புதன் 190403 :: காட்டிலே வண்ணத்துப்பூச்சி! + தொடர்கதை - 5

சென்ற வாரக் கேள்விக்கு, திண்டுக்கல் தனபாலன் அவர்கள் எழுதிய 

நான்கு மாத்திரையையும் பொடியாக்கி நன்றாக கலந்து, அதில் பாதியை சாப்பிட வேண்டும்...

என்பதுதான் மிகவும் சரியான பதில். 

நாலு மாத்திரைகளில், ஒவ்வொன்றிலும் பாதிப் பாதி சாப்பிடவேண்டும் என்பது லாஜிக்கலாக இருந்தாலும், கண் தெரியாதவர், ஒவ்வொரு மாத்திரையிலும் சரியாகப் பாதிப் பாதி பகுதி செய்து அதைச் சாப்பிடுவது என்பது மிக மிக மிக கடினமான விஷயம். 

அவ்வாறேதான் நீரில் கரைப்பதும். பாலைவனத்தில் தண்ணீர் கிடைக்காது. நானும் முதலில் நீரில் கரைப்பது அதில் பாதியைக் குடிப்பது என்றுதான் யோசித்தேன். ஆனால், தண்ணீர் கிடைக்கவில்லை என்றால் என்ன செய்வது என்று கேட்டு, கொடுத்துள்ள நிபந்தனைகளை ஏற்று, ஒரு முடிவுக்கு வரவேண்டும் என்றால், மாத்திரைகளைப் பொடி செய்து, நன்றாகக் கலந்து, அதில் பாதியளவு சாப்பிடுவதுதான் அவர் உயிர் பிழைக்க ஒரே வழி ! 

திண்டுக்கல் தனபாலனுக்குப் பாராட்டுகள். முயற்சி செய்த எல்லோருக்கும் கை தட்டல். வாழ்க, திறமுடன்! 

கேள்விகள் : 

திண்டுக்கல் தனபாலன் : 

கீழ் வரும் பாடல் எந்தத் திருக்குறளின் விளக்கமாக அமைந்துள்ளது? 

காவலரே வேஷமிட்டால் கள்வர்களும் வேறுருவில்
கண் முன்னே தோணுவது சாத்தியமே...
காத்திருந்து கள்வனுக்கு கைவிலங்கு பூட்டிவிடும்
கண்ணுக்கு தோணாத சத்தியமே...
போடும் பொய்த்திரையை கிழித்து விடும் காலம்
புரியும் அப்போது மெய்யான கோலம்...

ஓம் முருகா என்று சொல்லி உச்சரிக்கும் சாமிகளே
ருத்திராட்ச பூனைகளாய் வாழுரீங்க...
சீமான்கள் போர்வையிலே சாமான்ய மக்களையே
ஏமாத்தி கொண்டாட்டம் போடூறீங்க...
பொய்மை எப்போதும் ஓங்குவதும் இல்லை
உண்மை எப்போதும் தூங்குவதும் இல்லை...

# அந்த அளவு குறளை ஆழ்ந்துணர்ந்து நினைவில் வைத்திருப்போர் பட்டியலில் நான் இல்லை.


& எனக்கும், திருக்குறளில் அவ்வளவு ஞானம் கிடையாது. ஆகவே, இந்தக் கேள்வியைப் பார்த்ததும், என்னுடைய நண்பர் அ.ம. காசி (ஹி ஹி புனைபெயர்தான்!) என்பவருக்கு வாட்ஸ் அப் மூலம் கேள்வியை அனுப்பி, பதில் கேட்டேன். அப்புறமா ஃபோன் பண்ணு என்று பதில் மெசேஜ் அனுப்பினார். 

திங்கட்கிழமை அவருக்கு ஃபோன் செய்தேன். 'நண்பரே இன்று என்ன நாள் தெரியுமா?' என்று கேட்டார். பிறகு அவரே கட கடவென சிரித்தார். எனக்கு ஒரு மாதிரியா போயிடுச்சு. 

