நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள்: நெல்லைத்தமிழன் : வைரமுடி யாத்திரை 20

 

வைரமுடி யாத்திரை – தொண்டனூர் – பகுதி 20

நம்பி நாராயணர் ஆலயம், தொண்டனூர்

அங்கிருந்து புறப்பட்டு அருகிலிருந்த நம்பி நாராயணர் கோவிலுக்கு நடந்து சென்றோம். அந்த ஊர், தற்போது தொண்ணூர் கரை என்று அழைக்கப்படுகிறது (தொண்டனூர் கரை). அதன் முந்தைய பெயர், பக்த புரி (இராமானுஜர் காலத்தில் சூட்டப்பட்ட பெயர்). ஆனால் கல்வெட்டுகள், இந்த இடத்தை, யாதவ நாராயண சதுர்வேதி மங்கலம் என்று அழைக்கின்றன.

இந்தக் கோவில் 5000 வருடப் பழமையானதாம். மூலவர் நம்பி நாராயணர், அழகிய நின்ற திருமேனி. இராமானுஜர், ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பு, கர்பக்ரஹத்தைச் சுற்றி மண்டபங்கள் கட்டி கும்பாபிஷேகம் செய்தாராம். இந்தப் பகுதியில் உள்ள பஞ்ச நாராயணர் கோவில்களில் ஒன்று இந்தக் கோவில்.

கோவில், சோழர் காலக் கோவில் போலத் தெரிந்தாலும், இதைக் கட்டியவர்கள் ஹொய்சாள அரசர்கள். ஹொய்சாளர்களின் பாணியாக, இராஜகோபுரம் இல்லாததாக இந்தக் கோவில் அமைந்திருக்கிறது. ஆனால் பாறாங்கற்களால் கட்டப்பட்ட உட்பிரகாரம் மற்றும் வெளிப்பிரகாரத்தைக் கொண்டுள்ளது. அதனால்தான் ஆயிரம் ஆண்டுகள் கடந்தும் அதே நிலையில் இருக்கிறது.

துவாபர யுகத்தில், அசுரர்களுடன் நடந்த போரில் இந்திரனை பிரம்மஹத்தி தோஷம் பீடித்ததாம்.  அதற்காக நாராயணை நினைத்துத் தவமிருந்தபோது, இந்தப் பகுதியில் ஐந்து நாராயணர்களை பிரதிஷ்டை செய்யுமாறு உத்தரவு வந்ததாம். அப்படி அமைக்கப்பட்ட ஐந்து நாராயணர் கோவில்களில் இதுதான் புராதானமானது. மற்ற கோவில்கள், செலுவ நாராயணர் கோவில், மேல்கோட்டை,  கீர்த்தி நாராயணர் கோவில் தலக்காடு, வீர நாராயணர் கோவில், Gகடக்G மற்றும் சென்னகேசவர் (விஜய நாராயணர்) கோவில், பேளூர். இந்த பஞ்ச நாராயண க்ஷேத்திரங்களையும் தரிசிப்பவர்கள் முக்தி பெறுவார்கள் என்பது நம்பிக்கை. சிலர், செல்வநாராயணர் கோவில் மேல்கோட்டையைச் சேர்க்காமல், சௌம்ய நாராயணர் கோவில் நகமங்கலா வைச் சொல்கின்றனர்.

இந்தக் கோவிலுக்கு பல ஹொய்சாள அரசர்கள் நிவந்தங்கள் கொடுத்திருக்கின்றனர். மைசூர் அரசர்  கிருஷ்ணராஜா II,  இந்தக் கோவிலில் அக்ரஹாரம் அமைத்து கோவில் வழிபாடு செம்மையாக நடக்க உதவி செய்திருக்கிறார். இதனை கோவில் கல்வெட்டுகள் தெரிவிக்கின்றன. கோவிலின் முன்பு மிகப் பிரம்மாண்டமான புல்வெளி உள்ளது. அது நந்தவனமாக இருந்திருக்கவேண்டும். கிணறு ஒன்றும் உள்ளது.

1175ல், இங்கு திருவாய்மொழி (நாலாயிர திவ்யப் ப்ரபந்தம்) சேவிக்கப்பட்டு (ப்ரபந்தப் பாடல்களை இறைவன் சந்நிதியில் பக்தர் குழாங்கள் அணியணியாக வாசிப்பதை சேவிப்பது என்று சொல்வர்) வந்திருக்கிறது.  வருடம் தோறும் திருவாய்மொழி விழாவும், பிரம்மோத்ஸவமும், அந்தச் சமயத்தில் அன்னதானமும் 12ம் நூற்றாண்டில் நடைபெற்றுவந்திருக்கிறது.  (அப்படியென்றால், இராமானுஜர் காலத்தில் வைணவ மதத்தைப் பரப்பும்போது நாலாயிர திவ்யப் ப்ரபந்தப் பாடல்களும் இங்கு பயிற்றுவிக்கப்பட்டிருக்கவேண்டும்.)

கோவில் வளாகம்-மிகப் பெரியது. 

கோவிலின் முன் உள்ள தீபஸ்தம்பம்/வெற்றித் தூண் மற்றும் தமிழ் கல்வெட்டு

நம்பி நாராயணன் முன்மண்டப நுழைவாயில். மூலவர் நம்பி நாராயணர் (இணையம்)

கோவில் விமானம் மற்றும் திருச்சுற்று. கருங்கல்லினால் ஆனது.

