சிறுகதை : அன்பின் மின்னல் - துரை செல்வராஜூ

 அன்பின் மின்னல்

துரை செல்வராஜூ 

*** *** ***

" இதோ ஊற வைத்த இட்லி அரிசி, உளுந்து, வெந்தயம் எல்லாம் இருக்கு.. " என்றபடி, கஸ்தூரி நகர்ந்தாள்.. 

டிகாக்‌ஷனுக்கு தண்ணீர் வைத்த நேரத்தில் கன்றுக் குட்டியின் குரல் கேட்டது.. 

' பால்சாமி வந்துட்டாரா!.. ' என்று நினைத்துக் கொண்டவளின்  மனதில் கொஞ்சம் திருப்தி.. 

விளக்கெண்ணெய் கிண்ணமும் பால் செம்பும் கிணற்றடி மேடையில் தான் இருக்கின்றன.. சிறிது நேரத்தில் சொர்... சொர்...  என்று பால் பீய்ச்சப்படுகின்ற சப்தம்.. 

ஆட்டுக் கல்லைக் கழுவி ஆயத்தம் செய்து கொண்டிருந்தாள் கனகா..

" அத்தாச்சி.. இருங்க.. அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு அரச்சுக்கலாம்... காஃபி போட்டுடறேன்.. "  - என்று, கனிவாகச் சொல்லிவிட்டு கொல்லைப் புறத்திற்குச் சென்றாள் கஸ்தூரி..

கனகாவின் அண்ணன் விஸ்வநாதன்..  மனைவி  கஸ்தூரி.. 

அண்ணி என்றாலும் இருவருக்கும் ஒரே வயது தான் .. ஆனாலும் ஒருவருக்கொருவர் மரியாதை தவறுவதில்லை..

" சோளத் தட்டை ரொம்பவும் போடாதீங்கம்மா.. வயித்துக்கு ஒத்துக்காது.."  என்றபடி, பால் செம்பைக் கொடுத்தார் பால்சாமி..

" சோளத்தட்டை நல்லதுன்னு சொல்லி கொண்டு வந்து போட்டுட்டு பசங்க காசு வாங்கிட்டுப் போய்டுறாங்க.. இனிமே நான் பார்த்துக்கறேன்!.. "

வேறென்ன சொல்வது?..

பசு வளர்ப்பதில் பாரம்பரியம் உடையவர் பாலசாமி.. எப்படியோ பேச்சு வழக்கில் பால்சாமி என்றாகி விட்டார்..

பசு எருமை - என்று, எந்த ஒன்றைப் பார்த்தாலும் இத்தனை செம்பு தான் கறக்கும் என்று துல்லியமாகச் சொல்லி விடுவார் பாலசாமி..

மாடு வாங்கறவங்க இவரை அழைத்துக் கொண்டு போய்த் தான் சந்தையில் மாடு வாங்குவார்கள்.. அந்த அளவுக்கு மாடுகளோட அங்க லட்சணம் தெரியும்.. கைராசிக் காரர்..

ஸ்வேதா காஃபியுடன் வந்தாள்.. 

கனகாவின் அண்ணன் மகள்.. இந்த வீட்டுக்குள் தனித்திருக்கும் கனகாவிற்கு உற்ற தோழி.. இருபது வயதுதான் என்றாலும் தீர்க்கமான அறிவு.. அந்த அறிவும் கண்களில் தெரிவது தான் அழகு.. இப்படி எல்லாருக்கும் அமைவதில்லை.. 

அவளிடமிருந்து காஃபியை வாங்கிக் கொண்ட கனகா ஒரு வாய் பருகி விட்டு ஓரமாக வைத்தாள்.. 

" நீங்க இருங்க அத்தே... நான் அரைக்கிறேன்.. " - என்றவாறு வலக் கையால் அரிசியை அள்ளிப் போட்டு இடக் கையால் குழவியைச் சுழற்ற ஆரம்பித்தாள் ஸ்வேதா...

" நீ விடும்மா... இதோ நான் வந்துட்டேன்... " என்ற கனகா குழவியைப் பற்றிக் கொண்டாள்..

" அத்தை!... என்னை ஒரு வேலையும் செய்ய விடமாட்டீங்களே.. " - அலுத்துக் கொண்டாள்..

