பால் பொங்கும் பருவம்

 நேற்று காலை காஃபி போட ஃபிரிஜ்ஜிலிருந்து பால் எடுக்கும்போது கீழே ஒரு கவர் இருப்பது தெரிந்தது.  இடுக்கு வழியாக விழுந்திருக்கிறது.  எடுத்தால் கொஞ்சம் பழைய பால்.  தேதி நான்கு நாட்களுக்கு முந்தைய தேதி.

அது எங்கே பிழைக்கப் போகிறது என்று  எடுத்து  பாத்திரத்தில் ஊற்றி அடுப்பில் வைத்தேன்.  இப்போது சாப்பிட தனியாக வழக்கமாக வைப்பது போல இரண்டு கவர் தண்ணீர் ஊற்றாமல் தனியாக பால் குக்கரில் வைத்துக் காய்ச்சினேன்..

பால் பொங்கும் முன் எண்ணங்கள் பொங்கின.

நான் மூன்றாவது அல்லது நான்காவது படிக்கும்போது முதல் ஆறேழு வகுப்பு வரை யாரோ பால் கொண்டு வந்து ஊற்றிவிட்டுச் செல்வார்கள்.  அகலம் குறைவான, நீளம் அல்லது ஆழம் அதிகமான பாத்திரத்தில் சேர் கணக்கிலோ, லிட்டர் கணக்கிலோ அளந்து ஊற்றி விட்டுச் செல்வார்கள்.

அம்மா பால்காரரிடம் அடிக்கடி அலுப்புடன் சொல்லும் ஒரு வசனம் மட்டும் நினைவில் இருக்கிறது. "நீயே எனக்கும் சேர்த்து தண்ணீர் ஊற்றி விட்டால் நான் எப்படி ஊற்றி பெருக்குவது?"

ஆனாலும் குறைந்த அளவே பால் வாங்குவோம்.  அதில் 'வேண்டிய அளவு' தண்ணீர் ஊற்றி காய்ச்சுவோம்.  அதில்தான் அத்தனை டிக்கெட்டுக்கு காஃபி, மோர் எல்லாமே!  இதில் எதிர்பாரா விருந்தினர்கள் வந்தால் அவர்களுக்கும் காஃபி!  இப்படியே பழகியதாலோ, அல்லது நிஜமாகவே அதுதான் சரியோ தண்ணீர் ஊற்றிய பாலில் காஃபி கலந்து குடிப்பதுதான் சுவை!  அப்புறம் வரும் காலங்களில் திக் பாலில் கலந்து குடித்த காஃபி அவ்வளவு சுவை தந்ததில்லை!

நெடுநாட்கள் வரை கரி அடுப்பில்தான் பால் காய்ச்சுவது.  அம்மா எப்போதுமே எல்லோருக்குமே தனித்'தனியாகத்தான் காஃபி கலப்பார்.  ஐந்து பேர் இருக்கிறோம் என்றால் ஐந்து டபரா  டம்ளர் எடுத்து செட் செட்டாக வைத்து ஆளுக்குத் தகுந்த மாதிரி சர்க்கரை போட்டு கலந்து கொடுத்து விடுவார்.  நாங்கள் ஆற்றிக் குடிக்க வேண்டும்.  அவரவர்களுக்கு என்று தனித்தனி டபரா டம்ளர் செட் உண்டு.

அப்பாவின் குறைந்த சம்பளத்துக்குள் குடும்பம் நடத்தத் தெரிந்த, பழகி விட்ட அம்மா!  இதைத் தவிர சிறிய சேமிப்பும் செய்து மாதக்கடைசியில் அப்பாவுக்கு கடன் கொடுப்பார்!  ஆம், அப்பா கடனாக வாங்கிக்கொண்டு சம்பளம் வந்ததும் திருப்பிக் கொடுப்பார்.  வினோதம்!  வரவு செலவுக்கணக்கில் க தி த ஹேமா என்று எழுதி கணக்கு எழுதுவார்.

