அரிசி உப்புமாவிற்கு என்ன ஸைட் டிஷ் ?

 

நெல்லைத்தமிழன் : 

அரிசி உப்புமாவிற்கு என்ன என்ன காம்பினேஷன் நல்லா இருக்கும்? எது பெஸ்ட்?  (இது எபி ஆசிரியர் அல்லது வாசகர்களுக்கு. எங்க வீட்டுல இன்றைக்கு இது பற்றி வேறு வேறு கருத்து. அதனால் மனைவி சொல்படி இந்தக் கேள்வி 😅)

# என் அபிமான உப்புமா "குழம்புமா உப்புமா" என்று அறியப்படும் அரிசிமாவு உப்புமா.  அதற்கு எனக்குப் பிடித்த சப்போர்ட் வற்றல் குழம்பு அல்லது தயிர்.

மாறாக அரிசி நொய் உப்புமா என்றால் - வெறும் மிள. வற்றல் +புளி+பெருங்காயம் (உப்பு) சேர்த்து சற்றே நீர்க்க அரைத்த காரப்பேஸ்ட். 

& அரிசி உப்புமா - ஆஹா - நான் சாப்பிட்டு பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. அரிசி உப்புமா செய்முறை பற்றி நெல்லை தயவு செய்து ஒரு திங்க கிழமை பதிவு அனுப்பவும். எனக்கு செய்யத் தெரியாது. தெரிந்துகொள்ள ஆசை. 

முன்பு அம்மா செய்த அ உ வை ஆசையாக, அம்மா செய்த மிளகாய் வற்றல் + புளி + உப்பு பேஸ்ட் துணையுடன் (அம்மா அதை 'புளிப்புத் துவையல்' என்று அழைப்பார்!) சாப்பிட்டேன். எட்டு வருடங்களுக்கு முன் அதே சுவையுடன், சமபந்தி அம்மாள் செய்த அ உ சாப்பிட்டேன். அதன்பின், இன்றுவரை சுவையான அ உ சாப்பிடவில்லை என்ற ஏக்கம் !

மனிதனின் ஆசைக்கு அளவே இல்லை என்னும்போது, ஒருவரின் கடைசி ஆசை என்பது என்னவாக இருக்கும்?

# இந்த ஒருமுறை தப்பிக்க அருள் செய் இறைவா என்று இருக்கலாம்.

& 'இது கடைசி ஆசையாக இல்லாமல் இருந்தால் நல்லா இருக்குமே!' என்பது.  

சத்வ குணம் வெண்மை நிறம், தமோ குணம் கருமை நிறம் என்று கொண்டு மனிதனின் குணத்தை நிறத்தைக்கொண்டு அளவிட, கணிக்க முடியுமா?

# இதெல்லாம் புரிவதற்கான‌, புரிய வைப்பதற்கான‌குறியீடு என்று கொள்ளலாம். குணம் கண்ணுக்குத் தெரிவது அல்ல.‌ (குணம் சார்ந்த செயல் மட்டுமே கண்ணுக்குத் தெரியும்) எனவே குணத்திற்கு  வண்ணம் ஏற்ற முடியாது.

எனக்கு இனிப்பு பிடிக்காது,  காரம் பிடிக்காது என்றெல்லாம் சிறுவயதிலேயே வரும் ருசி/குணம் எங்கிருந்து வருகிறது? சிலர் இனிப்புக்கு அடிமையாக இருப்பாங்க, சிலருக்கு இனிப்பே பிடிப்பதில்லை. அதனால் இந்தக் கேள்வி. 

# நானும் இது பற்றி யோசிப்பது எல்லாக் குழந்தைகளும் பிறந்து சில காலம் வரை உட்கொள்ளும் உணவு ஒன்றேதான் அல்லது ஒரு வகைப் பட்டதேதான். எனவே இதை பழக்க தோஷம் காரணமாக வந்த ஈடுபாடு என்று சொல்வதற்கில்லை.‌ உட்கட்டமைப்பில் மாற்றம் தவிர‌ வேறு என்னவாக இருக்க முடியும் ?

& எனக்கு என்ன தோன்றுகிறது என்றால், இது அவரவர்களின் அம்மா செய்து வைக்கும் பழக்கம் காரணமாக வருவது என்பதுதான். சிலர் மட்டும் அம்மா செய்து வைத்த பழக்கத்தை, தங்களுடைய அனுபவ அறிவால்  மாற்றிக்கொள்வது உண்டு. 

ஒரு மனிதன், தன் நாக்குக்குப் பிடித்ததை எந்த வயதில் விடவேண்டும்?

# அதனால் உடல்நலப் பிரச்சினை ஏற்படுகிறது என்று தெரிந்த உடனேயே விட்டுவிடுவது நல்லது.

இந்த ரோஹித், விராட், கே எல் ராகுல் போன்ற  சிங்கிள் டிஜிட் தாண்டாத கிரிக்கெட் வீரர்கள், எப்போதான் இந்திய டெஸ்ட் அணியை விட்டுப் போவாங்க? சுஹ்மிதா சென், ஐஸ்வர்யா ராய் போன்றோர்களெல்லாம் உலக அழகிப் போட்டிப் பக்கமே போவதில்லை என்பதைப் பார்த்தாவது கற்றுக்கொள்ள மாட்டார்களா?

