உலகம் பெரிது சாலைகள் சிறிது...

 ஆபீஸிலிருந்து வீடு திரும்ப, சிக்னலில் யு டர்ன் எடுக்கக் காத்திருந்த வேளையில், எதிர் திசையிலிருந்து சினிமாவில் வருவதுபோல வாகனங்களுக்கு மத்தியில் சிறு இடைவெளியில் திடீரென வளைந்து திரும்பியது ஒரு பைக். 

நல்ல வேகம்.  எங்களை புயலென விஷ் என கடந்து சென்றது.  தாண்டிச் செல்லும் வழியில் ஒரு ஆட்டோவையும் ஒரு ஸ்கூட்டி வாலாவையும் தடுமாற வைத்து சென்று மறைந்த பைக்கை, தாண்டிச் சென்றபின் ஓடிச்சென்று பார்த்து நின்றார் *வழியில் கேஸ் பிடிக்க நின்ற டிராஃபிக் போலீஸ்காரர்.

ஹெட்செட்டில் ஃபோனில் பேசிக்கொண்டிருந்த என் ஆட்டோக்காரரும் பேசுவதை நிறுத்தி விட்டு அவனைப் பார்க்கும் வண்ணம் இருந்தது அந்த நிகழ்வு.

"சிசி டிவில பார்த்து பிடிச்சுடுவாங்க ஸார்...   இப்போ நான் உங்களை பிக்கப் செய்ய வரும்போது ஒரு விபத்து நடந்தது.  அதிலும் இதே மாதிரி ஒரு பைக் காரன்தான் காரணம்.  செம்...ம ஸ்பீட்ல ஃபோன் பேசிகிட்டே தாண்டிப்போனான்.  ஸ்கூட்டி ஒட்டிக்கிட்டிருந்த ஒரு பொண்ணு கன்ஃபியூஸ் ஆகி நேரா போய் பக்கத்துல போயிக்கிட்டிருந்த ஒரு பைக்கை இடிக்க, அந்தப் பொண்ணு மேல மோதாமல் இருக்க, பக்கத்திலோ பின்னாலோ வந்த இன்னொரு பைக் காரன் வண்டியை கன்னா பின்னான்னு திருப்ப, மொத்தமா ட்ராஃபிக்கே கன்ஃபியூஸ் ஆகி  ஏழெட்டு வண்டி ஒண்ணோட ஒண்ணு மோதி ஆக்சிடன்ட்.  ஒருத்தனுக்கு வலது கால் அப்படியே மொத்தமா எதிர்ப்பக்கம் திரும்பி, ஒரே ரத்தம்.  திருவனந்தபுரத்திலிருந்து ஒரு இன்டர்வியூவுக்கு சென்னை வந்தானாம்.  அந்தப் பொண்ணு மயக்கமாயிடுச்சு.  எங்க ஃபிராக்சர்னே தெரியல.  நாற்பது நிமிஷம் கழிச்சு ஒரு ஆம்புலன்ஸ் வந்து அந்தப் பொண்ணை அள்ளிக்கிட்டு போனாங்க...  ஒருமணி நேரம் கழிச்சு இன்னொரு ஆம்புலன்ஸ் வந்து மத்தவங்களை தூக்கிகிட்டு போனாங்க...  இத்தனைக்கும் காரணமான அந்த பைக் காரன் நிக்கவே இல்லை.. சீக்கிரம் அவனைக் கண்டு பிடிச்சுடுவாங்க...  இதோ போனவன்  மறுபடி அவன்தானோன்னு பார்த்தேன்"

நீளமாய் பீதியூட்டும் கதையைச் சொன்னார் ஆட்டோக்காரர்.  ஆனால் மறுநாள் எந்த செய்தித்தாளிலும் இந்த விபத்து பற்றிய செய்தியே நான் பார்க்கவில்லை.

இதே ஆட்டோவில் நாங்கள் கடந்தவாரம் ஒரு விபத்தைச் சந்தித்திருந்தோம்.  என் இரண்டாவது ஆட்டோ விபத்து.  இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் நிகழ்ந்த அளவு பயமுறுத்தும் அளவு இல்லை.  இதே மாதிரி ஆபீஸ் விட்டு வீட்டுக்குச் சென்று கொண்டிருந்தபோது பயங்கர டிராஃபிக்.  அன்று ஆட்டோக்காரர் ஏனோ சற்று டென்ஷனில் இருந்தார்.  முன்னால் செல்பவரை முறைத்தபடி, பின்னால் ஹாரன் அடிப்பவரை கடுப்படித்தபடி இருந்தவருக்கு தொடர்ந்து ஃபோன்  ஒன்று வந்த வண்ணம் இருக்க,  அதை அட்டென்ட் செய்யாமல் கட் செய்தபடியே வந்தார்.  எத்தனை முறை கட் செய்தாரோ அத்தனை முறையும் மறுபடி அடித்தார்கள் எதிர்முனைக்காரர்கள்!  