நாங்கள் ஹவுசிங் யூனிட்டுக்கு வந்ததும் எங்களுக்கு சொஸைட்டி பால் அறிமுகமானது.  சைக்கிளில் பின்னால் கீழே குழாய் இணைக்கப்பட்ட பெரிய பித்தளை கேனை பலமான கயிற்றால் கட்டி,  ஹேண்டில் பாரில் கோவில் மணியை விட சற்றே சிறிய மணி ஒன்றை ஒலிக்கவிட்டபடி தங்கவேலு பால் கொண்டுவருவார்.  அந்த சத்தம் கேட்டதுமே மக்கள் அவரவர் வாங்கும் பால் சொம்பு, பாத்திரங்களோடு குடியிருப்பின் நடுப்பகுதிக்கு வந்து குழுமுவார்கள்.  அங்கு மேடை போன்ற அரங்கம் இருக்கும்.  அதற்குமுன் தங்கவேலு சைக்கிளை சாய்த்து நின்று கொள்வார்.

பால் வாங்குவோர் வரிசையில் நிற்பார்கள்.  ஆண்கள் தனி, பெண்கள் தனிவரிசை.  எவ்வளவு பால் என்று நாம் கொண்டுபோகும் சிறு நோட்டில் குறித்துக் கொடுத்து சைக்கிளைச் சாய்த்து அளவுக் குடுவையில் பாலை குழாய் மூலம் சேகரம் செய்து  பால் ஊற்றுவார்.  'ஜில்'லென்று இருக்கும்.

என் அம்மாவுக்கு காது கேட்காத பிரச்னை உண்டு.  காது மெஷினை சரி செய்துகொண்டு வரிசையில் கஷ்டப்படும் அம்மாவைப் பார்க்கும் தங்கவேலு ஒரு ஆஃபர் கொடுத்தார்.  ஹவுசிங் யூனிட்டுக்குள் நுழைவதற்கு முன்பே ஜட்ஜ் வீட்டைத் தாண்டி வரும்போதே மணியடித்து அவர் வருகையைச் சொல்வார்.  எங்கள் வீட்டிலிருந்து குறுக்கே செல்லும் வழியில் மேட்டின் மீதேறி நாங்கள் மட்டும் பால் இங்கேயே வாங்கி விடுவோம்.

அப்புறம் குடியிருப்பின் உள்ளே, வழியிலேயே ஒரு பூத் உருவாகி அதில் கேனை வைத்துக்கொண்டு பால் கொடுத்தார்கள்.  அது கொஞ்ச நாள்.

அப்புறம் அரை லிட்டர் பாட்டில்களில் பால் வரத்தொடங்கியது.  முதல் நாள் காலி பால் பாட்டிலை மறுநாள் கொடுத்து விடவேண்டும்.  காலை ஆறு மணி சுமாருக்கு, மதியங்களில் இரண்டரை மணி சுமாருக்கு பால் விநியோகம்.  அப்போதும் எங்கள் வீட்டில் காலை அரை லிட்டர், மாலை அரை லிட்டர்தான்!  சமாளிப்போம்!  காலைக்கொரு நிறத்தில் கார்ட், மாலைக்கொரு நிறத்தில் கார்ட் இருக்கும்.  பால் வாங்கப் போகும்போது அதைக் கொண்டுசெல்ல வேண்டும்.  அதில் அன்றைய தேதியில் பன்ச் செய்து கொடுப்பார் 'பூத்'தர்!

அப்புறம் பட்டன் பால் வந்தது!  அரை லிட்டர் என்றால் அதற்குரிய டோக்கன் நாணயம் போல குட்டியாய் கொடுப்பார்கள்.  மெஷினில் பால் விழுமிடத்தில் பாத்திரத்தை வைத்து விட்டு டோக்கனை உள்ளே போட்டால் பாத்திரத்தில் அரை லிட்டர் அளந்து விழும்.  இந்த நேரத்தில்தான் சொசைட்டி பால் ஆவின் என்று பெயர் மாற்றம் பெற்றது என்று நினைவு. 

இதற்கு அப்புறம்தான் கவர் பால் வரத்தொடங்கியது.  ஆவின் தவிர மற்ற  கம்பெனிகளும் கவர் பால் விநியோகம் செய்ய ஆரம்பித்தனர்.  ஆனால் நாங்கள் எல்லாம் நம்பகமாக ஆவினிலேயே தங்கி விட்டோம்.  

