உண்ணும் கலை

பிப்ரவரி 24  திங்கள் பதிவில் மோர் சாதத்துக்கு தொட்டுக்கொள்ளும் விஷயங்கள் குறித்துப் பேசும்போது  அன்று செய்த கறி வகைகளைத் தொட்டுக் கொள்வோம் என்று நெல்லை சொல்லி இருந்தார்.

நன்றி இணையம்.

ஆனால் நான் மோர் சாதத்துக்கு எந்த வகையான (காய்)கறியையையும் தொட்டுக்கொள்ள விரும்புவதில்லை.  அன்று செய்த குழம்பு இருந்தால் கையில் ஒவ்வொரு வாய் சாதமாக எடுத்து நடுவில்  குழித்துக்கொண்டு ​சாம்பார் / வெந்தயக்குழம்பை நடுவில் ஊற்றிச் சாப்பிடுவதுண்டு.  

இல்லாவிட்டால் நார்த்தை இலைப்பொடி, முன்பெல்லாம் ஊறுகாய் தொட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.  இப்போதெல்லாம் ஊறுகாய் எப்போதாவதுதான் மிக அதிசயமாய் உபயோகிக்கிறேன்.  எண்ணெய் உப்பு கூடாதே!

மோர் சாதத்துக்கு ரசம் தொட்டுக்கொள்ளும் பழக்கம் உண்டு எனக்கு.  அன்றைய ரசம் சிறப்பானதாய் அமைந்திருந்தால் அதையும் குழம்பு போல குழித்து நடுவில் ஊற்றியோ, தட்டிலேயே ஊற்றியோ சாப்பிடும் வழக்கம் உண்டு.

நன்றி இணையம்.

சின்ன வயதில் சின்ன வெங்காயம் (பெரிய வயதில் பெரிய வெங்காயம் என்று சொல்லப்போகிறேன் என்று நினைக்கவேண்டாம்!) உரித்துப் போட்டுக்கொண்டு வெடுக் வெடுக்கென்று கடித்துத் தொட்டுக் கொண்டதுண்டு. என் அம்மா மோர் சாதத்துக்கு பிஞ்சு பச்சை மிளகாயை எடுத்துக் கடித்துக் கொள்வார்.  நான் சின்ன வெங்காயத்தையும், பச்சை மிளகாயையும்நசுக்கிச் சேர்த்துத் தொட்டுக் கொண்டதுண்டு.  இதெல்லாம் பள்ளிக்கால நினைவுகள்! வெடுக் வெடுக் என்றதும் நினைவுக்கு வருகிறது.  மாவடு இருக்கும் காலங்களில் மாவடு -  இருப்பதிலேயே பொடி வடுவாய் எடுத்துத் தொட்டுக்கொள்வேன்.  மாவடுவை குழம்பு சாதத்துக்குத் தொட்டுக் கொள்ள ரொம்பப் பிடிக்கும்.  அப்போது சற்றே மீடியம் சைஸ் வடுவாய் செலெக்ட் செய்து கடித்துக்கொள்ள வேண்டும்.  அதுபோலவே மாகாளிக்கிழங்கு. நிறைய பேருக்கு இதன் வாசனை பிடிப்பதில்லை.  எனக்கும் ஆரம்ப காலங்களில் அப்படியிருந்தது உண்டு.   அப்புறம் பிடித்து விட்டது. மாகாளி ஊறிய மோரே போதும் மோர் சாதத்துக்குத் தொட்டுக்கொள்ள.

பிப்ரவரி மார்ச் மாதங்களில் தஞ்சாவூர்க் குடைமிளகாய் கிடைக்கும்.  அதை ஊற, ஊற போட்டுக்கொள்வது பிடிக்கும்.

என் அம்மா பூண்டையும், பட்டைமிளகாயையும், உப்பு சேர்த்து அப்படியே பச்சையாய் கல்லுரலில்போட்டு இடித்து வைப்பார்கள்.    அது ரொம்ப நாளைக்கு இருக்கும்.  முதலில் ஈரப்ப்பசையுடன் இருக்கும்.  பின்னர் சற்றே காய்ந்திருந்தாலும் மோர் சாதத்துக்குத் தொட்டுக்கொள்ள பிடிக்கும்.  இதை தோசைக்கும் தொட்டுக்கொள்வேன்.  அதாவது சற்றே நல்லெண்ணெய் விட்டுக் குழைத்துக்கொண்டு இட்லி, தோசைக்குத் தொட்டுக்கொள்வேன்.

சிலர் மோர் சாதத்துக்கு மாம்பழம் தொட்டுக் கொள்வார்கள். உதாரணமாய் என் அப்பாவைப் பெற்றெடுத்த என் பாட்டி.  எனக்கு மாம்பழத்தை அப்படி வீண் செய்யப் பிடிக்காது.  அதன் சுவையே தனி.  தனியாய்த்தான் சாப்பிடுவேன். சிலர் மோர் சாதத்துக்கு வெல்லம் - ஆம், வெல்லம் - தொட்டுக்கொள்வார்கள்.

