மெதுவாய் பையை தோளில் மாட்டி.. மெட்ரோ ரயிலில் இடம்பிடித்து

 எனக்குப் பிடித்த சில பட க்ளைமேக்ஸ்கள் பற்றி அவ்வப்போது 

சத்தியத்தையே வாழ்வின் ஒவ்வொரு நொடியிலும் கடைப்பிடிக்கும் சத்யமூர்த்தி.  சோதனையாக அவன் வாழ்நாள் இளமையிலேயே முடிகிறது.  இது கதாசிரியரின் (வழக்கமான) வக்ரம்!  பாசிட்டிவாக காட்டி விட்டால் மனதில் ஒன்றும் நிற்பதில்லையே...  படம் ஓடாதே...

மக்களும் தங்கள் வாழ்வில் நிகழ்த்த முடியாத ஃபேன்டஸிகளைத்தானே பார்க்க, ரசிக்க விரும்புகிறார்கள்..  தினசரி வாழ்வில் நிகழ்வதையே திரையிலும் பார்க்க போர் அடிக்காதா?!

வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒரு பெண்ணின் குழந்தையை தன் குழந்தையாக ஏற்றிருக்கும் அவனிடம் அவன் மனைவி, மந்திரமூர்த்தி, வில்லன் கம் நண்பனின் தூண்டுதலால் இறுதிப் படுக்கையில் இருக்கும் ஜெமினியிடம் கேட்கும் கேள்வி ''உன் மகனாயிருந்தால் இப்படி பாதுகாப்பு செய்யாமல் போவாயா?"  ( அப்படீன்னு நான் கேட்கலை..  மந்திர மூர்த்தி கேட்கிறார்..." என்றே சொல்லி ஒவ்வொன்றையும் சொல்லும் ஜெயந்தி கடைசி வசனத்தை மட்டும் "அப்படீன்னு மந்திர மூர்த்தி கேட்கலை..  நான்தான் கேட்கிறேன்" என்று உடைந்து அழும் காட்சி) 

மந்திரமூர்த்தியின் ஒரு ஃபிராட் பில்லை பாஸ் செய்தால் இவளுக்கு - இவள் மகனின் வாழ்வுக்கு - 25,000 ரூபாய் இனாம்.  அந்தக் காலத்தில் அது பெரிய தொகை. 

சத்தியமூர்த்திக்கு அது ஒரு சத்திய சோதனை.  வாழ்வின் இறுதி கட்டத்தில் இருக்கும் அவன் செய்யப்போகும் ஒரே தவறு, முதல் தவறு.  கடைசி தவறும் கூட.  இதற்கான வசனங்களும் ஷார்ப்.  

பாலச்சந்தர் படங்களில் எனக்கு மேஜர் சந்திரகாந்த் வசனங்கள் ரொம்பப் பிடிக்கும்.

யதார்த்தத்தைப் பேசுவோம் என்று சொல்லி எம் ஆர் ஆர் வாசு 'சத்யா இவ்வளவு கஷ்டப்படுவதற்கு சீக்கிரம் மேலே போய்விடுவதே மேல்' என்று சொல்கிறார்.  ஜெயந்தி அதிர, வாசு, 'மேலே இருக்கிறவன் கூட இவனை (சத்தியத்தை) அங்கு விரும்பவில்லை போல' என்கிறான்.

ஜெயந்தி ஜெமினியிடம் குமுறிய குமுறலில் ஜெமினி மறுநாள் தலையணைக்கடியிலிருந்து கையெழுத்திடப்பட்ட அந்த ஃபைலை எடுத்து ஜெயந்தியிடம் தருகிறார்.

தாத்தாவின் எண்ணத்தை உடைக்கும் வகையில் மகனிடம் கூட தான் அவன் உண்மையான தந்தை இல்லை என்பதை சொல்லி வைத்திருக்கும் நேர்மை.

அந்தக் கண்களில் சத்தியத்தை மீறி விட்ட தவிப்போடு, தான் அவள் அல்லது தங்கள் குழந்தையை வேற்றுமையாக நினைக்கவில்லை என்பதை நிரூபிக்க படும் தவிப்பு தெரிகிறது.

அதை வாங்கி விட்ட ஜெயந்தி சில கணங்களில் கிழித்து போடும்போது நம்மில் எழும் உணர்வு..

அந்த கடைசி நேர ஒரு சிறு அணைப்புக்காக ஏங்கும், பரபரக்கும் ஜெமினியின் கைகளின் தவிப்பு...

