்டை, ஜீன்ஸ் அணிந்திருந்த பெண்ணும் என்னைப் போல் சுற்றி நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவளது பார்வை? ம்ஹூம் சரியாகப்படவில்லை.

அப்போதுதான் கவனித்தேன் அவள் அருகில் பேருந்துக் கூட்டத்திற்குச் சற்றும் பொருந்தாத ஒரு தேவதை நின்று கொண்டிருப்பதை. மனம் வியப்பில் திக்குமுக்காடியது. பேருந்தே ஜில்லானது! அனுஷ்? ஆனால் படங்களில் பார்ப்பதற்கும் நேரில் பார்ப்பதற்கும் வித்தியாசம் இருக்குமோ? கூட்டமும் கண்டு கொள்ளவே இல்லையே. அனுஷ் எல்லாம் பஸ்ஸில் வர நோ சான்ஸ்! ஷூட்டிங்க்? ஆனால் கேமரா எதுவும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லையே. புரியவில்லை. உறுதியாகும் வரை தேவதை என்ற பொதுப்பெயர்.

நானும் ஆந்தையைப் போல பார்வையைச் சுழற்றினேன். அதானே பார்த்தேன்! இப்படி ஒரு தேவதை இருந்தால் ஆண்கள் தூங்குவார்களா என்ன?! எல்லோரது பார்வையும் தேவதையின் மேல். தேவதையின் தோளில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த நீளமான தோள்பை கூட்டத்தில் சிக்கித் தவித்தது. தேவதையும் தான். பாவம்.

அந்த நீல உடுப்புப் பெண், தேவதையைத் தட்டி அவள் தோள் பையின் ஜிப் திறந்திருப்பதைக் காட்டி மூடச் சொன்னாள். தேவதையின் உதடுகள் உச்சரித்த 'தாங்க்' ல் வெளிப்பட்ட அந்த ரோஸ் நாவும், 'யு' என்று சொன்னதில் குவிந்த அந்த அழகிய வண்ண உதடுகளும்...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….அந்த உதடுகளில் அழுத்தமான ஒரு முத்தம் கொடுத்து... ஜிஃப் ஆக  இருந்திட்டால்….. என்ற ஏக்கம் எனக்கு மட்டும்தான் எழும்பியதோ இல்லை எல்லா ஆண்களுக்குமா? எப்படிக் கேட்பது?! அனிச்சையாக என் கைகள் உதட்டைத் தடவிட முள்ளாய் குறு குறுவென...ச்சே இந்தத் தாடிய முதல்ல எடுத்து தொலைக்கணும் என்று நினைத்த போது…...

தேவதையின் மீதிருந்த என் கவனத்தைக் கலைத்தான் எனக்கு சற்று முன்னே நின்று கொண்டிருந்தவன். அவனும் அந்த நீலச் சட்டையைப் போலவே நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தான்.  நீலச் சட்டை இவனைப் பார்த்து தம்ப்ஸ் அப் காட்ட இவனும் பேருந்தின் பின்னால் கடைசி இருக்கையில் ஜன்னல் ஓரத்தில் அமர்ந்திருந்தவனைப் பார்த்து தம்ப்ஸ் அப் காட்ட  அவன் ஏதோ குனிந்து செய்ய எனக்கு வித்தியாசமாகப் பட்டது. சந்தேகம் எழுந்தது.

இந்த வழித் தடத்தில், இப் பகுதியில் உள்ள 4, 5 நிறுத்தங்களுக்கு இடையில்தான் அடிக்கடி திருட்டு நடப்பதாகச் சொன்ன சமீபத்துச் செய்திகள் நினைவுக்கு வர, 'அந்தக் கூட்டம்தானோ இவர்கள்?' நான் உஷாரானேன். என் பின்புற பாக்கெட், முன்புற பாக்கெட் எல்லாவற்றையும் தடவிப் பார்த்துக் கொண்டேன். எல்லாம் பத்திரமாக இருந்தன. 

