சிறுகதை : கோயில் - துரை செல்வராஜூ

 அற்புதமான கோயில் என்று  வந்ததைக் காணொளிச் சுருளில் கவனித்து விட்டு யோசித்தால் - எங்கேயோ பார்த்திருப்பதாகத்  தோன்றியது..  -

"_அட..   நமக்குப் பக்கத்தில தான்!.. அரை மணி நேரத்தில் போய்டலாம்.. என்னென்னமோ சொல்றாரே இந்தப் புரோ!.. இத்தனை நாள் கவனிக்காம விட்டுட்டோமே.. "

அபிஷேக் மனதில் வருத்தம்  மூண்டது..

" நீங்க பார்த்தீங்கன்னா புரோ இந்தக் கோயில் ல முருகனுக்கு நாலு கை இருக்குதுங்க.. முருகன் கையில வேல் வச்சிருக்கிறார்.. ங்க..

முருகனுக்கு நேர் எதிரே மயில் இருக்குதுங்க.. இந்தப் பக்கம் வள்ளி மேடமும் அந்தப் பக்கம் தெய்வானை மேடமும் இருக்காங்க.. ங்க..  நீங்க பார்த்தீங்கன்னா புரோ..  இது ரொம்பவே அதிசயமான அமைப்புங்க.. நீங்க பார்த்தீங்கன்னா ரெண்டாயிரம் வருசத்துக்கு முன்னால சோழர்கள் கட்டுனதா சொல்றாங்க.. இங்கே ஒருதரம் வந்துட்டுப் போனால் போதுங்க..  அதுக்கப்புறம் நீங்க பார்த்தீங்கன்னா உங்க லைப்புல நல்ல சேஞ்ச் எல்லாம் தெரியுமுங்க.. இந்தக் கோயில் எங்கே இருக்குன்னு

பார்த்தீங்கன்னா... "  -

அப்படி..ன்னு நெறய -  பார்த்தீங்கன்னா.. பார்த்தீங்கன்னா.. போட்டு, எதை எல்லாமோ சொல்லிட்டு - " இந்த வீடியோ புடிச்சிருந்தா லைக் பண்ணுங்க சேர் பண்ணுங்க... டேபிள் பண்ணுங்க... மறக்காம பெல் பட்டன  அமுக்குங்க.. " என்று முடிந்தது அந்தக் காணொளி..

அதை மீண்டும் மீண்டும் பார்த்து அகமகிழ்ந்து கொண்டிருந்தான் அபிஷேக்..

" அடடா.. அந்த புரோ யாரோ எவரோ தெரியலை.. ஜனங்க மேல எவ்வளவு அன்பு!.. " - மெய் சிலிர்த்தான் அபிஷேக்.. 

அதன் பின் சும்மா இருக்க மாட்டாமல் டார்லிங் கிருத்திகாவைக் கூப்பிட்டு சம்பந்தப்பட்ட காணொளியைக் காட்டியதும் அவளும் அவள் பங்கிற்கு தாம் தூம் என்று குதித்தாள்..

" இன்னைக்கு சஷ்டி தெரியுமா?.. " -  என்றாள்..

" .. அதுக்கு என்ன இப்போ?.."

" சஷ்டி அன்னிக்கு முருகன் கோயிலப் பத்தி சேதி வர்றது ரொம்ப நல்லது.. "

" உனக்கு இதெல்லாம் எப்படித் தெரியும்?.. '

சஷ்டி கார்த்திகை பஞ்சமி ஏகாதசி - இதைப் பற்றி எல்லாம் இவனுக்கு ஒன்றும் தெரியாது..

சஷ்டி என்று யாராவது சொன்னால் 'நமக்கு எதுக்குங்க சட்டி?... எங்க  Kitchen ல எல்லாமே Non sticky items தான் .. High quality materials..' என்பான்..

கிருத்திகாவுடன் கல்யாணம் முடிந்து ரெண்டு மாசம் தான் ஆகின்றது..  வேலையை முன்னிட்டு இந்த ஊரில் தனியாகக் குடித்தனம்.. 

கிருத்திகாவுக்கு கோயில் குளம் பற்றிய பட்டியல் எல்லாம் ஓரளவுக்குத் தெரியும்..  அவ அம்மாவுக்கு எல்லாமே அத்துப்படி.. மட்டையடி  தோக்கா (தொலைக்காட்சி) வுக்கு அவங்க நிரந்தர அடிமை.. 

எந்தெந்த கோயில்ல என்னென்ன பிரசாதம்.. எத்தனை தூண்.. எத்தனை வாசல்.. எத்தனை படிக்கட்டு.. எல்லாம் தெரியும்..