" ஏன் செய்யணும்?..  எதுக்கு செய்யணும்?.. எங்க அண்ணன் பொண்ணு கை நோகலாமா... இப்போ தான்  இட்லிக்கு மாவு அரைக்க புதுசா மிஷின் வந்திருக்காமே.. அது வாங்கினதுக்கு அப்புறம் உன் ராஜ்ஜியத்தை நடத்து!... "

" நீங்க இப்படிச் சொல்லிட்டு இந்த வீட்ல எத்தன கஷ்டப் படுறீங்க... "

" அப்படியெல்லாம்  ஒன்னும் இல்லடி ராசாத்தி... அண்ணனும் அண்ணியும் எனக்கு இன்னொரு அப்பா அம்மா!.. தெய்வம்!.. நானாத் தான் இதையெல்லாம் இழுத்துப் போட்டு செய்றேன்.. குடியிருக்கிற கோயிலுக்குக் காணிக்கையா..  "

கண்களின் ஓரங்கள் ஈரமாகின.. 

" அத்தே... " - ஸ்வேதாவிடம் பதற்றம்..

" ஒன்னுமில்லேம்மா.. " - கனகா கண்களைத் துடைத்து கொள்ள ஆட்டுக்கல்லின் குழவி வேகமாக சுற்றிச் சுழன்றது..

பள்ளிப் படிப்பின் கடைசி நாள்.. 

நூலகத்திற்கு எதிரில் மா மரத்தடியில் தேநீர் விருந்து.. மாணவ மாணவியர் கூடிக் குதுகலித்திருந்தனர்..

சாதாரண நாட்களிலேயே நூலகத்திற்கு யாரும் வரமாட்டார்கள்.. - என்ற தைரியத்துடன் நூலகத்திற்குள் ஒருவரை ஒருவர்  எதிர்கொண்டிருந்தனர் கனகாவும் சபேசனும்.. 

சபேசன் சில மாதங்களாக கனகாவின் மனதை வருடுகின்றவன்.. கண்களின் உறக்கத்தைத் திருடுகின்றவன்..

" இப்போதாவது சொல்லேன்.. "

" பரீட்சை முடியட்டும்.. "

" ரோஜாவின் இதழ்கள்

உதிர்ந்து விடும்.. 

மல்லியொடு முல்லையாய்

மலர்ந்தே 

வருவேன்..

மகிழ்ந்தே வருவேன்.. 

உலர்ந்தாலும் 

உதிந்தாலும்

உன்னோடு மகிழ்வேன்..

உவந்தே மகிழ்வேன்!.. '

கவிதையெல்லாம் எழுதிக் கொண்டோமே.. "

" எங்கப்பா ஒத்துக்குவார் ங்கற நம்பிக்கை எல்லாம்  எனக்கு இல்லை.. ஆனாலும், நீ வந்து கேள்.. "

சபேசனின் சுட்டு விரல் கனகாவின் இடுப்பில் கோடிட்டுச் செல்ல - அவளது உச்சந்தலையில் மின்னல் வெளிப்பட்டது..

எப்படியோ விஷயம் கசிந்து வீட்டில் பிரளயம்...

" என்னடி இது?.. " - என்று பதறினாள் அம்மா..

கோபத்தில் கொதித்துக் கொந்தளித்து குதித்துக் கொண்டிருந்தார் அப்பா..

" கோயில் குளம் புராணம் ன்னு  இருக்கறவருக்கு இப்படி வந்து வாய்ச்சிருக்கியே.. "

அதே கோயில் புராணத்துல  குலமும் கோத்திரமும் கொண்டு என்னடா செய்யப் போறீங்க ன்னு கூட கேட்டுக்கே!... 

பாவம்.. அம்மாவுக்கு அது தெரிஞ்சிருக்க நியாயம் இல்லை..

அதன்பின் யாரோ வந்து சபேசனின் தரப்பில் பேசினார்கள் - இதெல்லாம் சகஜம் என்று.. 

மனம் தெளிந்து நிலைமை சீரடைவதற்குள் சபேசனின் தந்தைக்கு பணியிடம்  மாற்றப்பட்டது.. மாயவரத்துக்கு அந்தப் பக்கமாம்.. 

கண் பார்த்துக் கொள்வதற்கே கடும் பிரச்னை எனும்போது - வீட்டில் எவருக்கு கடிதம் வந்தாலும் குடும்பத் தலைவரைக் கூப்பிட்டு அவரது கையில் கொடுத்து விட்டுச் சொல்கின்ற  நேர்மையினால் - 

கடிதப் போக்குவரத்துக்கும் வழியின்றிப் போனது.. 