# புதியவர்களுக்கு இடம் கொடுத்து,  சரிவர ஆட இயலாத , பழைய தேர்ந்த ஆட்டக்காரர்கள் விலகுவது நல்லதுதான்.‌ ஆனால் வரலாற்றின் அடிப்படையிலே பார்த்தால் , சில காலம் நன்றாக ஆடாமல் இருந்து பின் மீண்டும் தம் பழைய நிலைக்குத் திரும்பிய சில வீரர்களை பற்றி நாம் அறிவோம் அல்லவா ? மீண்டும் நல்ல நிலைக்கு வந்து விடுவார்கள் என்கிற நப்பாசைதான் அவர்களை விலக்காமல் வைத்துக் கொள்ள வைக்கிறது.‌

& சுஷ்மிதா சென், ஐஸ்வர்யா ராய் போட்டியிலிருந்து விலகி இருப்பது பற்றி எல்லாம் யோசிக்கிறீங்க - தமன்னா போன்ற வயதான நடிகைகள் சினிமாவிலிருந்து விலகி, புது முகங்களான அத்யா, பவ்யா, சந்த்ராணி போன்றவர்களுக்கு வாய்ப்பு அளிப்பது பற்றி யோசிக்கவில்லையா ? 

("யோவ் & - நெ த கிரிக்கட் பத்தி கேட்டா - என்னை ஏன் இங்கே இழுக்கிறாய் ? பாரு உன்னை என்ன செய்கிறேன் என்று" )  

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்: 

இளவட்டத்தில் நண்பர்களின் ஏதாவது வினோதமான அல்லது விபரீதமான  பந்தயத்தை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறீர்களா?

# இல்லை.

& JTS படித்த காலத்தில், புதிய கட்டிடத்திற்கு moulding section நிறுவ பகல் நேரத்தில், எல்லோரும் அருகில் உள்ள கடற்கரைக்கு சென்று parting sand எடுத்து வந்தோம். போகும்போது எல்லோரும் குஷியாக பேசிச் சிரித்தபடி போனோம். ஆனால் திரும்ப வந்தபோது பயங்கர பிரச்சனை. மணல் வாளி தூக்கி வந்த நண்பர்கள் சிலர் மணலில் நடக்க சிரமமாக இருக்கும் என்று அவர்களுடைய செருப்புகளை வகுப்பிலேயே விட்டுவிட்டு வந்துவிட்டதால், கால் சூடு, மணல் பளு தாங்க இயலாது, மிகவும் அவதிப்பட்டனர். 

ஒரு நண்பன் என்னிடம், " ஒரு பந்தயம் - நீ வெயிட் எதுவும் தூக்காமல்தானே வருகிறாய். உன்னுடைய செருப்புகளை கொடு, நான் போட்டுக்கொண்டு மணல் வாளி தூக்கி வருகிறேன் - நீ வெயிட் எதுவும் இல்லாததால் வேகமாக நட அல்லது ஓடு - யார் முதலில் வொர்க் ஷாப் போய் சேர்கிறோம் என்று பார்ப்போம்' என்று சொல்லி  என் செருப்புகளை அவன் போட்டுக்கொண்டுவிட்டான். முதல் இரண்டு நிமிடங்கள் என்னை  ஒன்றும் பாதிக்கவில்லை. ஆனால் போகப்போக பகல் வெயிலில் சூடான கடற்கரை மணலில் நடப்பது, ஓடுவது எல்லாமே மிகவும் கடினமாகி வியர்த்து விறுவிறுத்து மயக்கம் அடையும் நிலை வந்துவிட்டது! பந்தயம் என்றால் எனக்கு முதலில் நினைவுக்கு வருவது இதுதான்! 

கே. சக்ரபாணி சென்னை 28: 

1. ஓசியில்  கொடுத்தார்கள்  என்பதற்கும்  ப்ரீயாக   கொடுத்தார்கள்  என்பதற்கும்  என்ன  வித்யாசம்? 

# பெரிய வித்தியாசம் இருப்பதாகத் தோன்றவில்லை.‌ இரவல்‌ சட்டையை நான் போட்டிருந்தால் "ஓசி‌ சட்டை" என்று சொல்வேன். ஆனால் திருப்பிக் கொடுத்து விடுவேன். ஃப்ரீ யாகக் கிடைப்பது திருப்ப வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை.

& நமக்குத் தேவையானதை அல்லது நாம் விருப்பப்படுவதை அந்தப் பொருளை அதிகமாக வைத்துள்ள மற்றவர்கள் கொஞ்சம் நமக்குக் கொடுத்தால் அது ஓசி. உதாரணம் - சின்ன வயதில் நாம் பேனாவிற்கு பக்கத்துப் பையனிடம் அவசரத்திற்கு வாங்கிய சில துளி இங்க். 