  

இந்த நேரத்தில் காலை மாலை இருவேளை விநியோகம் என்பது மாறி காலையே போட்டுவிடும் வழக்கம் வந்ததது.  அப்புறம் 24 மணிநேரம் திறந்திருக்கும் ஆவின் பூத்கள்  வந்தன.  பால்களில் டோன்ட், பாஸ்டுரைஸ்ட் என்றெல்லாம் வகைகள் வந்தன.

இப்போதெல்லாம் வீட்டில் எப்போதும் பால் புழக்கம் இருக்கிறது. முன்னர் போல அரை லிட்டர் வாங்கி குடும்பம் முழுவதும் உபயோகிக்கும் நிலை ஆண்டவன் புண்ணியத்தில் இல்லை!

அப்புறம் நாங்கள் சென்று பால் வாங்காமல் சென்னை வந்ததும் வீட்டிற்கே வந்து காலை மாலை இரு நேரமும் கவர் பால் போடத்தொடங்கினார்கள். மாதா மாதம் கார்ட் வாங்கி அவர்களிடம் கொடுத்து விடவேண்டும்.  அப்புறம் காசு மட்டும் கொடுத்தால் போதும்.  கார்ட் அவரே வாங்கி கொள்வார்!   நான் முதலில் ஒரு வயதானவரிடம் வாங்கினேன்.  பின்னர் குமார் அறிமுகமானார்.  26 வருடங்கள் எங்களுக்கு பால் விநியோகம் செய்தார்!  சில வருடங்களில் இருவேளைக்கும் சேர்த்து காலையிலேயே போட்டு விடத்தொடங்கினார்!

சொசைட்டி பால் வந்தபோது பால் ரொம்பவே நன்றாக இருந்தது, சுத்தமாக இருந்தது.  பாட்டில் பால் வந்தபோது கொஞ்சம் பரவாயில்லை.  அதன் மூடியைத் திறந்தால் மேலாக வெண்ணெய் போல சேர்ந்து நிற்கும்.  நான் அதை வழித்து சுவைத்து விடுவது உண்டு.  அம்மா திட்டுவார்.  அது இருந்தால்தான் இன்னும் இரண்டு டம்ளர் தண்ணீர் தாங்கும் என்பார்.

எங்கள் பாட்டி வீட்டில் மாடு வைத்திருந்தார்.  அவரே பால் கறந்து விடுவார்.  வீட்டில் காபிக்கொட்டை மெஷினும் இருந்தது.  

நாங்கள் ஆரம்ப காலத்துக்குப் பிறகு கறந்த பால் வாங்கும் பழக்கம் இல்லாமல் போனது.  எப்போதாவது சொல்லி வைத்து கறந்த பால் வாங்கி காஃபி போட்டு சுவைப்பது உண்டு.  கீதா அக்கா எல்லாம் இப்போதும் கறந்த பால்தான் இல்லையா?  சமயங்களில் எருமைப்பால் வாங்கி காய்ச்சி உறைகுத்தி தயிராக்கி சுவைத்திருக்கிறோம்.

அடுப்பில் வைத்த பால் ஆடைகட்டி காய்ந்த உடனேயே சிறிது நேரத்தில் காஃபி போட்ட காலம் போய் (அப்படிதான் காஃபி போடவேண்டுமாம்) இப்போதெல்லாம் பாலை பொங்க வைத்து பொங்க வைத்து காஃபி கலக்கிறோம்!  கரி அடுப்பில் பால் வைத்த காலம் போய் கேஸ் ஸ்டவ்வில்தான் இப்போதெல்லாம் பால் காய்ச்சுகிறோம்.

பழைய பால் பிழைத்துக் கொண்டு பொங்கியது.  அடுப்பை அணைத்தேன்.  விசில் வந்ததும் மில்க் குக்கரை நிறுத்தி சாமிக்கு பால் வைத்துவிட்டு காஃபி கலந்து கொண்டு வந்து டைப் அடிக்கத் தொடங்கினேன்..

============================================================================================================  

படித்ததிலிருந்து... 