ஒருமுறை அட்டென்ட் செய்து "வண்டி ஓட்டச் சொல்றியா, உன்கூட பேசச் சொல்றியா...  ஹெவி டிராஃபிக்" என்று  சள்ளென்று விழுந்து விட்டு ஃபோனைக் கட் செய்தார்.

இந்நிலையில் போக்குவரத்திலிருந்து விலகி வீடு செல்லும் சாலையில் செல்கையில், எதிரே நாங்கள் போகும் திசையிலேயே, ஆனால் ராங்சைடில் வலது பக்கமாக  டபுள்ஸில் சென்று கொண்டிருந்த ஒரு இருசக்கர வாகனர் முன்னறிவிப்பின்றி சட்டன இடதுபுறம் திருப்ப, வேகமாகச் சென்று கொண்டிருந்த எங்கள் ஆட்டோவுக்கு சுதாரிக்கக் கூட நேரமில்லை.  "டமார்"

அப்புறம் அரை மணி நேரம் பஞ்சாயத்து.  அவர்கள் பார்க்கும்போது என் ஆட்டோக்காரர் (அப்போதுதான் ஒரு நொடி) ஃபோனைப் பார்த்திருந்திருக்கிறார்.

ஏனோ எங்கள் ஆட்டோக்காரர் தணிந்துதான் போனார்.\அவர் கொஞ்சம்..  கொஞ்சம் என்ன, நிறைய விஷயங்களில் ரொம்பவே நியாயவான்.

எங்கள் இருவருக்கும், அல்லது நால்வருக்கும் ஒன்றும் அடி இல்லை.  ஆட்டோக்காரருக்கு எதிர்பார்ட்டி வண்டியை சரிசெய்யும் செலவு ஆட்டோக்காரர் தலையில் விழுந்தது.  இவர் ஆட்டோவின் ஒரு சிறு நசுங்காய் அவர்கள் சரி செய்வதாய் வாக்களித்தனர்.  நாம் சரியாய்ப் போனாலும் முன்னால் பின்னால் அருகில் வருபவர்கள் ஒழுங்காய் வரவேண்டுமே...

சாலையில் செல்லும்போது சைரன் ஒலியுடன் ஆம்புலன்ஸ் வந்தால் என் ஆட்டோக்காரர் சட்டெனப் பதறி, பின்னால் பார்த்து ஆம்புலன்ஸ் எந்தப் பக்கம் வருகிறது  என்று கணித்து, உடனே அது வரும் திசைக்கு எதிர்திசையில் ஓரமாக பாதிப்பில்லாமல் வண்டியைக் கொண்டு சென்று பம்மி விடுவார்.  நியாய உணர்வு!   அந்த நியாய உணர்வை சிக்னலைக் கடக்கும்போது காட்டமாட்டார்.  வண்டி எதுவும் க்ராஸ் செய்ய இல்லையென்றால் சவாரி விட்டு விடுவார்!  

ஆம்புலன்ஸ் தாண்டிச் செல்கையில் சில வாகன ஓட்டிகள் என்ன செய்வார்கள் தெரியுமா...  தங்கள் வண்டியை வேகம் கூட்டி அந்த ஆம்புலன்ஸ் பின்னாலேயே விரைவார்கள்.  எளிதாக வழி கிடைக்குமே...  

*சிக்னல் கடப்பது பற்றிச் சொன்னேன் இல்லையா...  மேலேயும் நட்சத்திரக் குறியிட்டிருக்கிறேன்.  சென்னையில் நான் சென்று வரும் வழியில் இரண்டு மூன்று இடங்களில் சிக்னல் தாண்டி ஓரிடத்தில் போக்குவரத்துக் காவலர்கள் சற்றே மறைவாகக் காத்திருப்பார்கள்.  சிவப்பு விளக்கு விழுந்தும் சட்டென்று தாண்டிச் சென்று விடலாம் என்று தாண்டி வரும் இருசக்கர, மூன்றுசக்கர , நான்கு சக்கர வாகனங்களை மடக்கிப் பிடித்து கேஸ் எழுதுவார்கள்.  நிறைய பேர் இப்படி மாட்டுவார்கள். இது நான் தினசரி பார்க்கும் காட்சி.

