சிறுகதை - ஒரு நாள்.. - துரை செல்வராஜூ -

 ஒரு நாள்.. 

துரை செல்வராஜூ 

*** *** ***

" நமஸ்காரம் அண்ணையா!.. "

அனந்து - சித்தூர் அனந்த ராம கிருஷ்ணா - எதிரில் நிற்கின்றான்..

எழுதிக் கொண்டிருந்த நான் நிமிர்ந்து நோக்கினேன்..

அனந்தையாவின் முகமெல்லாம் புன்னகை..

இருக்காதா பின்னே!.. ரெண்டு வருஷம் கழித்து ஊருக்குப் புறப்படுகின்றான்..  போன வாரம் தான் லீவு பேப்பர் எழுதி அனுப்பி வைத்தேன்... ஓக்கே ஆகி வந்து விட்டது..

அடடா... என்ன விவரம் என்று சொல்லாமல் கதை சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றேன்.. நீங்களும் கேட்டுக் கொண்டு இருக்கின்றீர்கள்..

வளைகுடா நாடு.. கேட்டரிங் நிறுவனம்... இதில் நான் ஸ்டோர் இன் சார்ஜ்.. ஸ்டோரில் வேலை செய்யும் இருவரில் இவன் ஒருவன்.. மற்றவன் நம்ம ராமநாதன்..

கல்யாணம் முடிந்த பதினைந்தாம் நாளில் பெட்டியைத் தூக்கிக் கொண்டு வந்தவன் - ரெண்டு வருஷம் கழித்து ஊருக்குப் புறப்படுகின்றான் 

கலியாணம் முடித்து விட்டு  இங்கு வந்த நாளில் இருந்து வாங்குகின்ற சம்பளத்தில் பாதியை புது மனைவிக்கு கடிதம் எழுதி ஸ்டாம்ப் ஒட்டியே

தீர்ப்பவன்..

மெல்ல பல்லைக் காட்டினான்..

" என்னடா?.. "

" அண்ணையா.. ஒக்க டின் பாலு!.. "

வளைகுடா நாடுகளில் - எடுபிடி, துப்புரவு - இந்த மாதிரியான வேலைகளுக்கு வருபவர்களுக்கு குறைவிலும் குறைவான சம்பளம்.. இவனுக்கும்  அதே.. 

குறைவான சம்பளம்.. சரி..  குறைவிலும் குறைவான சம்பளம் என்றால்?..

விசா ஸ்டாம்பிங், மெடிக்கல், என்று வேறு வேறு காரணம் காட்டி ரெண்டு வருட காலத்துக்கு இவனது சம்பளத்தில் கம்பெனி பிடித்துக் கொள்வது.. 

கம்பெனி விமான டிக்கெட் வழங்கியிருந்தாலும் உள்ளூர் ஏஜென்ட்  அதை அமுக்கி விட்டு இவனிடமே ஒன்றுக்கு இரண்டாக வசூல்  செய்திருப்பான்..

80/90 களில் வளைகுடா நாடுகளுக்கு ஆள் அனுப்பி வைக்கும் புரோக்கர்கள் ஆசை வார்த்தை பல கூறி பத்துக்கு நாலு பேரை அனுப்பி வைத்து விட்டு ஆடம்பர அடுக்கு மாடிகள் கட்டியதும் வயல் வெளிகளுக்கு வேக்காடு வைக்க ஆரம்பித்ததும் இப்படித் தான்..

வெறும் இருபது தினார் சம்பளத்துக்கு பத்து மணி நேரம் வேலை செய்து விட்டு குறைவிலும் குறைவான சம்பளம் என்றால் எப்படி இருக்கும்?..

பனையேறி விழுந்தவனை கிடா வந்து மிதித்தது என்பது போல சொற்ப சம்பளத்தைப் பார்த்து கலங்கி நிற்கும் மனதுக்கு இதமாக இருப்பது ஓவர்டைம் என்ற  ஒரு வார்த்தை.. இதற்குள்ளும்  கண்ணீரால் எழுதப் பெற்ற சரித்திரங்கள் கணக்கற்றவை.. 

பொதுவாக சமையல் கூடத்தில் வேலை என்றால் இந்நேரம் மூட்டு தேய்ந்து போயிருக்கும்.. 

மற்ற கடபுடா  மாதிரி இவன்  இல்லாததால் ஸ்டோரில் இழுத்துப் போட்டாயிற்று.. 