பிறகு சொன்னார்: 

" சொல்றேன் - எழுதிக்கப்பா. இந்தப் பாடல் இடம் பெற்ற படம்,  நினைத்ததை முடிப்பவன். அதில் நினைத்ததை முடிப்பவனாக வந்தவர், எம்ஜியார். ஆகவே, 'நினைத்ததை முடிப்பவன்' என்ற சொற்றொடருக்கு நானே ஒரு குறள் எழுதியிருக்கேன். இதுக்கு மேலே என்னை ஒன்றும் கேட்காதே " என்றார். 

அவர் சொன்ன அந்தக் குறள்: 

எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்துப எண்ணியார்
எம்ஜியார்  ஆகப் பெறின்.
ஏப்ரல் ஒன்றாம் தேதி இந்த பல்பு எனக்குத் தேவையா !
துளசிதரன்:

1. கோடை விடுமுறையில் விளையாடவிடாமல், குழந்தைகளைப் (10, +2 மாணவர்களை அல்ல) பல வகுப்புகளுக்கும் அனுப்பி குழந்தைகளின் விருப்பம் பற்றி சிந்திக்காமல் அனுப்பும் பெற்றோர் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன?

# அப்படியான பெற்றோர் தம் அளவுக்கு மீறிய ஆசைகளை அடையாளம் கண்டு கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசை தவிர வேறு எண்ணம் இல்லை.

& மிகவும் கண்டிக்கத்தக்கது என்று சொல்கிறான், பாதிக்கப்பட்ட, பக்கத்து வீட்டுப் பையன்! 

2. தற்காலத்துக் குழந்தைகளில் பலரும் சுயமாகச் சிந்திக்கும் பழக்கம் பெற்றவர்களாக இருப்பது ப்ளஸ்ஸா மைனஸா?

# சிந்திக்கும் திறன் ப்ளஸ். அனுபவமின்மையால் திசை தப்பும் ஆபத்து மிகப்பெரிய மைனஸ்.

& எக்காலத்திலும் சுயமாகச் சிந்தித்தல் வரவேற்புக்குரியதே. ஆனால், தற்காலக் குழந்தைகள் பலர் அப்படி இருக்கிறார்கள் என்பதை நம்ப முடியவில்லை. 

ஏஞ்சல் : 

1,நமக்கு ஒரு விஷயம் பிடிக்கிறது என்று வைத்துக்கொள்வோம் அது உணவு ,உடை, திரைப்படம் ,அரசியல் கட்சி etc ..etc
இவற்றில் பிடித்ததை மட்டும் சொன்னால் போதாதா ? எதற்காக பிடிக்காத விஷயங்களை வரிசைப்படுத்தி பிறர்மீது நமது கருத்துக்களை திணித்தே ஆக வேண்டுமா ?

# பிடித்ததை மட்டும் ஏன் சொல்ல வேண்டும்? கேட்போரும் ரசிக்கட்டும் என்று தானே. பின் அதன் எதிர்ப் பக்கமும் இயல்பு தானே.

& சிறந்த பட்டிமன்றப் பேச்சாளர்களின் வாதங்களை நீங்கள் கவனித்திருக்கின்றீர்களா? அவர் சார்ந்த அணியை மட்டும் ஆதரித்துப் பேசமாட்டார்கள். எதிர் அணியின் வாதங்களை கொஞ்சமாவது நையாண்டி செய்யாமல் இருக்கமாட்டார்கள். அந்தமாதிரிதான், பிடித்த விஷயங்களை சிலாகிப்பதும், பிடிக்காத விஷயங்களை சாடுவதும்! மேலும் கருத்துகளை சொன்னால் அது மற்றவர் மேல் திணிப்பது என்று ஆகுமா?  எனக்கு தோசை பிடிக்கும், உப்புமா பிடிக்காது என்று நான் சொன்னால், அது என்னுடைய கருத்து. அவ்வளவுதானே! இதுல என்ன கருத்துத் திணிப்பு! 
2, சமீப காலமா எல்லாவற்றுக்கும் ஏட்டிக்கு போட்டி எதிர்வினை என பல விஷயங்கள் நடக்கிறது இது அவசியம்தானா ?