நிஜங்களில் சாத்தியப்படாத விஷயங்களை சினிமாவில் பார்க்கும்போது மனதுக்குள் நின்று விடுகிறது.  நிஜங்களில் சாத்தியப்படாத டூயட்கள், சண்டைக் காட்சிகளை விட, பின்பற்ற முடியாத இது மாதிரி நல்லெண்ணங்கள் மனதில் ஒரு குற்ற உணர்வை ஏற்படுத்துகின்றன.

ஆனால் பிற்பாடு யோசிக்கும்போது நேர்மையாக வாழ்ந்தால் இதுதான் கதியா என்றெல்லாம் எண்ணம் வரக்கூடாது.

கிட்டத்தட்ட உண்மையைக் கடைப்பிடிக்கும் இன்னொரு நண்பனும் அல்லல்படுகிறான்.  

அவன்தான் சத்தியமூர்த்தியின் வாழ்க்கையை புத்தகமாக போட  முன்வருகிறான்.  அவன் நண்பர்களும் கடைசியில் திருந்தி நேர்மையாக வாழ முற்படுகிறார்கள் என்பதெல்லாம் சினிமாட்டிக்.  மனதி நிற்கும் காட்சி ஜெயந்தியின் குழந்தையின் எதிர்காலம் பற்றிய தவிப்பும், சத்தியமூர்த்தியின் சத்திய சோதனையும்தான்.

==============================================================================================

ஏகாந்தமாய் 

ஹிமாச்சல் செல்வன் !

- ஏகாந்தன் -

ஆரம்ப வருடத்தில் இன்னொரு வருகை எங்கள் செக்‌ஷனில் ஹிமாச்சல் பிரதேசத்திலிருந்து. ஐந்தடி உயரம்தான். சீனன் போன்ற தோற்றத்தில் –ஆனால் அந்த மங்கோலிய மஞ்சள் நிறமில்லாது- சற்றே பழுப்பாக இருந்தான். டெல்லியின் ஆளை வறுக்கும் கோடையில் அங்குமிங்குமாக அலைந்து திரிந்து நிறைய அடிபட்டவன் போலும். அவனது விறைப்பான முகம், முறுக்கப்பட்டதுபோலிருந்த உடல் இப்படிச் சொல்லியது.  

ஹிமாச்சல் பிரதேசத்தின் பழங்குடி இனத்தைச் சேர்ந்தவன் என்பது பின்னால் பழகுகையில் தெரியவந்தது. பேசும் விதத்தில் ஒரு வேகம், செயல்பாடுகளில் ஒரு சாதுர்யம் தெரியும். கேலி, கிண்டலும் நிறைய அவனிடமிருந்து வரும். அந்தப் பகுதியிலிருந்து வருபவர்களிடம் பொதுவாகக் காணப்படாத, எதிர்பார்க்கமுடியாத குண அதிசயங்கள்!  

கால்களை விரித்தமாதிரித் தரையில் பதித்து, பார்க்க விசித்திரமான அசைவுகளோடு, வேகமாக நடப்பான் தஷி ஷரிங். அப்படித்தான் அவனது பெயர் ரெகார்டுகளில் காணப்பட்டது. ஒரு மாலையில் என்னிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில்,  இது தன் பெயரல்ல என்றான். 

திடுக்கிட்டேன்.

”அப்படீன்னா வேறு யாருப்பா இது!” என்றேன் அவனுடைய திருவுருவையே சுட்டிக் காட்டி.

”எங்க கிராமத்து ப்ரைமரி ஸ்கூல் வாத்யார் செஞ்ச வேல இது! என் பெயரச் சரியா புரிஞ்சிக்காம அல்லது சொல்லத் தெரியாம தப்பா ரெகார்ட்ல எழுதிட்டாரு. அது அப்படியே தங்கிருச்சு. என்னோட சர்டிஃபிகேட்டுகளில் புகுந்து கூடவே வந்துகிட்டிருக்கு..” ரொம்ப வருத்தப்பட்டான்!

”அப்படீன்ன நிஜமான பேருதான் என்ன!” என்றேன் ஆவல் மிகுதியில்.

அவன் முகம் மலர்ந்தது. ”த்ஸே த்ஸரிங்!” என்றான். “இதுதான் என் பெயர். இப்படித்தான் உச்சரிக்கவேண்டும்!” 

