முன்னுரை :: சோ இன்பக்கனா ஒன்று கண்டேன்

     இந்தப் பகுதியை சில நாட்களுக்கு முன் தயார் செய்து , வெளியிடும் நேரம் சட்டென என்னுடைய டிராஃப்டிலிருந்தே காணாமல் போனது.  இதை பற்றி ஃபேஸ்புக்கிலும் .அப்போது புலம்பியிருந்தேன்.  மறுபடி தயார் செய்ய இவளவு நாட்களாகி விட்டன.  அப்போது எழுதியிருந்ததில் ஒன்றும் நினைவில்லை இப்போது!  சரி,

     ஒரு புத்தகத்தை வாங்கிப் படிக்கத் தொடங்கும்போது முதலில் வரும் முன்னுரையைப் படித்து விட்டு புத்தகத்தைப் படிப்பீர்களா,  விட்டு விட்டுப் படிப்பீர்களா?  ஏனென்றால் முன்னுரை, என்னுரை, மதிப்புரை எதையும் படிக்காமல், புத்தகத்தின் சாரத்தை மட்டும் படிப்பவர்கள் பற்றி எனக்குத் தெரியும்.  

     நான் சில சமயம் முன்னும் பின்னுமாய் இரண்டு முறை கூட முன்னுரையைப் படித்திருக்கிறேன். உதாரணமாய் எஸ் எல் பைரப்பாவின் புத்தகம் ஒன்று.  மற்றும் ஜெயகாந்தனின் புத்தகங்கள்.  

      சில முன்னுரைகள் புத்தகத்தைப் படிக்கும் ஆவலைத் தூண்டும்.  சில முன்னுரைகள் கொட்டாவி விடவைக்கும்!  ஏனோதானோ என்று எழுதப்படும் முன்னுரைகளும் உண்டு.  பிரமாதமான முன்னுரைகளும் உண்டு.  இரண்டாவதுக்கு உதாரணம் ஜெயகாந்தன்.  அவரின் முன்னுரைகளே தனியாய் புத்தகமாய் வந்திருக்கிறது.  அதை வாங்கவேண்டும் என்கிற ஆர்வம் இருக்கிறது.

     இந்தப் பகுதியில் முன்னுரைகள் மற்றும் வேறு சில விவரங்களும் அவ்வப்போது பகிர்ந்துகொள்ள விருப்பம்.  இப்படி சில முன் அறிவிப்புகளை முன்னர் நான் கொடுத்து அதை நிறைவேற்ற முடியாமல் போனதும் நினைவுக்கு வருகிறது.

     முன்னுரைகளைப் பற்றி சமீபத்தில் ஃபேஸ்புக்கில் எழுத்தாளர் திருமதி வித்யா சுப்ரமணியம் எழுதியிருப்பதைப் படித்து பாருங்களேன்.  மிகவும் சுவாரஸ்யமாகச் சொல்லியிருக்கிறார்.

     இந்தப் புத்தகம் பதினைந்து மூன்றில் வந்தது! (மார்ச் 15 அல்ல!)  சுஜாதா லாண்ட்ரிக் கணக்கு எழுதினாலும் பிரசுரம் செய்வார்கள் என்று சொல்வார்கள்.  அதுபோல, சோ என்ன எழுதினாலும் புத்தகம் போட்டு விடுவார்கள் போல.  என்னை இந்தப் புத்தகம் கவரவில்லை.  சோவுக்கே அப்படித்தான் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதை அவரின் முன்னுரை சொல்கிறது!

 

     //இந்தப் புஸ்தகத்தையே பிரசுரம் செய்ய முன் வந்தவர்களுக்கு என் முன்னுரையைப் பிரசுரிக்க தைரியம் இருக்காதா என்ன?//

     அதானே!


     //இந்நாடகத்தை நூறு முறைகளுக்கு மேல் சென்னை மக்கள் தாங்கி இருக்கிறார்கள்.  'எதையும் தாங்கும் இதயம்' ஒன்று மெரீனாவில் தூங்குகிறது.  மற்ற எதையும் தாங்கும் இதயங்கள் இந்த நாடகத்தைப் படிக்கப் போகின்றன.//

     உண்மை...... உண்மை!

     அதே சமயம் சோவின் பிற படைப்புகளான கூவம் நதிக் கரையினிலே, துக்ளக் படம் எடுக்கிறார், எங்கே பிராமணன்?  போன்ற ஆக்கங்கள் நன்றாகவே இருக்கும்.

     ஓகே... இந்தப் பதிவுக்கான முன்னுரையை முடித்துக் கொள்கிறேன்!  சோ வின் முன்னுரையைத் தருகிறேன்.