# அவசியம் இல்லாமல் இருக்கலாம், ஆனால் இயல்பு தான்.

& ஏட்டிக்குப் போட்டி, எதிர்வினை எல்லாமே எல்லா காலத்திலும் இருந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. எதிர்வாதங்கள் (வீண்வாதங்கள், விதண்டா வாதங்கள் அல்ல!) அவசியமானவைதான். அவைகள்தாம் சமூகத்தின் மொத்த முன்னேற்றத்திற்கு அடிகோலும். 

3,கெட்ட விஷயங்கள் எண்ணங்கள் எப்படி உருவாகுது ?

# நல்ல எண்ணங்கள் நியாயமான ஆசைகளாலும் அல்லாத எண்ணங்கள் புறம்பான ஆசை அல்லது பொறாமை, சினத்தாலும் ஏற்படுகின்றன.

4,அன்பு செலுத்துவது அல்லது பிறரின் அன்புக்கு உரியவராக இருப்பது இதில் எது ரொம்ப ஈஸி ?

# இரண்டுமே ஈசிதான். உரியவராக இருப்பது சுகம்.

& பிரதி பலனை எதிர்பாராதவர்களுக்கு அன்பு செலுத்துதல் ஈஸி. பிறரின் அன்புக்கு உரியவராக இருத்தல் நம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை. அன்பு என்பது கடல் போன்றது. அதை எந்தப் பரிசுப்பெட்டிக்குள்ளும் அடைத்துக் கொடுக்கமுடியாது.  

5,மரணம் என்பது முடிவா இல்லை துவக்கமா ?

# இந்த விஷயத்தைப் பற்றிய அறிவு நம் அனைவருக்கும் ஒரே மாதிரி யானது. எனவே யாரும் எவர்க்கும் சொல்ல ஒன்றுமில்லை.

& மரணம், மரணித்தவர்களுக்கு முடிவு; மற்றவர்களுக்குத் துவக்கம். 
6,ஒரு பெரிய காடு அந்த காட்டுக்குள்ள பல மிருகங்கள் அதில் காட்டு ராஜாவா இருப்பது சுலபமா ? இல்லைன்னா முயலாவோ அணிலாவோ இருப்பது சுலபமா ?
நீங்க என்னவா இருக்க விரும்பறீங்க ?

# எதுவும் சுலபமில்லை. ஆமையாக இருத்தல் நலம்.

& வண்ணத்துப்பூச்சியாக! 
வாழும் சில கணங்கள் சந்தோஷமாக! 
சிறகடித்துப் பறக்கும் சுதந்திரமாக! 
பார்ப்போரின் கண்ணையும் கருத்தையும் கவரும்விதமாக! 
தன் உழைப்பில் மட்டும் வாழும் உயிரினமாக! 
7, சமுதாயத்துக்கு நம்மளோட அடுத்த தலைமுறைக்கு ஏதாவது நல்லது செய்யணும்னா என்ன செய்வீங்க ?

# "சமுதாயத்தளவில்" நல்லது செய்வது தனிமனிதரளவில் அவ்வளவு எளிதல்ல. இயலுமானால் பள்ளிகளின் தரம் மேம்பட முயற்சிக்கலாம்.

& எனக்கு நல்லது என்று படுவதை எல்லாம் இதமாக எடுத்துச் சொல்வேன். ஏற்க மறுப்போரை புன்னகையோடு கடந்து செல்வேன். 
8, சிலர் எதற்கெடுத்தாலும் முன்கோபிகளாகவும் சிலர் எதற்கெடுத்தாலும் ரூல்ஸ் ராமானுஜங்களாகவும் சிலர் டவுட்டிங் தாமஸ்களாகவும் ,இன்னும் சிலர் நம்பிக்கை நாராயணன்களாகவும் சிலர் அவநம்பிக்கை அம்புஜங்களாகவும் இருப்பதன் காரணம் என்ன ? இவர்களின் இயல்பை மாற்றவே முடியாதா ?

