சலூன் கடைகளுக்கு செவ்வாய் விடுமுறை ஏன்?

 

ஜெயகுமார் சந்திரசேகரன்: 

சலூன் கடைகளுக்கு செவ்வாய் விடுமுறை ஏன்? வெள்ளி விடுமுறை கூடாதா?

# வெள்ளியன்று தயாராகி மாலை பயணம்  புறப்படும் மக்களை உத்தேசித்து இருக்கும்.

& செவ்வாய் என்பதை தெலுங்கு, இந்தி உட்பட்ட மொழிகளில், மங்களவாரம் / மங்கள்வார் - என்று குறிப்பிடுவார்கள். அந்தக் கிழமையில், அமங்கலமான விஷயங்கள் செய்யாமல் ஒதுக்கிவைப்பார்கள். முடி 'வெட்டுதல்',  நகம் 'வெட்டுதல்' எல்லாமே அமங்கலமான விஷயமாக முன்னோர்கள் கருதினர். அதனால் சலூன் கடைகளுக்கு செவ்வாய் விடுமுறை என்று ஆதி காலத்திலிருந்து இருந்து வருகிறது. 

எல்லோருக்கும் ஞாயிறு விடுமுறை என்பதால், ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில்தான் எப்பொழுதும் சலூன் கடைகளில் கூட்டம் அதிகமாக இருக்கும். அதனால், சலூன் கடைகளுக்கு ஞாயிறு விடுமுறை கிடையாது. சிலர் ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் முழு ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டு, திங்கள் காலையில் சலூன் விஜயம் செய்வதால், திங்களும் விடுமுறை விட இயலாது. ஆக செவ்வாய் விடுமுறை என்பது எல்லா வகையிலும் பொருந்தி வருகிறது. 

= = = = = = = = =

KGG பக்கம் : 

வேலை தேடிக்கொண்டிருந்த நாட்களில், சென்னையில் என்னுடைய நேரம் எப்படி செலவானது என்று நினைத்துப் பார்க்கிறேன். 

வாரநாட்களில், அண்ணன், அண்ணி, தங்கை எல்லோரும் அவரவர்கள் வேலையைப் பார்க்கக்  கிளம்பிச் சென்றுவிடுவார்கள். 

நான் மட்டும் வீட்டில் இருப்பேன். 

அண்ணன் வீட்டில், ஏகப்பட்ட பழைய புத்தக binding - இருந்தன. வீட்டில் நான் மட்டும் இருந்த சமயங்களில், அந்த பைண்டிங் புத்தகங்கள் எல்லாவற்றையும் ஒன்றுவிடாமல் படித்துமுடித்தேன். 

பொன்னியின் செல்வன் முழு தொகுப்பையும் முதன்முதலாக அந்த சந்தர்ப்பத்தில்தான் படித்து முடித்தேன். அதற்கு முன்பு சரித்திரக் கதைகளில் எனக்கு அவ்வளவாக ஆர்வம் இருந்தது இல்லை. பொன்னியின் செல்வன் படித்த பிறகுதான் சரித்திரக் கதைகளையும் இவ்வளவு சுவாரசியமாக சிலரால் எழுதமுடியும் என்பதைத் தெரிந்துகொண்டேன். 

கதைப் புத்தகங்களை படிக்க ஆரம்பித்தேன் என்றால், பெரும்பாலும் என்னுடைய கவனம் முழுவதும் கதையில்தான் இருக்கும். 

சென்னையில், நாங்கள் இருந்த இடம் சந்தடிகள் நிறைந்த ஒரு தெரு. சுந்தரம் பிள்ளை தெரு. ஒரு வீட்டின் முதல் மாடியில் எங்களையும் சேர்த்து ஐந்து குடித்தனங்கள். புத்தகம் படிக்கும்போது, கீழே தெருவிலிருந்து வருகின்ற சில சப்தங்கள் கவனத்தை ஈர்க்கும். 

ஆரம்ப நாட்களில் என்னை அப்படி யோசிக்க வைத்த ஒரு சத்தம், இருபது வினாடிகளுக்கு ஒருமுறை அமானுஷ்யமான - ஆண் குரலா அல்லது பெண் குரலா என்று வித்தியாசம் கண்டுபிடிக்க இயலாத ஒரு குரலில், " ட் ட் டீ ப் " என்று ஒரு சத்தம் ! அதில் 'டீ' என்பது மட்டும்தான் வெளியே கீச்சுக் குரலில் பெரிதாகக் கேட்கும்.  அது என்னவாக இருக்கும் என்று பலமுறை யோசித்தேன். 

நாங்கள் இருந்த போர்ஷனில் இருந்து தெருவில் செல்பவர்களை ஜன்னல் வழியாகப் பார்க்க முடியாது. எவ்வளவு எட்டிப் பார்த்தாலும் வீதியின் அந்தப் பக்கத்து நடைபாதை மட்டுமே தெரியும். பிரதான வீதியில் நடந்து செல்பவர்களின் தலை மட்டும் சில சமயம் தெரியும். 

'டீ ப்' - சப்தம் செய்பவர் 'டீ' விற்பவரோ என்று சந்தேகம் வந்தது. தெருவில் செல்பவரைப் பார்ப்பதற்கு, ஒரு ஐடியா செய்தேன். சிறிய முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியை ஜன்னலுக்கு வெளிப்புறமாகப் பிடித்து, சற்று கீழ் நோக்கித் திருப்பி, அதன் மூலம் தெருவில் செல்பவரை ஒரு கருடப் பார்வை பார்க்கலாம். அப்படி பார்த்ததில் இந்த 'டீ .. ப் ' ஆசாமி, தன்னுடைய தோளில் ஒரு சாக்குப்பையுடன் நடந்து செல்வது தெரிந்தது. 