என் அம்மா நான் ஸ்கூல் செல்லும் காலங்களில் மோர்சாதம் பிசையும்போதே சூடான சாதத்தில் சின்ன வெங்காயத்தை பொடியாய் நறுக்கிப்போட்டு, உப்பு அளவாய்க் கலந்து, பால் போட்டுப் பிசைந்து ஒரு ஸ்பூன் மோர் விட்டுக் டிபன்பாக்ஸில் கட்டித்தருவார்.  மதியம் சாப்பிடும்போது அதன் சுவை...    சூப்பராய் இருக்கும்.

நன்றி இணையம்.

நல்ல தயிராய்/ மோராய்  இருந்தால் அந்த சாதத்துக்குத் தொட்டுக் கொள்ள எதுவும் தேவையே கூட இருக்காது.  ஆனால் தயிர் சாதத்தில் திராட்சை போட்டு சாப்பிடுவது எனக்குப் பிடிக்காது!

அப்போது நிறைய நண்பர்கள் பேசினாலே பூண்டு வாசனையும், வெங்காய வாசனையும்தான் அடிக்கும்.   பள்ளிக்காலத்துக்கு அது சரிப்படும்.   அப்புறமும் சரிப்படுமா என்ன?

எனக்குப் பிடித்த கறி முன்பெல்லாம் சேப்பங்கிழங்கு ரோஸ்ட் ஆக இருந்தது.  இப்போதெல்லாம் அவ்வளவு இஷ்டமில்லை.  வீட்டில் கத்தரிக்காய் அவ்வளவாகச் செய்வதில்லை என்பதால் அபூர்வப்பொருள் ஆகி அதன்மேல் இஷ்டம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.  வாழைத்தண்டு, வாழைப்பூ, காலிஃப்ளவர் போன்ற காய்கள் மட்டுமே பிடிக்கிறது.  வெண்டைக்காயை அரைவதக்கலாய் புரட்டினால் பிடிக்கும்.  ஆனால் மகன்களுக்கோ அதுவும் மொறுமொறுவென ரோஸ்ட் போல இருக்கவேண்டும் என்பதால் அதுவும் சாப்பிடப் பிடிப்பதில்லை.  நன்றாகஅமைந்திருந்தால்,    வெங்காயம் சேர்த்திருந்தால், உருளைக்கிழங்கு ஏதோ ஒன்றிரண்டு கிழங்கு போட்டுக்கொள்வேன்,.  முடிந்தவரைஅதையும் தவிர்த்து விடுவேன்.

ஆனால் எனக்கென்னவோ காயைத் தனியாகச் சாப்பிடவே இஷ்டமாயிருக்கிறது.  குழம்பு சாதத்துக்குத் தொட்டுக்கொள்ள என்று சாப்பிடுவதைவிட, காயை தனியாக அதன் சுவையை ரசிப்பதே மேல். பெரும்பாலும் காய் தயாரான உடனே சுடச்சுட கப்பில் போட்டு சாப்பிட்டு விட பிடிக்கிறது.  எனக்குப் பிடிக்காத காய் பீன்ஸ்!  பீன்ஸை என்ன செய்தாலும் பிடிப்பதில்லை!

ஆரம்ப காலங்களிலிருந்தே எனக்குப் பொரித்த அப்பளம் மேல் பெரிய விருப்பம் இதுந்ததில்லை.  திருமணங்களில், விருந்துகளில் அதைப் பரிமாற்ற வரும்போது கைநீட்டித்த தடுத்து விடுவேன்..  அரிசி அப்பளம் விதிவிலக்கு.  அதைக்கூட தனியாக சாப்பிடப் பிடிக்கும். எனவே ரசம் சாதத்துக்கு எதுவும் தொட்டுக்கொள்ள மாட்டேன்.

ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு ரசனை இருக்கும்.   இதெல்லாம் என் ரசனை.  நீங்கள் எல்லாம் ஆரம்பத்திலிருந்தே சாப்பிடும் காய்களில் இன்றுவரை ரசனை மாறாமல் இருக்கிறீர்களா?   அல்லது உங்களுக்கும் அது முன்பு பின்பு மாறியிருக்கிறதா?   சிறுபிள்ளை முதல் இன்றுவரை மாறாத ரசனையுடன் சாப்பிடுவது எது? பெரும்பாலும் உருளைக்கிழங்கு என்றுதான் பதில் வரும் என்று நினைக்கிறேன்.

=========================================================================================================

பாலுமகேந்திரா மறைந்த சமயம் கமல் பேசியது என்று நினைவு.  இந்து நாளிதழில் வந்திருந்ததை 2014 இல் ஃபேஸ்புக்கில் எடுத்துப் போட்டிருந்தேன்...  அதில் கொஞ்சம் இங்கே தந்திருக்கிறேன்.   முழுதும் படிக்க லிங்க் க்ளிக்கிச் செல்ல வேண்டும். (லிங்க் வேலை செய்யவில்லை) 

நன்கு படித்த ஒரு மனிதன், கிராமத் துக்குத் திரும்புவதை போல அவர் திரும்பினார். அவருக்கு எந்த அம்சம் வலுவானது, எது தவறானது என்பது முழுமையாகத் தெரிந்திருந்தது. அவரது கணிப்பு சரியாகவும் இருந்தது. அப்படித் தான் நாங்கள் நண்பர்கள் ஆனோம்.

