சிறு தொடர்கதை - மோனா, மோனிகா, மனிஷா மற்றும் புழக்கடை மோகனா 1/5 - அப்பாதுரை

 

மோனா, மோனிகா, மனிஷா மற்றும் புழக்கடை மோகனா

    மெலிதான விஸ்கி போதையிலிருந்தான் ரகு. மதன், மதனின் மனைவி டாக்டர் வைசாலி என்கிற வைஷ், ஹரியின் மனைவி ஸ்வேதா... மூவரும் சிரித்தபடி உடன் குடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் கோப்பைகளில் சற்று முன் இருந்த விஸ்கியின் அடையாளம் தெரிந்தது. சிரிப்பே வராத வடிவேலு நகைச்சுவை ஒன்றை நடித்துக் கொண்டிருந்தான் மதன். பிடிக்காமல் வெளியே பார்த்தான் ரகு. இளமாலையை இடித்துக் கொண்டிருந்தது இரவு. அன்றைய நாளின் எஞ்சிய ஒளியில் வானம் பழைய கேவா கலர் படம் போலத் தெரிந்தது. தன் மனைவி ஷோபாவும் ஹரியும் வருவதைப் பார்த்த ரகு கோப்பையை உயர்த்தி, "வந்து சேந்தீங்ளா? விஸ்கியா வைனா?" என்றான்.
    "நம்ம பசங்க இங்க வந்தாங்களா?" என்ற ஷோபாவின் குரலில் அச்சம் தொனித்தது. "அரைமணியா தேடிட்டிருக்கோம், ரூம்ல பாத்துட்டோம், லாபில காணோம், எதிர்ல கடற்கரை கூட்டத்திலும் காணோம்" என்றான் ஹரி.
    "வாலுங்க எங்கயாவது விளையாடிட்டிருக்கும். இத்தனை பெரிய கடற்கரையாச்சே?" என்றான் ரகு. "நிறைய பாதுகாப்பு இருக்கு, எங்கயும் போயிட முடியாது... வாங்க.. வந்து ரிலாக்ஸ் பண்ணுங்க"
     "கவலைப்படாதிங்க, அவங்களா வருவாங்க" என்றாள் ஸ்வேதா. "ஆமாம். நோ வரீஸ். இங்க வா ஷோ, என் பக்கத்துல உக்காரு" என்றாள் வைசாலி.
    "இல்லை வைஷ். நாங்கள்லாம் டின்னர் சாப்டிட்ருந்தமா? ஐஸ்க்ரீம் எடுத்துட்டு வரேன்னு போனாங்க மனிஷாவும் மோனாவும். பத்து நிமிஷமாகியும் காணோம்" என்றான் ஹரி.
     "நான் போய் பாத்துட்டு வரேன்னு கிளம்பினேன். கூட மோனிகாவும் வந்தா" என்றாள் ஷோபா. "ஐஸ்க்ரீம் ஸ்டால்ல விசாரிச்சேன். அந்தாளு.. ஆமா இங்கே ரெண்டு பாப்பா வந்துச்சுமா. சாக்லேட் க்ரீம் அதிகமா வேணும்னு கேட்டாங்க. அதை எடுத்துட்டு வந்தா ரெண்டும் காணோம். ஒருவேளை வேணாம்னு போயிட்டாங்கனு நினைச்சேன். டேபிள்ல பாத்திங்ளானு கேட்டதும்.. பக்குனு ஆச்சு. பக்கத்துல நின்னுட்டிருந்த மோனிகாவிடம்.. நீ எதுக்கும் டேபிள்ல போய் பாத்துட்டு வானு சொல்லிட்டே திரும்பினா... மோனியைக் காணோம்... நான் திடுக்கிட்டு ஸ்டால் ஆளைப் பார்த்தா அவன் யார்ட்டமா பேசுறிங்க? தனியாத்தானே வந்திங்கன்றான்!"
    "மூணு பசங்களையும் திடீர்னு காணோம். டேய் மதன், அவங்க கைல கட்டியிருந்த ஜிபிஎஸ் பட்டிலந்து பலவீனமா ஒரு லொகேஷன் சிக்னல் வருது. தேடிப்போய் பாத்தா அது ஹோட்டலோட டேன்ஸ் ஹால். அங்கே யாருமே இல்லை" என்றான் ஹரி.

