வெள்ளி வீடியோ : எனது நிலையை எடுத்துச் சொல்ல தூது போ என் கண்ணே

ரங்கராட்டினம்.  1971 இல் வெளிவந்த படம்.  சௌகார் ஜானகி தயாரித்து நடித்து தோல்வியடைந்த படம்.  படம் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டது என்று அப்போது சொன்னாராம் சௌகார்.  அஸ் யூஷுவல் நான் படம் பார்க்கவில்லை.

அதே சமயம் இப்படத்தின் பாடல்களைத் தவற விடவும் இல்லை!

வி. குமாரின் இசையில் மூன்று நல்ல பாடல்களைக் கொண்ட படம்.  சௌகாருடன் ஜெமினி, ரவிச்சந்திரன் முதலானோரும் நடித்திருந்த படம்.

இம்மட்டுமே இந்தப் படம் பற்றிய விவரங்கள் அறியக் கிடைக்கின்றன.  

இந்தப் படத்தின் பாடல்களை வாலி எழுதி இருக்கக் கூடும்!

  முதல் பாடல் முத்தாரமே..   உன் ஊடல் என்னவோ.  ஏ  எம் ராஜாவும் எல் ஆர் ஈஸ்வரியும் பாடி இருக்கும் இந்தப் பாடல் அப்போது மிகப்பிரபலம்.  சிலோன் ரேடியோவில் மிக அடிக்கடி ஒலிபரப்பான பாடல்களில் ஒன்று.

அடுத்து வரும் இரு பாடல்களும் எஸ் பி பி பாடல்கள்.  முதலாவதாக "ஒரு மல்லிகை மொட்டு"

இந்தப் பாடல் குமார் ஒரு ஹிந்திப் பாடலிலிருந்து (ஆரம்ப இசை உட்பட) உருவி இருக்கிறார் என்று தோன்றும் எனக்கு.  கட்டிபதங் படப்பாடலான யே ஜோ மொஹப்பத் ஹை பாடல் அப்படியே நினைவுக்கு வரும்.  நீங்களும் இங்கு தொட்டு கேட்டுப்பார்க்கலாம்.  எனக்கு மிகவும் பிடித்த கிஷோர்-ஆர் டி பர்மன் பாடல்களில் ஒன்று அது. 

அதேபோல இந்தப் பாடல் கேட்கும்போதெல்லாம் அலலது இந்தப் படப்பாடல்கள் கேட்கும்போதெல்லாம் தஞ்சை ராஜேந்திரா தியேட்டர் நினைவுகள் வந்துவிடும் எனக்கு! 

ஒரு மல்லிகை மொட்டு மழைத்துளி பட்டு 

சில்லென பூத்தது இதழ் விட்டு 

சில்லென பூத்தது இதழ் விட்டு 

அதன் புன்னகை பட்டு தன் மனம் கெட்டு 

கொஞ்சிட வந்தது குளிர் காற்று 

கொஞ்சிட வந்தது குளிர் காற்று

கோடை மழையில் வாடைக்காற்றில் 

குளிரெடுக்கிற மாது 

ஆடை கொஞ்சம் விலகி நின்று 

அழகைக் காட்டும் போது 

தளிர் போன்ற இளமேனி தொடும் ஆசை கொண்டு 

குளிராமல் கொதிக்கின்ற மனம் ஒன்று உண்டு

ஊரறிந்த திருடன் என்று பேர் எடுத்ததுண்டு 

பொருளுக்காக பொன்னுக்காக திருடப் போனதுண்டு 

உடலோடு உருவான பசியொன்று உண்டு 

விருந்தாக நீ உன்னை பரிமாறு இன்று

மூன்றாவது பாடல்.  

இதுதான் இன்று நான் பகிர நினைத்த பாடல்.  இதைப் பகிரும் இதே படத்தில் இருக்கும் இன்னும் இரண்டு நல்ல பாடல்களையும் விடுவானேன் என்று மேலே உள்ளஇரண்டு பாடல்களையும் பகிர்ந்து விட்டேன்.  பாடலின் Bhaaவம் முழுக்க எஸ் பி பியின் குரலில் வெளிப்படும்.

தங்கத்தொட்டில் பட்டு மெத்தை 

தாய் வீட்டிலே 

பாசம் மட்டும் உண்டு எந்தன் 

தாலாட்டிலே 

தன்னைத்தானே மறந்திருந்தாள் 

உன்னை ஈன்ற அன்னை 

திரும்பி வந்த நினைவிருந்தும் 

மறந்ததென்ன என்னை 

இமையை விழிதான் மறப்பதுண்டோ 

காட்சி வந்த பின்னே 

எனது நிலையை எடுத்துச் சொல்ல 

தூது போ என் கண்ணே 

கண்ணன் வந்தான் நண்பனுக்குத் 

தேரோட்ட அன்று 

தந்தை வந்தான் பிள்ளைக்காக 

காரோட்ட இன்று 

வானில் உள்ளே தேவன் இந்த 

விந்தை கண்டு சிரிப்பான் 

வாழ்ந்து பார்க்க வேளை வந்தால் 

நம்மை ஒன்று சேர்ப்பான்