வித்தியாசமான பாணி

நாங்கள் பிரபலமாக ஆவதற்கு முன்பே, மிகுந்த தன்னம்பிக்கை உள்ள இளைஞனாக அவரைப் பார்த்து ஆச்சரியம் கொண்டது எனக்கு நினைவிருக்கிறது. "யார் இந்த ஆள்? இவரது எழுத்து நடையே வித்தியாசமாக உள்ளது" என்று கேட்டிருக்கிறேன். அவர் சம்பிரதாயமான முறையில் வேலை செய்யவில்லை.

ஷாட்களுக்கு அவர் ஒளியூட்டும் முறை எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானது. புகழ்பெற்ற இயக்குநர் ராமு காரியத்துடன் பணியாற்றப் போகிறார் என்று என்னிடம் கூறப்பட்டது. அத்துடன் சேதுமாதவனோடு சேர்ந்து பணிபுரியலாம் என்றும் சொன்னார்கள்.

இயக்குனர் சுகதேவ் அலுவாலியா போன்றவர்கள், அவரது செட்டுக்கு வருவதைப் பார்த்து நான் ஆச்சரியமடைந் திருக்கிறேன். சுகதேவ் எனக்கு ஹீரோவைப் போன்றவர். அவரது விளம்பரப் படங்களை நான் நிறைய பார்த்திருக்கிறேன். தனிப் பாணி கொண்டவை அவை. பாலுவுக்கு எப்படியான சகாக்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதைத் தெரிந்துகொண்டேன். நானும் அவரது நண்பனாக மாறிவிட்டேன்.

பாலு முதலில் ஒரு படத்தை இயக்க விரும்பியபோது, நான்தான் ஹீரோ என்று சொன்னார். வெறும் நட்பார்ந்த உறுதிமொழியாக அதைச் சொல்கிறார் என்று நினைத்தேன். ஆனால், கோகிலா படம் எடுத்தபோது அவர் வார்த்தையை நிரூபித்தார்.

=====================================================================================================================

2015 இல் பேஸ்புக்கில் பகிர்ந்திருந்திருக்கிறேன்.  எங்கிருந்து எடுத்தேன் என்று குறிக்கவில்லை.  ஆனால் சுவாரஸ்யமான தகவல்.

​1927-இல் சென்னையில் நடந்த அகில இந்திய காங்கிரஸ் மாநாட்டில் பாடிய பெருமை மதுரை மணி அய்யருக்கு உண்டு. அவரது தந்தை ராமசாமி அய்யர் 72 மேளகர்த்தா ராகங்களைப் பற்றி விரிவுரையாற்ற, அதற்கு 15 வயது மதுரை மணி அய்யர் பாடிக் காட்டினாராம். அது மியூசிக் அகாதெமியின் முதல் இசை மாநாடும்கூட.

மதுரை மணி அய்யர் தனக்கு உடன்பாடு இல்லாத எதையும் செய்யமாட்டார். அவருக்கு ஜாதகத்தில் அதீத நம்பிக்கை உண்டு. நவக்கிரகங்கள்தான் நம்மை வழிநடத்துகின்றன என்று கருதுபவர்.

அதனால் "நவக்கிரகங்கள் நம்மை என்ன செய்யும்' என்று பொருள்படும்படியான "கிருஹபலமேமி' என்கிற சாகித்யத்தை பாடவே மாட்டார். அதேபோல, "நிதி பெரிதா, ராமா உனது சந்நிதி பெரிதா' என்று பொருள்படும்படியான தியாகய்யரின் "நிதி சால சுகமா' என்கிற சாகித்யத்தை அவர் பாடுவதில்லை. காரணம், பணம் வாங்கிக் கொண்டு கச்சேரியில் பாடுபவர்கள் தங்கள் மனசாட்சிக்கு விரோதமாக இந்த சாகித்யத்தை பாடக்கூடாது என்பதுதானாம். அதேநேரத்தில் வீட்டில் பாடும்போது இந்த சாகித்யத்தை நெகிழ்ந்து மனமுருகி பாடுவாராம்.

===================================================================================================

பொக்கிஷம்  :

"என்ன!  கல்கி தீபாவளி மலர் நான்கே ரூபாயா?"   "ஆமாம்...   அப்போதைய நான்கு ரூபாய்க்கு என்னென்ன வாங்கலாம் தெரியுமா?"  "ஆமாம்... எந்த வருஷம்?"  "தெரியவில்லையே...!"

சந்திரபாபு மறைந்து விட்டார் என்று தெரிந்ததும் மனோரமா அடைந்த அதிர்ச்சி...  அப்போது வந்த செய்தி...

கீழ்க்கண்ட புதிருக்கு கீதா அக்கா விடை சொல்லக் கூடும்.  ஏனென்றால் அந்த பைண்டிங் புத்தகத்தில் 41 ஆம் பக்கத்தை எடுத்து பைண்ட் பண்ணவில்லை!