நான் செய்தது சரியா?

​

ஒரு ரசமான சம்பவம். 

     

     அலுவலகத்தில் இருந்தேன்.  அலுவலகம் இருந்த வளாகத்துக்குள் நாய்கள் பெருகி விட்டதாகச் சொல்லி புகார் கொடுத்திருந்தனராம்.  அதனால் அவற்றைப் பிடிக்க நாய் வண்டி வந்திருந்தது.  வளாகத்துக்குள் சுமார் பத்து நாய்கள் இருக்கும்.  எல்லாம் எனக்கும் நண்பர்கள்.  அங்கிருக்கும் எல்லோருக்குமே செல்லங்கள், நண்பர்கள்தான்!  ஆனால் ஏனோ, யாராலோ  புகார் சென்று வண்டி வந்திருந்தது.

     சிறு வயதிலிருந்து இது போன்று செல்லங்களைப் பிடித்துச் செல்லும் காட்சி கண்டு கண் கலங்கியிருக்கிறேன்.  ஒரு முறை போராடி, ஒருமுறை லஞ்சம் கொடுத்து, ஒருமுறை சண்டை போட்டு என்று சில செல்லங்களை மீட்டுமிருக்கிறேன்.

     இந்த முறை அலுவலகத்தில் என்மேல் எல்லோரும் இது பற்றி கிண்டலாக கமெண்ட் செய்வார்கள் என்று ஏனோ சும்மா இருந்து விட்டேன்.  கஷ்டமாக இருந்ததால் வெளியில் சென்று கூடப் பார்க்கவில்லை.

     வேறு ஒரு அறைக்குச் சென்று விட்டு மறுபடி என் அறைக்கு வருகிறேன். பார்த்தால் வாசலில் ஒரு கறுப்புச் செல்லம் பம்மியிருந்தது.  சாதாரணமாக கட்டிடத்துக்குள் நுழையவே நுழையாது.  இன்று அதன் எச்சரிக்கைகளும், கட்டுப்பாடுகளும் தளர்ந்த நேரம் போலும்.

     "ஏய்..  என்ன இங்கே உட்கார்ந்திருக்கே...  வெளியே போ"  என்றேன்.

      நாக்கு வெளியில் நீட்டி, பதட்டத்த்துடன் அமர்ந்திருந்த அந்தக் கறுப்புச் செல்லம் என்னை லட்சியம் செய்யவில்லை.  மறுபடி அதை வெளியே செல்லச் சொன்னேன்.  எழுந்து அது வரவும்,  வெளியே செல்லப் போகிறது என்று நினைத்தேன்.  ஆனால் அதுவோ என் கால்களைச் சுற்றி ஒரு வலம் வந்து விட்டு மறுபடியும் உள்ளேயே நகர்ந்தது.  இவை எல்லாமே நான்கு கால்களில் கம்பீரமாக நடந்து அல்ல.  அமர்ந்த நிலையைக் காட்டிலும் சற்றே உயர்ந்த நிலையில் தவழ்ந்த வகையில்!

     கிட்டத்தட்ட காலில் விழுந்த பாவம்.  கால்களை சுற்றி வந்தது அதன் சமிக்ஞையாய் இருந்திருக்கலாம்.  உள்ளே அதேபோல தவழ்ந்த நிலையில் நகர்ந்த அது, ஒரு ஓரமாக மறைவிடம் போலத் தோன்றிய இடத்தில் உட்கார்ந்து, அதுவும்  எதிர்ப்பக்கமாகத் திரும்பி உட்கார்ந்து என்னைப் பார்ப்பதைத் தவிர்த்தது! 

     என்னிடம் தஞ்சம்புகுந்த அதைக் காட்டிக் கொடுப்பதில்லை என்று தீர்மானித்தேன்.  என் அறைக்குள் வருபவர்களை வாசலிலேயே நிறுத்திப் பேசி அனுப்பினேன்.  இரண்டு அட்டைப் பெட்டிகளை வைத்து அதை மறைத்தேன்.

