விசித்திரக்கனவும் வித்தியாச அனுபவமும்

ஒரு வித்தியாசமான, விசித்திரமான கனவு பற்றி என் மேலதிகாரி சொன்னபோது ஆச்சர்யமாக இருந்தது.

​வெளியில் மழை பெய்து கொண்டிருந்தது.  சென்னை சமீபத்தில் பார்க்காத காற்றும், மழையும்,  அலுவலக நேரம் முடிந்தும் கிளம்ப முடியாத நிலை.  எனவே கொஞ்சம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.​

எங்களுக்கெல்லாம் மேலதிகாரியாக இருந்த ஒருவர் காலமானதாக தகவல் வந்ததும் மனம் ஒரு கணம் திடுக்!  அவர் டெரர் என்று பெயரெடுத்தவர்.  நேர்மை, கட்டுப்பாடு என்கிற பெயரில் சில டார்ச்சர்கள் கொடுத்தவர்.  நல்லதுக்காக செய்தாலும் நாடகத்தனம் அதிகம் அவரிடம்.  விளம்பர ஆசையும் அதிகம்.  பர்தா போட்டுக்கொண்டு (அவர் ஆண்) மாறுவேடங்களில் எல்லாம் சென்று "சோதித்தவர்"!

​அவர் ஓய்வுபெற்று பத்துவருடங்களான நிலையில் வாட்ஸாப்பில் அவர் மறைவுச் செய்தி...  கொரோனாவில் போனாரா, இயற்கையாகப் போனாரா என்று பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.   அதே நாளில் எங்கள் வேறு அலுவலகத்தில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்த என் நண்பரும் கொரோனாவுக்கு பலியானதாக தகவல் வந்து என்னை சோகத்துக்குள்ளாக்கி இருந்தது.  இது என் இரண்டாவது நண்பனின் மரணம்.  ஒரு மாதத்துக்கு முன் என்னுடன் கல்லூரியில் படித்த நண்பன் மதுரையில் பலியானான்.  ​

இவற்றைப்பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தபோது இன்னொரு அதிகாரி "அவர் போயிட்டார்...   இப்போ என்னன்றீங்க"  இதில் யாருக்கு வருத்தம் ஸ்ரீராம்?" என்றார்.  "நிச்சயம் போனவர்களுக்கில்லை.  விடுதலை ஆகிவிட்டார்கள்" என்றேன்.  "சரியாக அதைத்தான் நானும் சொல்ல வந்தேன்.  பயந்து பயந்து வந்துடுமோ என்கிற நிலையை அவர்கள் கடந்து விட்டார்கள் பாருங்கள்...   டார்ச்சரிலிருந்து விடுதலை" என்றார்.  "சரி, கூட இருப்பவர்களுக்கு?  ஸாரி, கூட இருந்தவர்களுக்கு?" என்றேன்.  "பயம்தான்" என்றார்.  அவர் கொரோனா பாதித்து மீண்டு வந்தவர்.

ஆம், வந்து விடுமோ, வரப்போகிறது என்கிற நிலை மார்ச் மாதங்களில் இருந்தபோது இருந்த பயம், ஸ்ட்ரெஸ் இப்போது குறைந்திருக்கிறது.  நாள்பட நாள்பட 'என்னதான் நடக்கட்டும் நடக்கட்டுமே' மனநிலை வந்து விடுகிறது.  பயந்து பயந்து எத்தனை நாள் இருட்டில் இருப்பது?

என் பழைய அனுபவங்கள் இரண்டை சொன்னேன்.  அலுவலகத்திலேயே பகல் நேரத்திலேயே தனித்திருந்த ஒரு நாளில் கேட்டுக்கொண்டிருந்த அமானுஷ்ய சத்தங்கள் பற்றி, அதற்கு முன்னர் ஒரு தனித்த பேய் பங்களா போலிருந்த அலுவலகத்தில் நான் மட்டும் தங்கியிருந்தபோது இருந்த இரவு அனுபவங்கள் பற்றி, பழைய வீட்டில் தனித்திருந்த ஓரிரவில் என் மச்சினன் என் அருகே படுத்திருப்பது போல தோன்றி, அவன் குரலும் கேட்டது போல இருக்க, சற்று நேரத்தில் (இரவு பன்னிரண்டரை மணி) அவன் காலமான செய்தி தொலைபேசியில் வந்த விஷயம் பற்றி எல்லாம் சொல்லி விட்டு, அது மாதிரி சமயங்களில் எல்லோருக்குமே சற்று உதறல் இருக்கும் என்று சொன்னேன்.  

