"சிங்காரவேலு அண்ணே - நான் பாஸா ? "

 

எங்கள் கேள்விகள் : 

1) உங்கள் வீட்டில் நீங்கள் அல்லது உங்கள் பெற்றோர் வாங்கிய மின்சார இஸ்திரிப் பெட்டி, தையல் எந்திரம். போன்ற பழைய பொருட்கள் இன்றும் உபயோகத்தில் உள்ளனவா? 

2) உங்கள் சமையல் அறையில் கல்சட்டி, ஈயச்சொம்பு போன்ற சென்ற நூற்றாண்டு பாத்திரங்கள் உள்ளனவா? இப்பொழுதும் உபயோகத்தில் உள்ளனவா? 

3) ரேடியோ / ட்ரான்சிஸ்டர் ரேடியோ இவைகளை நீங்கள் பயன்படுத்தி எவ்வளவு வருடங்கள் ஆகின்றன? (செல்போனில் கேட்கப்படும் FM ரேடியோ கணக்கில் வராது. ) 

4) சமீப கால வீட்டு உபயோகப் பொருட்களில் மிகவும் பயனுள்ளது எது என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்? ஏன்? 

= = = =

KGG பக்கம் : 

சென்ற வாரம் நான் சொன்ன சிங்காரவேலன் என் நண்பன் அல்ல; வில்லன்! 

நான் முதன் முதலில் படித்த ஆரம்பப் பாட சாலையின் ஊழியர். நாலு முழ வேட்டி, மேலே ஒரு காக்கிச் சட்டை. அந்தச் சட்டையின் பொத்தான்கள் பித்தளையால் ஆனவை. பெரிய பொத்தான்களாக இருக்கும். சிங்காரவேலுவுக்கு பதினான்கு அல்லது பதினைந்து வயது இருக்கும். மெதுவாக ஆடி ஆடி நடந்து வருவார். ஒவ்வொரு வகுப்புக்கும், காலையும் மதியமும் மாணவர்களின் வருகைப் பதிவேடு கொண்டு வந்து கொடுப்பவர். மாணவர் வருகை விவரங்கள் பதியப்பட்ட பிறகு பதினைந்து ( 5 x 3 பிரிவுகள்) வகுப்புகளிலிருந்து அந்தப் பதிவேடுகளை தலைமை ஆசிரியரின் அறைக்குக் கொண்டுபோய் வைத்துவிட்டு வருவார். 

ஒவ்வொரு வருடமும் தீபாவளி வருவதற்கு முன்பு ஒரு மாதம் இருக்கும்போது, வகுப்புகளுக்கு ஒரு சுற்றறிக்கை வரும். 

அதில் எழுதப்பட்டிருக்கும் விஷயம் இதுதான். 

"மாணவர்கள், தங்கள் பெற்றோர்களிடம் கேட்டு, 'பியூன் காசு' கொண்டு வந்து வகுப்பு ஆசிரியரிடம் கொடுக்கவேண்டும். யாரும் பியூனிடம் நேராக கொடுக்கக் கூடாது. பியூன் காசு அவரவர்கள் விருப்பப்பட்ட தொகையைக் கொடுக்கலாம். கொடுக்கவேண்டும் என்னும் கட்டாயம் எதுவும் இல்லை"

அந்தக் காலத்தில் 'பியூன் காசு' என்பது ஓரணா ( 6 பைசாக்கள்) என்று ஞாபகம். 

என்னுடைய அம்மா நான் வந்து வீட்டில் விவரம் சொல்லும்போது, அந்தக் கடைசி வாக்கியத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு மற்ற எல்லாவற்றையும் விட்டுவிடுவார். 'கொடுக்கவேண்டும் என்னும் கட்டாயம் எதுவும் இல்லை என்று சொல்லிவிட்டார்கள்தானே - கேட்டால், எங்களுக்குக் கொடுக்க வசதியில்லை என்று சொல்லிவிடு' அவ்வளவுதான். இந்த சுப்ரீம் கோர்ட் தீர்ப்புக்கு அப்பீல் கிடையாது. 