                                    

தனக்கு ஒரு நாடகம் எழுதித் தரும்படி ஆரூர்தாஸைக் கேட்டுக் கொண்டே இருப்பாராம் மனோகர். ஆனால், அந்நாளில் ஆரூர்தாஸ் இருந்த மும்முரத்தில், மனோகரின் கோரிக்கையை நிறைவேற்ற முடியாமல் போனதாம். இம்மாதிரி நிலையில் ஆரூர்தாஸ் ஒரு புத்தகம் எழுதினார். (ஏழு வருடம் கழித்து எழுதுவதால், அந்தப் புத்தகத்தின் பெயர் மறந்துவிட்டது.) அதற்கு இயல், இசை, நாடகம் என மூவரிடம் அணிந்துரை கேட்க விரும்பிய ஆரூர்தாஸ் (இசைக்கு இளையராஜாவிடம் அணிந்துரை கேட்டார் என்று ஞாபகம். இயலுக்கு யார் என்று மறந்துவிட்டது.) நாடகத் துறைக்கு ஆர்.எஸ்.மனோகரிடம் அணிந்துரை கேட்டிருக்கிறார்.

அவரும் புத்தகத்தை வாங்கிப் படித்துவிட்டு, ஒரு குறிப்பிட்ட தேதியில் எழுதித் தருவதாகச் சொன்னாராம். ஆனால், அன்றைய தினம் தரவில்லை. ஆரூர்தாஸ் போன் செய்து கேட்க, இரண்டு நாளில் தருவதாகச் சொல்லியிருக்கிறார். ஆனால், இரண்டு நாள் கழித்தும் மனோகர் அணிந்துரை தரவில்லை. அவர் நாடகம் கேட்டுத் தான் எழுதித் தராமல் சாக்குப்போக்கு சொல்லித் தட்டிக் கழித்ததால், தம்மைப் பழிக்குப் பழி வாங்குகிறார்போலும் என்கிற எண்ணம் ஆரூர்தாஸுக்கு. எனவே, கொஞ்சம் கோபமாகவே ‘அணிந்துரை தரமுடியுமா, முடியாதா?’ என்பது போல் கேட்டிருக்கிறார்; ‘முடியாதென்றால் வேறு யாரிடமாவது வாங்கிக் கொள்கிறேன்’ என்கிற தொனியில். “காலையில் அணிந்துரை உங்கள் வீட்டில் இருக்கும்” என்றாராம் மனோகர்.

அதன்படியே, மறுநாள் காலையில், “அணிந்துரை ரெடி! வந்து வாங்கிப் போகலாம்” என்று மனோகரிடமிருந்து போன்கால். ஆரூர்தாஸே நேரடியாகப் போயிருக்கிறார், அணிந்துரையை வாங்கி வர. ஆனால், மனோகரின் வீடே ஒரு இறுக்கத்தில் இருந்ததைப் பார்த்திருக்கிறார். மனோகர் அணிந்துரையைக் கொடுத்து, அங்கேயே படித்துப் பார்த்து அபிப்ராயம் சொல்லும்படி ஆரூர்தாஸைக் கேட்டிருக்கிறார். அதைப் படிக்கப் படிக்க, ஆரூர்தாஸின் புத்தகத்தில் உள்ள அருமையான இடங்கள் அனைத்தையும் மறக்காமல் குறிப்பிட்டுச் சிலாகித்து எழுதி, மிக அற்புதமான ஒரு அணிந்துரையை எழுதியிருக்கிறார் மனோகர் என்பது புரிந்ததாம். ஆரூர்தாஸ் நெகிழ்ச்சியோடு மனோகரின் கையைப் பற்றி நன்றி சொல்ல, “ஆரூரா! உனக்கு என் மேல கோபம் இருக்கலாம், நான் லேட் பண்ணிட்டேன்னு. எனக்கு நாடகம் எழுதித் தராத கோபத்தை இதுல காண்பிச்சுட்டேன்னுகூட நீ நினைச்சிருக்கலாம். ஆனா, சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை அப்படி அமைஞ்சு போச்சுப்பா!” என்று கரகரத்த குரலில் சொல்லத் தொடங்கியிருக்கிறார் மனோகர்.