இவனும் ராமநாதனுமாக ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் வெயிலோ குளிரோ சமையல் கூடத்துக்காக வருகின்ற ஆயிரம் கிலோ வரையான காய்களையும் பழங்களையும் கை பார்த்து எடுக்க வேண்டும்.. வேலை முடிந்த பிறகு  தான் காலைச் சாப்பாடு.. அதற்குப் பிறகு ஸ்டோரில் சின்னச் சின்ன வேலைகள்.. விளையாட்டு போல பொழுது போய் விடும்..

ஏதோ ஸ்டோரில் வேலை செய்வதால் ஒரு டின் பால் பவுடர் கேட்கிறான்.. வெளியில் வாங்குவது என்றால் அது ஒரு தனிச்செலவு.. அதுவும் தரமான ஐரோப்பிய பால் பவுடர் என்றால் விலையும் அதிகம்..  கம்பெனி ஸ்டோரில் இருந்து இப்படி அரசல் புரசலாகக் கிடைக்கும் போது யாருக்கும் சந்தோஷம் தான்..

" தர்றேன்... வேற?.. " 

" ம்... தோடா காஜூ.. " 

" அவ்வளவு தானா!.. "

" அவுர் ஏக் ஐட்டம்.. தோடா பாதாம்!.. "

" அதுதானே பார்த்தேன்...  காஜூ பாதாம் நஹியே து ஜிந்தகி நஹி டா!.. "

பெரிதாக சிரிப்பு அவனிடம்..

" அவன் இருக்கானே!.. " - என்றேன்..

" கோன்?.. "

" ராமநாதன்!.. "

" அவந்தான் சொல்லிச்சு.. அண்ணகாரு அச்சா ஆத்மி.. ன்னு.. "

" இது வேறயா!.. சரி..சரி.. ராகேஷ் டிரைவர் கிட்ட கொடுத்து விடுறேன்.. " - என்றதும் அவனுக்கு ரொம்பவும் சந்தோஷம்..

" தன்யவாத்.. அண்ணையா!.. " - என்றான் கை கூப்பியபடி..

" அண்ணையா.. "  - என்றவன், ' நான் சாப்பிட்டு விட்டு வருகிறேன்.. சாப்பாடு எடுத்து வரவா?.. '  - என்று சைகை காட்டினான்..

" இன்னைக்கு என்னடா லஞ்ச்?.. " 

" சிக்கன் பிரியாணி.. " 

" வேண்டாம்!.." - என்றபடி எழுந்தேன்..

உள்ளுக்குள் ஒரு குரல்.. 

" கடைத் தேங்காய்  வழிப் பிள்ளையாருக்கா?..  கம்பெனி சாமானை எடுத்துக்   கொடுக்கறியே.. இது நியாயமா?.. " 

நெஞ்சுக்குள்ளிருந்து ஒரு சத்தம்..

" நியாயம் இல்லை தான்.. நாலு பேருக்கு நல்லது ன்னா.." 

" போதும்.. போதும்.. வசனத்தை நிப்பாட்டு.. " 

மனசாட்சி தூங்கப் போய் விட்டது..

வேற வழியில்லை.. இது தப்பு தான்.. ஆனால் இங்கே இது ஒருவிதமான நியாயம்..  இவனுங்களோட  ஜோதியில நான் சேரலை.. ன்னா எனக்குத் தான்  கெட்ட பெயர்.. நான் தான் களவாணி.. அதுக்கு ஆமாம் போட நாலு பேர்.. 

சரி.. இது மேனேஜருக்குத் தெரியாதா?..

தெரியுமே!..  வாரத்துக்கு ரெண்டு தடவை ஸ்பெஷல் ஸ்வீட் வாங்கினதா அவனே டூப்ளிகேட் வவுச்சர் கொண்டு வந்து கொடுக்கறான்.. ' நானும் பொழச்சுக்கறேன்.. நீயும் பொழச்சுக்கோ.. ' - இது அவன் சொல்லியது தான்.. 

என்னவோ ஆற்றில வர்றது மணல் ல சொருகுது.. ன்னு போக வேண்டியது தான்.. 

செப் வருவார்.. வந்ததும் எல்லாவற்றுக்கும் அப்ரூவல் வாங்கணும்..  அவருக்கு ரெண்டு ஜூஸ் பாட்டில்  கொடுக்கணும்.. அவருக்கும் குறைவான சம்பளம்  என்பதால் இந்த விஷயத்தில் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டார்..