தக்காளி விலை ஏறாமல் இருப்பதற்கு என்ன பரிகாரம்?.. கத்தரிக்காய் சொத்தை இல்லாமல் கிடைப்பதற்கு எத்தனை விளக்கு ஏற்றுவது.. கட்டெறும்பு கடிக்காமல் இருப்பதற்கு என்ன செய்வது ?.. 

- என்பதெல்லாம் - நாக்கின்  நுனியில்..

" ரெண்டாயிரம் வருசத்துக்கு முன்னால ராஜராஜன் கட்டுன கோயிலாம்.. " - வியந்தான் அபிஷேக்..

சுள்ளென்று கோபம் கிருத்திகா முகத்தில்..

" ராஜராஜ சோழருடைய காலம் கை மேல இருக்கு.. கொஞ்சங்கூட பொறுப்பு இல்லாம அவன் தான் உருட்டி விடுறான்.. ன்னா நீங்களும் தலய ஆட்டிக்கிட்டு இருக்கீங்களே!.. "

" அட.. ஆமா.. இல்லே!.. " - அசடு வழிந்தான் அபிஷேக்..

" இந்த குழாயடியால வந்தது.. எல்லாம் டூப் நியூஸ்.. "

" நல்ல செய்திகளும் இருக்குடா.. நாம தான் கேக்கறது இல்லை!.. " - என்றவாறு காதருகில் குனிந்தாள் புன்னகையுடன்..

" நமக்கு மேரேஜ் ஆகி ரெண்டு மாசம் ஆச்சு.. நூறாவது நாள் அன்னைக்கு முருகன் கோயிலுக்குப் போய் அபிஷேகம் அர்ச்சனை செஞ்சா லைஃப் ரொம்ப ஹேப்பியா இருக்குமாம்.. "

" யார் சொன்னாங்களாம்?.. "

" மட்டையடி டீவியில  சொன்னாங்களாம்.. "

" ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் புரிஞ்சிக்கிட்டு விட்டுக் கொடுத்து நடந்தா ஹேப்பி இருக்காதாமா?.. "

எப்போதாவது இப்படி அறிவு பூர்வமாகவும் பேசி விடுவான் அபிஷேக்..

" ம்க்கும்.. எதுவானாலும் எடக்கு மடக்காத் தான் பேசறது!.. "

அபிஷேக்கின் உச்சந் தலையில் மென்மையாகக் குட்டினாள் கிருத்திகா...

சரி.. நூறாவது நாள கொண்டாட்டத்தை முருகன் கோயிலில் வைத்துக் கொள்ளலாம் என, இருவரும் விரும்பி - முன்னதாக சென்று  விசாரித்து விட்டு வரலாம் என்று புறப்பட்டு,

இரு சக்கர வாகனத்தில் வந்து இறங்கியதும் - கோயில் எல்லையில் நுழைந்ததற்குக் கட்டணம் வாங்கிக் கொண்டார்கள்..

கொளுத்தும் வெயிலில் வண்டியை நிறுத்தி வைப்பதற்கு கட்டணம்..

முடி இறக்கணுமா..

காது குத்தணுமா..

நெய் விளக்கு ஏற்றணுமா..

மா விளக்கு ஏற்றணுமா..

நின்னு சாமி கும்பிடணுமா..

உட்கார்ந்து கும்பிடணுமா..

அபிஷேகம் செய்யணுமா.

அர்ச்சனை செய்யணுமா..

காவடி எடுக்கணுமா.. பால்குடம் எடுக்கணுமா..

பொங்கல் வைக்கணுமா..

பூமாலை போடணுமா..

பொன்னூஞ்சல் ஆட்டணுமா..

தங்க ரதம் இழுக்கணுமா - "விடாதே பிடி!.. " - என்று எல்லாவற்றுக்கும் கட்டணம்!..

இவ்வளவு  இருந்தும் - முருகனுக்கு பக்கத்துல போய் கும்பிடுவதற்கும் சிறப்பு கட்டணம்..

உங்கள் காணிக்கைகளை இங்கே செலுத்தவும் - என்று பெரியதாய் உண்டியல்!..

இதுக்கும் மேல -  அன்னதான நன்கொடை அபிஷேக நன்கொடை அலங்கார நன்கொடை 

அதுக்கு நன்கொடை..

இதுக்கு நன்கொடை.!.

- என்று வசூல் ராஜா வாரிசுகள்..