சிக்கல் அதிகமாகுதே…  

குழப்பத்தோடு நான் அவனை நோக்க, ஒரு பேப்பரை உருவி அதில் குண்டுகுண்டாக எழுதிக் காண்பித்தான். (இவனது ஆங்கிலக் கையெழுத்தும் ஸ்டைலாக இருக்கும்.)  Tse Tsering.. நான் ஒரு முறை சொல்லிப் பார்த்தேன். திபேத்தின் ஆதிக்கூறு தென்படுகிறதோ… யாரோ ஒரு லாமாவைப்போல…ம்… சரிதான். இந்தப் பெயர்தான் இவனுக்கு நன்றாகத்தான் இருக்கிறது என நினைத்துக்கொண்டேன்.

அலுவலக வேலை அழுத்தம் தருவதாக, சிக்கல் நிறைந்ததாக இருப்பினும் விரைவில் சரிவரக் கற்றுக்கொண்டு செயல்படவேண்டும் என்கிற ஆர்வம் உள்ளவன் த்ஸரிங். மற்ற வடக்கத்தி ஆட்களைவிட சரளமாக, தயங்காமல் இங்கிலீஷ் பேசுவான். ஹிந்தியில் தடுமாறிக்கொண்டிருந்த நான், அவனிடம் நெருங்கிப் பழக அதுவும் ஒரு காரணமாக இருந்திருக்கலாம்.

ஒரு மாலையின் லேட்-சிட்டிங்கின்போது அரட்டையே பிரதானமாகப் போய்க்கொண்டிருந்தது. நான் தங்கியிருந்த வாடகை ரூமுக்கு உடனே போய் செய்ய வேண்டிய காரியம் ஏதுமில்லாததால், அவர்களோடு உட்கார்ந்திருந்தேன். வெளியே டாபாவில் சாப்பிட்டுவிட்டு வீட்டுக்குப் போகவேண்டும். எப்போது போனால்தான் என்ன?

அன்று ஏனோ இந்திய கலாச்சாரம், பொதுஜன ரசனை, திரைப்படங்கள் இப்படிப் போய்க்கொண்டிருந்தது அரட்டைக் கச்சேரி.

ஏதும் சொல்லாமல் வேடிக்கைதான் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அவர்களில் சிலர் பொதுவாக சௌத் இந்தியாபற்றி, ஏதேதோ உளறியதாலும், தெற்கு வாழ்க்கைபற்றி என்னைக் கொஞ்சம் பேசவைக்க முயற்சித்தது போலவும் தெரியவர, ஒரு கட்டத்தில் நான் தீவிரமாக உள்ளே நுழைய நேர்ந்தது. தென்னிந்திய கலாச்சாரம்பற்றி சரியான புரிதல் இல்லாமல் பொத்தாம்பொதுவாக கேலி செய்வதுபோல் ஓரிருவர் பேசியது எரிச்சலை மூட்டியிருந்த பின்னணியில், வட இந்தியாவில், குறிப்பாக பஞ்சாப், ஹரியானா போன்ற மாநிலங்களின் ஜனரஞ்சக இசை இரைச்சலானது, இனிமையற்றது, ஆட்டபாட்டங்களும் அல்பம், அபத்தம் என்று புகுந்து தாக்கினேன். ஹிந்திப் படங்கள் பல. தெற்குப்பகுதிப் படங்களோடு ஒப்பிடப்படுகையில் கதை சத்தில்லாதவை, ராஜ்கபூர், சஞ்சீவ் குமார், ராஜ்குமார், தேவ் ஆனந்த், நூதன், நர்கீஸ் தத், வைஜயந்தி மாலா போன்றோரின் சில படங்கள் தவிர்த்து மற்றவை சராசரித் தரத்திற்கும் கீழானவை, குப்பை மசாலா என்று பச்சையாக சொல்ல நேரிட்டது. 

இத்தகைய நேரடித் தாக்குதல்களை என்னிடமிருந்து எதிர்பார்க்காத சிலர் பதிலுக்கு சிடுசிடுத்தார்கள்.  மெல்ல முனகியவாறு சிலர் தப்பித்தால் போதும் என விலகிக்கொண்டார்கள். மேலும் கேட்க விரும்பிய சிலருக்கு தென்னிந்திய இசை, நாட்டியம், நாடகம், சினிமா என்று கொஞ்சம் சொன்னேன். அவர்கள் இதுபற்றியெல்லாம் இதற்குமுன் இவ்வளவு கேட்டிருக்கமாட்டார்கள்...