இன்பக்கனா ஒன்று கண்டேன்

சோ

அல்லையன்ஸ் பதிப்பகம் - 95 பக்கம் - 45 ரூபாய் 

=======================================================================

 முன்னுரை

     ஒரு நாவலோ, கட்டுரைத் தொகுப்போ, நாடகமோ எதுவாக இருந்தாலும் முன்னுரை எழுதுவது என்பது ஒரு பழக்கமாக இருந்து வருகிறது.  இது வாசகர்களின் வசதிக்காகவே ஏற்படுத்தப்பட்ட பழக்கம் என்று நான் நினைக்கிறேன்.  ஏனென்றால், முன்னுரையைப் படித்த உடனேயே, இந்த எழுத்தாளன் உள்ளே எப்படி எழுதியிருக்கப் போகிறான் என்று அவனுடைய எழுத்தின் லட்சணத்தை வாசகர்கள் அறிந்து கொள்ள முன்னுரை ரொம்ப உதவியாக இருக்கும்.  புஸ்தகத்தைப் படிக்கலாமா வேண்டாமா என்று உடனே தீர்மானம் செய்து கொண்டு விடலாம்.

     இந்த முன்னுரையைப் படிப்பவர்கள் என்ன தீர்மானத்திற்கு வர போகிறார்களோ என்று எனக்குப் பயமாகத்தான் இருக்கிறது.  அந்தப் பயத்தின் காரணமாக "முன்னுரை வேண்டாம்" என்று பதிப்பகத்தாரிடம் நான் எவ்வளவோ மன்றாடிப் பார்த்தேன்.  அவர்கள் மசியவில்லை.  "நிச்சயம் முன்னுரை எழுதிக் கொடுத்துத்தான் தீரவேண்டும்" என்று வற்புறுத்தி எழுத வைத்து விட்டார்கள்.  ஆனாலும் அவர்களுக்குத் துணிச்சல் அதிகம்!  இந்தப் புஸ்தகத்தையே பிரசுரம் செய்ய முன் வந்தவர்களுக்கு என் முன்னுரையைப் பிரசுரிக்க தைரியம் இருக்காதா என்ன?


    

     நாடக விற்பன்னர்களுக்கு என்னுடைய எந்த நாடகமுமே ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடியதாக இருப்பதில்லை.  நாடக இலக்கணம், முறை முதலானவற்றிற்கும் என்னுடைய நாடகங்களுக்கும் ஸ்நானப்பிராப்தி கூட கிடையாது என்று அவர்கள் என்னைக் கடுமையாக விமர்சிக்கிறார்கள்.  இது பற்றி நான் கவலைப்படுவது கிடையாது.  



     "இதுதான் நாடகம் - நாடகம் என்றால் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும்" என்றெல்லாம் வலியுறுத்திக் கூற நாடகம் ஒரு கனக்குப் பாடமோ, விஞ்ஞானப் பாடமோ அல்ல.  அந்தந்த ஆசிரியர்கள் மனப்போக்கிற்கு ஏற்றவாறு நாடகங்கள் அமையும்போதுதான், பலவகையான நாடகங்கள் தோன்றும்.  மக்களுக்குப் பிடித்தவைகளை அவர்கள் ஏற்கட்டும், மற்றவை அல்பாயுசில் போகட்டும்.  தீர்ப்பை மக்களுக்கு விடுவதையே நான் விரும்புகிறேன்.

     இந்த நாடகத்தைப் பற்றி ஒரு சில வார்த்தைகள்.  வழக்கமாக என் நாடகங்களில் "அரசியலைப் பெரும் அளவில் புகுத்துகிறேன் ; மற்ற விஷயங்களைக் குறைத்தே கொடுக்கிறேன்" என்பது பல விமர்சகர்களுடைய குற்றச்சாட்டு.  அந்தக் குற்றச்சாட்டை அவர்களால் இந்த நாடகத்தில் கூற முடியாது.  ஏனென்றால் இந்த நாடகத்தில் நான் மற்ற விஷயங்களைக் குறைத்துக் கொடுக்கவில்லை.  அறவே விட்டு விட்டேன்.  அரசியலைப் புகுத்தவில்லை - அரசியலையே தான் நாடகமாக்கி இருக்கிறேன்.

     இந்நாடகத்தை நூறு முறைகளுக்கு மேல் சென்னை மக்கள் தாங்கி இருக்கிறார்கள்.  'எதையும் தாங்கும் இதயம்' ஒன்று மெரீனாவில் தூங்குகிறது.  மற்ற எதையும் தாங்கும் இதயங்கள் இந்த நாடகத்தைப் படிக்கப் போகின்றன.  

     இந்தப் புத்தகத்தின் பதிப்பகத்தாரை எப்படியாவது காப்பாற்றுமாறு இறைவனை வேண்டிக்கொள்கிறேன்.


=================================================================