“சில நாட்களுக்கு முன்னே என் அன்புக்குரிய அக்கா இறந்துட்டாங்க. என்னைத் தாய் போல வளர்த்தவங்க அவங்க. அக்கா மறைவினால நான் மனசொடிஞ்சு கிடந்தேன். எதுலேயுமே எனக்கு இண்ட்ரஸ்ட் இல்லே. நீ போன் பண்ணிக் கேட்டபிறகுதான் ஞாபகம் வந்துது. அதான், இனிமேலும் தாமதிக்கக் கூடாதுன்னு நேத்து ராத்திரி உட்கார்ந்து மொத்த புஸ்தகத்தையும் படிச்சு முடிச்சுட்டு, கையோட அணிந்துரை எழுதி வெச்சுட்டேன்! லேட்டா கொடுத்ததுக்கு ரொம்ப ஸாரிப்பா!” என்றாராம் மனோகர்.

“அதை ஏன் கேக்கறீங்க ரவி, அவர் இப்படிச் சொன்னதும் நான் அப்படியே ஆடிப் போயிட்டேன். இந்த நல்ல மனுஷனையா கோவிச்சுக்கிட்டேன்னு என்னை நானே சபிச்சுக்கிட்டேன். மனோகர் மாதிரியான ஒரு மனிதாபிமான மனிதரைப் பார்க்கவே முடியாது!” என்று நெகிழ்ந்து சொன்னார் ஆரூர்தாஸ்.

அதற்குப் பிறகு, மனோகருக்காக ஆரூர்தாஸ் ஒரு நாடகம் எழுதித் தந்து, அதை மனோகர் குழுவினர் ரிகர்சல் எல்லாம் பார்த்து, கடைசியில் அதை மேடை ஏற்றுவதற்குள்ளாக மனோகர் மறைந்துவிட்டது ஒரு பெரிய சோகம்!

ரவிபிரகாஷ்

நன்றி: நாகராஜன். காம் நன்றி கந்தசாமி சார்

====================================================================================

எத்தனை குண்டுகள், யாருக்கு?

==================================================================================================

இணையத்தில் ரசித்தது...

===============================================================================================

நியூஸ் ரூம்  :  பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் 

👮 பூரி ஜகன்நாதர் கோவிலில் எலித்தொல்லை அதிகமாக இருக்கிறதாம். கோவில் என்பதால் மருந்து வைத்து எலிகளை கொல்ல அனுமதி இல்லை., ஒலியெழுப்பும் மின்சார உபகரணங்கள் மூலம் எலிகளை விரட்ட முயற்சிக்கிறார்களாம். அந்தக் கோவிலின் மூலவர்கள் சிலைகள் மரத்தால் ஆனவை என்பதால் அவைகளுக்கு பாதிப்பு ஏற்பட்டுவிடுமோ என்ற கவலைப்படுகிறதாம் கோவில் நிர்வாகம்.

👀 மக்கள் தொகையில் சீனாவை பின்னுக்குத் தள்ளி முதலிடத்திற்கு வந்து விட்டோம். ஒரு குழந்தையோடு நிறுத்திக் கொள்ளாதீர்கள் என்று என் மகனிடமும்,மருமகளிடமும் கூற நினைத்தேன். இந்த செய்தியை படித்த பிறகு மௌனமாகிவிட்டேன்.

😏 டப்பிங் பேசும் சங்கீதா என்னும் பெண்ணை தரக்குறைவாக பேசி அடித்ததாக நடிகர் ராதா ரவி மீது வழக்குப் பதிவு - நிஜ வாழ்க்கையிலும் வில்லன்?

👊 காய்ச்சல், ரத்தக்கொதிப்பு போன்றவைகளுக்கு எடுத்துக் கொள்ளும் மருந்துகளில் 48% தரமற்றவையாம் - நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே!

🙉 அட்சய திருதியை ஒரு நாளில் மட்டும் இருபதாயிரம் கிலோ தங்கம் தமிழகத்தில் விற்பனை ஆகியுள்ளது.

===============================================================================

பொக்கிஷம் ;

பேச்சில் வல்லவர்

இப்படி ஒன்று நான் கேள்விப்பட்டதில்லையாக்கும்!

மொழிவாரியாக இனாம்!

சைக்கலாஜிக்கல் அனலைசர்

விவரமான பாசம்!