நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 05 : நெல்லைத்தமிழன்

 

நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 05

கோவிலுக்குச் செல்வதற்கு முன்பு, துவாரகா பற்றிய கதைகளைச் (வரலாற்றை) சுருக்கமாகப் பார்ப்போம்.

இந்த இடம் குஜராத்தின் கட்ச் வளைகுடாவில் உள்ளது. இதுதான் குஜராத்தின் முதல் தலைநகரம் என்று கருதப்பட்டது. மஹாபாரதத்தில் துவாரகா பற்றிய குறிப்புகள் இருக்கின்றன. கம்சனை மதுராவில் வதம் செய்த பிறகு கிருஷ்ணர் இந்த இட த்தில் இருந்துகொண்டு அரசாண்டார், அதற்காக கடலிலிருந்து சுமார் 100 சதுர கிமீ பரப்பளவை மீட்டு, துவாரகா நகரை நிர்மாணித்தார் என்கின்றன புராணங்கள். தொல்லியல் துறையும், துவாரகாதீஷ் கோவில் பொது ஆண்டுக்கு இரண்டு நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பேயே இருந்ததை உறுதி செய்திருக்கிறது.  துவாரகா பற்றிய செப்பேடுகள் பொது ஆண்டுக்கு ஐந்து நூற்றாண்டுக்கு முந்தயவை.  இந்தக் கோவில் முஸ்லீம் படையெடுப்புகளால் (12ம் நூற்றாண்டில் இருந்து 15ம் நூற்றாண்டு வரை) அழிக்கப்பட்டது. கோவிலில் இருந்த தெய்வச் சிலை, பல்வேறு இடங்களில் வைக்கப்பட்டு பாதுகாக்கப்பட்டது. துவாரகாவில் உள்ள கிருஷ்ணர் சிலை, ருக்மணியால் வழிபடப்பட்டது என்கிறார்கள். 14ம் நூற்றாண்டில் வல்லப ஆச்சார்யர் என்பவர் முஸ்லீம் படையிடமிருந்து இந்தச் சிலை சாவித்திரி வாவி என்ற சிறிய குளத்தில் வைத்துப் பாதுகாத்தார். பிறகு இந்தச் சிலையை bபேட் துவாரகா என்ற இடத்திற்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டது.  18ம் நூற்றாண்டில் இந்தக் கோவில் முற்றிலும் புதுப்பிக்கப்பட்டது.

இந்தக் கோவில், சுண்ணாம்புக் கற்களால் அமைக்கப்பட்டது (இந்தப் பகுதியில் மற்ற கோவில்களும் அப்படித்தான்). ஐந்து மாடங்கள் கொண்ட கோவிலாக இது அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது.  மூலவர் துவாரகாதீஷ் எனப்படும் விஷ்ணு. அந்தக் கோவிலின் எதிரே தேவகிக்கு சிறிய கோவில் உள்ளது. வளாகத்தில் பலராமர், ப்ரத்யும்னர் மற்றும் அனிருத்தருக்கும் கோவில்கள் உள்ளன. இதைத் தவிர ராதா, சத்யபாமா மற்றும் லக்ஷ்மிக்கும் சிறிய கோவில்கள் உள்ளன.  மொத்த கோவில் வளாகமே 65 அடிக்கு 65 அடி இருக்கலாம். கோவில் சிற்பங்கள் அழகாக இருக்கின்றன. தினமும் கோவில் கோபுரத்தில் கொடியேற்றும் நிகழ்வு நடக்கிறது. கோவிலுக்கு கடுமையான பாதுகாப்பு இருப்பதால், உள்ளே எந்தப் படமும் எடுக்க இயலாது.

கோவிலின் உட்பகுதி – இணையம்.

நுணுக்கமான சிற்பங்கள். இவை உப்புக் காற்றால் சிதைவுறுகின்றன

துவாரகாவில் இருந்து கிருஷ்ணர் எப்படி அரசாண்டார் என்பதைக் குறிக்கும் அக்பர் கால ஓவியம். 

கோவிலில் நுழைந்து கிருஷ்ணர் சந்நிதிக்கு வரிசையில் சென்றோம். விரைவில் தரிசனம் கிடைத்துவிடுகிறது. தரிசனம் முடிந்ததும் வெளியேறும் வழியில் வந்து திரும்பவும் வரிசையில் நின்றுகொள்ள முடியும். 2022ல் சென்றிருந்தபோது ஸ்ரீகிருஷ்ணர் சந்நிதிக்கு முன்பாக பல்வேறு வகைப்பட்ட இனிப்புப் பிரசாதங்களை வைத்திருந்தனர். ஸ்ரீகிருஷ்ணருக்கு அலங்காரம் செய்த பிறகு, கண்ணாடியை அவர் முன் பவ்யமாகக் காண்பித்து, அலங்காரம் சரியாக உள்ளதா என்று கேட்டுக்கொள்கின்றனர். அவர்களுடைய பக்தி என்னை வியக்க வைத்தது.  (இதைப்போன்று இன்னொரு காட்சியை நான் நாத் துவாரகா கோவிலுக்குள் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் சந்நிதி முன்பு பார்த்தேன். அதைப் பிறகு எழுதுகிறேன்)