சென்ற வாரம் இப்படித்தான்..  சிக்னல் விழுந்ததும் கிளம்ப யத்தனிக்கையில் எதிரே சற்று முன்னரே சென்று போ. காவலரால் ஒரு கார் 'நிறுத்தப் பட்டிருந்தது'.  நல்ல விலையுயர்ந்த கார்.  நிறுத்திய காவல்காரருக்கு, இன்று நல்ல வேட்டைதான் என்று தோன்றி இருக்கும்!  அந்தக் கார் சாலையின் வலது பக்கமாய் இருந்ததால் அதை கேஸ் எழுதுமிடத்துக்கு வரவழைக்க இடதுபுறமாய் இழுக்க வேண்டும்.  ஒரு காவலர் எங்களையும் மற்ற வண்டிகளையும் ஒரு கையால் முன்னேறி வரவிடாமல் தடுத்து நிறுத்தி, இன்னொரு கையால் அந்தக் காரை தங்கள் பக்கம் வர, முகத்தைக் கடுமையாக வைத்துக்கொண்டு  சைகை காட்ட, இன்னொரு காவல்காரர் தானே அந்தக் காரின் அருகே கோபமாகச் சென்றார்.  ஏனென்றால் அந்தக் கார் நின்றிருந்தது.  ஆனால் திருப்பிக்கொண்டு வரமுயலவில்லை.

காத்திருந்த காவல்காரருக்கு தங்களை மதிக்காத அந்தக் கார்காரர் மீது கோபம் உச்சத்தில் ஏறிக்கொண்டிருக்க, அருகே சென்ற காவல்காரர் பேயைக்கண்டது போல ஓடி வந்தார்.  இவரிடம் ஏதோ காதைக் கடித்தார்.  இவர் முகமும் இ தி கு ஆக மாறியது.  தோல்வி ப்ளஸ் அசட்டுப் புன்னகையுடன் கைகாட்ட, அந்தக் கார் கிளம்பி தன் வழியே சென்றது.

அந்தக் காரில் தங்க நிறத்தில் பார் அஸோஸியேஷன் என்று எழுதி அதன் எம்ப்ளத்துடன் ஒரு படம் ஒட்டப்பட்டிருந்தது.

சுண்டல் கலெக்ஷனின் போது மறுபடி ஒரு சம்பவம்.  பைபாஸில் எங்கள் கூடவே  படுவேகமாக வந்தது ஒரு ஆட்டோ.  தடங்கல் இல்லாமல் வேகமாகச் செல்லக்கூடிய இடம்.  இரவு நேரம்.  எங்கள் ஆட்டோவும், அதுவும் மாறி மாறி போட்டியில் இருக்க, ஒரு கட்டத்தில் அது முன்னேறிச் செல்ல, எங்கள் ஆட்டோ அதைப் பின்தொடர்ந்து கொண்டிருந்தபோது முன்னால் ஆட்டோ சட்டென கிரீச்சிட்டு பிரேக் அடிக்க, எங்கள் ஆட்டோவும் தடுமாறி பிரேக் அடித்து சற்றே வலதுபுறத்தில் அதைத்தவிர்த்து... 

பிழைத்தோம்.  எங்கள் ஆட்டோக்காரர் அந்த ஆட்டோக்காரனை "பைத்தியக்காரா..." என்று பெரிய்ய எழுத்துகளில் திட்டி விட்டுத் தாண்டி வந்தார்!

=========================================================================================================

ஆதலினால்... - இது வேற மாதிரி!

சுண்டல் முறுக்கு விற்க முடியாது

மிளகாய் பஜ்ஜியும் விலைபோகாது

பிட்சா கடைகள் காற்றாடும்

பைக்குகளும் அனலடிக்கும் 

பார்க்குகளும் பசுமையிழக்கும்

ஐஸ்க்ரீம் விற்பனை உருகிவிடும்

கதைஞர்களும் கவிஞர்களும்

எழுதுபொருள் இன்றி

சோர்ந்து போவார்கள்.