சூழ்நிலை இப்படி இருக்க - சொந்தத்தில் பெண் கேட்டு வந்தார்கள்.. 

" காலேஜ் படிப்பெல்லாம் நமக்கு எதுக்கு.. நல்ல சம்பந்தம் வர்ற நேரத்துல முடிச்சுடணும்.. "

எதையும் மேற்கொண்டு பேச விடாமல் உள்ளூர் கலகப் பிரியர்கள் கைங்கர்யம் செய்தனர்.. விகார முகச்சுழிப்புகளுடன் அவப்பெயர் ஏற்பட்டது தான் மிச்சம்.. அதன் பிறகும் வேறு சில முயற்சிகள் .. மகளின் மண வாழ்க்கை பற்றிய கவலையுடன் மனம் நொந்து  - நொந்து போனார்கள் பெற்றோர்.. அதன் பிறகே உளறித் திரிந்தவர் ஓய்ந்தனர்..

நாட்கள் ஓடிப்போக - அண்ணனுக்கு மண வாழ்க்கை அமைந்தது.. கஸ்தூரி வந்தாள்..  

நிர்க்கதியாகி விடுவோமோ.. என்று கனகா கலங்கிய நேரத்தில் கஸ்தூரியின் அன்பு மனம் வெளிப்பட்டது..

அதில் நெகிழ்ந்த கனகா - அண்ணியின்   அன்பிற்கு அடிமையானாள்..

அடிமைக்கு அடிமையாய் அன்பின் ஸ்வேதா.. அத்தையின் அருகில் இருக்கும் போது கவிதை வேண்டுமெனக் கேட்பாள்..  ஒன்றாய் இரண்டாய் பழங்கதையை - கவிதையாய்ப் பகிர்வாள் கனகா ..

குடும்பத்தில் யாரும் ஏறுக்கு மாறாகப் பேசுவது இல்லை.. என்றாலும் தங்கையிடமும் அவ்வப்போது யோசனை கேட்டுக் கொள்வான் அண்ணன்..

எப்படி ஸ்வேதாவை கனகா கவனித்துக் கொள்கின்றாளோ அப்படியே கனகாவை கஸ்தூரி கவனித்துக் கொள்கின்றாள்..

அப்படியிருக்க வேறேது குழப்பம்?..

வாசலில் ஸ்கூட்டியின் சப்தம் கேட்டது.. வங்கியில் தணிக்கைக்கு வந்திருக்கின்றனர்.. வேலை அதிகமா இருந்திருக்கும்..  அண்ணனின் முகத்தில் களைப்பு.. கூடவே புன்னகை..

" என்னண்ணா.. விசேஷம்?.. "

" எல்லாமே விசேஷம் தாம்மா!.. "

" ஆடிட் எல்லாம் முடிஞ்சதா!.. " கஸ்தூரி சிற்றுண்டியுடன் வந்தாள்..

" நாளைக்கும் இருக்கு.. "

 அண்ணனின் முகத்தில் மர்மப் புன்னகை

" ஆடிட்டர் நல்லவர்..  மனம் விட்டு பேசினார்..  பள்ளிப் படிப்பு இங்கே நம்ம ஊர்ல தான் படிச்சிருக்கார்!..  அவங்க அப்பா ரெவினியூ இன்ஸ்பெக்டரா இங்கே இருந்துருக்கார்..  

' ஈரக் கூந்தலில் 

ஒற்றைப் பூவுடன் 

வருவேன்.. 

வருவேன்.. ' 

- ன்னு ஒரு பொண்ணு எழுதுன கவிதையால இன்னும் பிரம்மச்சாரி யா இருக்காராம்.. "

தலைக்கு மேல் ஆனந்த மின்னல்..  கனகா நிமிர்ந்து பார்த்தாள்..

" நாளைக்கு சாயங்காலம் நம்ம வீட்ல தான் அவருக்கு டின்னர்.. நம்ம பால்சாமிக்கு தூரத்துச் சொந்தமாம்... பேரு சபேசன்!.. "

கஸ்தூரிக்கு விவரம் புரிந்து விட்டது..

கண்களில் நீர் துளிர்க்க விம்மினாள் கனகா.. ஸ்வேதா ஓடி வந்து கையைப் பற்றிக் கொண்டாள்..

அரைத்து வைத்த இட்லி மாவு போல் கனகாவின் இதயம் பொங்கி வழிந்தது..

ஃஃஃ