த்ஸரிங்கும் இந்தப் பேச்சை, விமரிசனங்களை கூர்ந்து கேட்டுக் கொண்டிருந்தான் என்பது அவன் என்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த விதத்திலிருந்து தெரிந்தது. அவனுக்கும் இந்த விஷயங்கள் அவ்வளவு பரிச்சயமில்லாதவை எனத் தெரிந்தது.  சிலவற்றைக் கேட்டுத் தெரிந்துகொண்டான். அவனுடனான உரையாடலில் கலை, இலக்கியம், பொது ரசனை போன்ற விஷயங்களில் தெற்கு, வடக்கைவிட உயர்ந்திருப்பதாக நான் அழுத்திச் சொன்ன விதம் அவனுக்குள் எதையோ

தூண்டியிருக்கவேண்டும்..

” சௌத் இண்டியன்ஸ்களுக்கே பொதுவா ஒரு சுப்பீரியாரிட்டி காம்ப்ளெக்ஸ் உண்டு என்பது நன்றாகத் தெரிகிறது!” என்றான் த்ஸரிங். கோபம் தலைகாட்டியதைப்போலிருந்தது அவன் முகம்.

நானும் சூடாகி உடனே தந்தேன் :  ”தப்பு. அது காம்ப்ளெக்ஸ் இல்லை. நிஜமாகவே இத்தகைய விஷயங்களில் கொஞ்சம் மேலேதான் இருக்கிறோம் நாங்கள்.  உண்மையே அதுதான்! “ என்றேன்.

அவன் என்னை முறைத்துப் பார்க்க, நான் அவன் முகத்தை ஆராய்வதுபோல் கூர்ந்து நோக்கினேன். மேற்கொண்டு எதுவும் பேசாமல், ஃபைல்களை உள்ளே வைத்து அலமாரியை மூடினான்.  சில நிமிடங்களில் கிளம்பிப் போனான். மீதி இருந்த நாங்களும் அன்றையக் கடையை மூடிவிட்டு வெளியேறினோம்.

அடுத்த இரண்டு நாட்களில் அவன் பேசவில்லை. தவிர்க்கிறானோ எனத் தோன்றியது. 'நீ பேசவில்லை என்றால், நானும் பேசப்போவதில்லை ..  அடப் போடா..' என்றிருந்துவிட்டேன். ஆதலால் சம்பாஷணை ஏதும் எங்களிடையே நிகழவில்லை. 

மூன்றாவது நாள் மாலையில் சீனியர்கள் சிலரோடு நான் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்கையில் அவனும் வந்து சேர்ந்து கொண்டான். சில நிமிஷங்களில் என்னிடம் தனியாக ”அப் டண்டா (tanda) ஹோ கயா?”  (இப்போது குளிர்ந்துவிட்டாயா (கோபம் போய்விட்டதா என்பதற்கான ஹிந்தி சொல்லாடல்) எனக் கேட்டான். நான் மெல்லச் சிரித்தவாறே ஆங்கிலத்தில் சொன்னேன்: ”கூல்.. எந்த பிரச்னையும் எனக்கில்லை..” 

அப்புறம் என்ன… வழக்கம்போல் பேச ஆரம்பித்து நட்பினைத் தொடர்ந்தான் த்ஸரிங்

ஒரு நாள் என்னிடம் பாங்கிங் சர்வீஸில் ப்ரொபேஷனரி ஆஃபீஸர் தேர்வுக்குத் தான் தயாராகிக் கொண்டிருப்பதாகச் சொன்னான்.  அவனுக்கு வெளிநாட்டு பயணம், அயல் மண்ணில் வாழ்க்கை என்பதெல்லாம் சரியாக, சுவாரஸ்யமாகப்படவில்லையாம். அடுத்த சில மாதங்களில் தேர்வின் முடிவு வர, அவன் தேர்வாகியிருந்தான்.  ஸ்டேட் பாங்கில் வெளியூர் கிளையொன்றில் ப்ரொபேஷனரி ஆஃபீஸராக சேரப்போவதாகச் சொன்னவன், இரண்டு வாரங்களில் வெளியுறவு அமைச்சக வேலையை ராஜினாமா செய்து வெளியேறிவிட்டான்.