# பல்வகை பல்சுவை. ரசிக்க வேண்டியதை மாற்ற முயல்வதா ?

& முன்னேற்றத்திற்கு எல்லாமே தேவைதான். ஆனால் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைக்கு ஏற்ப ஒவ்வொரு குணத்தையும் தேர்ந்து கையாளவேண்டும். Different strokes for different people. ஆடுற மாட்டை ஆடிக்கறக்கணும், பாடுற மாட்டை பாடிக்கறக்கணும். நான் எப்பவுமே ஆடிக்கொண்டிருப்பேன்; நான் எல்லாத்துக்கும் பாடிக்கொண்டிருப்பேன் என்றெல்லாம் நிலைப்பாடு எடுத்தால் சரிப்பட்டு வராது. 
9, உண்மை என்றால் என்ன ? அது அறிவியலா ? ,கணிதமா ?அல்லது கலையா ?

# உண்மை எல்லாமும்தான்.

& உண்மை என்பது எக்காலத்திலும் நிலைத்து நிற்கும் ஒன்று. சத்யமேவ ஜெயதே. ஸத்யம் பரம் தீமஹி. 
10,உங்களுக்கு சொந்தமுள்ள ஒரு பொருள் இன்னொருத்தர் கையில் இருப்பதை பார்க்கும்போது எப்படி உணர்வீர்கள் ?

# அது தரப்பட்டதா, விற்கப் பட்டதா, கவரப் பட்டதா என்பதப் பொறுத்து நிம்மதி, மகிழ்ச்சி அதிர்ச்சி.

============================இந்த வாரம் நாங்க ஒன்றும் கேட்கவில்லை. 

நன்றி, மீண்டும் சந்திப்போம்! 

======================================================

நீயும் நானும் சேர்ந்தே செல்லும் நேரமே - 
- - - - - - - - - - - - - -  -

ஷ்ரவண் :

திருமணமாகி முதல் வருடம் பேசாமல் இருந்த சுற்றமும், நட்பும் அதற்கு பிறகு, "என்ன விசேஷம்?" "எனி குட் நியூஸ்?" என்று கேட்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

நானும் ஸ்ருதியும் அதை வெளிப்படையாக காட்டிக் கொள்ளாவிட்டாலும் எங்களுக்கும் நமக்கென்று ஒரு குழந்தை வேண்டும் என்று  தோன்ற ஆரம்பித்து விட்டது.

இன்னும் தாமதித்தால், "அந்த கோவிலுக்கு போங்கள்", "இந்த டாக்டரை பாருங்கள்.." என்று ஆளாளுக்கு அட்வைஸ் கொடுக்க ஆரம்பித்து விடுவார்களே என்று வேறு ஒரு பயம். அப்போதுதான் எங்களின் இரண்டாவது திருமண நாள் வந்தது.

அதற்கு ஸ்ருதிக்கு ஏதாவது பரிசு கொடுக்க வேண்டும். இதுவரை ஸ்ருதிதான் எனக்கு பரிசுகள் கொடுத்திருக்கிறாள், அவள் வெளியூர் செல்லும் பொழுதெல்லாம் எனக்கு, குர்தா, டீ ஷர்ட், வாலட்,  பெர்ஃபியூம் என்று ஏதாவது வாங்கி வருவாள். 

ஏன் எங்களின் முதல் திருமண நாளுக்கு கூட எனக்காக ஒரு காஸ்ட்லி  ரிஸ்ட் வாட்ச் வாங்கி, "கண்ணனிடம் எடுத்துச் சொல்லடி, கிளியே கன்னி நான் அவன் மேல் கொண்ட காதலை..." என்று பாடியபடியே கட்டி விட்டாள்.

"நான் தான் பக்கத்திலேயே இருக்கேன், நேரே சொல்லிட வேண்டியதுதானே? எதுக்கு கிளியையெல்லாம் தூது விடுகிறாய்..? என்று நான் கேட்டதற்கு, "ஐயே, ரொம்பத்தான்.. நான் அடிக்கடி உன்னை விட்டுட்டு, வெளியூர் போயிடறேன், அப்போ, எனக்கு பதிலா உன் கையை இது கட்டிக்கும்.."

