சுவேகா பெற்ற 3 கோடி + நான் படிச்ச கதை (பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்)

 அன்பர்களுக்கும் நண்பர்களுக்கும் இனிய கிறிஸ்துமஸ் நல் வாழ்த்துகள்.

==============================================================================================================

ஈரோடு மாவட்டம் காசிபாளையம் கிராமத்தை சேர்ந்தவர் சாமிநாதன். இவரது மகள் சுவேகா. இவர் டெக்ஸ்டெரிட்டி குளோபல் அமைப்பின் மூலம் தலைமை மேம்பாடு மற்றும் தொழில் மேம்பாட்டுத் திட்டங்களின் கீழ் பயிற்சி பெற்று வந்துள்ளார்.

தொடர்ந்துஇந்த அமைப்பின் மூலம் அமெரிக்காவில் உள்ள சிகாகோ பல்கலை கழகத்தில் இளங்கலை பட்டப்படிப்பபை படிக்க ரூ.3 கோடி மதிப்பிலான கல்வி உதவி தொகையை பெற்றுள்ளார்.

இது குறித்து அவரது தந்தை சாமிநாதன் கூறுகையில் ஸ்வேகா 14 வயது சிறுமியாக இருந்த போதே டெக்ஸ்டெரிட்டி குளோபல் மூலம் அடையாளம் காணப்பட்டார் என கூறினார்.

கல்வி உதவித்தொகை பெற்றுள்ளது குறித்து கருத்து தெரிவித்த சுவேகா சாமிநாதன்,குடும்பத்தினர், டெக்ஸ்டெரிட்டி குளோபல் நிறுவனம் மற்றும் அதன் நிறுவனர் ஷரத் சாகர் ஆகியோருக்கு நன்றி என தெரிவித்தார்.

உலகின் முதல் 10 பல்கலைகழகங்களில் ஒன்றான சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் ரூ.3 கோடி மதிப்பிலான கல்வி உதவித்தொகை பெற்றுள்ள சுவேகா சாமிநாதன் தமிழகத்திற்கு பெருமை தேடி தந்துள்ளார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

==========================================================================================================

= = = = =

= = = = = = = =

நான் படிச்ச கதை ( சிவசங்கரி) 

-  பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் -

தூங்கிக்கண்டிருந்த தன்னை எழுப்பி  பெரியம்மா கட்டிக்கொண்டு ஓவென்று அழுதபோது அவளுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை . ஒரு திருமணத்திற்கு அவளையும் அழைத்து வந்திருந்த அவள் பெற்றோர்கள் அவளை மட்டும் மண்டபத்திலேயே விட்டு விட்டு பக்கத்தில் இருக்கும் ஏதோ ஒரு கோவிலுக்கு செல்வதற்காக காரில் சென்றபொழுது வழியில் ஒரு விபத்தில் இரண்டு பேருமே இறந்து விட்டார்கள் என்பதே பிறகு தான் புரிந்தது. எப்படியோ படித்து திருமணம் முடிந்தவுடன் தன் கணவனிடம் அவள் சிறுமியாக இருந்தபொழுது பெற்றோர்களுடன் எந்த ஊர்களுக்கெல்லாம் சென்றாலோ அந்த ஊர்களுக்கெல்லாம் செல்கிறாள்.