என்னுடைய அடுத்த சில மாதங்களும் ப்ரொமோஷன், ட்ரெயினிங், மாற்றல் எனப் பரபரக்க, வெளிநாட்டு இந்திய அலுவலகத்திற்கு மாற்றலானேன். மேற்கொண்டு தொடர முடியாத நிலையில், அத்தோடு முற்றுப்பெற்றது எங்கள் நட்பு.

================================================================================================

மக்களாட்சி 

தங்கம் வாங்கி ஒளிப்பதில்லை

இப்போதெல்லாம்

பணமாகத்தான் பதுக்கறாங்க

பட்டென்று ஒரு நாள் ராத்திரி

செல்லாதென்று சொன்னாலும்

கொல்லென்று சிரித்து தாங்கள்

கொள்ளையடிக்க பணத்தை

கமுக்கமா கைமாத்திடறாங்க

மக்களும்

வாக்கு சுத்தம் பார்க்கவில்லை

வங்கிக் கணக்கை பார்க்கவில்லை

யோக்கியமா என்றும் கேட்கவில்லை

அவங்க எதுவும் 

யோக்கியமா சேர்க்கவுமில்லை 

என்றே அறிந்தும் -

பாக்கி எதுவும் சரியில்லை

அந்த பாக்கியமும் 

தங்களுக்கில்லை 

என்பதும் உணர்ந்து 

அன்றாடம் வெளியாகும் அதிகபட்ச

ஊழல் செய்திகளை

அதிரடியாய் வெளியாகும்  

ஆக்ஷன் திரைப்படம்

போலவே பார்த்துக் கடக்கறாங்க

மெதுவாய் பையை தோளில் மாட்டி

மெட்ரோ ரயிலில் இடம்பிடித்து

ஆபீஸ் போய் அட்டெண்டென்ஸ் போட்டு

பேருக்கு ரெண்டு ஃபைல் பார்த்து

பக்கத்து சீட் பங்கஜத்தை 

பாங்குடனே நோட்டமிட்டு

வெற்றிலை பாக்கு 

போட்டுத்துப்பி 

சிகரெட்புகை வளையமிட்டு 

ஊரணியாயம் உலக நியாயம் 

ஒன்று விடாமல் அலசி 

வாழ்வை இயந்திரமாய் நகர்த்தி 

கார்ப்பரேட் ஆபீஸ்களிலும் 

கேன்டீன்களிலும் மால்களிலும் 

கதைபேசி 

வாட்ஸாப்பில் வட்டமிட்டு 

முகநூலில் மூழ்கி வம்படித்து 

கோடிகள் வாங்கும் நடிகனுக்கு 

கொடிபிடித்து விசிலடித்து 

அவன் வாழ்வை வளமாக்கி 

அடுத்த தேர்தலிலும் 

அயோக்கியர்களுக்கே 

வாக்களிக்கிறாங்க!

=======================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

02.11.23

- போலீஸ் மோப்ப நாய்க்கு பிரிவு உபசார விழா. சிக்மகளூரு போலீஸ் துறையில் 2013 ல் இணைந்த திப்பு என்ற நாய், இதுவரை 35 திருட்டு, வழிப்பறி, 204 திருட்டு, கொலை, கொள்ளை உள்ளிட்ட வழக்குகளில் குற்றவாளிகளை கண்டுபிடிக்க நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் உதவியுள்ளது. போலீஸ் துறையில் இணைந்து பத்து ஆண்டுகள் நிறைவடைந்து விட்டதால் அதற்கு பிரிவு உபசார விழா நடத்தப்பட்டு, கௌரவிக்கப்பட்டது. அதை பராமரித்த மஞ்சுநாத், குமார் என்று இருவரும் கூட கௌரவிக்கப்பட்டனர்.

- புலி நகம் கொண்ட செயின் அணிந்திருந்த வர்தூர் சந்தோஷ் என்பவரை பிக் பாஸ் வீட்டிற்கே சென்று கைது செய்த கர்நாடக வனத்துறையினர் மேலும் பல வி.ஐ.பி.க்கள் மீது வனத்துறையினர் கவனம் சென்றுள்ளதால் வி.ஐ.பி.க்கள் கிலியில் உள்ளனராம்.

- புளூடூத் பயன்படுத்தி தேர்வு எழுதியவர் கைது. கர்நாடக அரசின் வாரிய தேர்வை ப்ளூடூத் பயன்படுத்தி எழுதிய தேர்வரும், அதற்கு உதவியாக இருந்த அவர் தந்தையும், இன்னும் இரண்டு பேரும் கைது செய்யப் பட்டனர்.