பூட்டியிருந்த வீட்டை விட்டு  அலுவலகத்தை விட்டு வெளியில் வந்து தெருவில்  நின்றபோது பயம் விலகியது என்று சொன்னேன்.  வெட்ட வெளியில் கூட பயம் இருக்கும் தருணங்கள் உண்டு.  இரவில் விசில் அடித்துக்கொண்டு வருவோம், (ஜி எம் பி ஸார் கூட ஒரு பதிவில் சொல்லி இருந்தார்!) பாடிக்கொண்டு வருவோம்...   அது மாதிரி இடங்கள் வேறு...   நான்கு சுவர்களுக்குள் இருந்த பயம் வெட்ட வெளியில் இல்லாமல் போனது என்று சொன்னேன். அதுவும் ஒரு எண்ணம்தான்!

"ஐயோ பயமுறுத்தாதீங்க ஸ்ரீராம்" என்றார் பெண் அதிகாரி.

அதில் அந்த மச்சினன் மேட்டரை மட்டும் மறுபடி கேள்வி கேட்டு தெரிந்து கொண்டார் அந்த பெண் அதிகாரி.  அப்போது கனவுகள் பற்றியும் பேச்சு வந்தது.  இதெல்லாம் பிரமை, நாமாக நினைத்துக் கொள்வது என்றார் ஆண் அதிகாரி.

நான் புது வீடு வந்தததும் என் அம்மா திதி கொடுத்ததையும் அதே சமயம் அப்பா திதி கொடுக்க முடியாமல் போனதையும் சொன்னேன்.  அந்த வருத்தம் எனக்கிருந்தபோது திதி நாளுக்கு முதல்நாள் என் கனவில் என் அப்பா புது வீட்டில் இருப்பது போல வந்ததையும் சொன்னேன்.

"நீங்கள் அதையே நினைத்துக் கொண்டிருந்தால் கனவு அப்படிதான் வரும்"  என்றார் ஆ அ

"அப்படிச் சொல்லாதீர்கள்...   சில கனவுகள் ஆச்சர்யமானவை" என்றார் பெண் அதிகாரி..  

"என் மாமியார் இறந்து, அவருக்கு காரியம் செய்யும் நாள் நெருங்கிய நேரம்...  அன்று காலை எழுந்து வந்த என் நாத்தனார் தனக்கு வந்த கனவைச் சொன்னார்.   செத்துப்போன அத்தை வீட்டு வாசலில் நிற்கிறாராம்.  வீட்டுக்குள் வர முயற்சிக்கிறாராம்.  முடியவில்லையாம்.  ஏதோ ஒன்று தடுப்பது போல தடுமாறுகிறாராம்.  இதில் ஆச்சர்யம் என்ன என்றால் காரிய நாளுக்காக படைக்க இவர்கள் வாங்கி வைத்திருந்த புடைவையை அவர் கட்டி இருந்ததுதானாம்..."

"ஓ...   ஆச்சர்யம்தான் மேடம்..."

"இது இல்லை ஆச்சர்யம்.  கொஞ்ச நேரம் கழித்து எழுந்து வந்த என் பெண் (பள்ளியில் படிக்கும் பெண்) "அம்மா...  அம்மா... ஒரு கனவும்மா...  பாட்டி வந்து இருக்காங்க..." என்று தொடங்கி இதே கனவை இப்படியே சொன்னதுதான்.  அதில் பெரிய ஹைலைட் அவள் கனவிலும் அதே புடைவையைக் கட்டிக்கொண்டுதான் காட்சி அளித்திருக்கிறார் அத்தை...  இதற்கென்ன சொல்றீங்க?"

