நாங்கள் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் - 14 நெல்லைத்தமிழன்

 

 வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க தாராசுரம் ஐராவதீஸ்வரர் கோயில் 

கீழைச் சாளுக்கிய மன்னனும், ராஜேந்திர சோழனின் மருமகனுமாகிய இராஜராஜ நரேந்திரனுக்கு ஒரு மகன் பிறந்தான். ராஜேந்திர சோழன் மறைந்து ஒரு சில நாட்களில் பிறந்ததாலும், அவனுடைய முக உடலமைப்பு ராஜேந்திர சோழனை நினைவுபடுத்தியதாலும், பாட்டனின் பெயரையே பேரனுக்கு வைத்தார்கள் (ராஜேந்திரன்).  இளமையில் இவன், தன் தாத்தாவின் அரண்மனையிலேயே தங்கியிருந்தான். அதனால் தமிழ் மொழியும், தமிழர்களின் பழக்கவழக்கமும் இளமையிலேயே இவனுக்கு அத்துப்படியாயிற்று. இவனுக்கு இளவரசுப் பட்டம் கட்டி, சாளுக்கிய மரபுப்படி இவனது பெயர் விஷ்ணுவர்தன் என்றாயிற்று. இவனுடைய தந்தை 1062ல் இறந்தபோது, இவனுடைய வயது 18. இராஜராஜ நரேந்திரனின் தம்பியான விஜயாதித்தனுக்கு தான் ஆட்சிபுரியவேண்டும் என்ற ஆசை மிகுந்திருந்தது. அதனால் தன் அண்ணன் மறைந்தவுடன் இளவரசன் இருந்தபோதும், தான் பட்டத்துக்கு வந்துவிட்டான். இது பற்றி விஷ்ணுவர்தனுக்கு (ராஜேந்திரன்) கோபமும் வருத்தமும் இருந்தது. ஆனால் தன் மாமனான வீர ராஜேந்திரன் பல படையெடுப்புகளில் ஈடுபட்டிருந்ததாலும், கீழைச் சாளுக்கிய தேசம் சோழருக்கு நட்பு நாடு என்பதாலும், விஷ்ணுவர்தனுக்கு அரசனாகப் பட்டம் கிடைக்கவேண்டும் என்பதில் சோழ தேசம் முனையவில்லை. இருந்தாலும் இந்தப் பகையுணர்ச்சி விஷ்ணுவர்தனனுக்கு இருந்தது என்பதை விஜயாதித்தன் மற்றும் அவன் மகனான சத்திவர்மன் செப்பேடுகளிலிருந்து தெரிந்துகொள்ளலாம். (இந்தப் பகையுணர்வும் பிற்காலத்தில் மறைந்தது). விஜயாதித்தன் 1062ல் கீழைச் சாளுக்கிய அரசனானான் என்பதைப் பார்த்தோம்.  

 1063ல் அவனுடைய மகன் சத்திவர்மன் இறந்துவிடுகிறான். அதன் பிறகு விஜயாதித்தனுக்கு தன் அண்ணனின் மகனான விஷ்ணுவர்தனன் மீது பாசம் மேலிட்டுவிடுகிறது. இதுவும் பகையுணர்ச்சி மறைந்ததற்கான காரணம். தன் பாட்டன் வீட்டில் இருந்த ராஜேந்திரன் (குழப்பவில்லை. கீழைச் சாளுக்கியர்களுக்கு அவன் விஷ்ணுவர்தனன். சோழ தேசத்துக்கு அவன் ராஜேந்திரன்.  ஹா ஹா ஹா) சோழர் படையில் ஒரு தலைவனாகி, போர்களுக்குச் செல்கிறான். பல போர்களிலும் கலந்துகொண்டு வெற்றி பெறுகிறான்.

புராண நிகழ்வை நினைவுபடுத்தும் வண்ணம், தேர் போன்ற வடிவில் கோயிலை அமைத்திருக்கிறார்கள்.

இதற்கிடையில் 1070ல் வீரராஜேந்திரன் இறந்துவிடுகிறான். உடனேயே இளவரசனாக இருந்த அதிராஜேந்திரன் சோழ அரசனாகிவிடுகிறான்.  7-8 மாதங்களே அரசனாக இருந்த அதிராஜேந்திர சோழன், உடல் நலக்குறைவால் திடும் என்று மரணித்துவிடுகிறான்.  அதிராஜேந்திர சோழனுக்கு வாரிசு இல்லை. அரசனின்றி நாடு தவித்தது. குறுநில மன்னர் கலகங்கள், உள்நாட்டுக் குழப்பங்கள் ஏற்பட்டன.