- டெஸ்லா என்னும் எலக்ட்ரிக் கார் உற்பத்தி கம்பெனிக்கு போட்டியாளரான வின்ஃபாஸ்ட் என்னும் வியட்நாமிய கம்பெனி இந்தியாவில் காலூன்ற திட்டமிட்டுள்ளது. அதன் தொழிற்சாலையை நிறுவ அதன் முதல் தேர்வு சென்னை,தமிழகம். இரண்டாவது இடத்தில் குஜராத். 

- தக்காளியைப் தொடர்ந்து ஏறுமுகத்தில் சின்ன வெங்காயம்.

- ஒடிசாவில் பேருந்து ஓட்டிக் கொண்டிருந்த டிரைவருக்கு திடீரென மாரடைப்பு ஏற்பட்டது. அதனால் பேருந்து அவர் கட்டுப்பாட்டை மீறி ஓடியது. அந்த இக்கட்டான நேரத்திலும் அவர் சமயோசிதமாக சாலையை ஒட்டி இருந்த சுவற்றில் மோதி வண்டியை நிறுத்தி, 48 பயணியை காப்பாற்றியிருக்கிறார். அதன் பின்னர் மயங்கி சரிந்த அவரை மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றிருக்கின்றனர், ஆனால் அவர் முன்னரே இறந்து விட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

- வைக்கோலில் இருந்து கைப்பைகள் அறிமுகம்.

- மறைந்த முன்னாள் நடிகை ஸ்ரீதேவியின் இளையமகளும் நடிக்க வருகிறார். அதர்வாவுக்கு ஜோடியாக தமிழ்ப்படமொன்றில் அறிமுகமாகிறார்.

=============================================================================================

அந்தநாள் திரைப்படம்.....

தமிழ்த் திரைப்பட உலகில் வலம் வந்த அறிவுஜீவிகளைக் கணக்கெடுத்தால், அதிலே எஸ்.பாலசந்தரும் அடங்குவார்.

பின்னாட்களில், எஸ்.பாலசந்தர் ஒரு வீணை வித்துவானாகப் புகழ் அடைந்திருந்தாலும், அவ்ர் தன்னுடைய கலைப் பயணத்தைத் துவக்கியது திரைப்பட நடிகராகவும், இயக்குனராகவும் தான். சீதா கல்யாணம் என்ற திரைப்படத்தில் நடிகராக அறிமுகமாகி, அதற்குப் பின் சில திரைப்படங்களில், துணைப்பாத்திரங்களில் நடித்தார். ” பெண்' என்ற திரைப்படத்தில், நாயகன் ஜெமினிகணேசனுக்கு தோழனாக, நகைச்சுவையான பாத்திரத்தில் நடித்திருந்தார். “என் கணவர், இது நிஜமா?. அவனா இவன், அவன் அமரன், நடு இரவில், கைதி போன்ற திரைப்படங்கள் இயக்கினார்.

இது நிஜமா என்ற திரைப்படத்தை இயக்கியதோடு மட்டுமல்லாமல், இரட்டை வேடங்களில் நடிக்கவும் செய்து, படத்திற்கு இசையும் அமைத்தார். [ கமலஹாசன் நடித்த கல்யாணராமன், இது நிஜமா வின் லேசான தழுவல்] திகில் மர்மம் என்ற வகையில் அடங்கும் அவரது இதிரைப்படங்கள், மேனாட்டுக் கதையமைப்பை, கதைக் கருக்களை ஒட்டி அமைந்திருந்தாலும். அவற்றை, தமிழ்நாட்டு சூழலுக்கு ஏற்ப, அப்போதைய கலாசாரச் சூழலை ஒட்டி மாற்றி அமைத்து படங்கள் எடுத்தார். இவரின் படங்கள், திகில், மர்மம் என்ற அடிப்படைகளை வைத்தே வந்தன என்றாலும், போலித்தனமான பயமுறுத்தல் உத்திகள் இல்லாமல், நல்ல தயாரிப்பு திறனுடன் கொண்ட திரைப்படங்களாக எடுத்தார். ஸ்டுடியோக்களிலேயே மொத்தப் படங்களை எடுத்த அந்த காலத்தில், அவரது திரைப்படங்களில் வெளிப்புறப் படப்பிடிப்புக் காட்சிகள் அதிகமாக இடம் பெறும். வசனங்களில் ஆங்கிலம் அதிகமாகக் கலந்திருக்கும்.