சுற்றுலாவில் விருப்பம் கொண்ட அவள் தந்தை வெளியூருக்கு ஏதாவது திருமணம் திருவிழா என்று சென்றால் அருகில் இருக்கும் முக்கியமான இடங்களுக்கும் செல்வார் அப்படி ஒரு முறை அவள் ஏதோ ஒரு கோவிலுக்கு சென்றதும் அங்கிருந்த கோவிலின் தெப்பக்குளத்திற்கு அம்மா அப்பா இன்னும் சில உறவினர்களோடு சென்றதும் அவளுக்கு நினைவில் இருந்தது. ஆனால் அது எந்த ஊர் என்று தெரியவில்லை.  அந்தக் குளம் மிக பிரம்மாண்டமாக இருந்தது குளத்தின் நடுவில் இருக்கும் நீராழி மண்டபத்திற்கு இவர்கள் எல்லோரும் பரிசலில் சென்றார்கள்.  அங்கு அந்த மண்டபத்தின் நடுவில் இருந்த படிகள் வழியே அப்பாவின் கையைப் பிடித்தபடி மேலே ஏறி சென்றதும் ஏறும் பொழுது புறாக்கள் பறந்ததும் அந்தப் புறாக்களுக்கு பொரிகடலை போன்றவை போட்டதும் நினைவில் இருந்தது, ஆனால் எந்த ஊர் தெப்பக்குளம் என்று மட்டும் தெரியவே இல்லை அவளும் பல உறவினர்களிடம் கேட்டு பார்த்தாள்  "ஒரு தெப்பகுளம், அதிலிருக்கும் நீராழி மண்டபத்திற்கு பரிசலில் நாம் எல்லோரும் போனோமே? அந்த மண்டபத்தில் படிகளில் ஏறினோம் அங்கேயே போய்  சாப்பிடுவதற்காக  சித்ரான்னங்கள்.   கலந்து கொண்டு போனோம்" என்றெல்லாம்  சொன்னாலும் யாருக்கும் தெரியவில்லை.  எல்லோருமே, "எந்த கோவில் என்று தெரியவில்லையே?" "நான் வரவில்லையே?" என்றுதான் கூறினார்கள்.

இப்படி இருக்க உறவில் ஒரு திருமணத்திற்காக கிராமத்திற்கு செல்ல வேண்டி வந்தது அங்கு திருமணம் முடிந்ததும் உள்ளே படுத்திருந்த அவள் தூரத்து சொந்தக்கார பெண்மணி இவளைப் பார்த்ததும், "எப்படி இருக்க? சின்ன குழந்தையா பார்த்தது. உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா? நம்ம எல்லாம், நான், நீ, உங்க அப்பா, அம்மா, எல்லாரும் வண்டியூர் மாரியம்மன் தெப்பக்குளம் போனோமே? கட்டு சாதமெல்லாம் கட்டிண்டு பரிசல் வைத்து நடுவில் இருக்கும் நீராழி மண்டபத்திற்கு போனோம்.." என்று சொன்னதும் இவளுக்கு மிகுந்த சந்தோஷமாகி விட்டது இத்தனை நாட்களாக தேடிக்கொண்டிருந்த இடம் தெரிந்துவிட்டது வண்டியூர் மாரியம்மன் தெப்பக்குளம்! உடனே அவள் கணவனிடம் சொல்லி  தாங்களும் அங்கே போக வேண்டும் என்றதும் அவனும் ஒப்புக்கொள்ள,  சித்ரான்னங்கள் பிசைந்துகொண்டு புறாக்களுக்கு போடுவதற்காக பொரிகடலை எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு அங்கே செல்கிறார்கள். காரிலிருந்து இறங்கிய அவளுக்கு பெரும் ஏமாற்றம்,ஏனென்றால் அந்த தெப்பக்குளம் வறண்டு கிடந்தது.

இந்த கதையை சிவசங்கரி அவருக்கே உரிய நுட்பமான விவரித்தலோடு எழுதியிருந்தை படித்துக் கொண்டே வந்து கடைசியில் அந்த குளம் வரண்டு கிடந்தது என்று முடித்திருந்ததை படிக்கும் பொழுது அந்த கதாநாயகிக்கு ஏற்பட்ட ஏமாற்றம் நமக்கும் ஏற்படும். 

இந்த கதை படித்ததிலிருந்து வண்டியூர் மாரியம்மன் தெப்பக்குளம் பார்க்க வேண்டும் என்று எனக்கு ஆசையாக  இருந்தது. மூன்று வருடங்களுக்கு முன்னர்தான் செல்ல முடிந்தது. அப்போதும் குளம் வரண்டுதான் இருந்ததால் நானும் ஏமாந்து தான் போனேன்.