திரைப்படங்கள் வழக்கொழிந்துவிடும்

அழகுநிலையங்கள் அருகிவிடும்

கடற்கரையில் ஆளரவம் இருக்காது

இத்தனை பிழைப்பும் 

கெட்டே போகும் காதலில்லாவிட்டால்

ஆதலினால் காதல் செய்வீர்

===============================================================================================================

அதென்ன பிறவா ப்ரம்மா?!!  அது ப்ரோவபாரமா!

அந்தப் பக்கத்தின் இணைப்பு இதோ....

.......  பாடல் காட்சி ஒன்றை படமாக்கத் திட்டமிட்டோம். இளையராஜா இசையில் ‘பிறவா பிரம்மா…’ என்று தொடங்கும் கீர்த்தனைப் பாடல். அதை ஜேசுதாஸ் அருமையாக பாடியிருந்தார். படத்தில் சிவாஜி குடும்பத்துடன் பாடுவதுபோல காட்சி. அந்த ஆடியோ டேப்பையும், பாடலையும் எடுத்துக்கொண்டு அண் ணன் சிவாஜியைப் பார்க்க வீட்டுக்குச் சென்றேன். ‘

‘ஜேசுதாஸின் பாடலில் ஆலாபனை, சங்கதிகள் எல்லாம் வித்தி யாசமாக வந்திருக்கு. நீங்க ஒருமுறை கேட்குறதுக்காகக் கொண்டு வந்திருக் கேன்?’’ என்றேன். பலமாக சிரித்தவர், ‘‘முத்து… லிப் மூவ்மெண்ட்ஸ் எல்லாம் சரியா வரணும்னு நான் ஒத்திகை பார்க்குறதுக்காகக் கொண்டு வந்திருக் கியா? நீ எடிட்டரா இருந்து இயக்குநர் ஆனவனாச்சே. நாளைக்கு ஷூட்டிங்ல நீ சரியா பார்த்துக்க’’ என்று கூறினார். மறுநாள் ஷூட்டிங்கில், ஒரு மனிதன் உண்மையாக பாடினால் அந்த பாவனைக்குத் தகுந்த மாதிரி எப்படி அவருடைய நரம்புகள் துடிக்குமோ அப்படி படப்பிடிப்பில் அண்ணன் சிவாஜிகணேசனின் லிப் மூவ்மெண்ட்ஸ் இருந்தது....

அந்தப் பாட்டை ஜேசுதாஸ் பாடினாரா… சிவாஜிகணேசன் பாடி னாரா என்ற சந்தேகமே வரும். பாடல் காட்சி படமாக்கி முடிந்ததும், ‘‘என்ன முத்து சரியா பாடுறேனா?’’ என்றார். ‘‘நூற்றுக்கு இருநூறு சதவீதம் சரியா இருக்குண்ணே’’ என்று கூறி மகிழ்ந்தேன். அப்போது சிவாஜி அவர்கள் சின்ன வயதில் நாடகத்தில் நடிக்கும்போது வசனம், பாட்டு, நடனம் இதையெல்லாம் சரியாக செய்யவில்லை என்றால் பிரம்பால் அடிப்பார்களாம். ‘‘அந்த நாடகப் பயிற்சிதான் எங்களை வாழ வைக்கிறது’’ என்று நினைவுகூர்ந்தார். நாடகப் பயிற்சி பெற்று சினிமாவில் நடிக்க வந்த நடிகர்கள் அனைவரும் அந்த நாளில் சினிமாவிலும் உச்சியைத் தொட்டார்கள்....

============================================================================================================

விஞ்ஞானத்துக்கும் மெய்ஞானத்துக்கும் சிறு இடைவெளிதான்!  எங்கேயோ ஒரு புள்ளியில் இரண்டும் இணையும்போது எதோ ஒன்று மதிப்பிழந்து போகும்!  ஸ்டீபன் ஹாகிங் என்ன சொல்லி இருக்கார் பாருங்க...!

===============================================================================================

மதன்...  மதன்..   வீட்டு ப்ரோக்கர் புண்ணியகோடி!

தொப்பை விழாமலிருக்க... செவ்வாய் கிரகவாசிகள்...

நான் மலையாள நாயர் டீக்கடையை எதிர்பார்த்தேன்!

மதன் ஒரு தீர்க்கதரிசி என்று இரண்டாவது முறை நிரூபித்திருக்கும் ஜோக்!  முன்னது என்ன என்று நினைவிருக்கிறதா?!

கோட்டை மாதிரி வீடு...  எடுக்காம சறுக்கிடாதீங்க....!

டெமோ வேற காட்டுகிறார் பு.கோ!