ஃப்ரீ என்பது பொருளை நிறைய வைத்துள்ளவர்கள் விளம்பரத்திற்காக அல்லது வியாபாரப் பெருக்க யுக்தியாக மற்றவர்களுக்கு - அது அவர்களுக்குத் தேவையோ இல்லையோ - அவர்களுக்குக் கொடுப்பது. அந்தக் காலத்தில் குமுதம் பத்திரிக்கை கொடுத்த இலவச இணைப்புகள் இதற்கு உதாரணம். 

2. டெக்னாலஜி  எவ்வளவோ  வளர்ந்தபிறகும்  இன்னும்  கோர்ட்களில்  ஜட்ஜ் அவர்கள்  ஒரு   மர சுத்தியல்  வைத்துதானே  ஆர்டர் ஆர்டர் என்று  மேஜைமீது  தட்டுகிறார்.  இது  மாறுமா? 

# வக்கீல்கள் ஜட்ஜ்களின் கருப்பு அங்கி மாறினாலும் மாறலாம் மர சுத்தியல் மாறாது. இதெல்லாம் சம்பிரதாயம் சார்ந்த அடையாளங்கள்.

& வருங்காலத்தில் AI ஜட்ஜ்கள் வந்துவிடுவார்கள். அந்த AI நீதிபதிகள் சுத்தி (சுற்றி!) இருப்பவர்கள் என்ன கத்தினாலும் சுத்தியல் கொண்டு எங்கும் தட்டமாட்டார்கள் என்று நினைக்கிறேன். 

3. ஒரு பெண்ணின் கணவனின் அம்மா  மாமியார்.    மாமியாரின்  தங்கை  சின்னமாமியார்.     அக்கா. பெரிய மாமியார். எனில். மாமியாரின். மாமியார்   என்ன உறவு முறை> 

# கணவனின் பாட்டி.  வேதாளம் கேள்வி கேட்பது போல் கேட்டு விட்டீர்களே !

& மாமாமியார்! 

= = = = = = = = = =

KGG பக்கம் : 

kgs நினைவுகள். 

ஒருமுறை kgs, அம்மாவிடம் வந்து, "எனக்கு ஒரு மேஜிக் தெரியும். இன்று பள்ளிக்கூடத்திற்கு வந்த ஒரு magician கிட்ட அந்த மேஜிக் கற்றுக்கொண்டேன்" என்றார். 

அம்மா : " அது என்ன மேஜிக்?"

அண்ணன் : " ஒரு நாலணாக் காசு இருந்தால் அதை எடுத்து இந்தத் தரை மீது வை "

(அந்தக் காலத்து நாலணா - கால் ரூபாய் - என்பது இந்தக் காலத்து நூறு ரூபாய்க்குச் சமம்!)  

அம்மா கடுகு டப்பாவிலிருந்து தேடி எடுத்து ஒரு நாலணா காசை தரையின் மீது வைத்தார். 

அண்ணன் : " இப்போ அந்தக் காசின் மீது ஒரு பித்தளை சொம்பைக் கவிழ்த்து வை " 

அம்மா, kgs சொன்னபடி செய்தார். 

அண்ணன் : " இப்போ இந்த சொம்பைத் தொடாமல் உள்ளே இருக்கும் நாலணாவை நான் எடுக்கப் போகிறேன்."

அம்மா : " அது எப்படி முடியும்?"

அண்ணன் : " என்னால் முடியும். பந்தயம் வைத்துக்கொள்வோம். நான் இதில் ஜெயித்தால் நீ எனக்கு நாலணா தரவேண்டும். தோற்றுவிட்டால் நான் உனக்கு நாலணா தருவேன்" 

அம்மா : " சரி. " 

அண்ணன் இரண்டு கைகளையும் மூடியபடி சொம்புக்கு மேலே அதன் மீது கை படாமல் ஆட்டியபடி கண்களை மூடி " ப்ரூபரம் பரமானந்தம் பிரம்மோபம்  பரஸ்தாத் " என்று ஏதோ முணுமுணுத்தார். 

பிறகு, " ஆஹா நாலணா காசு இப்போது என் கைக்குள் வந்துவிட்டது " என்றார். வலது கையைத் திறந்து காட்டினார். அவர் கையில் நாலணா இருந்தது. (அவர் ஏற்கெனவே தன்னுடைய உண்டியலில் இருந்து ஒரு நாலணாவைக் கொண்டு வந்திருந்தார் என்பது பிறகு நாங்கள் தெரிந்துக்கொண்ட விஷயம்!) 

அம்மா உடனே - " நான் வைத்த காசுதானா அது  என்று பார்க்கலாம்? " என்று சொல்லி சொம்பைத் தூக்கினார். 

அண்ணன் உடனே சொம்பின் மீது கை படாமல், மின்னல் வேகத்தில் தரையில் இருந்த காசைக் கையில் எடுத்து சட்டைப் பையில் போட்டுக்கொண்டபடி " ஆஹா - பந்தயத்தில் நான் ஜெயித்துவிட்டேன். நான் சொம்பைத் தொடாமலேயே நாலணாவை எடுத்துவிட்டேன். இந்த நாலணா எனக்குத்தான் " என்று கூறியபடி ஓடிப் போய்விட்டார்!

= = = = = = = = =