நான் வியந்த ஓவியர் – மாருதி – பகுதி 1:: நெல்லைத்தமிழன்

 

எனக்கு ஓவியங்கள் மிகவும் பிடிக்கும். அதனால் கதைகளுக்கான ஓவியங்கள் எப்படி வரைந்திருக்கிறார்கள் என்று ஊன்றிக் கவனிப்பேன். 

எனக்குப் பிடித்த ஓவியர் ஜெ… இதன் காரணம் கம்ப சூத்திரமல்ல. பதின்ம வயதில் எங்களைக் கவர்வதுபோல படங்கள் வரைந்த ஓவியர் அவர். அதிலும் சுஜாதா தொடர்கதைகளுக்கு அவர் வரையும் ஓவியம் எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானது. 

ஓவியர் மாருதியின் ஓவியங்கள் என்னைப் பெரும்பாலும் கவர்ந்தில்லை. இதன் காரணம், பதின்ம வயதினர் எதிர்பார்க்கும் ‘கவர்ச்சி’ அவற்றில் இருக்காது. ஆனாலும் அடர்த்தியான புருவம், அழகிய கண், தெளிவான முகம் என்பதில் அவர் கைதேர்ந்தவர். 

சாண்டில்யன் நாவல்களுக்கு ஓவியர் லதா அவர்கள் வரையும் ஓவியங்களும் என்னைக் கவர்ந்தவை.  ஓவிய மணியம் அவர்கள், கல்கியின் வரலாற்று நாவல்களுக்குப் படங்கள் வரைந்து அவற்றை நம் கண் முன்னால் கொண்டுவந்தவர். வந்தியத் தேவன் என்றால் இப்படித்தான் இருந்திருக்கவேண்டும், இந்த இந்த கதாபாத்திரம் இப்படித்தான் இருந்திருப்பார்கள் என்று நம்மை எண்ணவைத்தவர். ஓவியர் வினு இன்னும் சிறப்பானவர் என்பது என் அபிப்ராயம். மணியம் செல்வனின் ஓவியங்கள் அது ஒரு விதம். குறை சொல்ல ஒன்றுமில்லை. இருந்தாலும் நிறைய கோடுகளுடன் கூடிய ஓவியங்கள் அவருடையது. எனக்கு அவ்வளவாகப் பிடிக்காதது. 

ஓவியர் பத்மவாசன் அவர்கள், கல்கி வரலாற்று நாவல்களுக்கு வரையும் ஓவியங்கள். அவரைக் குறை சொல்லவில்லை. ஆனால் அந்த ஓவியங்கள் என்னைக் கவரவில்லை.  

அது சரி… நான் வியந்த ஓவியர் என்று தலைப்பு கொடுத்துவிட்டு, எனக்கு ஜெ.. வரையும் படங்கள்தாம் பிடிக்கும் என்றால் என்ன அர்த்தம்? அவசரப்படாதீங்க… தலைப்புக்கு வருகிறேன்.

இந்த ஓவியர்கள் வரையும் பெண் உருவங்களைப் பார்த்தால் ஓரளவு ஒரே மாதிரி அமைந்திருக்கும். (சில விதிவிலக்குகள் உண்டு).  ஆனால் சமீபத்தில், தேவியின் கண்மணி பத்திரிகையின் முகப்பு அட்டைகள் சிலவற்றைப் பார்த்தபோது, ஒவ்வொரு இதழில் உள்ள பெண்ணின் முகமும் வித்தியாசமாக அமைந்திருந்தார் ஓவியர் மாருதி அவர்கள். 

ஒரு ஓவியர், இத்தனை வித்தியாசமாக இத்தனை பெண் உருவங்களை ஓவியமாகத் தீட்ட முடியுமா? இதுவே என் வியப்புக்குக் காரணம். அந்தப் பத்திரிகை அட்டைப் படங்களுக்கு மிக மிகக் குறைவான கவனமே செலுத்தி ஓவியர் வரைந்திருக்கிறார் என்றே கருதுகிறேன் (வரவு மிகக் குறைவாக இருந்திருக்கும். அதனால் சட் சட் என்று வரைந்திருக்கிறார்).  அல்லது என் அனுமானமே தவறாகவும் இருக்கக்கூடும். காரணம் பத்திரிகை, தன் அட்டைப் பட ப்ரிண்டிங்கை சீப்பாக பிரிண்ட் செய்திருக்கலாம். இருந்தாலும் ஒவ்வொரு முகத்தையும் வித்தியாசமாகக் காண்பித்தது என்னை மிகவும் கவர்ந்தது. இதனை ஞாயிறு பதிவாக ஆக்கலாமா என்ற சந்தேகம் வந்து கௌதமன் சாரின் அனுமதியைப் பெற்றேன்.  

ஒரு வாரத்தில் முடித்துவிடலாம் என்று பார்த்தால் என்னிடம் இருந்தது 120க்கும் அதிகமான முகங்கள். அப்புறம் என்ன? மூன்று வாரத் தொடராக இது வரும்.

அவர் மிகுந்த கவனம் செலுத்தி வரைந்த ஓவியங்களாக நான் கருதுவதையும் ஒவ்வொரு வாரமும் இறுதிப் பகுதியில் பகிர்கிறேன். மிக அழகாக வரையும் திறமை உடையவர் அவர்.

பிறகு சந்திப்போம். 

= = = = = =