தேவதையின் தோள்பை அந்த நீலச்சட்டையின் கைக்கு வெகு அருகில். 'அந்த நீலச் சட்டை, தான் நல்லவள் போல கைப்பையின் ஜிப்பை மூடச் சொன்னது நடிப்போ? தேவதையை இப்போது எப்படி எச்சரிப்பது?'  சுற்றும் முற்றும் பார்த்த வேளையில்,  நான் நின்றிருந்த இடத்தின் அருகில் இருக்கையில் உட்கார்ந்திருந்த இரு இளைஞர்களின் ஸ்வாரஸ்யமான வாக்குவாதத்தில் ஒருவன்  மெல்லிய குரலில்  அத்தேவதை அனுஷேதான் என்றும் ஷூட்டிங்தான் என்றும் சொல்லி  கேமராவை  தேடினர். 

அப்ப ஷூட்டிங்காகதான் இருக்குமோ?! அனுஷ் மேக்கப்பே இல்லாமல் – அப்போது கூட தேவதையேதான்! இதைச் சொல்லலைனா எனக்கு புண்ணியம் கிடைக்காது!க் - யதார்த்தமாக இருக்கணும்னு நினைத்திருப்பார்கள் போலும். சரி அதுக்காக அனுஷ் தேவதையை இப்படிக் கூட்டத்துல சிக்க வைக்கிறது நியாயமா?!

அந்த இருவரும் மீண்டும் தம்ப்ஸ் அப் காட்டினர். பின்னால் இருந்தவன்  திடீரென்று ஜன்னலின் மேலே பேருந்தின் கூரையின் மூலையில் ஏதோ செய்தான். அங்கு என்ன இருக்கிறது என்று கண்ணிற்குச் சரியாகப் புலப்படவில்லை.  ஹைடெக் கேமராவாக இருக்குமோ? லாம்!

அனுஷிற்கு சமீபத்தில் நின்றிருந்த அந்த ஆளைப் பார்த்து கொஞ்சம் பொறாமை வந்தது. ச்சே தெரிந்திருந்தால் நானும் கொஞ்சம் முன்னேறி நின்றிருக்கலாம்.  அனுஷிற்கு வைக்கப்பட்ட கேமரா கோணத்தில் ப்ரேமிற்குள் வந்திருக்கலாம். நண்பர்களிடம் கெத்து காட்டியிருக்கலாம். நானும் அனுஷுடன் நடித்தேன் என்று.   

திடீரென்று  பேருந்து இடதுபுறம் ஓரம் கட்டியது. பேருந்து நிறுத்தம் எதுவும் வந்திருக்கவில்லை. பேருந்தின் கதவுகளும் திறக்கவில்லை. யாரும் இறங்காதபடி பார்த்துக் கொண்டனர். ஒருவேளை ஏதேனும் திருட்டோ? இல்லை...ஷூட்டிங் முடிந்திருக்குமோ? கண்டக்டரும், டிரைவரும் கூட ஏதோ புரிதலில் செயல்படுவது போலத் தோன்றியது.   

எல்லோரும் வியப்புடன் என்ன நடக்கிறது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்த போது  நீலச்சட்டைக்காரி பேருந்தின் முன்புறம் சென்று டிவி போன்ற பெட்டியின் திரையை எல்லோரும் பார்க்கும் வகையில் விரித்தாள். ஹைடெக்! அதில் காட்சிகள் விரிந்தன. கூடவே நீலச்சட்டைக்காரியும்,  என் முன்னே நின்றிருந்தவனும்  அதைக் காட்டி விளக்கிப் பேசினார்கள். 

ஆச்சரியம்! அனுஷ் தேவதையின் கைப்பையிலிருந்து, தான் திருடியது பற்றி நீலச்சட்டை சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். 'அது சரி இந்த நீலச்சட்டை, ஜிப்பை மூடச் சொல்லி அறிவுறுத்தி அப்புறம் எப்படி அதிலேயே திருடவும் செய்திருக்கிறாள்! வித்தகி’. என் முன் இருந்தவனும் திருடினானாம்! கூட்டத்தில் எப்படி திருடு நடக்கிறது மக்கள் எப்படி உஷாராக இருக்க வேண்டும் என்று விளக்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். நானும்  கவனமாக இருக்க வேண்டும் என்று எல்லாவற்றையும் கூர்ந்து கவனித்துக் கொண்டேன். மக்கள் தங்கள் உடைமைகளைச் சரி பார்த்துக் கொண்டனர்.