சாக்குப் பையில், குடிக்கும் டீ கொண்டுவர இயலாது என்பதால், டீ விற்பவர் இல்லை என்று தெரிந்துகொண்டேன். 

ஏதேனும் ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமையில், எல்லோரும் வீட்டில் இருக்கும்போது இந்த 'டீ .. ப்' வந்தார் என்றால் அப்போது வீட்டில் இருப்பவர்களிடம் கேட்டுத் தெரிந்துகொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டேன். 

சற்று நேரம் கழித்து தெருவிலிருந்து, வேறு ஒரு  குரல். " ஏம்மா சாமா இருக்காரா ?" 

சரி - யாரோ அலுவலகம் செல்பவர், அவருடைய நண்பர் சாமா, வீட்டில் இருக்காரா என்று வீதியிலிருந்தே யாரையோ கேட்டு விடை தெரிந்துகொண்டு செல்கிறார் என்று நினைத்தேன். ( மனதுக்குள் ஒரு சிறு பெண் வீட்டிலிருந்து ஜன்னல் வழியே பார்த்து, ' இல்லையே மாமா - அவர் ஆபீஸ் போய்விட்டார் ' என்று சொல்லியிருக்கலாம் என்றும் யூகித்தேன்.) 

சற்று நேரம் கழித்து மீண்டும், " ஏம்மா சாமா இருக்காரா ?" 

சரிதான் - கேட்டவர் பதிலை ஊர்ஜிதப்படுத்திக்கொள்கிறார் என்று நினைத்தேன். 

சற்று நேரம் கழித்து தெருவில் தொலைவிலிருந்து " ஏம்மா சாமா இருக்காரா ?" 

இந்தப் புரசவாக்கத்தில் எவ்வளவு சாமா இருப்பார்கள்? அப்படியே இருந்தாலும் எல்லோரும் ஒரே தெருவில் குடி இருப்பார்களா? அப்படியே இருந்தாலும், ஒரே ஆளுக்கு நண்பர்களாக இருப்பார்களா? என்றெல்லாம் சந்தேகம் வந்தது. 

அந்த வார ஞாயிற்றுக்கிழமையில், என்னுடைய சந்தேகங்களை தங்கையிடம் சொன்னேன். தங்கைக்கு சென்னை அனுபவம் என்னைவிட ரொம்ப அதிகம். 

நான் சொன்ன தகவல்களைக் கேட்டு, தங்கை கூறிய விளக்கங்கள் :

1) " டீ .. ப் " ஆசாமி - பழைய புட்டிகள் வாங்கிக்கொண்டு அதற்கு பைசா தரும் வியாபாரி. அவர் " பு .. ட் .. டீ " என்பதில் முதல் இரண்டு எழுத்துகளை முழுங்கி, முதல் எழுத்தின் பாதியை  மூன்றாவது எழுத்துக்குப் பிறகு உச்சரித்து , அமானுஷ்ய ஒலி எழுப்பி குழப்பியுள்ளார்! 

2) இரண்டாவது ஆசாமி குடை, பூட்டு போன்ற சிறிய சாமான்கள் பழுது பட்டு இருந்தால், அதை பழுது நீக்கி சரி செய்து கொடுப்பவர். அவர் எழுப்பும் சத்தம் : " ஏம்மா - சாமான் ரிப்பேரா ? 

= = = = = = = = =

ரீட்டா & மீட்டா 02 

சென்ற வாரம் : : ஆனந்த் ரீத்திகா திருமணம்; ஆனந்தின் முன்னாள் காதலி ரீட்டாவிடமிருந்து மிரட்டல் கடிதம். 

========== 

மிரட்டல் கடிதம் பார்த்து, கோபமாக இருந்த ஆனந்த், ரீத்திகா வருவதைப் பார்த்தவுடன், சகஜ நிலைக்குத் திரும்பினான். 

" வாட் ஈஸ் த மேட்டர் ஆனந்த் ?" 

" நத்திங் டார்லிங் - லெட்டர் ஃப்ரம் மை  ஃப்ரெண்ட் இன் சென்னை " ரீட்டாவின் கடிதத்தைக் காட்டினான். ரீத்திகாவுக்கு தமிழ் எழுத, படிக்கத் தெரியாது. 

" வாட் இஸ் தட் bmw - இன் ஹிஸ் நேம்? " 

" ஹி இஸ் வொர்கிங் இன் bmw ஷோ ரூம் " 

' வாழ்த்துக் கடிதத்தில் , நம் திருமணத்திற்கு வாழ்த்து சொல்லிவிட்டு, தற்சமயம் கொஞ்சம் பணக் கஷ்டம், நான் உதவமுடியுமா என்று கேட்டிருக்கிறான்' 

" ஓஹோ" 

= = = = = = = = =

ஒரு வாரம் கழித்து, ரீட்டாவிடமிருந்து மேலும் ஒரு கடிதம் .. 

டியர் ஆன் ! 

நீ உன் காதல் கடிதங்களுக்கு விலை நிர்ணயிப்பதைவிட, நானே ஒரு விலை நிர்ணயித்துவிட்டேன். மொத்தமாக ஒரு பத்து லட்சம் அனுப்பினால் போதும். உன்னுடைய கடிதங்களை உனக்கே அனுப்பிவைக்கிறேன். நான் என்னுடைய ஃபோன் மாற்றியது போல, நீயும் உன் ஃபோன் மாற்றிவிட்டாய் என்று நினைக்கிறேன். என்னுடைய அக்கவுண்ட் எண் விவரங்கள், நமக்குத் தெரிந்த ரகசிய பக்கத்தில் பார்க்கவும். 

BMW ரீட்டா. 

(தொடரும்) 

= = = = = = = = =