வண்டியூர் மாரியம்மன் தெப்பக்குளம் - இணையத்திலிருந்து 

நாவல்களில் அதிரசம் செய்வதையும், பாலக் பனீர் செய்முறைகளையும் எழுதி நம்மை சாவடித்தாலும் சிறுகதைகள் சிறப்பாக எழுதுவார் சிவசங்கரி. நுட்பமான வர்ணனைகளும், நச்சென்று விஷயத்தை சொல்லும் லாகவமும் இவருடைய சிறப்புகள்.

இவருடைய நுட்பமான விவரணைகளுக்கு 'பொழுது' என்னும் கதையை உதாரணமாக சொல்லலாம். இந்த கதை 1976 அல்லது 77 இலக்கிய வீதியின் சிறந்த சிறுகதைகளுள் ஒன்றாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.  ஒரு துவக்கம், நடுவில் ஒரு முடிச்சு, இறுதியில் அதற்கான தீர்வு என்ற கதைக்கான இலக்கணத்திற்குள் வராமல், பரபரப்பான ஒரு சாலையின் நிகழ்வுகளை மிக நேர்த்தியாகவும், அழகாகவும் அவர் விவரித்திருந்ததுதான் இந்த கதையின் சிறப்பு.

சென்னைக்கு வெளியே வசிக்கும் ஒரு பெண் அவளுடைய கணவன் வேலை நிமித்தமாக சென்னைக்கு வரும்போதெல்லாம் ஊரில் தனியே இருக்க பிடிக்காமல் அவனோடு சென்னை வருகிறாள். அப்படி வரும் பொழுது ஹோட்டல் அறையில் தனியே இருப்பது மிகவும் கொடுமையாக இருக்க, அவன் மவுண்ட் ரோட்டில் இருக்கும் அலுவலகத்திற்கு செல்ல இவள் கீழே காரில் அமர்ந்தபடி சாலையை வேடிக்கை பார்ப்பதை சிறு கதையாக வடித்திருப்பார். 

இந்த கதையை படித்துக் கொண்டே வரும் பொழுது ஒரு இடத்தில் எனக்கு, இப்போது இங்கே வெய்யில் வருமே? என்று தோன்றியது. கதையில் அடுத்த வரியில் 'ஜன்னல் வழியே வெயில் அடிக்க, நகர்ந்து உட்கார்ந்தாள்' என்று அவர் எழுதியிருப்பார். அந்த அளவிற்கு கதையோடு நம்மை ஒன்றச் செய்யும் எழுத்து.

நான் படிச்ச கதை என்னும் இந்த பகுதியை ஜீ.வி. சார் தொடங்கி அதில் அவர் படித்த கதைகளை தன்னுடைய அனுபவத்தால் மிகவும் சிறப்பாக வழங்குகிறார். ஆனால் இந்த பகுதியை எப்படி அணுகுவது என்பதில் எனக்கு தெளிவு இல்லை. ஒரு எழுத்தாளரின் படைப்பை சினிமா பாடல் புத்தகங்களில் கதை சுருக்கம் போல சுருங்குவது பாவம், அதை நம் வார்த்தைகளில் எழுதுவது முறையல்ல. எப்படி செய்வது? என்று ஜீ.வி.சாரிடமே கேட்டேன். அவரிடம் சிவசங்கரியின் தெப்பக்குளம் கதையைப் பற்றி பிரஸ்தாபித்தபொழுது, "இப்போது நீங்கள் என்னிடம் கூறியதே நன்றாகத்தான் இருக்கிறது, இப்படியே எழுதுங்கள்" என்றார். எழுதி விட்டேன். சிவசங்கரியின் ஒரிஜினல் கதையை தேடி படித்து விடுங்கள்.

'தெப்பக்குளம்' கதை 1988 அல்லது 89ல் குங்குமத்தில் வாசித்தேன். ஒரு முறை தான் படித்தேன். கதாநாயகியின் பெயர் நினைவில் இல்லாததால் அவள் என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறேன். 'பொழுது' 1977ல் படித்தது. எனவே குறைகள் இருந்தால் அவை என்னுடையவை.

= = = = =