சுற்றறிக்கை வந்த மறுநாள் தொடங்கி, வகுப்பாசிரியர் வருகைப் பதிவேட்டில்  - மாணவர்கள் வருகை விவரங்களைப் பதிந்த பின்பு, "யாரெல்லாம் பியூன் காசு கொண்டு வந்திருக்கீங்க? வரிசையாக என்னிடம் கொண்டு வந்து கொடுங்க" 

கோவிந்து போன்ற முந்திரிக்கொட்டைகள் முதல் ஆளாக போய் பியூன் காசு கொடுப்பார்கள். ஆசிரியர், வருகைப் பதிவேட்டில் காசு கொடுக்கும் மாணவர்களின் பெயருக்குப் பக்கத்தில், ஒரு சிறிய டிக் மார்க் போட்டு வைப்பார். எவ்வளவு வசூல் ஆயிற்று என்ற கணக்கு வைத்துக்கொள்வதற்காக அப்படி செய்வார். பதினைந்து வகுப்புகளிலும் வசூலாகும் மொத்தக் காசு, தீபாவளி விடுமுறைக்கு முன்பாக, தலைமை ஆசிரியரால் பியூன், வகுப்புகளைப் பெருக்கும் ஆயா, பள்ளித் தோட்டக்காரர் ஆகிய ஊழியர்களுக்கு சமமாகப் பிரித்துக்கொடுக்கப்படும். 

விளையாட்டு பீரியட் நடக்கும்போது - விளையாட்டுத் திடலில் ஆடி ஆடி நடந்துவருவார் சிங்கார வேலன். அவரை தூரத்தில் பார்த்தவுடனேயே நம்ம கோவிந்து, அடித்துப் பிடித்து ஓடி அவர் அருகே சென்று, " சிங்காரவேலு அண்ணே - நான் பாஸா? " என்று கேட்பான். அவனுடைய பார்வையில் சிங்காரவேலுவுக்கு தெரியாதது எதுவும் இல்லை. 

சிங்காரவேலு அண்ணன் உடனே தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு, தான் எடுத்துச் செல்லும் வருகைப் பதிவேட்டை பிரித்துப் பார்த்துவிட்டு, "கோவிந்தராஜூ - நீ பாஸ் " என்பார். கோவிந்துவுக்கு புளகாங்கிதம் ஏற்படும். 

சிங்கார வேலு அண்ணன் அதோடு நிறுத்தியிருந்தால் பிரச்சனை இல்லாமல் எல்லாம் சரியாக இருந்திருக்கும். அவர் கோவிந்துவிடம், "உன்னுடைய கிளாசில் மொத்தம் மூன்று பேர் ஃபெயில். கௌதமன், முத்து, சுப்ரமணி - மூன்று பேரும் ஃபெயில் " என்று ஐ ஏ எஸ் ரிசல்ட் போல சொல்லிவிட்டு, ஆடி ஆடி நடந்துபோய் விடுவார். 

கோவிந்து என்னிடம் வந்து, "சிங்காரவேலு அண்ணன் சொல்லிடுச்சு. நான் பாஸ், நீ ஃபெயில் - அட்டெண்டன்ஸ் ரிஜிஸ்டரில் பார்த்து சொல்லிவிட்டார்  அண்ணன்" என்பான். (கோவிந்துவைப் பொருத்தவரை சிங்காரவேலு அண்ணன்தான்  - மாணவர்களுக்கு பாஸ் / ஃபெயில் போடும் செலக்ஷன் கமிட்டி வைஸ் சேர்மன்! ) 

எனக்கு ஒரே அழுகையாக வரும். இதை வீட்டில் சொன்னால் எல்லோரும் என்னை கேலி செய்து நோக அடித்துவிடுவார்களே என்று மிகவும் வருத்தப்பட்டு உட்கார்ந்திருப்பேன். 

அப்போதுதான் அர்ஜுனனுக்கு கீதோபதேசம் செய்த கண்ணனாக எனக்கு உபதேசம் செய்தான், நண்பன் முத்து. " சிங்காரவேலு சொல்றதை நம்பாதே. நீயும், நானும், மணியும் பியூன் காசு தரவில்லை. அதனால் அட்டெண்டன்ஸ் ரிஜிஸ்டரில் நம்ம பெயருக்கு நேரே வாத்தியார் டிக் போடவில்லை. நாம பியூன் காசு தராததால், அதைத் தெரிந்துக்கொண்ட சிங்காரவேலு நாம் ஃபெயில் என்று சொல்லுகிறார். அவ்வளவுதான். நான் ஃபெயில் என்று சொன்னால் கூட நம்புவேன். ஆனால் நல்லா படிக்கிற நீ நிச்சயம் ஃபெயில் ஆகமாட்டாய் - கவலைப்படாதே." 

முத்து வாழ்க. 

= = = = =

அப்பாதுரை பக்கம் : 

நான் காலன்

முதலில் ஒரு கதை.

தீய சக்திகளைத் தடுத்து நமது பாரத நலனுக்காகவே நாளும் போராடி வரும் ஸ்ரீ நரேந்திர சுவாமிகள் எழுதிய கீதையில் விசுவரூப தரிசன யோகம் என்ற பகுதியில் 'ஸகஸ்ரஸூர்யம் யுக பத் உத்தித' என்று ஒரு விவரம் வரும். 