      நாய் வண்டிக் காரர்கள் பெரும்பாலும் அதைக் கொண்டுபோய்க் கொல்வதில்லை.  குடும்பக் கட்டுப்பாடு அறுவை சிகிச்சை செய்து கொண்டுவந்து அதே இடத்தில் விட்டு விடுவது வழக்கம்.  ஏற்கெனவே  சிகிச்சை நடந்திருக்கிறது என்றாலும், புகாருக்காக மறுபடி வந்திருக்கிறார்கள்.  அவர்களுக்கும் என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. பெரிதாக ஒன்றும் ஆபத்தில்லை, போய்வா என்று செல்லத்திடம் சொல்லலாம்.  நமக்குத் புரிகிறது.  ஆனால் பயந்திருந்த அதன் முகத்தைப் பார்த்தால் காட்டிக் கொடுக்க மனம் வரவில்லை.  ஆபத்தான நாயும் இல்லை அது.  பணிவான, அன்பான நாய்.

     "கு க சிகிச்சை செய்த நாய்களைப் பிடிக்க எங்களுக்கு அதிகாரமில்லை.  என்றாலும் புகார் தந்திருக்கிறார்கள்.  என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை" என்றனர் பிடிக்க வந்திருந்தவர்கள்.

     வெளியிலிருந்து புதிதாக வந்திருந்த வெள்ளைச்சிவப்பு நாய் ஒன்று அவர்களுக்கு குறுகிய ஒரு இடத்தில் ஒன்றரை மணி நேரம் ஆட்டம் காட்டிவிட்டுப் பிடிபட்டது!  

 

     ரொம்ப நேரம் மறைந்திருந்த இதையும், இதேபோல இருக்கும் இன்னொன்றையும் காணோம் என்று தேடிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  நான் வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.  

     தேடிக்கொண்டிருந்த ஒருவருக்கு யாரோ ஒரு குடிமகன் குடித்து விட்டு உடைத்துப் போட்டிருந்த பாட்டில் ஓடு ஒன்று காலில் கிழித்து, ரத்தம் வர,  காலைக் கழுவ தண்ணீர் கேட்டு என்னிடம் வந்தார்.  'இங்கேயே நில்லுங்கள்' என்று வாசலிலேயே நிறுத்தி உள்ளே சென்று ஒரு பெரிய பாட்டிலில் தண்ணீர் பிடித்துத் தந்தேன்.  இது என்னை நிமிர்ந்து இடுக்கிலிருந்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தது.

     நீண்ட நேரத்துக்குப் பிறகு வண்டி வெளியில் செல்ல, அதற்குப்பின் 15 நிமிடங்கள் கழித்து செல்லத்தை வெளியேறச் சொன்னேன்.  நிமிர்ந்து பார்த்து விட்டு .'என்னை விட்டு விடு.. கருணை காட்டு' என்று கண்கள் மற்றும் நாக்கால் பாவம் காட்டியது.  மறுபடியும் மறுபடியும் அதனிடம் மனிதனிடம் பேசுவது போல நான்கைந்துமுறை பேசினேன்.  'என்னை மாட்டி விட்டு விடாதே' என்றேன்.  'உன்னால் என் பேர் கேட்டு விடப் போகிறாது என்றேன்.  என்ன புரிந்ததோ, ஓரிரண்டு நிமிடம் தாமதித்தது.  

 

     மெல்ல எழுந்து முன்போல தவழாமல், நடந்து சென்று, அடிமேல் அடி வைத்து அறையைத் தாண்டி, வராந்தாவில் சென்று இரண்டு பக்கமும் தலையை மட்டும் ஜாக்கிரதையாக நீட்டி எட்டிப் பார்த்தது. ஒன்றும் ஆபத்து இல்லை என்று உறுதியானது போலும்.  தயக்கத்துடனேயே இறங்கி சென்று கட்டிடத்தின் பின்புறம் சென்று விட்டது!

படங்கள் ::  இணையத்திலிருந்து நன்றியுடன்...
 

மொபைலில் படிப்பவர்கள் இங்கே தொட்டு தமிழ்மணத்தில் வாக்களிக்க முடியும்.