வாட்ஸாப்பினால் ஆன பயனென்கொல்...

1)  1982 இல் தீர்க்கமாய் சிந்தித்து, உறுதியாய் ஒரு முடிவினை எடுத்தேன்.    என் வகுப்பறை, ஐ.ஐ.டி யில், நான்கு சுவர்களுக்குள் இல்லை என்பது தெரிந்தது.     என் வகுப்பறை, கிராமங்களில், காடுகளில், வயல் வெளிகளில், ஆற்றங்கரைகளில் இருப்பது புரிந்தது.        என் மாணவர்கள் ஐ.ஐ.டி யில் இல்லை என்பதை அறிந்தேன்.      
  கிராமத்தில் எழுத்தறிவற்ற வெள்ளந்தி மனிதர்களும், பழங்குடியினருமே, என் மாணவர்கள் என்பதை உணர்ந்தேன்.        பேராசிரியர் பணியினைத் துறந்தேன்.         புதிய வகுப்பறை, புதிய மாணவர்கள், புத்தம் புது சூழல்.   முப்பத்து இரண்டு ஆண்டுகளாய், இம்மனிதர்களோடு இணைந்து என் வாழ்வு நகருகிறது.  அலோக் சாகர்.  (நன்றி நண்பர் கரந்தை ஜெயக்குமார்.)

2)  சகோதரனால் மனதில் வந்த துன்பம் மற்றவர்களுக்கு உதவியாய்... மருத்துவர் புல்லாராவின் சேவை.

3)  பிச்சை புகினும் மானத்துடன் வாழ்தல் நன்றே..  மகளின் பரீட்சைக்குப் பணம் கட்ட முடியவில்லை என்று மகள் வருத்தப்படுவாள்.  என்ன செய்ய?  வாழ்க்கையே ஒரு பரீட்சை என்பதை உணர்ந்திருக்கிறேனே..."  கட்டாயம் படிக்க வேண்டிய செய்தி.

4)  எடத்தெருவு.  இந்த கேரள கிராமம் குப்பை மேலாண்மையில் மற்ற கிராமங்களுக்கு முன்னோடியாய்த் திகழ்கிறது.

5)  வளர்ந்த கலையையும் மறக்கவில்லை.  இடத்தையும் மறக்கவில்லை.  தன்னைப்போலவே இருக்கும் மற்ற மாணவிகளுக்குப் பாடம் எடுக்கும் ஆர்த்தி.

6)  வாட்ஸாப்பினால் ஆன பயனென்கொல்..   ஆங்கோர் பெண்ணுக்கு பிரசவம் பார்க்க  உதவி ..

7)  சகாய விலையில் இளநீர் ;  வேலைவாய்ப்புக்கும் இருக்கு வாய்ப்பு!  ஜெப்ரி ஜெயக்குமார்.