பல படங்களை அவர் உருவாக்கியிருந்தாலும், அவர் இயக்கிய திரைப்படங்களில், அந்த நாள் மிக முக்கியமானது.

முதல் முறையாக, உலக திரைப்பட விழா, 1952ல், சென்னையில் நடந்தபோது திரைப்பட அரங்குகளிலும், தினமும் நான்கு காட்சிகள் என, பல மொழி படங்கள் திரையிடப்பட்டன. முதல் முறையாக உலக திரைப்பட விழா நடந்ததால், சென்னையில் நடந்ததால் அனைத்து தியேட்டர்களிலும், திரை உலகினர் அலை மோதினர். அந்த விழாவில் மிகவும் பேசப்பட்ட படங்களாக பைசைக்கிள் திவீஸ் என்ற இத்தாலி மொழி படம், ரஷோமான் மற்றும் யாகிவாரிஷோ ஆகிய ஜப்பான் மொழி படங்கள் இரண்டும் தான் இருந்தது.  ரஷோமான் படம் , இந்திய திரை உலகமே வியந்து பாராட்டிய படமாகும். இதை இயக்கியவர், உலக அளவில் பேசப்பட்ட, 'அகிரா குரஸோவா...''

அந்த நாள் படமும் இந்த படத்தின் பாதிப்பில் உருவானது, வீணை எஸ்.பாலசந்தர். AV.மெய்யப்பச்செட்டியாரை பார்க்க வந்தார், ஏற்கனவே, பொம்மை மற்றும் கைதி திரைப்படங்களை இயக்கிவர். ரஷோமான் படத்தை, ஏ வி எம் , ஏற்கனவே ஜப்பானில் பார்த்திருந்தார், 'ரஷோமான் கதை பாணியிலேயே, நான் ஒரு கதையை எழுதியிருக்கிறேன். நீங்கள் விரும்பினால், ஏவி.எம்., பேனரில் எடுக்கலாம்...' என்றார், பாலசந்தர்.

கதையை கேட்டதும், ஏ வி எம்க்கும் பிடித்து போகவே, சம்மதம் தெரிவித்தார். படப்பிடிப்புக்கு நாள் குறிக்கப்பட்டு, சில நாட்களிலேயே, 1,000 அடி, 'பிலிம்'களில் காட்சிகளை எடுத்திருந்தார், பாலசந்தர்.

எப்போதுமே சில படங்களின் காட்சிகளை எடுத்த வரை போட்டு பார்த்து, அதில் ஏதாவது குறை இருந்தால், சரி செய்வதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தவர் ஏ வி எம் தான் எடுத்த காட்சிகள் வரை போட்டு காட்டினார், பாலசந்தர். காட்சிகளை பார்த்தவர், 'நீங்கள் எடுத்த காட்சிகள் முழுவதையும் மீண்டும் படம் பிடிக்க வேண்டும். ஏனென்றால், என்னிடம் கூறிய கதையில் இருந்த விறுவிறுப்பு, இப்போது பார்த்த காட்சிகளில் இல்லை. மேலும், நீங்கள் மிகவும் நம்பிய நடிகர், கல்கத்தா விஸ்வநாதனின் நடிப்பும் அவ்வளவு சிறப்பாக அமையவில்லை...' என்றார், தந்தை.

'ஒரு சிறந்த வங்காள நடிகர். மேடையிலும், திரையிலும் அவருக்கு நல்ல வரவேற்பு உண்டு...' என்று வாதிட்டார், பாலசந்தர்.

(இவர்தான் பாலு மகேந்திராவின் மூடு பனி படத்தில் பிரதாப்போத்தனுக்கு மாமாவாக நடித்தவர்) 

என் தந்தை யோசித்து சொல்வதாக கூறி, இரண்டு நாட்கள் கழித்து, 'சிவாஜி கணேசனை நாயகனாக போட்டு எடுங்கள். அவ்வாறு செய்தால், நீங்கள் சொன்ன கதை போல, படம் நன்றாக அமையும்... மேலும், ஜாவர் சீதாராமனை வைத்து கதையில் சிறிய மாற்றத்தை செய்யுங்கள்...' என்றார்.

அவ்வாறே வேண்டிய மாற்றங்களை உடனே செய்து படமாக்கினார், பாலசந்தர். முதலில் அந்த படத்துக்கு, ஒருநாள் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டிருந்தது. பின், ஜாவர் சீதாராமன் திரைக்கதை எழுத, சிவாஜிகணேசன் நடித்தபோது, அந்த நாள் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது.

