சிறுகதை : மகாலக்ஷ்மி - துரை செல்வராஜூ

 மகாலக்ஷ்மி

துரை செல்வராஜூ

*** *** *** *** 

" இன்னிக்கு நாள் நல்லாருக்கு.. வெளக்கு வச்சதும் பிள்ளையார்   கோயிலுக்குப் போய்ட்டு அப்படியே காசிமுத்து  அண்ணன் வீட்டுக்குப் போய் அவுக மகளையும் பார்த்துட்டு வருவோம்.. " 

காமாட்சி அம்மாளின் கண்களில் மலர்ச்சி..

" ஏன்.. அந்தப் பொண்ணுக்கு என்ன?.. "

சுந்தரத்தின் கண்களில் கேள்விக்குறி.. 

சுந்தரம் - தொலைபேசியில் இருந்து ஓய்வு பெற்று ஓராண்டு ஆகின்றது..

ஒரே மகன்..  பெங்களூரில் பெரிய நிறுவனம் ஒன்றில் வேலை.. கை நிறைந்த சம்பளம்.. அது அவனுக்குத் தான்.. 

குடும்பமும் ஓரளவுக்கு வசதி..  

ஒரத்தநாட்டுக்குப் பக்கம் பத்து ஏக்கர் சாகுபடி நிலம்..  இவர் போய் பார்ப்பதில்லை..

வையாபுரி தான் பயிர் செலவு எல்லாம்.. வருடாந்திரம் நெல்லும் கடலையும் வந்து கொண்டிருக்கின்றன..

வீட்டுக்குக் கொண்டு வந்து அளந்து விட்டு செலவுத் தொகையை வாங்கிக் கொள்வான்..

சாகுபடி நிலத்தை விலைக்குக் கேட்டு நச்சரித்த நன்செய் நாசகாரிகளை விரட்டியடித்து விட்டுத் தான் உட்கார்ந்தார்..

" அந்தப் பொண்ணு நல்லாத் தான் இருக்கா!.. அவளுக்கு என்ன!.. "

சுந்தரம் ஏகத்துக்கும் குழம்பி விட்டார்..

" ஒண்ணும் புரியலையே... "

" பிரவீனை நினைச்சுப் பாருங்க.. எல்லாம் புரியும்.. அவனுக்கும்  இருவத்தேழு ஆவுது.. " 

" ஓ!.. கதை இப்படிப் போகுதோ.. " - இப்போது எல்லாம் விளங்கிற்று..

" நீ எங்கே பார்த்தே  அந்தப் பொண்ண?.. "

" ஈவினிங் மார்க்கெட்... ல.. செம்பகம் அத்தாச்சி கூட்டிட்டு வந்திருந்தாக.. பார்த்து மூணு நாலு வருசம் ஆச்சு.. அவ்ளோ அழகா இருக்கா அந்தப் பொண்ணு!.. "

" அதெல்லாம் நமக்கு ஒத்து வருமா?.. "

" ஏன் ஒத்து வராது!.. உங்க குடி படையோட நான் இருந்து இத்தன வருசம் ஓட்டலயா?.. "

" அந்தக் காலம் மாதிரியா இருக்கு இப்போ.. அடுத்தத் தெருவுக்குப் போறதுக்கே பொண்ணுங்க பயப்படும்.. "

" அப்போ ஊரெல்லாம் புளிய மரம்... பேய் பிசாசுன்னு ஏகப்பட்டது இருக்கும்.. அதெல்லாம் ஒழியட்டும்.. ன்னு தானே புளிய மரம் எல்லாத்தையும் புடுங்கிப் போட்டுட்டானுங்க... "

" சரி.. சரி.. அதை விடு.. அந்தப் புள்ளப் பத்திச் சொல்லு... " 

" ஒரே பொண்ணு.. பேரு தர்ஷனியாம்.. இருவத்தஞ்சு  நடக்குதாம்.. "

" என்ன படிச்சிருக்கா?.. "

" அது என்னமோ ஒரு படிப்பு... எனக்கு வெளங்கலை.. மாசம் அம்பதாயிரம் சம்பளத்துக்குக் கூப்புட்டாங்களாம்... போகலையாம்... " 

" ஏன்!.. " - சுந்தரத்திற்கு ஆச்சர்யம்..

