P. Suseela மற்றும் நான் படிச்ச கதை

 

================================================================================================

7 விநாடிகளில் இதய நோயை கண்டறியும் ஏ.ஐ., செயலி; இந்திய வம்சாவளி சிறுவனுக்கு குவியும் வாழ்த்து

தலாஸ்: 7 விநாடிகளில் இதய நோயை கண்டறியும் ஏ.ஐ., செயலியை கண்டுபிடித்த அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த 14 வயது இந்திய வம்சாவளி சிறுவனுக்கு அமெரிக்க முன்னாள் அதிபர்கள் ஒபாமா, ஜோ பைடன் ஆகியோர் பாராட்டு தெரிவித்துள்ளனர்.  அமெரிக்காவின் டெக்ஸாஸ் மாகாணத்தில் உள்ள தலாஸ் நகரில் வசித்து வரும் இந்திய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர் 14 வயது சிறுவன் சித்தார்த் நந்த்யாலா. இவர் ஆந்திராவின் ஐதராபாத் பூர்வீகமாகக் கொண்டவர். உலகளவில் ஏ.ஐ., சான்றிதழ் பெற்ற இளம் மென்பொறியாளர் என்ற பெருமையை பெற்றுள்ளார். இவர் தொழில்நுட்பம் மற்றும் மருத்துவ துறைக்கு உதவும் விதமான புதிய படைப்பை உருவாக்கி உலகளவில் கவனத்தை பெற்றுள்ளார். 7 விநாடிகளில் இதய துடிப்பின் சத்தத்தை வைத்து இதய நோயை கண்டுபிடிக்கும் சர்காடியன் ஏ.ஐ., எனும் செயலியை உருவாக்கியுள்ளார்.  உலகளவில் நிகழும் இறப்புகளில் 31 சதவீதம் உயிரிழப்புகள் இருதய நோய் தொடர்பானது என்பதே, தன்னை இந்த புதிய கண்டுபிடிப்பை உருவாக்க தூண்டியதாக சித்தார்த் நந்த்யாலா தெரிவித்துள்ளார்.  இந்தியா, அமெரிக்கா என இருநாடுகளிலும் சேர்த்து 2,000 நோயாளிகளிடம் இந்த சோதனை செய்து பார்க்கப் பட்டது.  அண்மையில் சித்தார்த் நந்த்யாலாவை சந்தித்து ஆந்திர முதல்வர் சந்திரபாபு நாயுடு மற்றும் துணை முதல்வர் பவன் கல்யாண் ஆகியோர் வாழ்த்துக்களையும், பாராட்டுக்களையும் தெரிவித்தனர்.

=========================================================================================

நான் சொல்லும் உண்மை கதை (JKC)

பாப்பையா விட்ட ராக்கெட்

 

என்ன அண்ணாச்சி ரொம்ப டல்லா இருக்கீங்க?

நான்: அதுவா… ஒரு சம்பவம் அதை கதையா எழுத என்னன்னமோ செய்கிறேன். கதை மட்டும் கோர்வையா வரமாட்டேங்குது. திறமை இல்லை.

அதுக்கென்ன கதையை கேள்வி பதில் ஆக சொல்லிட்டா போச்சு. ஆரம்பிங்க. தலைப்பு என்ன? 

நான்: பாப்பையா விட்ட ராக்கெட்.

என்னது பாப்பையா பட்டிமன்றத்தில் தான் நடுவரா இருப்பார். அவர் ராக்கெட் விட்டாரா?

நான்: இது வேறே பாப்பையா.

சரி கதையை சொல்லுங்க.

நான்: இடம் : ஸ்ரீ ஹரிகோட்டா ஏவுகணை தளம். நாள்: 19 சூலை 1980.

இந்தியாவின் முதல் உபக்கிரக ஏவுகணை slv3, ரோகினி என்ற உபகிரகத்தை சுமந்தபடி தூரத்தில் ஏவுகணை மேடையில் நிற்கிறது. ஏவுதற்கு சில நொடிகளே உள்ளன. ஆனால் ஏவுதல் கட்டளை நிறுத்தப்பட்டு இருக்கிறது. கட்டுப்பாட்டு அறையில் சேர்மன் தவான், மற்றும் திட்ட இயக்குனர் கலாம் முகங்களில் கவலை, மற்றும் ஆழ்ந்த சிந்தனை வெளிப்படுகிறது.