கலிங்கத்துப் பரணியில் இது பற்றி ஜெயங்கொண்டார் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

மறையவர் வேள்விகுன்றி மனுநெறி அனைத்தும் மாறித்

துறைகள் ஓராறுமாறிச் சுருதியும் முழக்கம் ஓய்ந்தே

(அரசனில்லாததால் வேள்விகள் நடக்கவில்லை. மனுநெறிப்படி ஆட்சி நடக்கவில்லை. வேதம் ஓதுவதும் நின்றது)

சாதிகள் ஒன்றோடொன்று தலை தடுமாறி யாரும்

ஓதிய நெறியின் இல்லாது ஒழுக்கமும் மறந்து போயே

சாதிகளுக்கிடையே கலகமும், ஒழுக்கக் குறைவும் நடந்தது. 

ஒருவரை ஒருவர் கைம்மி  உம்பர்தம் கோயில் சாம்பி

அரிவையர் கற்பு சோம்பி அரண்களும் அழிய ஆங்கே

கலியிருள் பரந்தது

தலைவன் இல்லாவிட்டால், சட்டப்படி மக்கள் நடக்க மாட்டார்கள் என்பதை மேலுள்ள கலிங்கத்துப் பரணிச் செய்யுள்கள் சொல்கின்றன. ஒட்டக்கூத்தரும் இந்தக் காலத்தில் வாழ்ந்தவர்.

இந்த நிலையில், வடக்குப் பகுதியில் போரில் ஈடுபட்டிருந்த இராஜேந்திரன், தலைநகரின் நிலைமை தெரியவர,  தான் கங்கைகொண்ட சோழனின் மகள் வயிற்றுப் பேரன் என்பதால், தனக்குள்ள உரிமை பற்றிப் பேசி சோழ அரசனாகலாம் என்று நினைத்து தலைநகரம் வந்தான். அங்கிருந்த அமைச்சர்கள், படைத்தலைவர்கள் முதலான அரசியல் அதிகாரிகள் இவனது வரவு கண்டு மிக மகிழ்ந்து (இவனின் வீரம் பற்றியும் அவர்கள் அறிவர், தலைநகர் அரண்மனையிலேயே வெகுகாலம் வாழ்ந்ததும் அறிந்தவர்கள்) இராஜேந்திரனை, சோழ தேசத்து அரசனாக 1070 ஜூன் மாதம் 9ம் தேதியில் முடிசூட்டினார்கள். முடிசூட்டும்போது அபிஷேகப் பெயராக குலோத்துங்கச் சோழன் என்ற பெயர் பெற்றான்.

அதிராஜேந்திர சோழன் ‘பரகேசரி’ என்ற பட்டம் வைத்துக்கொண்டிருந்ததால், சோழ அரசு வழக்கப்படி  ‘இராஜகேசரி குலோத்துங்கச் சோழன்’ என்ற பெயரை இவன் பெற்றான்.  நேரடிச் சோழ ரத்தம் இவனிடம் ஓடவில்லை என்பதாலும், தந்தை வழி சாளுக்கிய மரபு என்பதாலும், இவன் தொடங்கி சோழ தேசத்தை அரசாண்டவர்கள் சாளுக்கியச் சோழர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.

குலோத்துங்கன் என்ற பெயர் அதுவரை யாருக்கும் இருந்திராதலால், வரலாற்றில் இவன் முதல் குலோத்துங்கச் சோழன் என்று அழைக்கப்படுகிறான்.

இவன் அரசனானதும், தேவையில்லாத போர்களைக் கைவிட்டான்.  இவனுடைய மாமன்கள், துங்கபத்திரை ஆற்றிற்கு வடக்கேயுள்ள பிரதேசத்தைக் கைப்பற்றவேண்டும் என்ற நோக்குடன் மேலைச் சாளுக்கிய நாட்டுடன் பல போர்களில் ஈடுபட்டனர். போர்களில் வெற்றிபெற்றாலும், சோழ நாட்டு வீரர்கள், அரச குமாரர்கள் உயிரிழப்புகள், நாட்டை முழுமையாகக் கைப்பற்ற இயலாமை போன்றவற்றால் பெரும் துயரம் அடைந்தனர். போர்களால் கண்ட பலன், மேலைச் சாளுக்கிய நகரங்களை அழித்தமைதான். அதனால் குலோத்துங்கச் சோழன், கீழைச் சாளுக்கியத்திற்கு அப்பால் நாடு பிடிக்கும் எண்ணத்தைக் கைவிட்டான்.  இருக்கும் பிரதேசத்தை நன்கு ஆட்சி செய்ய எண்ணினான். வடக்கே கீழைச் சாளுக்கியப் பிரதேசம் சோழ நாட்டின் பிரதேசத்துடன் சேர்ந்ததாகி விட்டது. தேவையில்லாத போர்கள் இல்லாததால் நாட்டின் செல்வச் செழிப்பு கலை போன்றவை மேன்மையடைய ஆரம்பித்தன.