ஆழ்வார் பதின்மரில், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார், தன்னைப்பற்றி எழுதும்போது,

போதெல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன் அடி புனைய மாட்டேன்

தீதிலா மொழிகள் கொண்டு உன் திருக்குணம் செப்ப மாட்டேன்

காதலால் நெஞ்சம் அன்பு கலந்திலேன்

பாரில் நின் பாத மூலம் பற்று இலேன்

மனத்திலோர் தூய்மை இல்லை, வாயில் ஓர் இன்சொல் இல்லை

சினத்தினால் செற்றம் நோக்கித் தீவிளி விளிவன் வாளா

தவத்துளார் தம்மில் அல்லேன், தனம் படைத்தாரில் அல்லேன்

உவத்த நீர் போல என் தன் உற்றவர்க்கு ஒன்றும் அல்லேன்

துவர்த்த செவ்வாயினார்க்கே துவக்கறத் துரிசனானேன்

என்றெல்லாம் சொல்லிக்கொள்கிறார். அவருக்கே அப்படி என்றால் நானெல்லாம் எம்மாத்திரம்? அதனால் உண்மையான பக்தியுணர்வு கொண்டவர்களைப் பார்க்கும்போது என் மனது சந்தோஷமடைகிறது.

கோவிலில் எல்லாச் சந்நிதிகளிலும் சென்று தரிசனம் செய்தோம். பிறகு வெளியே வந்து அலைபேசியை வாங்கிக்கொண்டு வெளிப்புறத்தில் சில பல படங்கள் எடுத்துக்கொண்டேன். மீண்டும் பஞ்சத்வாரகா யாத்திரை வந்தால்தான் இந்த இடங்களையெல்லாம் தரிசிக்க முடியும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

கோமதி துவாரகை, துவாரகேஷ் மூலவர். 

பலரும் நிறைய புகைப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டார்கள். பிறகு எல்லோரும் திரும்பவும் கோமதி நதிக்கரை வழியாக எங்கள் பேருந்து இருந்த இட த்தை அடைந்தோம். அப்போது கோமதி நதியில் நீர் இல்லாததாலும் கடலும் உள்வாங்கியிருந்த தாலும், நதிப்பகுதியில் ஒட்டகச் சவாரி போன்றவைகள் நடந்துகொண்டிருந்தன.

முகத்துவாரத்தில் நீர் உள்வாங்கிவிட்ட தால், கடல்/நதித் தரையில் ஒட்டகச் சவாரி. 

12 ½ மணிக்குத் தங்கும் இடத்திற்குச் சென்று ஈரமான துணிகளைக் காயப்போட்டோம். 1 மணிக்கு நல்ல மதிய உணவு  (அவரை கறி, கத்தரி கூட்டு, பூசனி தான் போட்ட மோர்க்குழம்பு, முப்பருப்பு வடை, சீரக சாத்துமது, பால் பாயசம்).  3 ½ க்கு காபி சாப்பிட்டபிறகு 4 மணிக்கு ருக்மணி கோவிலுக்குப் போவோம் என்றார்கள். 

சாப்பிட்ட பிறகு காய்ந்த துணிகளை மடித்து பெட்டியில் வைத்துக்கொண்டோம். நல்ல வெய்யில். 3 ¾ க்கு அசோகா அல்வாவும் நிலக்கடலை சுண்டலும் தந்தார்கள். 4 மணிக்கு பேருந்தில் ஏறி ருக்மணி கோவிலுக்குச் சென்றோம். 

இந்தக் கோவில் துவாரகையிலிருந்து சுமார் 2 கிமீ தூரத்தில் இருக்கிறது.  துர்வாசரின் சாபத்தால் ருக்மணி, கிருஷ்ணர் இருக்கும் இட த்திலிருந்து விலகியே இருக்கவேண்டும் என்ற நிலை உருவானதால், ருக்மணி இங்கு வசித்தார் என்றும், கிருஷ்ணர் துவாரகையிலிருந்து அரசாண்டார் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.  இந்த ருக்மணி கோவில் 2500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டதாம். இருந்தாலும் இப்போதைய கோவில் அமைப்பு 12ம் நூற்றாண்டில் அமைக்கப்பட்டது என்று சொல்கிறார்கள். மிக அருமையான சிற்பங்கள் கொண்ட கோவில் இது. இருந்தாலும் கடற்காற்றால் சிற்பங்கள் சிதைவுற்றிருக்கின்றன.

இன்னும் பார்க்கவேண்டிய சிற்பங்கள் இந்தக் கோவிலின் வெளிப்புறத்தில் இருக்கின்றன. அடுத்த வாரம் தொடரலாமா?

(தொடரும்)