இது கதையா? என்னமோ ரிப்போர்ட் மாதிரி அல்லவா இருக்கிறது. சரி மேலே சொல்லுங்கள். 

ஏற்கனவே சென்ற வருடம் (1979) செலுத்தப்பட்ட slv3 -E 1 ஒரு சிறு கோளாறு காரணம் செலுத்தப்பட்ட சில நிமிடங்களில் கடலில் சென்று விழுந்து விட்டது. எல்லோரும் கேலியாக  ISRO ராக்கெட்டுகளுக்கு கடல் மேல் காதல் என்று கேலி பேசினர். தற்போது ஒரு புதிய சிக்கல்.

என்ன, ஏன்?

கொஞ்சம் விவரமா சரித்திரம் சொல்ல வேண்டி இருக்கிறது. சரித்திரம் வேண்டாம் என்பவர்கள் இரண்டு பத்திகளை தாண்டுங்கள்.

1963இல் சின்னதாக ஒரு திட்டம் விண்வெளி ஆராய்ச்சிக்காக திருவனந்தபுரத்தை அடுத்த தும்பா வில் துவங்கப்பட்டது. இந்த இடத்தைத் தேர்ந்ததற்கான காரணம் பூமியின் காந்தப்புலத்தின் மத்திய ரேகை (magnetic equator) தும்பா வான் வழியாக செல்கிறது. அதை பற்றிய ஆராய்ச்சிக்காகவும், மற்றும் பருவ மழை பற்றிய ஆராய்ச்சிக்காகவும் ஒரு ராக்கெட் ஏவுதளம் தொடங்கப்பட்டது.

இவ்வாறு தொடங்கப்பட்ட திட்டத்தின் இயக்குனர் விக்ரம் சாராபாய் ISRO என்ற இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி கழகம் என்ற அமைப்பினை உருவாக்கினார். அதன் படி ரோகினி வரிசை ராக்கெட்டுகள் (Sounding Rockets) தயாரிக்கப்பட்டு ஏவப்பட்டன. இவை சிவகாசி ராக்கெட் போன்றவை. மேலே சென்று எரிபொருள் தீர்ந்தவுடன் கடலில் விழுந்து விடும். ராக்கெட் செல்லும்போது கண்ட்ரோல் என்பதோ கட்டளைகள் படி நடக்கும் திறமையோ இல்லாத ராக்கெட்டுகள் இவை.

அடுத்த கட்டமாக உபக்கிரக ராக்கெட்டுகள் (launch vehicles) என்ற புதிய திட்டம் தொடங்கப்பட்டது. அதன்படி சின்ன ரோகினி உபக்கிரகத்தை பூமியை சுற்றி வருமாறு செலுத்தக்கூடிய அமைப்புகளில் slv என்ற ராக்கெட் செய்ய முடிவானது.  இது பலமடங்கு நவீனமானது. (முதல் இந்திய உபக்கிரகம் ஆர்யபட்டா உருசிய விண்வெளி கழகத்தால் ஏவப்பட்டது)  

திட்டப்படி 1975இல் முதல் slv ஏவப்பட்டிருக்க வேண்டும். சாராபாய் மரணம், திட்டத்திற்கு போதிய நிதி ஒதுக்கீடு இல்லாமை என்பவை காரணம் திட்ட நடப்பு தாமதம் ஆகியது. இவ்வாறு இருக்கும் போது இதோ கடைசி நிமிடத்தில் ஒரு சிக்கல்.

ராக்கெட்டுக்கு அடுத்துள்ள டவரில் இருந்து ராக்கெட்டிற்கு செல்லும் தொப்புள் கொடி (umbilical cord) அறுபடவில்லை. தொப்புள் கொடியை விலக்கும் அமைப்பு வேலை செய்யவில்லை.  

டெக்னீசியன் பாப்பையா 60 அடி டவரில் ஏறி தொப்புள்கொடியை பிடுங்க முன் வந்தார். அவர் டவரில் இருக்கும்போது ராக்கெட் புறப்பட்டு விட்டால் ஆபத்து தான். ஆனாலும் முன் வந்ததை பாராட்டி அவரை அனுமதித்தனர். அவர் டவரில் ஏறி தொப்புள் கொடியை அறுத்து விட்டு பத்திரமாக இறங்கினார்.