முதல் குலோத்துங்கச் சோழன் 50 ஆண்டுகாலம் சோழப் பிரதேசத்தை ஆண்டான். (1070லிருந்து 1120 ஆண்டு வரை). அவனுடைய கொள்ளுப் பெயரன் இரண்டாம் இராஜராஜ சோழன், இந்த தாராசுரத்தில் காலத்தை வென்று நிற்கும் இரண்டு கோயில்களை, குலோத்துங்கச் சோழன் காலத்துக்கு 30 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு எழுப்பினான்.

கல்வெட்டுகள். பலவும் உடைந்திருந்த நிலையில் இருந்தன. 

அனைத்துச் சிற்பங்களையும்,  சிதிலமான கல்வெட்டுகள்/சிற்பங்களைத் தனியாக வைத்திருந்த பொருள் பாதுகாப்பு அறையையும் கண்டு களித்துவிட்டு (பிரமித்துவிட்டு) ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலிலிருந்து வெளியே வந்தோம். இன்னும் நிறைய படங்களை, விளக்கங்களோடு இங்கு வெளியிட ஆசை. படங்கள் இருக்கின்றன, ஆனால் விளக்கத்துக்கு நிறைய உழைப்பு தேவைப்படுகிறது.

ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலின் வெளியே உள்ள நந்தி மண்டபம், இசைப் படிகள் உள்ள முற்றம்.

இரண்டாம் இராஜராஜச் சோழனால் (1143-1175) எழுப்பிக்கப்பட்ட இக்கோயில் கல்வெட்டுகளில் இராஜராஜேஸ்வரம் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இக்கோயில் கருவறை, அர்த்த மண்டபம், மகாமண்டபம், அகாரமண்டபம் ஆகிய பிரிவுகளை உள்ளடக்க்கி உயரமான அதிட்டானத்தின் மீது அமைந்துள்ளது.  அகாரமண்டபம்/இராஜகம்பீர திருமண்டபம் தேர் போன்று வடிவமைக்கப்பட்டு திருபுராந்தகத் தேர் என்று அழைக்கப்படுகிறது. கோயிலின் சுற்றுப்புரங்களில் புராண கதைகளான திருபுராந்தகர், காலாந்தகர், கோமாரி போன்ற சிற்பங்களுடன் அறுபத்து மூன்று சைவ நாயன்மார்களின் கதைகள் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதைத் தவிர மூன்று முகங்கள் கொண்ட அர்த்தநாரீஸ்வரர், நடராஜர், அகத்தியர், நடனம் ஆடும் மார்த்தாண்ட பைரவர், சரப மூர்த்தி மற்றும் பல சிற்பங்கள் காணப்படுகின்றன.  ஐந்து தளங்கள் கொண்ட இக்கோயில் விமானத்தின் உயரம் 24 மீட்டர். வட்டமான கிரவம் சிகரத்தினால் விமானத்தின் உச்சி அலங்கரிக்கப்-பட்டுள்ளது. இக்கோயிலின் அருகே வட புறத்தில் தெய்வநாயகி அம்மனுக்கு என தனிக்கோயில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

இதைத்தான் இந்திய தொல்துறையினால் வைக்கப்பட்டுள்ள தகவல் பலகை சொன்னது.

ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலை முழுமையாகப் பார்த்துவிட்டு, அங்கு ஐராவதீஸ்வரரையும் தரிசனம் செய்துவிட்டு நாங்கள் கோயிலின் வடபுறத்தில் அமைந்துள்ள தனிக்கோயிலான (இங்கு முதலிலிருந்தே தனி மதிள் சுவரைக் கொண்ட தெய்வநாயகி கோயில் அமைந்துள்ளது. இரண்டு கோயில்களுக்கும் இடையே பெரும் இடைவெளி உள்ளது) தெய்வநாயகி அம்மன் கோயிலுக்குச் சென்றோம். அங்கு கண்ட தை அடுத்த வாரத்தில் பார்க்கலாம்.

(தொடரும் )