"என்னை, கட்டி போட்டுட்டேங்கற..?"

"இல்லையா பின்ன..?"

எனக்கு என்னவோ இது போன்ற சர்ப்ரைஸ் கிஃப்ட் கொடுப்பதிலெல்லாம் அத்தனை விருப்பம் இல்லை. நான் ரொம்ப மெனக்கெட்டு பரிசு வாங்கிக் கொண்டு வந்துவிட்டு, அது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லையென்றால்..?

ஆனால் என் அக்கா என்னை திட்டினாள், "சே! நீ வேஸ்ட்!, சும்மா சாக்கு சொல்ற, இந்த வருஷம் என்ன பண்ண போற..?

"தெரியல, யோசிக்கிறேன்.."

"எங்கேயாவது வெளியூர் போய்ட்டு வாங்களேன், நான் வேணா ஸ்பான்சர் பண்றேன்" என்றவள், "போனை ஸ்ருதிகிட்ட கொடு," என்றாள்.

என் அக்காவிடம் பேசிய ஸ்ருதி, ஓகே, ஓகே, என்று ஒரே வார்த்தையில் பதில் அளித்தது எனக்குத் தவறாகத் தோன்றவில்லை.

நாங்கள் முதலில் கூர்க் செல்லலாம் என்று நினைத்தோம், ஆனால் என் அலுவலகத்தில் வேலை நெருக்கடி அதிகம் இருந்ததால், ஈசிஆரில் இருக்கும் ரிசார்ட் ஒன்றுக்கு செல்ல முடிவு செய்தேன்.

வாகன நெரிசல் அதிகம் இல்லாத அதிகாலையிலும், இரவிலும் லாங் டிரைவ் போக மிகவும் பிடிக்கும். அப்படி போகும்பொழுதெல்லாம் நாங்கள் சினிமா பாடல்கள்தான் கேட்போம். எம்.எஸ்.வி., முதல் இன்றைய அனிருத், ஷான் ரௌல்டன் வரை எல்லோர் பாடல்களும் அதில் இருக்கும். அனிருத்தின் இசை எங்கள் இருவருக்குமே பிடிக்கும். இவ்வளவு சின்ன வயதில் எத்தனை திறமை!

அந்தப் பாடல்களை ஸ்ருதி பாட முற்பட்டால்," ப்ளீஸ், அத விட்டு விடு, நீ ரொம்ப கிளாஸிக்கலா பாடற.." என்று நான் அவளை ஓட்டினால், அவள் வேண்டுமென்றே, சினிமா பாடல்களுக்கு ஸ்வரம் பாடி படுத்துவாள்.

ஆனால், இன்று ஏனோ மெளனமாக வந்தாள். இப்போதுதான் புதிதாக இந்த வழியில் பயணிப்பது போல தீவிரமாக வெளியில் வேடிக்கை பார்த்தாள்.

"என்ன கண்ணு, டல்லாயிருக்க? அந்த துலா உன்னோட கச்சேரியை தாறுமாறா விமர்சனம் பண்ணிட்டானா?, டோண்ட் ஓரி, அவனை போட்டுடலாமா?" என் ஜோக்கிற்கு அவள் லேசாகச் சிரித்தாள். மீண்டும் அதே மௌனம்.

"என்னாச்சு? ஆர்  யூ நாட் வெல்?"

"ஐ ஆம் ஆல் ரைட், தூக்கம் வரது" 

"தூங்கு" என்று நான் சொன்னதும், கார் சீட்டை பின் பக்கம் சாய்த்துக் கொண்டு கண்களை மூடிக் கொண்டாள். ரிசார்ட் வந்த பிறகும் அவளிடம் எப்போதும் இருக்கும் உற்சாகம் இல்லாததால் "என்னாச்சு ஸ்ருதி? நாம சந்தோஷமா டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணனும்னு வந்திருக்கோம், நீ இப்படி மூஞ்சியை தூக்கி வெச்சுண்டா என்ன அர்த்தம்? என்ன ப்ராப்லம்? நீ சொன்னாத்தான் என்னால ஹெல்ப் பண்ண முடியும்"

"நான் என்னிக்காவது உன்கிட்ட, எனக்கு காரியர்தான் முக்கியம், அதனால குழந்தை பெத்துக்கமாட்டேன்னு சொல்லியிருக்கேனா?" 