    "அங்கதான் இருக்கணும். போய் பார்க்கலாம்" என்று கிளம்பினார்கள். ஹாலில் யாரும் இல்லை என்றார் லாபி மேனேஜர் அறைக்கதவைத் திறந்து. வெளிச்சத்தில் அமைதியாக இருந்தது அறை. யாரும் வந்து போன சுவடு கூட இல்லை.     சில நொடிகளில் விவரம் உள்ளிறங்க, அங்கே பீதி நிலவியது. "மோனா" "மோனிகா" "மனிஷா" என்று ஆளுக்கு ஆள் அலறிக்கொண்டு ஹோட்டலையும் கடற்கரையையும் சுற்றினார்கள்.
    போலீஸ் வரும்போது இருட்டியிருந்தது. விடைபெறும் போது நள்ளிரவு பரவியிருந்தது. "அவசியம் கண்டுபிடிச்சுடுவோம். பயப்படாதிங்க" என்ற பெண் போலீஸ் அதிகாரியின் குரலில் கம்பீரம் தொனித்தது. "காலைல எல்லாரும் ஸ்டேஷன் வந்துருங்க. இப்ப கொஞ்சம் ஓய்வெடுங்க".
     "எனக்கு குமட்டிட்டு வருது ரகு, கொஞ்சம் கூட வா" என்றாள் ஷோபா. மனைவியை தோளணைத்து நடத்திச் சென்றான் ரகு. "இரு ஷோ, நாங்களும் வரோம்" என்று உடன் வந்தோருடன் அறைக்குள் நுழைந்ததும் கழிவறைக்குச் சென்ற மனைவியிடம் "ஷோ, உதவி வேணும்னா கூப்பிடு" என்றான் ரகு.
    "எதுக்கும் ரூம்ல தேடிப்பார்ப்போம்னு நினைச்சேன்.. ரகு.. இது உன் படுக்கைல கிடந்துச்சு" என்று ஒரு வெள்ளைக்காகிதத்தை நீட்டினாள் ஸ்வேதா.
     படித்துப் பார்த்த ரகுவின் முகம் ரத்தம் வடிந்த சக்கைத்தோல் போலானது. "என்னடா?" என்ற மதனிடம் காகிதத்தைத் தந்தான். படித்துப் பார்த்த மதன் முகமும் வெளிற, ரகுவிடம் காகிதத்தைத் திருப்பிக் கொடுத்து, "இதோ வரேன்.. ஹரி, உன் ரூம்ல செக் பண்ணு" என்றபடி அவசரமாக வெளியேறினான்.
     ஹரியும் மதனும் திரும்பிய போது அவர்களிடமும் தலா ஒரு வெள்ளைக் காகிதம் இருந்தது. ரகுவிடம் இருந்தாற்போல அதே வெள்ளைக்காகிதம். வெள்ளை என்றால் முழுக்க வெள்ளையில்லை. முனைகளில் மஞ்சளும் சிவப்பும் கலந்த வண்ணம். நடுவில் ஒரு சிறிய படம் வரைந்திருந்தது. ஒரு ரோஜாப்பூ. பளிச்சென்று சிவப்பு நிறத்தில் ஒரு ரோஜாப்பூ. கீழே "கதிர்காமம்" என்று அழகாக எழுதப்பட்டிருந்தது. மூன்றிலும்.

     மயங்கி விழப்போன மதனைத் தாங்கிப் பிடித்தான் ஹரி. சட்டென்று மூன்று காகிதங்களையும் எடுத்துக் கொண்ட ரகு, ஷோபாவின் அலறல் கேட்டு கழிவறைக்கு விரைந்தான். உள்ளே அலங்கோலமாகக் கிடந்தாள் ஷோபா. அவசரமாக உள்ளே வந்து உதவிய வைசாலி, "ஆம்பிளைங்க கொஞ்சம் வெளில இருங்க" என்றாள்."ஹோட்டல் லாபில இருங்க ப்லீஸ்".
     ஏறக்குறைய அரைமணி பொறுத்து வந்த வைசாலி, ரகுவை தனியாக அழைத்தாள். உடன் வந்த ஹரியை வைசாலி தடுத்தபோது "பரவாயில்லை வைஷ். உனக்கே தெரியும், நாங்க இன்னி நேத்து நண்பர்களில்லை. சொல்றதை சொல்லு. லெட் தெம் பி" என்றான் ரகு.
     "ஷோவோட மருத்துவரா இதைச் சொல்லலே ரகு, நம்ம நட்பு வட்டத்துல ஒருத்தியா சொல்றேன். ஷோ கர்ப்பமாயிருந்தாள். நாளைக்கு உன் பிறந்தநாள் போது சொல்லணும்னு ரகசியமா வச்சிருந்தா. ஐயம் ஸாரி. ஷோ கருவைத் தொலைச்சுட்டா"
     "கடவுளே! அவளுக்கு இப்ப எப்டி இருக்கு வைஷ்? ஆம்புலன்ஸ் சொல்லட்டா? ஆஸ்பத்திரி போகணுமா?" என்ற ரகுவை அமைதிப்படுத்திய வைஷ், "இப்ப உடனே அவசியமில்லே ரகு. அவசரகால சிகிச்சையும் மருந்தும் கொடுத்திருக்கேன். அடுத்த நாலஞ்சு மணி நேரத்துல அவ காயம் மோசமானா காலைல ஆஸ்பத்திரி போகலாம்"
    "காயமா?" என்ன சொல்றே வைஷ்?"
    "ஆமா ரகு.. இதை எப்படிச் சொல்றது.. ஷோவின் கர்ப்பம் இயற்கையா கலையலே.. ஒரு வேளை அவள் விழுந்து அடிபட்டிருக்கலாம்னு நினைச்சா கூட காயங்கள் பொருந்தி வரலே.. யாரோ அவள் கர்ப்பத்தை இழுத்து உருவி சிதைத்த மாதிரி.. நிறைய சிராய்ப்பு.. எனக்கே புரியலே.. உன்னிடம் இப்படி குரூரமா சொல்றதுக்கு மன்னிச்சுரு ரகு.." என்று அழத் தொடங்கினாள் வைசாலி. "நம் பிள்ளைகள் பற்றி ஏதாவது தெரிந்ததா?" என்று இன்னும் பலமாக அழுத வைசாலியைத் தொற்றி ஸ்வேதாவும் அழத்தொடங்கினாள். ஒரு கையால் ஹரியைப் பிடித்தபடி தன் பையிலிருந்து வெள்ளைக்காகிதங்களை எடுத்துப் பார்த்தான் ரகு. கதிர்காமம் என்ற எழுத்துக்கள் கலைந்து 'மோகனா' என்று மாறியதைப் பார்த்த நண்பர்கள் திடுக்கிட்டார்கள்.

[தொடரும்] சாத்தியம்: 94.3%