ஜூஸ் குடித்தபடி கம்பெனியைத் திட்டுவார்..  திட்டி விட்டு அப்ரூவ் பண்ணி விடுவார்.. 

அந்நேரத்தில் இண்டர்காம் ஒலித்தது.. 

மானேஜர் தான்..

' விஷயம் வேறொன்றும் இல்லை..  உயர்நிலை அதிகாரிகள்  செக்கிங் வருகின்றார்கள்..  டேக் கேர்.. ' 

அவ்வளவு தான்...

எனக்குள் சற்றே பரபரப்பு.. ஸ்டோரை நோட்டமிட்டேன்... எல்லாம் சுத்தமாகவே இருக்கின்றன...  ஆனாலும் அவர்கள் வந்து பார்த்து விட்டுப் போகும் வரைக்கும் கொஞ்சம் பதற்றம்...

மறுபடியும் இண்டர்காம்..  

' கம்பெனி ஆள் ஸ்டாக செக்கிங் செய்வதற்கு வருகின்றான்..  '

இது கொஞ்சம் பிரச்னை... வழக்கமாக வருகின்ற பாலக்காட்டு ஹரி - நாட்டுக்குப் போய் இருக்கின்றார்.. புதிதாக யார் வருவது?.. தெரியவில்லை.. குடைச்சல்..

ஸ்டோர் வாசலிலேயே நின்றிருந்தேன்..

உயர்நிலை அதிகாரிகள் மூவர் வந்தனர்.. தூய வெள்ளை அங்கி, தலைத் துணி கயிறு.. கறுப்புக் கண்ணாடி.. 

மூவரில் ஒருவரை முன்னமே தெரியும்.. புன்னகை.. அரேபிய வணக்கத்துடன் நல்வரவு சொன்னேன்..

புன்னகையுடன் ஸ்டோரினுள் வந்தார்கள்.. சில்லர், பிரீஸர் என்று பார்த்தார்கள்..  அரிசி டிரம்மைத் திறந்து பார்த்து விட்டு - பால், ஜூஸ் பாக்கெட்களின் முடிவு தேதியை பரிசோதித்தார்கள்..

" தமாம்!.. "  ( நன்றாக இருக்கின்றது..) என்றபடி புறப்பட்டுச் சென்றார்கள்..

சில நிமிடங்களில் கம்பெனியின் ஆள்.. எகிப்தியன்.. கையில் பெப்சி டின்.. 

கோழி பிரியாணி தின்ற மகிழ்ச்சிப் புன்னகை முகத்தில் தெரிந்தது..

" ஹாய்.. ஸூலோனக்?.. " (எப்படி இருக்கிறாய்..)

ஸ்டோருக்குள் சுற்றி வந்தான்.. 

" எல்லாம் சரியாக இருக்கின்றதா?.. " 

" இருக்கின்றது!.. " 

நெஸ்கஃபே பாட்டில்களின் அருகில் நின்று கொண்டு என்னைப் பார்த்தான்..

புன்னகைத்தேன்..

" தேங்க்யூ.. " - என்றபடி பதிவேடுகளில் கையெழுத்து இட்டு விட்டு நெஸ்கஃபே பாட்டிலுடன் புறப்பட்டான்.. 

பின்னாலேயே டிரைவர் ராகேஷ் வந்து நின்றான்.. 

" அவனுக்கு ஒரு  பாக்ஸ் பெப்சி வேணுமாம்.. " 

" அவனுக்கா.. உனக்கா?.. "

" யே.. க்யா பாத் ஷில்பா பாய் ?.. " - என்றபடி சிரித்தான்..

" உதர் செக்யூரிட்டி ஹேயே னா!.. " 

" நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்.. "

சாப்பிட்டு விட்டு அனந்து வந்து கொண்டிருந்தான்..

அவனுக்கானவை எப்போது என்று அவனுக்குத் தெரியும்..

நாட்கள் நகர்ந்தன..  அந்த மாதத்தின் முடிவில் இருப்பு கணக்கிட்டபோது மாதாந்திர பயன்பாட்டுப் புள்ளி 38 ஆக இருந்தது... மேனேஜரிடம் எழுதிக் கொடுத்தேன்.. ரொம்பவும் மகிழ்ச்சி..

" கடவுளே!.. "  - என்றபடி நெஸ்கஃபே பாட்டில் ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டேன்..

***