இவ்வாறாக இந்தியாவின் முதல் உபக்கிரக ஏவுகணையை வெற்றியுடன் ஏவிய பெருமை பாப்பையாவிற்கு கிடைத்தது.

சரி  

ராக்கெட் புறப்பட்டது.  நேரடி ஒளி பரப்பில் ஈடு பட்டிருந்த (1980) தூர்தர்சன் வழக்கம் போல் “தடங்கலுக்கு வருந்துகிறோம்” கார்டை காட்டிக் கொண்டிருந்தது. ரெக்கார்ட் செய்யப்பட்ட காட்சிகள் பின்னர் ஒளி பரப்பப்பட்டன.

ஏன்?

ஒளிபரப்பு உபக்கிரகங்கள் இல்லாத காலம். FM மூலம் ஒளிபரப்பு அலைகளை மெட்ராஸ் தூர்தர்சனுக்கு அனுப்ப ஏற்பாடாகியிருந்தது. வானத்தில் ஒரு பலூனை நிறுத்தி அதில் ட்ரான்ஸ்மிட்டர் ஒன்றை பொருத்தி சிக்னல்களை  வாங்கி அனுப்ப ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். ஆனால் பலூன் கட்டப்பட்ட கயறு அறுந்து பலூன் காற்றில் எங்கோ போய்விட்டது. ஆகவே நேரடி ஒளிபரப்பு இல்லாமல் போனது.

அப்புறம்

அதற்கு அடுத்து வந்த வேறு ஒரு திகைப்பு  mission வெற்றியை கேள்விக்குறியாக்கியது. உபக்கிரகம் ராக்கெட்டை விட்டு பிரிந்தது வரை எல்லாம் சரியே. ஆனால் பிரிந்த  உபக்கிரகத்தில் இருந்து ஒரு சிக்னலும் ஹரிகோட்டா மையத்திற்கு கிடைக்கவில்லை. நிகோபாரில் இருந்த கண்காணிப்பு மையத்திற்கும் சிக்னல் கிடைக்கவில்லை. காரணத்தை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்த போது திருவனந்தபுரத்தில் இருந்து நற்செய்தி. உபகிரகம் அதன் பாதையில் சுற்றுகிறது என்று.

உபகிரகம் எதிர்பார்த்ததை விட கூடுதல் உயரத்தில் செலுத்தப்பட்டதால் மற்ற இரண்டு கண்காணிப்பு மையங்களுக்கு சிக்னல் கிடைக்கவில்லை.

ஆக இது போன்ற சின்ன சின்ன இடைஞ்சல்களைக் கடந்து தான் இஸ்ரோ செயல் படுகிறது, செயல் பட வேண்டும். ராக்கெட்டின் பல்லாயிரம் பாகங்களும் சரியாக இருக்கவேண்டும். பறக்கும் போது ஒன்றையும் சரி செய்ய முடியாது. DO or DIE தான்.  

சில படங்களும் விவரங்களும் பார்வைக்காக.

படுக்கை வாட்டில் அசெம்பிள் செய்யப்பட slv3 ட்ரைலர் மூலம் ஏவுதளத்திற்கு கொண்டு செல்லப்படுகிறது. தலைமை தாங்கி நடப்பவர்கள் கலாம், மற்றும் தவான்.

ஏவுதளத்தில் ராக்கெட்  வான் நோக்கி நிலை நிறுத்தப்படுகிறது.

ஏவு தளத்தில் ராக்கெட்.  

விண்ணில் பாய்கிறது slv3.

அப்பாடா ஒரு வழியாக ஒரு பதிவை ஒப்பேற்றி விட்டாயிற்று. கதை அமைப்பு இன்னும் சரியாக அமையவில்லை.

தமிழில் சொல் உண்டு. “தலைவலியும் திருகுவலியும் தனக்கு வந்தால் தான் தெரியும்”. எல்லோருடைய கதைகளிலும் குறை கண்டுபிடிக்கும் நான் தற்போது என்னுடைய கதையிலும் குறைகளைக் கண்டு பிடிக்க வேண்டிய நிர்பந்தம்.  

ஆகட்டும் பார்க்கலாம். முடிந்தவரை சரி.