கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை :: அம்மா

     எங்களின் செய்வாய்
ப் பதிவான "கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை" பகுதியில் இந்த வாரம் பதிவர் கே. அசோகன் அவர்கள் எழுதிய சிறுகதை இடம்பெறுகிறது.

     அவரின் தளம் "இனிய கவிதை உலா - கவிதைகள் - சிறுகதைகள்".

     மிகச் சமீபத்தில்தான் நண்பரின் தளம் எங்களுக்கு அறிமுகம். கதை பற்றிய அவர் முன்னுரையைத் தொடர்ந்து அவர் எழுதிய கதை தொடர்கிறது.


============================================================

அம்மா-சிறுகதை- முன்னுரை

”சுட்டெரிக்கும் வெயிலையும், கொட்டுகின்ற மழையையும் பொருட்டாக நினைக்காமல் இருப்பவர்கள் இந்த உலகத்தில் யாரென்றால் உடனே அனைவருமே சொல்லிவிடுவார்கள் அவர்கள் காதலர்கள் என்று. இந்த உலகத்தையே மறக்க வைக்கும் உன்னத உணர்வாக காதல்

…. அந்த உணர்வை எவர்தான் விரும்பாது இருப்பார்கள்.

அப்படிப்பட்ட காதலர்கள் திருமணமான பின்பு வாழ்க்கை ஓட்டத்தில் யதார்த்த்த்திற்கு திரும்பும்போது நடைபெறும் நிகழ்வுகளை படம்பிடித்து
காட்டினால் என்னவென்று தோன்றியதுதான் ”அம்மா” என்ற சிறுகதை.

இந்த கதையின் நிறைகுறைகளை அலசி ஆராய்ந்து கருத்துக்களாக பின்னூட்டம் அளித்தால், அடுத்துவரும் கதைகளில் இன்னும் சிறப்பாக அமைத்திட முயற்சிப்பேன்

கவிஞர் கே. அசோகன் "."

http://kavithaigal0510.blogspot.com



==================================================================

அம்மா-

கவிஞர் கே. அசோகன்

                     ”டேய் விஐய், நான் காதலிச்சுதானே கல்யாணம் கட்டிக்கிட்டேன் நிம்மதியே இல்லேடா”  நண்பனிடம் விரக்தியாக புலம்பினான் புஷ்பராஜ்.

               ”போடா நீயும்…. ஒன் பிரச்னையும், வீட்டுக்கு வீடு அப்படித்தான்டா.” பதிலடி கொடுத்தான் விஜய்.

                  இல்லேடா,  ”தொட்டதுக்கெல்லாம் கோபப்படுறா!”

                   என்னது ?  தொட்டதுக்கா?

        என்னடா ! ஜோக் அடிக்கிற ஜோக்” என்று கேட்டுவிட்டு “அதுக்கும்தான்டா” என்றான் புஷ்பராஜ்.

                      சரி, ”ஒன் மனைவியிடம் பேசட்டுமா”?

                 ”வேண்டாம்டா சாமீ….நாலு சுவத்துக்குள்ள இருக்கிறத... சந்தி சிரிக்க வெக்கிறீயா?-ன்னு அதுக்கும் சண்டை போடுவாடா”

                     ”நிம்மதியாய் இருக்க வழி சொல்லுடா” 

                 ”சரி...சரி…. நீ காதலிக்க என்னவெல்லாம் செய்து அவளை இம்ப்ரஸ் பண்ணே. அதைச் சொல்லு” என்றான் விஐய்

               ”அதெல்லாம் நினைச்சா வானத்துல பறக்குற மாதிரி இருக்கும்டா”

                ”அதான்...அதான்… அதையே சொல்லு” பார;ப்போம்.

           ”அவ சொல்ற இடத்துக்கு அரைமணி நேரத்துக்கு முன்னாலேயே போய் காத்து கிடப்பேன்”.

                  அப்புறம்….

                 போகும்போதே… வித்தியாசமாய் ஏதாவது கிஃப்ட் வாங்கி போவேன்”

                  அப்புறம்...

                   என்னடா…?  கதையா கேட்கிற? 

                  ”சொன்னாத்தானே பிரச்னைக்கு தீர்வு கெடைக்கும்”.

               “பார்க்குல ஒக்காந்தா, நேரம் போறதே தெரியாது… வாட்ச்மேன் வந்து விரட்டினாதான் உண்டு. ஒலகத்தையே மறந்து ...போடா...  சொர்க்கத்தில இருக்கிற மாதிரி”   அது இப்ப கிடைக்காதுடா”.

                 அப்புறம்….

                ”நல்ல     ரெஸ்ட்ரெண்டா பார;த்து ...அவளுக்கு பிடிச்சதா பார்த்து.. பார்த்து, காசைப் பத்தி கவலைப்படாம வாங்கி குடுத்து, அவ சாப்பிடற அழகைப் பார;க்கிறதுக்கு ஆயிரம் கண்ணு வேணும்டா”

                   அப்புறம்

         ”அவளை வீட்டுக்கு கொண்டுபோய் விடுகிற வரையில் “ஒரு பாடிகார்டா” இருந்து பத்திரமாய் அவளை வீட்டுக்கு அனுப்பி வைப்பேன்”

                     ம்ம்....     