நம்பி நாராயணன் கோவில் விமானம்

கோவிலின் உள்ளே காற்றுக்காக அமைக்கப்பட்டுள்ள அமைப்பு.  இந்த இடத்தில் இராமானுஜர் தங்கியிருந்ததன் நினைவாக அமைக்கப்பட்டுள்ள இராமானுஜாச்சார்யார் விஜய பீடம் (அவரது திருவடிகளோடு)

தமிழ் கல்வெட்டு. மற்றும் கல் தூண்கள் உடைய மண்டபம்

கோவில் வளாகத்தில் பழைய கிணறு. கல்லால் செய்யப்பட்ட வெற்றித்தூண் (த்வஜஸ்தம்பம் போல) இதுபோல கர்நாடகத்தில் பல கோவில்களில் உண்டு.

இந்த முறை கோவிலில் கூட்டம் மிக அதிகமாக இருந்தது. ஆனால் தரிசனத்துக்குக் குறைவில்லை. பிறகு அங்கிருந்து கிளம்பி, எதிரே இருந்த வேணுகோபாலர் (பார்த்தசாரதி) கோவிலுக்குச் சென்றோம்.

நம்பி நாராயணர் ஆலய தரிசனத்திற்குப் பிறகு, அதன் எதிரில் உள்ள பார்த்தசாரதி பெருமாள் கோவிலுக்குச் சென்றோம். இங்குள்ள கோவில்கள் எல்லாமே தொல்லியல் துறையினால் பாதுகாக்கப்படுபவை.

பார்த்தசாரதி பெருமாள் ஆலயம், தொண்டனூர்

பார்த்தசாரதி பெருமாள் ஆலய சுற்றுச் சுவரும் அங்கிருக்கும் நுழைவு வாயில் போன்ற அமைப்பும் (இதன் அருகில் சிறிய ஆறு ஓடுகிறது)

கோவில் மிகப் பழமையானது.

எந்தக் கோவில் சென்றாலும் எங்களைப் புகைப்படம் எடுக்காமல் இருக்கமாட்டாயா? அந்த அந்தப் பிரதேசப் பெண்களின் முகம், உடை என்று ஏதேனும் உடான்ஸ் விட வேண்டியது.

இந்த விஷ்ணு ரூபம்தான் பெரும்பாலான கர்நாடக கோவில்களின் நான் காண்பது. இன்றைக்கு பார்த்த சாரதிப் பெருமாள் கோவில் கொஞ்சம் பழமையாகத் தெரிந்தாலும் 8 நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு மஹோன்னதமாக இருந்திருக்கவேண்டும்.

பார்த்தசாரதி பெருமாள் மூலவர்.

கருவறை விமானம் மற்றும் வெளிப்புறத்தில் கல்வெட்டுகள். 

கோவில் திருச்சுற்றில் உள்ள தமிழ் மற்றும் கன்னட கல்வெட்டுகள். 

11-12ம் நூற்றாண்டுகளில் இந்தக் கோவில் வீற்றிருந்த பெருமாள் கோவில் என்று அழைக்கப்பட்டது. கோபிநாதப் பெருமாள் என்றும் அழைத்தனர். 13ம் நூற்றாண்டில், ஊரின் பெயரையொட்டி (யாதவ நாராயண சதுர்வேதி மங்கலம்) கிருஷ்ணன் கோவில் என்றும் சொல்லப்பட்டது.

கருவறையின் இடது பக்கத்தில் மிகச் சிறிய ஆஞ்சநேயர் சிலை.  வலது பக்கம் இராமானுஜர் திருவுருவம்.

கோவிலில் உள்ள திருச்சுற்று மண்டபங்கள் மிகவும் தொன்மையானவை. அழகுடன் கூடியவை.

காலை 9 ½ க்குள் மூன்று கோவில்களின் தரிசனம் முடிவடைந்தது. குழுவில் வயதானவர்களும் இருந்ததால், சிறிது நேரமானது. கிடைத்த சமயத்தில், பேருந்து நிறுத்தியிருந்த இடத்திற்கு அருகில் இருந்த இளநீர் கடைகளில் 30 ரூபாய்க்கு அருமையான இளநிகள் குடித்தோம். வைரமுடி சேவைக்காக பெரும் கூட்டம் வருவதால், புளி விற்பனையும் ஜோராக நடந்துகொண்டிருந்தது. கிலோ 100 ரூபாய். 9 ¾ க்கு அங்கிருந்து கிளம்பி மேல்கோட்டை நோக்கிச் சென்றோம்.

அப்போதே, நிறைய வாகனங்களின் நடமாட்டத்தைக் கட்டுப்படுத்த ஊருக்கு வெளியே பேருந்து நிறுத்தப்பட்டது. அங்கிருந்து ஊருக்குள் செல்ல இலவச வேன்களும் உண்டு. நாங்கள் அங்கிருந்து நடந்து தங்குமிடத்தை அடைந்தோம். நனைந்த துணிகளைக் காயப்போட்டுவிட்டு, 11 மணிக்கு சாப்பிடச் சென்றோம். அன்று ஜிலேபி,  கோவிலிலிருந்து பிரசாதமாக வந்திருந்த பூந்தி, மேல்கோட்டை புளியோதரையுடன் ரெகுலர் சாப்பாடு.

இரவு வைரமுடி பல்லாக்கு ஊர்வலம் இரவு முழுவதும் தொடரும் என்பதாலும், எங்கள் இடத்திற்கு வருவதற்கு நள்ளிரவு ஆகிவிடும் என்பதாலும், எங்களை மதியம் ஓய்வெடுத்துவிட்டு மாலை 5 மணிக்கு காபி சாப்பிட வந்தால் போதும் என்றார்கள்.

பலரும் பயண மற்றும் உண்ட களைப்பில் ஓய்வெடுக்கச் சென்றுவிட்டனர். இரவு முழுவதும் முழித்திருக்க வேண்டுமே. பிறகு என்ன செய்தோம் என்பதை அடுத்த வாரம் பார்க்கலாம்.

(தொடரும்)