அபிஷேகப்  பஞ்சாமிர்தப் பிரசாதம் தவிர்த்து, கோயில் விற்பனையில்

அதிரசம், முறுக்கு, ரவா லாடு - இன்னும் என்னவெல்லாமோ இருந்தன.. 

சாமியக் கும்பிட்டுட்டு - சும்மா  வரமுடியாது..

இதற்கிடையே இடத்திற்கேற்ப  இடைத் தரகர்கள்.. 

இடைத் தரகர்கள் என்று கூட சொல்லக் கூடாது.. 

அருள் பெற்ற - என்று சொல்லலாமா?..  

..ம்.. ஹூம்.. இதுவும் வேண்டாம்.. அவங்க அவங்க வசதிக்கு ஏத்தாப் போல அவங்களே ஏதாவது சொல்லிக் கொள்ளட்டும்.. 

நாம ஏதாவது சொல்லப் போக ஊர் வம்பாகி விடும்..

எங்கும் பணம்.. எல்லாத்துக்கும் பணம்!.. 

மேல்நிலை காணிக்கைகளுக்காக மின்னணுக் குறியீடுகளும் ஆங்காங்கே இருந்தன..

இப்படி இருந்தும் சிறப்புக் கட்டண வரிசையில் பெருங்கூட்டம்..  கோயிலுக்கு  உள்ளேயும் வெளியேயும் நெரிசல்..  

கோயில் முன் மண்டபத்தின் அகலத் திரையில்  அழகிகளின் குலுக்கல் ஆட்டங்களுடன் விளம்பரங்கள் ஓடிக் கொண்டு இருந்தன..

இடையிடையே இந்தக் கோயிலைப் பற்றிய செய்திகள்.. ஏதோ இவங்க தான் எல்லாம் .. ங்கற மாதிரி  ஜால்ராக்கள் - வேறு சத்தம்  போட்டுக் கொண்டிருந்தன..

கடைசியில் பார்த்தால் ஏதோ தனியார் நிர்வாகத்தின் கோயிலாம் இது!..

இப்படி - பண மழை பெய்கின்ற சூழலையும் மீறி இருட்டுக்குள் கிடக்கின்ற கோயில்கள் பற்பல என்பது யாருக்கும் தெரியாமல் இருந்தது.. 

முன் மண்டபம் பிரகாரம் எங்கும் பளபளப்பான கற்கள் பதிக்கப்பட்டு வழ வழப்பாக இருந்தது.. 

அதனால் கோயிலுக்குள் பக்தர்கள் விளக்கேற்றுவதற்கு அனுமதியில்லை.. அதற்கான பணத்தைக் கொடுத்து விட்டால் போதும் என்றார்கள்..

சந்நிதி பணியாளர்கள் கட்டை விரலில் கூட தங்க மோதிரத்துடன் அகலமான அலைபேசிகளில் பேசிக் கொண்டு இருந்தார்கள்..

கோயிலின் ஆடம்பரத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே வந்த அபிஷேக் கிருத்திகா தம்பதியர் சிறப்புக் கட்டண வரிசையில் சென்று அரை மணி நேரம் கழித்து முருகனை தரிசித்தனர்.. 

எப்படியோ அழகான தரிசனம்.  முருகன் திருமேனி நன்றாக அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது..  மஞ்சள் நிற பட்டும் வெள்ளி வேலும் கவசமும் தங்கக் கிரீடமும் பிரமிப்பாக இருந்தன.. வள்ளியும் தேவயானையும் அழகின் அம்சமாக இருந்தனர்..  முருகனின் கனிவான பார்வை எதையோ சொல்லாமல் சொல்லிற்று.. 

திருச்சுற்றில் வண்ணமயமாக ஆறுபடை வீடுகளின் சுதை சிற்பங்கள்.. கருங்கல் பலகைககளில திருப்புகழ் பாடல்கள் வண்ண எழுத்துக்களாக.. 

பிரமிப்புடன் கோயிலைச் சுற்றி நடந்து விட்டு வெளியே வந்தார்கள்..

வெயிலில் கொதித்துக் கிடந்த ஸ்கூட்டியை அபிஷேக் நகர்த்திய போது கிருத்திகா சொன்னாள்..

" நம்ம வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் கொஞ்ச தூரத்துல  சிவன் கோயில் இருக்குது டா.. உண்மையிலயே பழைய கோயில்.. அங்கேயும் முருகன்  வள்ளி தேவயானை இருக்காங்க.. நாம அங்க போய் Celebarate செஞ்சிட்டு.. குருக்களுக்கு ஏதாவது Help பண்ணுவோம்.. "

***