என்ன? கீதை எழுதியது ஶ்ரீ நரேந்திரர் இல்லையா? வேறே சுவாமிகளா? பாருங்களேன்.. இந்த வாட்சப் குழுவில எப்படியெல்லாம் எழுதுறாங்க! நம்பவே முடியலிங்க. எனக்கு இந்த மெஸெஜ் பார்வர்ட் பண்ணின பேட்டை க்ரூப் முரலியிடமே கேட்கிறேன்.  ஏம்பா முர்லி...

எவன் சொன்னான்? நரேன் சாமி கீதை எயிதலியா?  வாசப்ல வந்துக்துபா.. இன்னா? வாசப்பே  டுபாகுரா? அப்ப எவன் எயுதினாம்பா? சரி வுடு. விசயத்துக்கு வரேன்.. அதாம்மா.. நம்ம அர்ஜூனன் கீறான்ல? அவன் இன்னா பண்றான் ஒரு தபா.. அத்தினி பேட்டை கேடிங்களையும் மாஸா வரசொல்லி சுலுக்கெடுத்து ஒயிக்கிறதா ரவுசு வுட்டுகினான்...  அப்பால அவிங்களை ஒண்ணா பாக்க சொல்ல பெஜாராயி ஜகா வாங்கிகினான்.. தேர் டிரைவராண்ட பொலம்பிகினான்: கிஸ்னா. இவங்கல்லாம் என் மாமன் மச்சான் தோஸ்துங்க.. இவங்களை எப்படி சுலுக்கெடுப்பேன்?  அந்த டிரைவர் கிஸ்னன் யாருன்றே? அசல் கிஸ்னன்பா! டிரைவர் கிஸ்னன் சிரிச்சுகினே சொல்றான்: மச்சி.. இவங்களையெல்லாம் நீ தான் ஒயிக்கிறதா நென்ச்சுகினியா? தோ பார்டா.. இன்னா மப்பு மச்சி.. உனுக்கென்ன அம்மாம் சத்தி கீதா? நீ வெறும் கத்தி மச்சி.. நான் தான் சக்தி. அவனுங்களை வெட்றதும் ஒட்றதும் அல்லாமே நானு பிரியுதா? போய் உன் வேலைய கெவினி. அர்ஜுனன் வுடாம கேக்குறான்: அல்லாத்தியும் நீதான் செய்றேனா அப்ப நான் யாரு நீ யாரு இவங்கலாம் யாரு? இந்த கிஸ்னன் வேசம் ஏன் போட்டுனுகிறே? உன் அசல் லுக்கை எட்த்து வுடு மாமு.  இப்டி போவுது கதை வசனம் அந்த காலத்து பாக்யராஜ் படமாட்டம்.. இத்தினி சோக்கா கீது.. இதை நரேன் சாமி எயுதலன்றே? யார்யா அது? இன்னா.. நான் வேணாவா.. இந்தாப்பா தொரை.. நீயே சொல்லிக்க. வர்ட்டா..?  இதுக்கு தான் பட்சவங்க சவாசம் வேணாம்னு சொன்னேன்.. கேக்குறியா நீ? 

நானும் விஷயத்துக்கு வருகிறேன்.  சகஸ்ரசூர்யம் விவரம் வரும் கீதை பாடலின் உரை இது தான்: விசுவரூப தரிசனம் கிடைத்ததும் அர்ஜூனன் அதை விவரிக்கத் தடுமாறுகிறான். ஆயிரம் சூரியன்கள் ஒரே நேரத்தில் வானத்தில் தோன்றினால் எப்படிப்பட்ட ஒளிப்பிழம்பாக இருக்குமோ, அது சற்று முன் தான் கண்ட பரமாத்மாவின் ஒளிக்கு நிகராகலாம் என்று சந்தேகத்துடன் ஒப்பிடுகிறான். பிறகு கண்ணன் சொல்கிறான்: நான் காலன். அதர்மிகளை அழிக்க முன் வந்திருக்கிறேன். அழிப்பது நான். நீ வெறும் நிமித்தமாக இரு. வெற்றியின் பெருமையையும் புகழையும் நீ ஏற்றுக்கொள். அர்ஜூனன் மனம் தெளிந்து போருக்குத் திரும்புகிறான்.  இதான் கதை. 