அன்றைய சினிமாவில் பாடல்கள் இல்லாமல், திரைப்படம் எடுப்பது மிகவும் அரிது. பாடல்களே இல்லாமல் உருவான, அந்த நாள் ஒளி அமைப்பிலும், கேமரா நகர்வுகளிலும் புதிய பாதையை வகுத்தது. வசூலில் வெற்றிப்படமாக அமையாவிட்டாலும், பத்திரிகைகள் பெரிதும் பாராட்டின.

படத்தைப்பற்றி

அந்த நாள் திரைப்படத்தில், மொத்தப் படமும், இரண்டு துப்பறியும் இன்ஸ்பெக்டர்கள், நடந்த கொலையை விசாரிப்பதாகத்தான் அமைந்திருக்கும். அந்த விசாரணையின் போது, விசாரிக்கப் படும் ஒவ்வொருவர் மூலமாகவும், கதை மெல்ல மெல்ல அவிழும். கதை, முன்னும் பின்னுமாக நகர்ந்தாலும், குழப்பமே ஏற்படாது என்பது, திரைக்கதையின் அம்சமாகும. கதையின் பின்புலமும் சுவாரஸ்யமானது. இந்த நாட்டில் அங்கீகாரம் கிடைக்காத ரேடியோ இன்ஜினியர் ராஜன் ( சிவாஜி) ஆத்திரத்தில், எதிரி நாட்டுக்கு உதவி செய்து, தேசத்துரோகி ஆகின்றான். அவனை அவனது மனைவியே ( பண்டரிபாய்) சுட்டுக் கொல்கிறாள். இந்தப் படத்தில் பாடல்கள் கிடையாது. வில்லன பாத்திரம் போல தோன்றினாலும் சிவாஜிகணேசன் மிகஅனயாசமாக நடித்திருந்தார் ஒரு க்ளாசிக் படம் என்றாலும், இத்திரைப்படம் பெரிய வெற்றிப் படம் என்று சொல்ல முடியாது.

சி.ஐ.டியாக வரும், ஜாவர் சீதாராமன், அழுத்தமான குரல் உச்சரிப்பு இந்த படத்திற்கு மிக பிளஸ் பாயிண்ட் என சொல்லாம் லாஜிக்காக வசனம் பேசி, துப்புத் துலக்குவது, பார்க்க சுவாரசியமாக இருக்கும்.

தமிழ் திரைப்படங்களில் பத்து, இருபது பாடல்கள் நிரம்பி வழிந்த 1950-களில் பாடல்கள் மட்டுமல்லாது, சண்டைக்காட்சிகளும் இல்லாமல் வந்த திரைப்படம் `அந்த நாள்.' சுந்தரம் பாலசந்தர் இயக்கிய இப்படத்தில், பாடல்களே இல்லாததால் இசையமைப்பாளர் என்று தனியாக ஒருவர் கிடையாது. படத்தின் டைட்டிலில்கூட `பின்னணி இசை : ஏவி.எம் இசைக்குழு' என்று மட்டும்தான் காட்டப்படும். மேலும், `அந்த நாள்'தான் நோயிர் (noir) என்று அழைக்கப்படும் இருண்டவகைப் படங்களில் வந்த முதல் தமிழ்த் திரைப்படமாகும்.

இந்து தமிழ் திசை இதழில் இருந்து (hindutamil. in)  நன்றி திரு R கந்தசாமி FB 

==========================================================================================

ரசித்த படம் 

=================================================================================== 

பொக்கிஷம்  : -

கதைகள் இருக்கின்ற பக்கத்திலேயே இப்படி இன்னொரு கட்டச் சிறுகதை!

"ப்ளீஸ்..  ஒரு வாட்டி காட்டுங்க ஸார்..."  

"ஏன்யா..  அதை டி டி  ஆர் கிட்ட கேட்காம, பக்கத்து ஸீட் ஆள் கிட்ட கேட்கலாமே..."

அடடா...   தீபாவளி வேற வருதே....

தெரியுமா?

சரி வாத்யாரே...   அப்புறம் மேடைப்பாடகியா எப்படி ஆக்குவீங்க?

ரொம்ப தொலைவுதான் போங்க....

இலவசம்னா அப்படி..  அப்படி... அலைவோம்!