"ஆச்சர்யமாதான் இருக்கு.  மழை கொஞ்சம் விட்டிருக்கு..  வாங்க போகலாம்..."  என்று கிளம்பினோம்.

==================================================================================================

சென்ற வாரம் துளஸிஜி என்ன ஸ்ரீராம், உங்கள் கவிதையைக் காணோம்னு கேட்டுட்டாரா?  மாட்டிக்கிட்டாங்க மக்கள்னு ஒண்ணு எழுதிட்டேன்!  எப்படி இருக்குனு சொல்லுங்க...!

​ஆராய்ச்சியால் 

அடைய முடியாது அவனை

உணர நினைத்தால் போதும்

கலந்துவிடுவான் உங்களுடன்

தான்  கடவுளாக அழைக்கப் படுவதை 

விரும்பிய ஒருவன் 

எதிரொலிக்கும் மலை உச்சியில் 

கடவுளே என்று நாற்திசையிலும்

கூவிக் 

காத்திருந்தான், தான்

கடவுளென்று அழைக்கப்பட

இரண்டுமுறை கூவியும் 

பதிரொலி இல்லை

மூன்றாவது முறை

கடவுளே கடவுளே கடவுளே

என்றதும்

'ஏன் கூவுகிறாய்' என்றது

கீழ்திசை.

'என்ன வேண்டும் உனக்கு' என்றது

மேல்திசை

மயங்கி விழுந்த அவன் கேட்கவில்லை

வடதிசையிலிருந்து வந்த குரலை.

'மனதுள் நினைத்தாலே போதுமே

வருவேனே...'

தென்திசை புன்னகை 

மட்டும் புரிந்தது.

==================================================================================================

23-7-20 வியாழன் பதிவிலிருந்து வெட்டப்பட்டது...   இப்போது இடப்படுகிறது!

சென்ற வாரம் முன்பு ஒரு உல்டாப்பாடல் கொடுத்திருந்தேன்.  இது அதற்கும் ஒருவாரம் முன்பு அக்னி நட்சத்திர வெயிலில் செய்த முயற்சி!

காற்று வரும்....  காற்று வரும்...

ஜன்னல் திறந்து வைத்திருந்தால் காற்று வரும் அதை 

மூடிவைத் திருந்தால் மூச்சடைக்கும் 

Fan போட்டுகிட்டாலும் காற்று வரும் 

அந்தக் காற்றினில் வெப்பமும் சேர்ந்தே வரும்..

காற்று வரும்...  காற்று வரும்...

ஏஸி என்றொரு மிஷின் வைத்தேன் அதை 

எப்போதும் ஆன் செய்திருப்பேன்..

சில்லென்று ஆகும்... வேர்வையும் போகும்

எனக்கது போதும் வேறென்ன வேண்டும் காற்று வரும்...

காற்று வரும்..

========================================================================================================

விக்கிப்பீடியாவின் வேண்டுகோள்....

===================================================================================================

கீழ்வரும் பகுதியை பொக்கிஷம் என்று சொல்லாமல் பழைய குப்பையிலிருந்து என்று சொல்லி விடுகிறேன்.  அப்போதுதான் திட்டுகளிலிருந்து தப்பிக்கலாம்.  

சென்ற வாரம் குமுதம் ஒரு பக்கக் கதை பற்றி பின்னூட்டங்களில் நெல்லையும், ஜீவி ஸாரும் பேசிக்கொண்டார்கள்.  அப்போது குமுத பாணி ஒரு பக்கக் கதை ஒன்றை வெளியிடுவதாக சொல்லி இருந்தேன்.  அதுதான் இது!  

===========================================================================

இப்போது மிக உபயோகமான, ஒரு அழகிய ம பொ சி புத்தகம் ஒன்றைப் படித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.  ஆனால் குமுதத்தில் வந்த இந்த அரசு கேள்வி பதில் பகுதி அவர் மாண்பைக் குறைக்கிறது!

==============================================================================================

ஒரு ஜோக்கோடு இந்த வாரம் டாட்டா காட்டலாம்...!!

=============   =====================  ============  =============  =======    ==============      ===================