" அந்த அண்ணனுக்கு கலெக்டர் ஆபீஸ் உத்தியோகம்.. அடுத்த வருசம் வேலை முடியுதாம்.. ஒத்தப் பூவா இருக்கிறதால பெத்தவங்கள விட்டுட்டு தூர தேசமா போயி வேலை பார்க்க அந்தப் பொண்ணுக்கு இஷ்டமில்ல.. உள்ளூர்லய நல்ல எடமா பார்த்து வாக்கப்படுறது தான் அதுக்கு இஷ்டமாம்.. "

" அவ்ளோ பெரிய படிப்பு படிச்சிட்டு உள்ளூர்ல வேலை பார்க்கனும்.. ன்னா இங்கே  முடியுமா!.. இதுதான் கிராமத்துலயும் கிராமம் - பெரிய கிராமமா இருக்கே.. " 

" படிச்சது ஒருத்தங்கிட்ட கை கட்டி நிக்கிறதுக்கு இல்லையாம்... " 

" அடடே... " - சுந்தர்த்திற்கு வியப்பு..

" பூர்வீக சொத்து சாத்தூர்ல காடு கரையா கிடக்குதாம்.. எல்லாம் மிளகா சாகுபடி.. இங்கே பட்டுக்கோட்டைக்குப் பக்கமா பத்து ஏக்கர் தென்னந்தோப்பு.. எல்லாம் இப்போ ஆளு வச்சிப் பார்த்துக்கிட்டு இருக்கு.. கல்யாணம் கட்டிக்கிட்டு நாட்டாமை மாதிரி காடு கரை வாய்க்கா வரப்புன்னு மேம்பார்வை பார்த்து விருத்தி செய்யணுமாம்... "

" அதுக்கு கூஜா தூக்கிக்கிட்டு குடை பிடிக்க ஒரு ஆளு  வேணும்.. அதுக்கு நம்ம பையன் தோதுபடுவான்னு நீ சொல்றே!.. "

சுந்தரம் சிரித்தார்..

" அந்த மாதிரி எல்லாம்  ஒன்னும் இல்லை..  நமக்கும் தூரத்து சொந்தம்.. நல்ல புள்ளயாவும் இருக்கா!..  இந்த வருசம்  கல்யாண யோகம்.. ன்னு ஜோசியரும் சொல்லியிருக்கார்!.. " 

ஆனா நீ சொல்றது தானே யோசனையா இருக்கு.. "

" என்னமோ டானிக் சாகுபடியாமே!.." 

" அது டானிக் சாகுபடியும் இல்லே.. சமையலும் இல்லே.. ஆர்கானிக் சாகுபடி.. " 

" ஆமா.. அதே தான்.. அந்த மாதிரியில தேங்கா சாகுபடி செஞ்சு அதுல இருந்து என்னென்னமோ தயார் பண்ணி இங்கே பிசினஸ் பண்றதுக்கும் வெளிநாட்டுக்கு அனுப்புறதுக்கும்  திட்டம் இருக்குதாம் அந்தப் பொண்ணு கையில.. ஆனா என்ன செஞ்சாலும் இருக்குற ஊர விட்டு  வேற ஊருக்கு குடித்தனம் போகாதாம்.. " 

" அந்த மாதிரி பொண்ணு - அதாவது வெளி நாட்டுல பிசினஸ் பண்ற ஐடியாவோட இருக்கிற பொண்ணப் பெத்தவங்க நம்மளோட சம்பந்தம் வச்சுக்குவாங்க.. ன்னா நீ நினைக்கிறே!.." 

" நீங்க வேற .. சிவகாசி மதுரன்னு பெரிய இடத்து சம்பந்தம் வந்தப்போ இந்தப் பொண்ணு ஒரேயடியா வேணாம்ன்னுட்டாளாம்.. " 

ஒரு நிமிடம் நிறுத்திய காமாட்சியம்மாள் தொடர்ந்தார்கள்..

" பிசினஸ் பண்றத விட அம்மா அப்பா தான் முக்கியம்.. ன்னு சொல்லிட்டாளாம்.. "

" அப்போ கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் மாப்பிள்ள அவங்க வீட்டோடயாக்கும்!.. "

" நீங்க ஏந்தான் இப்படி டியூப் லைட்டா இருக்கீங்களோ!.. "

" ஏன்!?... "

" கல்யாணத்துக்கு  அப்புறம் புருசன் வீட்டோட தான் இருப்பா.. புள்ள குட்டி பெத்துக் கொடுப்பா.. மாமியாருக்கு ஒத்தாசையா இருப்பா.. அப்பப்போ அவங்க வீட்டுக்கும்  போய் பெத்தவங்களப் பார்த்துட்டு வருவா... லச்சக் கணக்குல அன்பளிப்பு கேக்காம இருந்தா கம்பெனியும் நடத்துவா.. "

" கம்பேனி நடத்தப்போற மருமக வீட்ல கரித்துணிய கையில எடுப்பா.. ன்னு நெனக்கிறியா?.."