கேட்கும்பொழுதே ஸ்ருதியின் கண்கள் கலங்கியது. அவள் அருகில் உட்கார்ந்து அவள்  கைகளை எடுத்துக் கொண்ட என் புறங்கையிலும் கண்ணீர் துளிகள் விழுந்தன.

அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி, "அழாமல் சொல்லு, யாரு என்ன சொன்னா?"

"எல்லோருமேதான், கேக்கற எல்லோரும் என்னவோ, நான் என்னோட காரியருக்காக குழந்தை பெத்துக்காமல் இருக்கேன் என்பது போலத்தான் பேசறா. எனக்கு அதெல்லாம் பெரிசு இல்ல, அன்னிக்கு உங்க அக்கா போனில், "என்ன நீ போஸ்ட்போன் பண்ணிண்டே இருக்க?  கச்சேரியையெல்லாம் கொஞ்ச நாள் மூட்டை கட்டி வை" னு சொன்னா, இன்னிக்கு கிளம்பும் பொழுது அம்மா, "கேரியர் முக்கியம்தான், குடும்பமும் முக்கியம். கேரியரில் முன்னுக்கு வரணும்கறதுக்காக குழந்தை பெத்துக்கறதை தள்ளிப்போடக்கூடாது"னு சொல்றா நானா தள்ளிப்போடறேன்?"

நான் இல்லையென்று தலையசைத்து அவளை என்னை நோக்கி திருப்பி உட்கார வைத்தேன். 

அவள் கண்களை துடைத்து," நீ ஒரே ஒரு விஷயத்தை புரிஞ்சுக்கணும் கண்ணம்மா,  ஒரு குழந்தையோட  வருகையால என் வேலை எந்த வகையிலும் அஃபக்ட் ஆகாது, பட் நீ ஒரு குரோயிங் ஆர்ட்டிஸ்ட், குழந்தை பெத்துக்கறதுனால உன் கேரியர் பாதிக்கப்படும்னு நீ நினைக்கலாம்னுதான் எல்லோருக்கும் தோணும்.  நான் அம்மாகிட்ட பேசறேன். ஷி வில் அண்டர்ஸ்டாண்ட்"

"இல்ல, எனக்கு ஒரு குழந்தை வேணும்." குழந்தை போல ஸ்ருதி சொன்னதும் நான், "பெத்துக்கலாம். பட் குழந்தை பிறக்க மொதல்ல இந்த ஆன்சைட்டி கூடாது. இட் இஸ் நாட் எ டார்கெட் டு அச்சீவ், இட் ஷுட் ஹாப்பன்" என்று நான் கூறியதும், "நீ எம்.பி.ஏ.தானே படிச்ச, டாக்டர் மாதிரி பேசற." என்று பெர்கர் பெயின்ட் விளம்பரத்தில் வரும் பெண் குரலில் ஸ்ருதி பேசியதும், சிரித்துக் கொண்டே அவள் தலையில் செல்லமாக முட்டினேன்.  என்னைத் தழுவிக் கொண்டாள் அவள். 

எங்களது இரண்டாவது திருமண நாள் கொண்டாட்டம் மகிழ்ச்சியான அனுபவமாகவே இருந்தது. இங்கிதமில்லாமல் குறுக்கிட்ட அந்த விகேயை மன்னித்துவிடலாம்.

செலிபிரிட்டி ஸ்டேட்டஸ் VS சந்தோஷம் என்பதில் எப்போதும் ஜெயிக்கும் செலிபிரிட்டி ஸ்டேட்டஸ் இந்த முறை கொஞ்சம் பின்னடைந்தது.

------மீட்டல் தொடரும்