               ”அப்பத்தான் வீட்டுக்குள் நுழைவாள்...அடுத்த அரை நிமிடத்தில், ஒரு போன் போட்டு விசாரிப்பேன்”.

                    ம்ம்ம்...           

                

              போடா…”.இப்படி ஏகப்பட்ட விஷயங்கள் இருக்கு. நீதான் காதலிக்கல, அதனால ஒனக்கு தெரியாதுடா” என்றான் புஷ்பராஜ்.

              ”அப்படி வா… மாப்ளே! எல்லாமே நீ சொன்னதுதான்”.

       நான் சொல்றத கவனமா கேளு… முதலாவது, தொட்டதுக்கு கோபப்பட்டாள்.      

        காதலிக்கும் போது தொடுறதுக்கும்…. இப்போ தொடுறதுக்கும் வித்தியாசம் இருக்குடா. காதலிக்கும் போது,  ஒருவித அச்சத்தோடு மென்மையா பட்டும்படாமலும் இருக்கும். இப்போ உரிமை இருக்குங்கறதால, தொடுறதல ஒரு அழுத்தம இருக்கும். அதான் கோபப்படுறா”    

  

                 ”இரண்டாவது, வித்தியாசமான கிஃப்ட் வாங்கி தந்ததாய் சொன்னாய். இப்போது எதுவுமே இல்லாமல் கை வீசிக் கொண்டு போகிறாய். டேய் மல்லிப்பூவும், அல்வாவும் வாங்கி கொடுப்பதைக்கூட நிறுத்தி விட்டாய் போலிருக்குது”.

                     ”மல்லிப்புவுல நுகரும்போது ஒருவித பரவச உணர்வு  இருக்குடா. அது தம்பதிகளுக்கிடையே ஒரு நெருக்கத்தை உண்டாக்கும். ஒரு கால்கிலோ அல்வாவில் ஏகப்பட்ட கலோரிகள் கிடைக்கும்-டா. நீ அதுகூட வாங்கி போகமாட்டேன்” என்கிறாய்.

                         ”ஆபிஸ் முடிஞ்சதும், சீக்கிரம் வாங்க என கூப்பிட்டால், இரவு ஒன்பது மணிக்கு போய் ஆபிஸ்ல எக்கச்சக்க வேலை” என நிற்பாய். வீட்டுக்கு போனதும் ஆபிஸ்ல வேலை செஞ்ச அசதில ஒரு குட்டித்தூக்கம் போடுவே. மனைவிகிட்ட மனசுவிட்டு பேசமாட்டே”

              வாரத்துல ஏழுநாளும்... வீட்டுச் சாப்பாடுதான். ஒருநாள் கூட வெளியில ரெஸ்ட்ரெண்ட கூட்டீ போய் மனைவிக்கு அசைப்பட்டதை வாங்கி தருவதில்லை..... கேட்டா விக்கிற விலைவாசில கட்டுப்படி ஆகல”ன்னு சொல்றே

                          சரி... .

                 

                   ”அவங்க அம்மா வீட்டுக்கோ, இல்லே தோழி வீட்டுக்கோ போனால் துணைக்கு போகாமல் தனியே அனுப்பி, ஒனக்குத்தான் வழி தெரியுமே. நீ போய்ட்டு வாயேன்” என்று அனுப்பி விடுகிறாய்.   

 

                 ”டேய்...டேய்.....எப்படிடா இது என் வீட்ல நடக்கறதை அப்படியே புட்டுப்புட்டு வைக்கிறே. என் மனைவி ஏதாச்சிலும் ஒன்கிட்ட புலம்பினாளா? கேட்டான்” புஷ்பராஜ்.

                         ” இது என்ன உலகமகா ரகசியமாக்கும்.. எல்லோரும் செய்யுற தப்புத்தானேடா இது.”

                   ”முதல்ல நீ  சொன்னதுக்கும்இ இப்ப நான் சொன்னதுக்கு முடிச்சு போட்டு பாரு விடைக் கிடைக்கும்டா” என்றான்.

                      ”என்னடா புதிர் போடுறே ? பதில்  சொல்லுடா!”

                     பதிலா ? உன் மனைவி மனதளளவில் இன்னும் காதலியாகவே இருக்காள்டா. அதுதான்டா பிரச்னை.”

                     ஒரு குழந்தை பிறந்த பிறகாவது…. காதலிங்கிற நினைப்புல இருந்து மீண்டு வருவாளா? அப்புறம் என்கிட்ட ஒட்டுவாளா? ன்னு” கேட்டான் புஷ்பராஜ்.

                        குழந்தை பிறகு… ஒண்ணை மொத்தமா சீண்டவே மாட்டாடா”

                         டேய்... டேய்  என்னடா சொல்றே? ” பதறினான் புஷ்பராஜ்.

                   ”அவ ”அம்மா-ங்கிற” பெரிய அந்தஸ்துக்கு போயிட்டதுக்கு அப்புறம் நீயாவது....காதலாவது......என்றான் விஜய்.