நன்றி இணையம் 

எல்லாம் விளக்கிவிட்டு அவர்கள் இறங்கினார்கள். கூட இருவர் அந்தக் குழுவில் இருந்தது அப்போதுதான் தெரிந்தது. அனுஷும் இல்லை. வெறிச்! ஸ்வாரஸ்யம் இல்லை.

அடுத்த நிறுத்தத்தில் நான் இறங்கினேன். என் கையில்  இரண்டு 2000 ரூ நோட்டுகள். காந்தித்தாத்தா கோபப்படாமல் தன் பொக்கை வாயை விரித்துச் சிரிப்பு! ஸாரி மிஸ்டர் காந்தி தாத்தா! பின்னே கோடிக்கணக்குல கண் முன்ன கொள்ளை அடிச்சவன் எல்லாம் தப்பிக்கலையா?! ஆனா, பாவம் என் முன்னே நின்னுட்டுருந்தவன். ஸாரி ப்ரோ!

இருங்க இன்னும் முடியலை. இப்ப சொல்லப் போறது ரொம்ப முக்கியம். நான் இறங்கி நோட்டைப் பார்த்து உங்ககிட்ட டயலாக் அடிச்சிட்டுருந்தேனா…என் பக்கத்துல சர்ர்னு ப்ரேக் அடிச்சு வண்டி நிக்கற சத்தம். ஷாக்! அந்த ஷூட்டிங்க் க்ரூப். ஒரு வேளை கேமரால பதிஞ்சு……என்னை பிடிக்க வந்துட்டாங்களோ? உஷாரானேன்.

ஆனால் என்னைக் கடந்து சென்று நின்றனர். அடுத்து வேறு வழித்தட பேருந்தில் ஏறி ஷூட்டிங்க் பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தனர். என் முன்னே நின்றிருந்தவனையும், நீலச்சட்டையையும் காணவில்லை. ஹோட்டலில் சாப்பிடப் போகிறார்கள் போலும். அனுஷ்? ஸ்பெஷல் காரில் சென்றிருக்கலாம். நான் அவர்கள் கண்ணில் படாதவாறு நின்று கொண்டு கவனிக்கத் தொடங்கினேன்.

என் முன்னே நின்றிருந்தவன் தன் சைட் பேக்கட்டைத் தடவிப் பார்த்துக் கொண்டே வந்தான். “ஹேய்… என் சைட் பேக்கட்லருந்த 2 2000 நோட்டு அபேஸ்.” எல்லோரும் அதிர்ச்சியில் பார்க்க…...

“ஹேய்! கூல்! செல்லா நோட்டு! ஹாஹாஹாஹா....” என்று கண்ணடித்தான். “செக்யூரிட்டி ஃபீச்சர் ஒன்னு சரியா இல்லை. டக்குனு தெரியாது”

செல்லா நோட்டா? நான் எடுத்துப் பார்த்தேன். ஹாஹா இதையும் செல்ல வைக்கும் அதி கில்லாடி நான்.  

“ஓ! காட்! டேய் முட்டாள், ரொம்ப புத்திசாலின்னு நினைப்பு?? நம்மள நல்லா ஃபூல் பண்ணிட்டான்டா. பஸ் ஃபுல்லும் கவராகியிருக்கு.. அதுவும் ஒருத்தன் பக்கத்து பொண்ண நைஸா தடவினது கூட எல்லாம் கவராகியிருக்கு ஆனா அவன் ஆட்டைய போட்டது வீடியோல வரவே இல்லை நம்ம ப்ராஜெக்ட் ஃபெயிலியர்! இதுல வேற ரகசிய விஜிலென்ஸ் கேமரா ஃபிக்ஸிங்காம்!” நீலச்சட்டைக்காரி அதிர்ச்சியில் எல்லோரையும் திட்டி புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள். 

“ஹா…….ஹா…….ஹா…….ஹா……ஹா……மண்டை காயட்டும்” என் கூலிங்க்ளாஸை ஸ்டைலாக மாட்டிக் கொண்டு கெத்துடன் அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தேன்.