" கம்பெனி நடத்துற மருமக வீட்டு கரித்துணிய எதுக்கு கையில எடுக்கணும்?.. "

" இல்லே... உனக்குந்தான் மூட்டு வலி... முழங்கால் வலி..   வெளக்கேத்தி வைச்சு பொங்கிப் போடறதுக்கு மருமக எப்போ வருவாளோ .. ன்னு வேண்டிக்கிட்டு இருக்கியே.. இந்த மாதிரி கம்பெனி ஒனர் எல்லாம் நம்ம வீட்டுக்கு ஒத்து வருமா.. ன்னு யோசிக்கிறேன்.. " - என்றார் சுந்தரம்..

" ஏன்.. அதுக்கென்ன?... இப்போ கை வேலைக்கு முனியம்மா கூட இருக்கிறா.. இன்னொரு முத்தம்மாவும் வந்துட்டுப் போகட்டுமே... மருமக கம்பேனி ஓனர்ன்னா நமக்குப் பெருமை தானே!.. "

" இதுக்கு இவன் ஒத்துக்குவானா!.. "

" அதெல்லாம் ஒத்துக்குவான்  உனக்கு ஒத்தாசையா இருக்குற மாதிரி நல்ல பொண்ணா பாரும்மான்னு அவன் சொல்லி ரெண்டு மாசம் ஆச்சு.. "

" அவனும் சொல்லிட்டானா!..   குடும்பத்தை ரெண்டு படுத்தாம விருத்தி பண்ணனும்ன்னு  ஒரு பொண்ணு சொல்றான்னா..  நிச்சயம் அவ மகாலக்ஷ்மி தான்!.. "

" அப்பா!.. இப்போ தான் உங்களுக்குப் புரிஞ்சிருக்கு.. "

" சரி.. வா.. போய் பார்த்துட்டு வருவோம்.. பிள்ளையார் கோயில்ல இருந்து தூரமா அவங்க வீடு?.. "

காமாட்சியம்மாளுக்கு சந்தோஷம்... வீட்டுக்கு மருமகள் வந்தே விட்டாள் என்று..

" பிள்ளையார் கோயில்ல இருந்து ரெண்டாவது குறுக்குத் தெருவுல மூணாவது வீடு.. சித்திரைக்கு இன்னும்  ஒரு வாரம்  இருக்கு.. எல்லாம் சரியா வரணும்.. பையனை வரச் சொல்லி நேருக்கு நேர் பார்த்து பூ வச்சிட்டு ஆனியில முகூர்த்தம் வச்சிக்கலாம்!.. "

" உன்னோட வாய் முகூர்த்தம் எல்லாம் நல்லபடியாவே நடக்கட்டும்!.. "

சுந்தரம் புன்னகைத்தார்

காமாட்சியம்மாளுக்கு மடியில் பேத்தி துள்ளுவதைப் போல் இருந்தது..

அன்றிரவு ஏழு மணியளவில் பெங்களூர் சிட்டி ஸ்டேஷனில் வந்து நின்ற மயிலாடுதுறை விரைவு வண்டியில் பத்து நாள் விடுமுறை என்ற மகிழ்ச்சியுடன் ஏறி அமர்ந்தான் பிரவீன்..

அவனைத் தொடர்ந்து  ஏறிய தம்பதியர் எதிர்ப்புறமாக அமர்ந்து கொண்டனர்..

அவரது நெற்றித் திருமண் எதையோ சொல்லாமல் சொல்லிற்று.. 

" நாங்கள் ஸ்ரீரங்கம்!.." - என்றபடி பேச்சைத் தொடங்கிய அவர் பிரவீனைப் பற்றித் தெரிந்து கொண்டு, - " சுப விவாஹ ப்ராப்தி ரஸ்து!.." - என்றார் புன்னகையுடன்..

எக்ஸ்பிரஸ் விரைந்து கொண்டிருந்தது..