1944 வாக்கில் இரண்டாம் உலகப்போர் தீவிரத்தைக் குறைக்கவும் ஒரு தீர்மானப் பாதையில் மாற்றிச் செல்லவும் அமெரிக்கா ஒரு அறிவார்ந்த முடிவெடுத்தது.  அணுகுண்டு தயாரிப்பதென்று. சபிக்கப்பட்ட மனிதகுலத்தின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட காவலர்கள் இல்லையா அமெரிக்கர்கள்? அப்படித்தான் முடிவெடுப்பார்கள்.  ஐன்ஸ்டைன் பின்னணியில் ஓப்பன்ஹைமர் தலைமையில் ஒரே வருடத்தில் இரண்டு குண்டுகளைத் தயாரிக்கத் திட்டமிட்டார்கள். மிகத் திறமைசாலியான ஓபன்ஹைமர் தலைமையில் அணுகுண்டு பரிசோதனைக்குத் தயாராகிறது.  நெவாடா பகுதியில் ஒரு பாலைவனத்தில் சோதிக்கிறார்கள். உலகின் முதல் அணுகுண்டு வெற்றிகரமாக சோதனை முறையில் வெடிக்கிறது.  வெற்றி! சுற்றியிருப்போர் எக்காளமிட, ஓபன்ஹைமருக்கு என்னவோ போலிருக்கிறது. என்ன செய்துவிட்டேன்! எப்படிப்பட்ட கொடுமைக்கு வித்திட்டுவிட்டேன்? கடவுளே? இதற்கா என்னைப் படைத்தாய்? அறிவும் திறமையும் தந்தாய்? 

அந்தக் கணத்தில் அவர் நினைவுக்கு வருவது என்ன? தான் படித்த கீதையில் அர்ஜூனனின் சந்தேகம்! ஆயிரம் சூரியன்களின் ஒளி தான் கண்ட பரமாத்மா முழு உருவத்தின் பிரகாசத்துக்கு ஈடாகுமா என்றானே அர்ஜூனன்?

ஓபன்ஹைமர் சட்டென்று தரையில் விழுகிறார்.  இந்துமதத்தின் காரியம்-காரணம்-கர்த்தா தொடர்புகளைப் பற்றி வியந்து அதிர்ச்சியடைகிறார். மெள்ளத் தெளிகிறார். நிமித்தமாக இரு என்ற கண்ணனின் கட்டளையை  உள்ளேந்தி வெளியுலகைச் சந்திக்கிறார். சில வாரங்களில் ஜப்பானில் இரண்டு அணு குண்டுகளை அமெரிக்கா வீசுகிறது. போரில் வெற்றி.  இது நிஜம்.

கிட்டத்தட்ட எண்பது வருடங்களுக்குப் பிறகு அனேக போர்க்கால ரகசியக் கோப்புகள் பொதுவில் வெளியிடப்பட்டதும் ஓபன்ஹைமர் அமெரிக்க அணுகுண்டு தயாரிப்பு பற்றி பல புத்த்கங்கள் வந்தன. அவற்றில் ஒன்று க்ரிஸ் நோலன் கைவண்ணத்தில் திரைப்படமாகி உள்ளது.

வால்:

ஓபன்ஹைமர் தீவிர பகவத்கீதை பிரசங்கியானார்.  குண்டு வெடிக்குமுன் வீரர்கள் அணிந்த விசேஷ கண்ணாடியை விவரிக்கையில் அர்ஜுனனுக்கு கண்ணன் தந்த விசேஷ பார்வை பற்றிப் பேசுகிறார்.  துவாபரயுகம் அழிய அஸ்தினாபுர போர்க்களத்தில் அணுகுண்டு வெடித்திருக்குமோ என்று மிக மதிப்புடனும்  மரியாதையுடனும் அவர் உத்தேசமாகக் கேட்டிருப்பது சுவாரசியம். இரண்டாம் உலகப்போர் முடிந்து திரும்பி வந்த அமெரிக்க வீரர்களின் மன அழுத்தத்தைக் குறைக்க கண்ணனின் உரைகளை அமெரிக்க அரசு (!) பயன்படுத்தியது என்று ஓபன்ஹைமர் குறிப்பிட்டிருப்பது வியக்க வைத்தது. உடனே பகவத் கீதையை தூசு தட்டி மறுபடி படிக்க வைத்தது என்பதை சற்று வெட்கத்துடன் சொல்லிக் கொள்கிறேன்.

நாய் வால்:

இரண்டு உறுதிகளை எடுத்துக் கொண்டேன். 

1. இந்திய நூல்களை இனி இளப்பமாகப் பார்ப்பதில்லை (ஜெயமோகன் எழுதியவை தவிர) 

2. ஓபன்ஹைமர் படத்தை ஐமேக்ஸில் பார்க்க வேண்டும். 

நிற்க, கீதையில் இந்த ஆன்மிக சமாசாரம் தடுக்கி விழுந்தா அனாமத்துக்கு அடிபடுதே?  நாலஞ்சு பொறுக்கிட்டு வரவா?

= = = = = =